خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
دوستانی که علاقه مند به ازدواج هستند میشه علت هم بگن؟ یعنی چرا میخوان ازدواج کنن و چه چیزی در یک ازدواج هست که امکان نداره در روابط دیگه وجود داشته باشه .
پ.ن
دوستان لطفا تو پست هاتون از لغاتی مثل "همه دخترا" یا "همه پسرا" یا "دخترا" یا "پسرا" استفاده نکنید .
استفاده از "به نظرم" و "اکثر دخترایی که من دیدم" "اکثر پسر هایی که من دیدم" خیلی کارتون رو راحت تر میکنه .
بالاخره چی؟باید یک روزی ازدواج کرد ... مگه نمیخوایم نسلمون ادامه پیدا کنه؟
من این جواب رو قبلا در رابطه با پرسش بحث داده بودم:
و پاسخ شما اینکه در حال حاضر که نیازی احساس نمی کنم ولی بالاخره یه سری سنت ها جامعه داره که باید بهش احترام گذاشت بعلاوه شرایط روحی و جسمی هم ایجاب میکنه بالاخره یه ثباتی در زندگی ایجاد بشه.چیزی رو درون ازدواج نمیبینم که نتونم خارج از اون داشته باشم.
ویرایش : البته اگر در ایران ماندنی باشم برای احترام به سنت های مرسوم اجتماع احتمالا بین 30 تا 35 سالگی ازدواج کنم.
نه اینکه نژاد انسان در خطر انقراض قرار داره؟
نه نه منظور خود شخص و اصل و نسبشنه اینکه نژاد انسان در خطر انقراض قرار داره؟
من اول فکر کردم شما شوخی کردی برای همین در پاسخ از شکلک استفاده کردم.
امیدوارم چیزی که میگم باعث رنجش خاطر شما نشه. ولی اگه با همچنین تفکری میخواهید در آینده ازدواج کنید بهتره تجدید نظر کنید.
اگر شما و همسر آینده تون نتونستید بچه دار بشید اونوقت چی؟ آیا اگه مشکل از همسرتون باشه جدا میشید یا اگه تمکن مالی دارید دوباره ازدواج میکنید؟ یا در سناریو دیگه اگه مشکل بارداری از شما بود و همسرتون همین نظر شما رو داشت حاضر هستید از شما جدا بشه؟
باز هم امیدوارم از حرف هام ناراحت نشید.
قرار نیست همه بچه دار نشن که؟من اول فکر کردم شما شوخی کردی برای همین در پاسخ از شکلک استفاده کردم.
امیدوارم چیزی که میگم باعث رنجش خاطر شما نشه. ولی اگه با همچنین تفکری میخواهید در آینده ازدواج کنید بهتره تجدید نظر کنید.
اگر شما و همسر آینده تون نتونستید بچه دار بشید اونوقت چی؟ آیا اگه مشکل از همسرتون باشه جدا میشید یا اگه تمکن مالی دارید دوباره ازدواج میکنید؟ یا در سناریو دیگه اگه مشکل بارداری از شما بود و همسرتون همین نظر شما رو داشت حاضر هستید از شما جدا بشه؟
باز هم امیدوارم از حرف هام ناراحت نشید.
از طرفی همون اول قبل ازدواج آزمایشاتی انجام میگیره
در ضمن تولید نسل نه تنها در انسان در بقیه انواع زنده وجود داره و یکی از اهداف اصلی ازدواجه
من تا 1-2 سال پیش اصلا برام مهم نبود ازدواج کنم یا نه و شاید اگه انقدر فشار جامعه و حرف مردم برای ازدواج یه دختر نبود حالا حالا ها جدی نمی گرفتمش.
تا چند سال پیش هم میگفتم فرهنگ غرب خوبه و حرف مردم مهم نیست اما می بینم واقعا نمیشه اینجا به سبک اونور زندگی کنی. یعنی نمیزارن!
نمی تونم بگم الان واقعا دلم میخاد ازدواج کنم. اما به دلایل زیر ازش فراری هم نیستم:
من هر چقدرم دوست صمیمی داشته باشم و خانواده حمایتم کنن و سرم گرم کار و درس باشه بازم حس می کنم یه چیزی کمه.
فقط هم یکی از جنس مخالف و رابطه نزدیک عاطفی با اون آدم اون خلا رو برام پر میکنه. نمی دونم می تونم حرفمو خوب برسونم یا نه ؛
یه کشش و حس علاقه به جنس مخالف به صورت فطری توی همه ما هست که هم احساسی(عشق) هست هم جنسی،
که باعث میشه کنار کسی احساس خوبی پیدا کنی و ازش انرژی بگیری و صبح ها امیدوارتر از جات پاشی.
لزوما نمیخاد با طرف ازدواج کنی تا این آدمو کنار خودت داشته باشی اما توی فرهنگ ما مقبول تره که رابطه رسمی باشه یعنی ازدواج.
دختر هم که باشی مجبوری بیشتر عرف جامعه رو در نظر بگیری. پس اگه یه رابطه نزدیک بخوای باید ازدواج کنی که از نظر من هم از پارتنر کوتاه مدت کسی بودن بهتره و
حداقل می تونی روش حساب باز کنی که جدیه و تعهد طرفین بیشتره.
ازدواج باعث میشه مستقل از خانواده بشی و بتونی به روش خودت زندگی کنی. یعنی دیگه پدر و مادر تو رو بالغ و صاحب اختیار حساب می کنن ..
خود تشکیل خانواده و صاحب فرزند شدن هم برای من باارزشه. هروقت یه بچه کوچولو می بینم می فهمم که منم دوست دارم مادر بشم
بعلاوه اینکه بدونم کسی رو در کنارم دارم که نقش حمایت گر و دوست رو برام داشته باشه منو متمایل به ازدواج می کنه.
یعنی ما دخترا این طوری هستیم که همسر می تونه حس امنیت روانی رو برامون بوجود بیاره و بهش تکیه کنیم مثل پدر و برادر..
بعلاوه زندگی مجردی هر چقدرم که توش هیجان باشه برای من کامل نیست چون آدمی نیستم که تنها زندگی کردن رو دوست داشته باشم.
آدم به نسبت احساسی و خانواده دوستی هم هستم و از ارتباط برقرار کردن با آدما انرژی می گیرم و
فکر می کنم اگه مثلا 50 ساله بشم و همسر و بچه ای نداشته باشم حتما افسردگی می گیرم و با خودم میگم زندگیت الکی گذشت..
هر کسی تا یه حدی می تونه توی زندگیت نقش داشته باشه و نمیشه جاشو با کس دیگه پر کرد.
کسایی هستن که زندگی متاهلی آزادیشون رو می گیره یا مثلا درون گرا هستن و تنهایی احساس کمبود ندارن یا رابطه طولانی مدت با کسی رو نمیخان یا بهر دلیل دیگه ازدواج براشون مهم نیست و تمایلی به این کار ندارن. این طبیعیه که آدمای مختلف توی سنین مختلف نیاز به ازدواج رو احساس کنن.
خب ، به نظر شما ایران در این دوره زمانی در شرایطی نیست که به خاطر سختی شرایط ازدواج جوان ها دست به تغییر نرم های جامعه مخصوصا در شهر های بزرگ زده اند؟
همین فرم زندگی که ازدواج سفید نام گرفته ، یا برخی اتفاقات دیگه .
آیا ارزش های نسل قبل میتونن خودشون رو در این شرایط سخت زنده نگه دارن؟
شما برای ازدواج (به طور کلی) آینده ای میبینین؟ یعنی ممکنه که متولدین امروز به همین فرمی که برای ما شناخته شده هست ازدواج کنند؟
بله، باید هنجارهای جامعه مطابق با زندگی و طرز فکر نسل ما باشه نه نسل گذشته.
الان هم همین ازدواج سفید که مطرح کردید باب شده ولی توی یه اقلیت خاصی هست و به نسبت کل جامعه ایران،
درصد کمی از مردم روابط خارج از ازدواج دارن که اون هم معمولا علنی نیست و مذموم شمرده میشه.
من نه موافق از بین رفتن همه اصول اخلاقی و بی حد و مرز شدن روابط هستم و نه موافق این همه سنت های دست و پاگیر و تعصبات.
توی هر دوره ای برای جلوگیری از هرج و مرج و بی قانونی ناشی از آزادی مطلق، باید یه سری قوانین اجتماعی باشه، اما مطابق با شرایط روز.
فکر می کنم ارزش های نسل قبل بیشتر توی خانواده های سنتی حفظ خواهد شد و
به نظرم ما دهه شصتی ها آخرین نسلی هستیم که بعضی مسائل رو رعایت می کنیم.
دهه پنجاهی ها تقریبا مطابق با ارزش ها و هنجارهای مورد قبول والدینشون رفتار کردند و
دهه هفتادی ها و هشتادی ها به خاطر والدین آسون گیر و منعطف تر بیشتر به سبک غرب وارد رابطه میشن و
قطعا اونا به راحتی و بی اهمیت به نظر جامعه زندگیشونو می کنند.
اما ما دهه شصتی ها مغزمون از بچگی پر از "خوب و بد" شده و حالا که بزرگ شدیم می بینیم اون خوب و بدها معنی دیگه ای گرفتن و
هر کاری که بخوایم انجام بدیم پر از تعارضیم و بین سنت و مدرنیته سردرگمیم...
به نظر من ازدواج های دهه هشتادی ها و بعد اونها، مطابق طرز فکر و میل خودشون نه نسل ما میشه و بعید می دونم زیر بار رسم و رسوم قدیمی برن.
پدر مادرهاشون هم خیلی کمتر برای بچه ها خط قرمز گذاشتن و اون بچه دیگه از اول همین فرهنگ جدید رو درون سازی میکنه.
و البته احتمالا آمار ازدواج خیلی کمتر میشه چون تا 10-20 سال دیگه حتما رابطه خارج از ازدواج جا میفته و دیگه کمتر کسی سمت ازدواج میره.
یا مثل الان ازدواج میکنن اما طلاق و مسائل دیگه براشون تابو نیست ..
Last edited by miss_ava7; 08-01-2015 at 16:57.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط A.M.D.D.E.V.I.L
