مشاعره

[Oxizhen]

اگر يك اسمان دل را به قصد عشق بردارم
ميان عشق و زيبايي
تو را من دوست ميدارم
چه زيبا ميشود روزي
به پايان ايد اين يلدا
دل تو اسمان گردد
و روح سبز من شيدا
به يادت تا سحرگاهان
نگاهم سرخ و بارانيست
تو تا از دور برگردي , به هجران تو زندانيست

(مريم حيدر زاده)

[M.B.M]

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق
هر دم آيد غمی از نو به مبارک بادم
می خورد خون دلم مردمک ديده سزاست
که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم
پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک
ور نه اين سيل دمادم ببرد بنيادم

[saghar_sh]

چرا پر از شعره
مشاعره فقط يه بيته

[ozgor]

میان لاله و نرگس چه فرق، هر دو خوشند
که گل بطرف چمن هر چه هست عشوه‌گریست
تو غرق سیم و زر و من ز خون دل رنگین
بفقر خلق چه خندی، تو را که سیم و زریست

[ozgor]

چرا پر از شعره
مشاعره فقط يه بيته

شعر زيادي داريم ميخايم خاليش كنيم!!!
تو هم داري بيا بالا === فعلا

[HEGOR]

تهمتن بر اشفت و با توس گفت
كه رهام را جام بادهست جفت

[Farid007]

تنگ غروب هواي تو تنگ غروب صداي تو
تنگ غروب راه افتادم دنبال ردپاي تو
(همه ميدونيد از كيه )

[ozgor]

وقت سحر، به آینه‌ای گفت شانه‌ای
کاوخ! فلک چه کجرو و گیتی چه تند خوست
ما را زمانه رنجکش و تیره روز کرد
خرم کسیکه همچو تواش طالعی نکوست

[HEGOR]

تهمتن چنين داد پاسخ كه نام
چه پرسي كزين پس نبيني تو كام

[Marichka]

منم كه ديده به ديدار دوست كردم باز
چه شكر گويمت اي كار ساز بنده نواز

نيازمند بلا گو رخ از غبار مشوي
كه كيمياي مرادست خاك كوي نياز

ز مشكلات طريقت عنان متاب ايدل
كه مرد راه نينديشد از نشيب و فراز