به نظر من باز هم مورینیو واسه نتیجه ی صفر صفر ترکیب رو میچینه
که مثل بازی لیورپول تک موقعیت بدست بیاره یا امیدوار به شانس 50-50 پنالتی ها داشته باشه
باید دید که دو بازی پشت هم میتونه خوش شانس باشه یا نه
به نظر من باز هم مورینیو واسه نتیجه ی صفر صفر ترکیب رو میچینه
که مثل بازی لیورپول تک موقعیت بدست بیاره یا امیدوار به شانس 50-50 پنالتی ها داشته باشه
باید دید که دو بازی پشت هم میتونه خوش شانس باشه یا نه
خیلی واسه من عجیبه چطوری پپ اینقدر یه دنده و لجبازه؟؟؟؟؟؟
اشتباهی که بارها تکرار کرده رو باز هم تکرار می کنه
-----------------------------------------------------
اما در فینال کار رئال سخت تر خواهد بود....سبک بازی بایرن دقیقا همون چیزی بود که رئالی ها می خواستن
فضاهای زیاد در ضد حمله و خب رئال هم با سرعت رونالدو و بیل و دیماریا بهترین استفاده رو کرد
اما اتلتیکو و چلسی اینجوری نیستن
![]()
سنگین ترین شکست خانگی تاریخ بایرن در مسابقات اروپایی
تیم اول آلمان هرگز در خانه خود با اختلاف بیش از دو گل مغلوب نشده بود و تنها در 4 مورد با اختلاف دو گل بازی را به میهمانش واگذار کرده بود .
چهارشنبه 10 اردیبهشت ساعت 15:47
آی اسپورت - بایرن شب گذشته به معنای واقعی کلمه تحقیر شد . آن هم به دست گربه سفید خودش رئال مادرید . چیزی که بدبین ترین هوادار ژرمن هم تصورش را نمی کرد.
شکست 4-0 بایرن ، زخم عمیقی بر پیکره این تیم و خصوصا گواردیولا وارد کرده است. بایرن دیشب در مقابل رئال سنگین ترین شکست خانگی تاریخ خود در لیگ قهرمانان و نیز در تمام 200 بازی اروپایی که در تاریخ حیاتش در مونیخ برگزار کرده است را متحمل شد .
بر اساس داده های آماری یوفا ، تیم اول آلمان هرگز در خانه خود با اختلاف بیش از دو گل مغلوب نشده بود و تنها در 4 مورد با اختلاف دو گل بازی را به میهمانش واگذار کرده بود .
آخرین باری که بایرن در خانه با اختلاف دو گل مغلوب شده بود به همین سال گذشته و در مقابل آرسنال در بازی برگشت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان بر می گردد.
سنگین ترین شکست پپ گواردیولا در خانه
با شکستی که بایرن شب گذشته به رهبری گواردیولا مقابل دشمن قدیمی خود متحمل شد این مربی نیز صاحب یک رکورد منفی جدید شد.
سابقه نداشت که گواردیولا به عنوان مربی در خانه با اختلاف 4 گل مغلوب شده باشد.
همین چند هفته پیش بود که بایرن در بوندس لیگا و در ال کلاسیکوی آلمان ها با سه گل مغلوب دورتموند شد .
البته کسی آن شکست را از آن جهت که بایرن سه هفته قبل از این بازی قهرمانی خود را مسجل کرده بود چندان جدی نگرفت.
اما شکست تحقیر آمیز شب گذشته زنگ خطر را برای گواردیولا و تیمش در آلمان به صدا در آورده و از شب گذشته انتقادات شدید رسانه ای به سوی بایرن پپ سرازیر شده است.
باید به انتظار بنشینیم و ببینیم که واکنش بایرن به این شکست چگونه خواهد بود
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کماکان با احترامبا احترام اگر تیکی تاکا را سبک بدونیم و مولف اونرو گواردیولا این سبک از بازی جلو سبک بازی دفاع و ضد حمله شکست خورده و سبک دفاع ضد حمله که برای مقابله با تیکی تاکا ارائه شد درواقع توسط هیدینگ و مورینیو ارائه شد![]()
مولف یا درست تر بگیم احیا کننده ی این نوع بازی گواردیولا نیست بلکه آراگونس هست با اسپانیای یورو 08 ، بعد از اون گواردیولا این سبک رو تا جایی که میشد ارتقا داد و تکمیل کرد ، دقیقا مثل 4-4-2 لوزی که ساچی شکوفاش کرد و کاپلو تکمیلش کرد .
این سبک از بازی در برابر تیمهایی که ابزار مناسب دارن برای ارائه ی اون نوع خاص از بازی ، دچار مشکل میشه همیشه ، ولی خب در خیلی از مواقع از لحاظ نتیجه تونسته برنده باشه . نمونه ها همین چلسی هیدینک ، سویا ، همین رئال خودمون ، میلان و ...
سبک دفاع - ضد حمله هم چیزی نیست که به تازگی ابداع شده باشه ولی خب اخیرا خیلی مورد استفاده قرار میگیره و میشه گفت که احیا شده ، بله اگر بخوایم سردمداران ارائه ی این نوع بازی در دهه ی اخیر رو نام ببریم مطمئنا باید به هیدینک و مورینیو اشاره کنیم .
در مورد چلسی دی متئو ، من با شما موافق نیستم .بعد از اون دیمتئو مقابل بارسای گواردیولا این سبک را اجرا کرد و کاملا موفق بود درسته موفقیتها به تعداد انگشتان دست نمیرسه اما باید در نظر بگیریم که برای این سبک بازی باید ابزار لازم در اختیار باشه که چلسی دیمتئو و رئال کارلتو
کاملا ابزارشو داشتند
چلسی دی متئو به کاریکاتوری از چلسی هیدینک و اینتر مورینیو شبیه بود که اگر اون پنالتی رو مسی از دست نمیداد ، چلسی کاملا پتانسیل اینو داشت که با یه شکست سنگین از نوکمپ خارج بشه ، و دی متئو بسیار خوش اقبال بود که اواخر نیمه ی اول رمیرس اونطوری چیپ زد و گل زده در خانه ی حریف شد امتیاز بزرگ چلسی ، شاید خیلی احساساتی به نظر بیاد ولی اون بازی و صعود چلسی به فینال و قهرمان شدنش ، بدهی " فوتبال " به چلسی 2008-2009 بود ...
اما خب در مورد ابزار مناسب در اختیار داشتن ، کاملا صحبت شما درست هست .
اینتر مورینیو با وجود میلیتو و شم گلزنی بی نظیرش بود که تونست درخشش داشته باشه ، چلسی دی متئو دروگبایی رو داشت که به نظرم موثر ترین بازیکن رفت و برگشت بود ، این رئال بیل و رونالدو و دیماریا رو داشت در فاز انتقالی که بی نظیر هستن .
بنابراین تا همه ی ابزار مهیا نباشه ، این تیمها در مواجهه با تیمهای دفاعی صرف هم با مشکل آن چنانی مواجه نمیشن مگر در شرایط خاص مثل سلتیک . اما خب ایراد مشهود مورد بحث کماکان وارده به این نوع و سبک از بازی
ببین تنها یا بهتر بگیم منطقی ترین استراتژی جایگزین که میتونه پلن بی بارسا یا بایرن یا تیمهایی باشه که سبک بازیشون مبتنی بر مالکیت توپ هست ، دقیقا بر ضد فلسفه ی اصلیشون هست یعنی دست کشیدن از مالکیت توپ .گواردیولا 5 ساله که جلوی همچین تیمایی به در بسته میخوره ولی 5 سال فرصت براش کافی نبوده تا بتونه یه استراتژی جایگزین برای همچین سبکی پیدا بکنه.
2009 چلسی،2010 اینتر،2011 رئال،2012 چلسی((با غلظت کمتر)) و 2014 رئال.هر 5 بار تیم پپ از نظر تاکتیکی کاملا مغلوب بوده ولی 2009 با اشتباهات داوری تونست چلسی رو رد بکنه و 2011 هم با اخراج پپه تونست از پس مادرید بربیاد.
مطمئنم اگه فرگوسن توی اون 2تا فینال زیر بار بازی دفاعی میرفت،بارسا اونقدر راحت نمیتونست هر 2بار قهرمان بشه چون اساسا پپ بلد نیست که وقتی به همچین مدلی برخورد میکنه سبک تیمشو تغییر بده بلکه برعکس با دست خودش باعث میشه که تیم تو باتلاق بیشتر فرو بره.
با دادن توپ به تیم حریف ، عملا فاصله ی بین خطوطشون بیشتر میشه و اینطوری فضا بدست میاد ، ولی نکته ای که هست اینه که خیلی سخته که چنین تیمهایی با دادن تعمدی مالکیت توپ به حریف کنار بیان .
وقتی تیم حریف کانالهای طولی کناری رو میبنده و در کانال میانی هم متراکم هستند و نمیشه روی شوت زدن حساب چندانی باز کرد ، تنها کاری که میشه کرد پاسهای عرضیه که باعث میشه آمار پاسهای تیم به شکل واقعا بیجهتی بالا بره ، و هی پاسهای عرضی و پاسهای عرضی و پاسهای عرضی و میشه افتادن در یک دایره ی بیحاصل .
این مورد که در این شرایط اصرار روی سبک بازی همیشگی مبتنی بر مالکیت توپ اشتباهه و حداقل از لحاظ تاکتیکی به شکست منتهی میشه ، کاملا درسته/
ترکیب چلسی
شوارزر - ایوانویچ - تری -کیهیل - ازپیلیکئتا -کول -داوید لوییز - رامیرز- هازارد - ویلیان - تورس
ترکیب اتلتیکو مادرید
کورتوا -تورس -میراندا -گودین- فلیپه لوییس -کارداسو -ماریو سوارز -کوکه -اردا توران -ادریان - دیگو کاستا
بازی خیلی زیبایی بود و منصفانه بگم مادرید یهو اوج گرفت و میشه گفت کلا توپ و میدان رو در دست گرفت.
یک جورایی در بازیکنان چلسی شور و شوق انچنانی احساس نمیشد مخصوصا در خط دفاعی، البته یا عملکرد خوب مادریدی ها اونارو شوکه کرده بود یا عملگرد ضعیف خودشون باعث شده بود تا روحیه خودشون رو از دست بدن.
خط دفاعی چلسی برخلاف گذشته واقعا ضعیف عمل کرد، در واقع چلسی از جایی ضربه خورد که اصلا فکرشو هم نمی کرد.
جان تری دیگه داره نشون میده که پا به سن گذاشته و دیگه اون اوج شکوه گذشته خودشو نداره.
واقعیتش اگه چلسی به فینال میومد با این خط دفاعی که داشت به نظرم جلوی ضد حمله ها و حملات رئال نمیتونست دووم بیاره و البته این باعث میشه که من برای فینال نگران باشم.
مادرید واقعا با قدرت و جسارت بازی میکنه.
در کل بازی زیبایی بود بازی فینال چه خواهد شد فقط خدا میداند.
فقط میشه تبریک گفت به سیمئونه و اتلتیکو
کاملآ حقشون برد بود در این بازی .. فوق العاده بودن
جمله آخرم هم اینکه هر دو فینالیست لایق این بودن که به فینال برسن![]()
اولین کسی که به فینال تمام مادریدی رای داد خودم بودمجایزمو تقدیم میکنم به ادمین
+
من تاپیک چلسی هم گفتم باورم نمیشد این دو تیم مخصوصا چلسی اینطور راحت گل بخورن.
تعویض اشلی کول هم اشتباه بود به نظرم. اونم با اتوئو..... به نظرم همون موقع به جاش شورله میوومد خیلی بهتر بود.
به هر حال تبریک میگم به معدود طرفدارای اتلتیکو![]()
شما یه جوری میگی انگار بایرن هر یه سال در میون قهرمان شده...
بایرن 2013 که قهرمان شد، قهرمانی قبلیش 2001 بود...دوازده سال...حالا تو این فاصله هر سال هم اومده باشه فینال اهمیتی نداره.
چلسی 2012 قهرمان شد...که همین یه بارش بود.
بارسا 2011 قهرمان شد که چند دوره موفق بود...میشه مقایسه کرد با رئال در فاصله سالهای 98 تا 2002 که یه سال در میون رئال قهرمان اروپا می شد. قهرمانی قبل از دوره موفق بارسا که 2006 بود...برمیگرده به 1992...چهارده سال
2010 اینتر که فکر کنم سی چهل سال قهرمان نشده بود.
2009 بارسا شد که گفتم.
2008 منچستر که قهرمانی قبلیش 99 بود...9 سال.
2007 میلان که بین دو قهرمانی قبلیش...یعنی 2003 و 1994 بازم 9 سال.
لیورپول و پورتو هم که به همین ترتیب.
پس مشخصه که با فاکتور گرفتن از دوره طلایی یکی دو تیم مثل رئال و بارسا و تا حدودی میلان، دوره گردش قهرمانی ها همین 8 تا 10 سال اختلاف داره و همین عامل جذابیت لیگ قهرمانان هست.
رئال آخرین بار 2002 قهرمان شد که اگه امسال قهرمان بشه میشه 12 سال اختلاف... از اون دوره ای که یه سال در میون قهرمان می شد هم بگذریم بازم خیلی آمار بدی نیست!
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)