پنلش ۶۰ هرتزیه. قابلیت local dimming نداره ولی خب مثل همه سامسونگها کنتراست native قابلقبولی داره.
مدل hu7000/hu6900 پارسال خیلی محدودتر از این مدل عرضه شد. یجورایی میشه گفت سامسونگ برای ju6400 همون بازار هدف مدل f6400/h6400 سالهای قبل رو درنظر گرفته. عوضش مدلهای fullhd مثل j6300 رو کمتر عرضه میکنه. یعنی کسانی مثل اونایی که در سالهای گذشته در اون رنج قیمتی سری ۶۴۰۰ سامسونگ رو خریدن، خودبخود به سمت خرید ju6400 که 4k هست سوق داده میشن. از نظر قیمتی هم کاملا مشابه h6400 پارساله. به خریدار 4k رو عرضه میکنن ولی در ازای اون سهبعدی و پنل ۱۲۰هرتزی رو گرفتن.
یه توضیح هم در مورد ضعف اصلی پنل ۶۰ هرتزی بدم. مشکل اصلی این پنلها تصاویر سریع نیست. اون ضعف باید با نرمافزار و درونیابی تصویر تا حدی رفع بشه.
ایراد اصلی برای تماشای فیلمهای سینمایی بروز پیدا میکنه. فیلمهای سینمایی در غالب dvd و bluray بطور سنتی با 24 فریم بر ثانیه ضبط میشن. حالا وقتی در یک تلویزیون ۱۲۰هرتزی این فیلم رو میبینید، هر فریم ۵بار تکرار میشه. ۲۴×۵=۱۲۰
اما ۶۰ بر ۲۴ تقسیم نمیشه. بنابراین تیوی ۶۰ هرتزی یک فریم رو ۲بار و بعدی رو ۳بار پخش میکنه و این روند یک در میون رو برای هر ۲۴فریم تکرار میکنه. ۱۲×۲+۱۲×۳=۶۰
اگر فرد حساس باشه یه پرش تصویر خیلی ریز رو ممکنه بخاطر همین مساله احساس کنه. البته هستن تلویزیونهای ۶۰هرتزی که این مشکل رو رفع کردن مثل سونی W600B
حالا اینکه این مدل این ضعف رو داره یا نه نمیدونم. معمولا تیویهای ۶۰هرتزی سامسونگ برای این قضیه راهحلی ندارن.
برنامههای تلویزیونی البته همه یا ۳۰ فریم بر ثانیه است یا در موارد معدود ۶۰. بطور کلی این قضیه نباید برای مصرفکننده عادی ایرانی چندان مهم باشه. تلویزیونهای ۶۰هرتزی خیلی خوبی در این چند ساله تولید شدن. مخصوصا سونی نمونههای خیلی خوبی داشته.