مشاعره

[Marichka]

نيست بر لوح دلم جز الف قامت يار
چه كنم حرف دگر ياد نداد استادم

من ملك بودم و فردوس برين جايم بود
آدم آورد درين دير خراب آبادم

[Monica]

من تو باشم ‚ تو ‚ پاي تا سر تو
زندگي گر هزار باره بود
بار ديگر تو بار ديگر تو
آنچه در من نهفته درياييست
كي توان نهفتنم باشد

[Motefakker]

در اين غوغا كه كس كس را نپرسد
من از پير مغان منت پذيرم
(درضمن عزيزان مگر مشاعره نيست پس چرا شعر مينوسند؟ باور بفرماييد كه يك بيت كفايت ميكنه.)

[Monica]

موج وحشيم كه بي خبر ز خويش
گشته ام اسير جذبه هاي ماه
گفتي از تو بگسلم ... دريغ و درد
رشته وفا مگر گسستني است ؟
بگسلم ز خويش و از تو نگسلم
عهد عاشقان مگر شكستني است ؟
ديدمت شبي بخواب و سرخوشم
وه ... مگر به خوابها ببينمت
غنچه نيستي كه مست اشتياق
خيزم و ز شاخه ها بچينمت
شعله ميكشد به ظلمت شبم
آتش كبود ديدگان تو
ره مبند... بلكه ره برم شوق
در سراچه غم نهان تو

[HEGOR]

و پیدا نکردم در آن کنج غربت
به جز آخرین صفحه دفترت را

[Monica]

آسمان خستگي ها

اشك ريخت جاي باران

و با چترهاي بسته,هنوز

انتظار مي كشيديم باراني شدن را

و در آخرين نقطه هستي

پا نهاده بر سنگي سست و لرزان

همچو آويزي بر پرتگاه زمان

مي خوانم براي يكرنگي ات

براي چشمان نجيب بارانيت

كه در لحظه سقوط ,تا هميشه

دستاويز نفس هاي كند ما بود..

[* SadeGh *]

به اوگفتم كه هرشب بي نگاه توشب يلداست
ولي گفت اوكمي كه بگذرديلدانمي ماند
به اوگفتم قبولم كن كه رسوايت شوم اوگفت
كسي كه عشق راشرطي كندرسوانمي ماند
وحق بااوست عاشق شوهمين وهرچه باداباد
چراكه درمسيرعاشقي امانمي ماند
خداياخط بكش بردفتراين زندگيه ما
به من مهلت بده تابشنوم انجانمي ماند

[Marichka]

دلا غافل ز سبحاني چه حاصل
اسير دست شيطاني چه حاصل

بود قدر تو افزون از ملايك
تو قدر خود نمي داني چه حاصل

[Monica]

لابه لای آن غزل ها می کشم

سرنوشت پوک خود را بی خیال

گاه در اشفته بازار دلم

میشوم تنهای تنها بی خیال

بی خبر از شهر پر تشویش عشق

میکنکم خود را تماشا بی خیال

گاه میسازمبرای روح خویش

نردبانی تا ثریا بی خیال

بی خیالم با خودم اما با تومن

حرف هایی دارم امابی خیال

[Marichka]

لطيفه ايست نهاني كه عشق ازو خيزد
كه نام آن نه لب لعل و خط زنگاريست

جمال شخص نه چشمست و زلف و عارض و خال
هزار نكته در اين كار و بار دلداريست