.: صندلی داغ انجمن ورزش :. >> با حضور kasra_khan2003 ناظر انجمن فوتبال خارجی

[charlize]

سروش، درباره این بحث اختلاف بین شما 60ی ها با پدر و مادرتون...
این سوال رو خواهش میکنم یه 2-3 دقیقه بهش فکر کن وبعد جواب بده..

فرض کن خودت بچه دار شدی...
کدوم یکی از کارهای پدر و مادرت رو در قبال بچث انجام میدی و کدوم ها رو انجام نمیدی؟
مشخصا نمیخواد ریز بشی اما خب...یه سرنخ بهم بده...
به زبون ساده تر میخوام ببینم چقدر شبیه پدر و مادرت با بچت رفتار میکنی؟

بعد که جواب سوال بالا رو دادی، این تیکه رو بخون و نظرت رو دربارش بگو..
یکی از بچه ها خیلی شاکی بود از نحوه رفتار پدر و مادرش...بعد که بچه دار شد، به کل نظرش عوض شد و گفت "تازه میفهمم که چی کار داشتن میکردن..."

[گرافيكار]

به بهانه روزهای خوب فولاد خوزستان یک سواله چند سوالی

سروش جان نظرت در مورد فولاد فرکی چیه؟
چه تفاوتی با فولاد جلالی داره؟
یکی از عشقای من فولاده فکر میکنی اینجای جدول میمونه؟
میتونه نگاهی به قهرمانی داشته باشه؟

جدای از نامدیریتی ها و استعداد کشی ها، فکر میکنی چه عوامل دیگه ای دست به دست هم دادن تا قطب جنوبیِ فوتبال ما یعنی خوزستان افت کنه؟

[Ezel]

سوالات بنیادی عمو [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سوالات فوتبالی جدید٬ اینبار سوالات بنیادی تر!



1. به نظرت ناعادلانه ترین قانون فوتبال چیه؟ غیرواضح ترین قانون چیه؟ اگه می تونستی تغییراتی در قوانین فوتبال بدی٬ چه می کردی؟

ناعادلانه ترین از نظر من قانون حذف و صعود بواسطه ی گل زده در خانه ی حریفه ، غیرواضح ترین قانون به نظرم خطای هند هست که هنوز هم سر هر صحنه به خصوص اگر توی محوطه باشه کلی نظر مختلف داده میشه

اگر میتونستم تغییری در قوانین بدم تعداد تعویض های تیم ها رو به 3+1 افزایش میدادم ، تعویض چهارم هم به شرطی مجاز بود که یک بازیکن زیر 23 سال از آکادمی همون تیم وارد زمین بشه ( برای تیمهای ملی هم یک بازیکن زیر 23 از امید ها ) .

2. نظرت درباره سیستم امتیازدهی به تیم ها در لیگ های دنیا چیه؟ سه امتیاز برای برد و یک امتیاز برای مساوی. به نظرت هر نوع مساوی ای یکسان هست یا میشه مثلا به بعضی مساوی ها (مثلا بر اساس تعداد گل یا میهمان و میزبان بودن) بیشتر از یک امتیاز داد؟

این هم به نظرم کمی تا قسمتی ناعادلانه هست ، مثلا بازی ای که 4-4 مساوی میشه احتمالا خیلی جذابیت بیشتری داره تا بازی ای که 0-0 میشه ، با تغییرات امتیاز دهی میشه کمک کرد به بیشتر شدن جذابیت فوتبال ، یا اینکه مثلا تفاضل گل در هر برد امتیاز بیشتری داشته باشه و یا تیم هایی که با یک تفاضل گل مشخص شکست میخورن امتیاز منفی بهشون تعلق بگیره ( البته نه اینکه در جدول عدد منفی نوشته بشه بلکه از امتیازاتی که بدست میارن کم بشه )

میدونم خیلی پیچیده شد

3. نظرت درباره نقش بازیکن های دو ملیتی در تیم های ملی چیه؟ به نظرت شرایط فعلی (دادن حق انتخاب به خود بازیکن)‌ اوکی هست یا باید فکر دیگه ای براش بشه؟

من فکر میکنم دادن حق انتخاب به خود بازیکن درست تر باشه ، درسته که شاید این وسط انتخاب بازیکن منجر بشه تا تیم دیگر ضرر کنه و از داشتن بازیکنان خوب محروم بشه ( مثل اعتراضاتی که هیدینک به دورگه های ترک فوتبال آلمان داشت ) ولی از طرف دیگه باید به این نگاه کرد که اون بازیکن در دورگه بدنیا اومدن خودش هیچ نقشی نداشته و جبرجغرافیایی -ژنتیکی این بلا ! رو به سرش آورده ...

4. آیا مخالف این هستی که در المپیک تیم های امید کشورها فوتبال بازی می کنن؟ بهتر نیست کشورها با تیم های اصلیشون بیان و اهمیت فوتبال المپیک بیشتر از قبل بشه٬ همونطور که WTA برای تنیس المپیک امتیاز در نظر گرفت تا بازیکن ها المپیک رو جدی تر بگیرن؟ (فعلا عواقب احتمالی مثل همزمان شدن با یورو و ... رو در نظر نمی گیریم)

من فکر میکنم علت اینکه تیم های امید باید در المپیک بازی کنن به این خاطر باشه که المپیک کاملا تحت تاثیر فوتبال قرار نگیره ؛ از طرف دیگه اینکه اگر قرار باشه تیمهای اصلی در این مسابقات حاضر بشن عملا دهن کجی هست به تیمهای امید و فرصت حضور اونها در مهمترین تورنمنتشون ازشون گرفته میشه .

نکته ی دیگه همون عواقب بعدی هست که اشاره کردی ، مثلا همزمانی با یورو و اینکه فشار مضاعفی که به بازیکنان وارد میشه و این میان تیمهای باشگاهی هم آسیب خواهند دید از این قضیه ، پس به نظرم بهتره المپیک رو با همین فرمت قبول کنیم

5. نظرت درباره جام ملت های آفریقا و زمان برگزاریش و مشکلاتی که برای تیم های اروپایی ایجاد می کنه چیه؟

من شخصا خیلی علاقه دارم به جام ملتهای افریقا ، چون فیزیکی ترین بازیها رو میبینیم درونش و بعضا تلفیق تکنیک و قدرت بدنی رو هم داریم که فوق العاده هست /

البته من از اختلاف زمانی افریقا و اروپا اطلاعی ندارم ولی این وقفه ی 20 روزه مسلما به ضرر تیمهای اروپایی هست که نیم فصل دوم رو میخوان شروع کنن به خصوص تیمهای بزرگتر که بازیکنان موثرتری در اختیار دارن و مجبورند 3 هفته ای رو بدون اونها سپری کنن ...


در نهایت هم یک سوال پارازیتی

یکی از دوستان من خودش رئالیست و خانومش بارسایی٬ هر دو هم دو آتشه. خلاصه بعد از هر الکلاسیکو این آقا شب رو روی کاناپه به صبح می رسونه به نظرت آخر عاقبت این ازدواج ها چی میشه؟

فکر کردی من برای چی الکلاسیکوها رو نگاه نمیکنم ؟! من خودم سینه سوخته ی این مسئله هم هستم

آخر عاقبت این ازدواجها یکی مثل فیگو یا شوستر یا رونالدوی برزیلی درمیاد


قربونت

فدات

[Ezel]

سوالات حجت جان [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



سلام سروش گرامی ...

سلام برادر

پارت دو :

-ابتدا بگم اون عکسی که از پارت یک نمیشناختی گزارشگر قدیمی تبریز بودند . لیگ ازادگان و تراکتور و ... . ایشون به این ظاهرا مشهور بودند که اسامی رو یک جور خاص تلفط می کنند . مثلا پژژژژمااان : دی ( البته من یادم نیست فقط نقل بود گفتم شاید یادت باشه )



1- نظزت راجع به سیستم 3-4-3 چیه ؟ من اولین بار اگه اشتباه نکنم کره رو در 2002 اینگونه دیدم و در واقع از کارشناسای وطنی دربارش شنیدم . الان تیمی رو میشناسی با این سیستم ؟

راستش آخرین تیمی که من دیدم با این سیستم بازی میکرد بارسای گواردیولا بود که موفق هم بود در اجرا /

در کل من این سیستم رو سیستم خوبی نمیدونم چون به شدت ضعف داره در کناره ها و راحت میشه نفوذ کرد و جاموندن هافبکها هم باعث میشه دفاع از هم باز تر بشه و عمق هم بوجود بیاد و حفره های زیادی هم بوجود بیاد در 1/3 دفاعی .

علت اینکه بارسای گواردیولا موفق بود این بود که اونها اونقدر در بحث مالکیت توپ و بازپس گیری توپ خوب بودند که مشکلی ایجاد نمیشد با این سیستم بازی کنند .

2- سیستم 4-4-2 خطی چطور ؟ شخصا سیستم مورد علاقه من هست به شرط داشتن دو وینگ خوب و یک مهاجم سایه . الان به نظرم تا حدودی یونایتد فقط با این سیستم بازی می کنه . البته نقطه اوجش برای من ارسنال 2004 هست . کلا تحلیلت از این سیستم چیه ؟

4-4-2 دو فرم متعارف داره ؛ یکی 4-4-2 کلاسیک با دو هافبک دفاعی ( که یونایتد به این شیوه بازی میکنه در پاره ای اوقات ) و یکی هم فرم لوزی یا دایموند .

میشه گفت فرم لوزی بسیار مدیون ساکی هست و کاپلو هم اونو تکمیل کرد البته /

در کل برای شکل لوزی مشکل عمق خط دفاعی برقراره چون در این حالت فقط باید یک هافبک دفاعی داشته باشیم و از طرفی شرکت مدافعان کناری در حمله هم مهمه ، به همین خاطره که الان اغلب دنیا از 4-2-3-1 استفاده میکنن .
+
من خودم توی پلی استیشن با هرتیمی به شکل 4-4-2 لوزی بازی میکنم چون اونجا نگران خط دفاع نیستم ولی داخل زمین فوتبال شرایط متفاوتی وجود داره که از کنترل خارجه

3- نظرت درباره دکتر صدر ؟ کتابهاش رو خووندی و نظرت درباره شون چیه ؟ دید دکتر صدر به فوتبال رو بیشتر می پسندی یا مجید جلالی ؟

دید دکتر صدر یک دید آمیخته با نگرشهای هنری و تحلیلهای تاریخیه ، دید آقای جلالی صرفا فنی و تک بعدی هست ... کتاب مهمشون در زمینه ی فوتبال هم کتاب معروف روزی روزگاری فوتبال هست که در نمایشگاه کتاب سال قبل ویرایش جدیدش اومد ، کتاب بعدیشون هم نیمکت داغ هست در باره ی تاریخ مربیگری منچستر یونایتد که بسیار کتاب فوق العاده ای هست از نظرم .

با این حال من علیرغم ارادت زیادی که به آقای جلالی دارم دکتر صدر رو بسیار ترجیح میدم

4- فوتبال علیه دشمن ترجمه عادل رو خونودی ؟ و نظرت درباره اون ؟

آره ؛ به برندگان نظر سنجی ای که یکی دو سال پیش در انجمن برگزار کردیم هم همین کتاب هدیه داده شد

به نظرم ترجمه خوب هست و تونسته حق مطلب رو ادا کنه ، من فصلی که بیشتر از همه دوست دارم در این کتاب فصل "یک روز با هلنیو هرره را " هست که در اسپویلر کل این فصل رو میزارم برای مطالعه خیلی خوبه به نظرم :

  محتوای مخفی: فصل نهم - یک روز با هلنیو هررا 

مردی که به جهان فوتبال بازی دفاعی را آموخت هلنیو هررا است و زمانی که قبول کرد با من مصاحبه کند در پوستم نمی گنجیدم.


برگرفته از کتاب فوتبال علیه دشمن

نوشته سایمون کوپر

ترجمه عادل فردوسی پور

فصل نهم: یک روز با هلنیو هررا




چهار سبک بازی در فوتبال وجود دارد.
1. فوتبال مبتنی بر توپ های بلند مثل بریتانیا
2. فوتبال جامع (Total Football) که آژاکس و در مقاطعی بارسلونا و میلان نشان می دادند.
3. فوتبال سرخوشانه احساسی برزیلی که البته خالص ترین نوع آن در مقطعی در آفرقای جنوبی دیده می شد.
4. کاتناچو، سیستمی دفاعی و ایتالیایی


کمتر تیمی فقط از فوتبال جامع یا فوتبال تنها مبتنی بر توپ های بلند استفاده می کند. معمولا تلفیقی از سبک های مختلف ارائه می شود. در افراطی ترین تیم های دفاعی هم یک بازیکن کناری خلاق می تواند برزیلی بازی کند. اما به هر حال هر تیمی در جهان به یکی از این سیستم ها گرایش بیشتری دارد. در فصل های دیگر کتاب سعی کرده ام توضیح بدهم چرا هلندی ها، بریتانیایی ها و برزیلی ها آن گونه بازی می کنند. در این فصل از شکل گیری کاتناچو پرسیده ام.

شبانه با قطار از رم به ونیز رفتم، تمام صبح شهر را گشتم و سعی کردم زیاد خرج نکنم. بعد همسر هررا را دیدم و او مرا به خانه شان که کاخی با معماری قرون وسطایی در یکی از کانال های ونیز بود برد. همسر هررا ژورنالیست مد است و معلوم بود چرا این خانه را انتخاب کرده است. آن جا زیباترین خانه ای بود که در عمرم دیده بودم، هر چند که هررا و پسرش قسمت عمده ای از شیشه های خانه را موقع بازی فوتبال توی خانه شکسته بودند. تزئینات داخل خانه ترکیبی نامتعارف از آثار و اشیای هنری قدیمی و کاریکاتورهای هررا بود که خیلی از آن ها یک جادوگر تصویرش کرده بودند. و او بارها به من یادآوری کرد که لقبش «جادوگر» بوده است.

هررا را هنگامی دیدم که در حال استراحت نیمروزی همراه تماشای کانال های ونیز بود. مردی خپل که با موهای خاکستری مرتبی که داشت در هفتاد و چند سالگی حداقل بیست سال کمتر نشانش می داد و البته رفتارش هم شصت سال جوان تر به نظر می رسید. او در آن زمان کارشناس فوتبال کانال تلویزیونی سیلویو برلوسکونی (Canale5) بود. زندگی اش فراز و نشیب های بسیار زیادی داشته است: (والدینم فقرایی از آندلس بودند، به همین دلیل به آرژانتین رفتند و آن جا به دنیا آمدم. اما در آرژانتین هم فقیر بودند. بنابر این وقتی چهار ساله بودم به مراکش رفتیم که آن موقع متعلق به فرانسه بود. مدرسه ام کاملا فرانسوی بود، جایی که الان فقط عرب ها حضور دارند) به نظر می رسید او متحیر است که چنین تغییر بزرگی باید بدون دخالت خود او به وجود آمده باشد: (از سن چهارده یا پانزده سالگی با عرب ها، یهودیان، فرانسوی ها و اسپانیایی ها بازی کردم. آن مدرسه، زندگی مرا شکل داد. هفده هجده ساله بودم که بخاطر بازی خوبم به پاریس رفتم.)




بعدها مربی شد و در دهه های 1950 و 60 مشهورترین مربی دنیا بود. در سه سال حضورش در بارسلون، دو جام حذفی و دو قهرمانی لیگ را به دست آورد، ولی پس از شکست بارسا برابر رئال مادرید و حمله ی هواداران به او در بیرون هتل محل اقامتش، مجبور به ترک بارسا شد. در اینتر او دو قهرمانی اروپا و سه قهرمانی لیگ را به دست آورد. در تیم های ملی اسپانیا و فرانسه و ایتالیا هم سابقه مربی گری داشت. اودر پاسخ به این سوال که در نظرسنجی چهره های مشهور ایتالیا چه رتبه ای بدست می آورد، پاسخ جالب داد: (بعد از سوفیا لورن دوم می شوم. آن هم فقط چون او زیباتر از من است) اوج موفقیت هررا در اینتر بود که جایگاه تاریخی اش را بدست آورد.

کاتناچو کلمه ای معادل سیستم دفاعی شده است. در زبان ایتالیایی این کلمه به معنای قفل است. در فوتبال معنای سیستمی را دارد که سوئیپر پشت مدافعانش باقی می ماند و تیم از روش یارگیری نفر به نفر استفاده می کند و به این روش دیوارهای محکمی مقابل دروازه ایجاد می کند و منتظر حمله حریف می ماند. شاید این روش فوتبالی خسته کننده باشد، ولی در جام جهانی دیده ایم که نتیجه بخش بوده است. خیلی کشورها از این سیستم استفاده می کنند، ولی این روش تخصص ایتالیایی هاست. آن ها جام جهانی 1982 را با سوئیپرشان گتانو شیرا فتح کردند، آن هم در شرایطی که از نیمه زمین خودشان تکان نمی خوردند. دلایل موفقیت این سیستم را در ایتالیا از هررا پرسیدم. آیا این به فرهنگ ایتالیایی مربوط است؟ به تاریخ آن ها؟ به فرهنگ فوتبال شان؟ این چیزها باعث شد کاتناچو در ایتالیا رشد کرد.

هررا می گوید: (من اولین بازیکنی بودم که به عنوان سوئیپر بازی کردم. در فرانسه بازی می کردم، و خب حدود سال 1945 بود. ما با این شیوه بازی می کردیم)
زمان اشغال فرانسه بود یا پس از آن؟ برای هررا، تاریخ ها فقط از حیث رویدادهای فوتبالی اهمیت دارند. شکل سیستم قدیمی W-M را روی پوشه ای کشید و توضیح داد: (15 دقیقه از بازی گذشته بود و ما 1-0 جلو بودیم) روی کاغذ، دفاع چپ را نشان می دهد و می گوید: (این من بودم. روی شانه هافبک چپ مان زدم و گفتم:"برو جای من را پر کن، من می روم پشت خط دفاع." آن بازی را بردیم و وقتی مربی شدم همیشه آن بازی را در ذهنم مرور می کردم.)



البته این ادعای هررا است. برایان گلنویل مفسر معروف فوتبال معتقد است کارل راپان، مربی سوئیسی بود که در دهه 50 کاتناچو را ابداع کرد. هررا زمانی به اینتر آمد که این تیم به نوعی با همان سبک بازی می کرد و در واقع او سیستم پایه را اصلاح کرد. جام های زیادی برد و این سیستم را در همه جهان جا انداخت.

او می گوید منطق پشت کاتناچو این است که در سیستم قدیمی W-M هنگامی که دو مهاجم به سمت تک مدافع مرکزی هجوم می آوردند، او درمانده می شد (همیشه در بازی های سخت، به خصوص بازی های خارج از خانه از سوئیپر استفاده می کردم)
گفتم: (اما کاتناچو در مقابل تیم های ضعیف تر هم کار آیی دارد)
هررا گفت: (حتی برابر تیم های بسیار ضعیف. اما جالب این است که تمام منتقدانم هم از سوئیپر استفاده می کردند! انگلیسی ها از همه بیشتر به من انتقاد می کردند ولی خودشان از رایت به عنوان سوئیپر استفاده می کردند)
البته نمی دانم منظورش استفاده بابی رابسون از مارک رایت در جام جهانی 90 بود (بابی رابسون در مقابل هررا سر تعظیم فرود می آورد) یا بیلی رایت در دهه 1950.

به هررا گفتم که او فوتبال را به یک بازی خسته کننده تبدیل کرد. گفت: (دلیل اصلی انتقاد از کاتناچو این است که اشتباه از آن استفاده می کنند) و شکل های دیگری روی کاغذ کشید و ادامه داد: (در سیستم من، این دو دفاع وسط جلوی سوئیپر یارگیر بودند، ولی بازیکنان کناری باید حمله می کردند) بعد با حرارت خط های بلندی از ناحیه دفاع رو به جلو کشید. (فاکتی، جاچینتو فاکتی، به خاطر حضور من در اینتر به آن شکل در حمله ها شرکت می کرد. وقتی فاکتی را در ترکیب اصلی گذاشتم، یک نوجوان بود. همه می گفتند: "وای چه ریسک بزرگی." ولی من گفتم این بازیکن روزی پیراهن تیم ملی ایتالیا را می پوشد) و او هفتاد بار بازوبند کاپیتانی ایتالیا را بر بازویش بست! (مربیانی که از من تقلید می کردند، اجازه نمی دادند دفاع های کناری شان حمله کنند و آن ها بودند که از کاتناچو به عنوان سیستمی دفاعی استفاده کردند) و سرش را به نشانه اندوه تکان داد.



اما چه کسی این ایده را به او داد؟ گفت: (گابریل هانوت "مردی فرانسوی که جام باشگاه های اروپا را به راه انداخت" تنها کسی است که هوش بیشتری دارد) حتی بیش از خود هررا. و روی کدام مربیان تاثیر گذاشته است؟ (به نوعی روی همه شان) ومتفکرانه سری تکان داد. (خیلی از مربیان در برنامه های مختلف تلویزیونی اشاره می کنند هررا به ما آموخت چگونه برنده شویم) آیا پس زمینه های جهانی او ناشی از حضور در کشورهای مختلف، ایده های او را شکل داده اند؟ (ایده ها از هوش نشئت می گیرند، نه چیز دیگری.)

علاوه بر معرفی کاتناچو، هررا روش های منحصر به فردی هم برای ایجاد انگیزه به فوتبالی ها آموخته است: (اردوگاه های تمرینی را من ابداع کردم. وقتی کارم را در اینتر شروع کردم، طرفداران تیفوسی ساعت 2 بامداد یکشنبه ها به من زنگ می زدند و می گفتند: بالبو هنوز در دیسکو است! البته وضع در اکثر باشگاه ها همین طور بود. بازیکنان صبح سر تمرین حاضر می شدند)، و با حرکت های سریع پانتومیم وار نشان می دهد که بازیکنی می آید، دست می دهد، به سوی هم تیمی ها سری به چپ و راست تکان می دهد، چند کلمه به این طرف و آن طرف رد و بدل می کند، مثل شخصیت های کارتون روی زمین بازی می دود، بدو برمی گردد، بلافاصله دوش می گیرد و با عجله به سوی خانه می رود. هررا با تکان دادن سر، آهنگ صدا و حرکت هایش را عوض کرد و با لحنی جدی شعارش را گفت: (یک تیم ، یک خانواده)
هررا اعتراف می کند: (وقتی به اینتر آمدم، جو بسیار بدی حاکم بود. لوح های قهرمانی قبلی تیم همه جا بود، ولی این قهرمانی ها خیلی دور بودند.)

(عصرهای جمعه به جاهای خلوت می رفتیم. قدم می زدیم، هوا می خوردیم و با بازیکنان تک به تک صحبت می کردم. "اوضاع چه طوره؟ همسرت چه طوره؟" و از این جور سوال ها. روی تخته در رختکن واژه های "سرعت" و "تکنیک" را برجسته می کردم، و ما با وجود جایر و ماتزولا سرعت خوبی داشتیم. به ماساژور تیم گفتم: "بازیکنان وقتی روی تخت شما هستند، با هم حرف می زنند. چیزهایی را که راجع به باشگاه می گویند، به من منتقل کن، بقیه مسائل ربطی به من ندارد و برایم جالب نیستند.")

و گفت: (ضمنا از رستوران های این کشور خوشم نمی آید؛ یک میز این جا، یک میز آن جا، یک میز آن طرف تر... من یک میز برای کل تیم می خواستم. من بالای میز می نشستم و از بازیکنان می پرسیدم: "اوضاع چه طوره؟ همسرت خوبه؟" روز مسابقه هم با کل تیم یک جا نشستیم و ...)
صحبتش که به این جا رسید، احساسات نوستالژیکش گل کرد، زمین فوتبال مغناطیسی اش را همراه سوت داور و عروسک های کوچک فوتبالیست آهن ربایی اش را آورد تا به شکل مجازی برای من تاکتیک تیم خیالی اش را تشریح کند.


در همین مرحله بود که هررا روش های غیر عادی و عجیب خود را پیاده می کرد. گلنویل در این باره نوشته است که هررا توپی را به سوی تک تک بازیکنان به نوبت پرتاب می کرد و فریادزنان می گفت: (نظرت راجع به این بازی چیه؟ چرا برنده می شویم؟) بازیکنان هم باید فریاد می زدند و می گفتند: (برنده می شویم چون می خواهیم برنده شویم.) در نهایت هررا یک توپ را به دست می گرفت و بازیکنان دست شان را به سمت توپ دراز کرده و فریاد می زدند: (این جام باشگاه های اروپاست! باید فتحش کنیم! این مال ماست! ها ها ها!)

هررا معتقد است: این که توپ را قبل از بازی لمس کنی اهمیت دارد، چون بازیکنان عصبی هستند و تماشاگران زیادی در ورزشگاه حضور دارند، اما توپ زندگی آن هاست. بازیکنان را مجبور کردم همدیگر را بغل کنند، لازم نبود یکدیگر را ببوسند، فقط بغل می کردند! به آن ها می گفتم: "ما همه سوار یک قایق هستیم!" آن ها همدیگر را بغل می کردند، اما نه این جوری ...) بعد با حرکت هایش بغل کردنی محتاطانه را نمایش داد و سپس سپس یک حرکت سریع خیالی انجام داد و چند بار تکرار کرد: (من به شما اعتقاد دارم و شما هم به من اعتماد دارید.) و ادامه داد: (بعد آن ها خود به خود یکدیگر را بغل می کردند! بعدش دیگر روحیه شان عوض شده بود و من می گفتم: "با هم حرف بزنید! خط دفاع، با خودتان صحبت کنید! یک تیم ، یک خانواده.")

عمر سیووری در اینتر در یکی از بازی های این تیم به اندازه ای احساساتی شده بود که توپ را در سمت راست هررا روی نیمکت شلیک کرد. به هررا گفتم، "جری هیچنس" بازیکن انگلیسی اینتر می گفت: (آقای هررا نابغه بوده، ولی رفتن من از اینتر به تورینو مثل بیرون آمدن از ارتش بود.) البته هیچنس درباره نبوغ توضیحی نداد. هررا با کنجکاوی پرسید: (هیچنس هنوز زنده است؟) و ادامه داد: (حق با اوست.) هررا با تشبیه به ارتش موافق بود، (ولی ما اغلب آواز هم می خواندیم. وقتی یک بازی را می باختیم می گفتم: "حالا آواز بخوانیم!" و ساعت ها در اتوبوسی که ما را به خانه می برد، می خواندیم. وقتی به سویا باختیم در اتوبوس رقصیدیم.) چند پا به زمین کوبید و ادامه داد: (فلامنکو رقصیدیم.)



هنوز روش هایش جواب می دهد؛ او بی خودی «جادوگر» نشده است. حتی وقتی از اینتر رفت، باشگاه یک مربی به نام هریبرتو هررا را به جای او انتخاب کرد که مطبوعات به او لقب HH2 داده بودند.

علاوه بر دو جام باشگاه های اروپا، اینتر در سال 1976 هم به فینال بازی ها رسید و در لیسبون برابر ستیک جک اشتاین مغلوب شد. در ضیافت پس از بازی، دو مربی سلتیک به دستور بیلی شنکلی لیورپولی با هررا بدرفتاری کردند. شنکلی با هررا خصومت داشت. در 1965، اینتر لیورپول را در مرحاه نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا با دو گل کاملا مشکوک، در میلان شکست داده بود. کورسو ضربه آزاد غیر مستقیمی را یک راست تبدیل به گل کرد و پیرو با خطا روی دروازه بان گل دوم را زده بود. به نظرم رسید دژو سولتی دوباره دست به کار شده است.

گلنویل ادعا می کند کار اصلی سولتی خرید داوران برای اینتر بود. این مجار لکه ننگ موفقیت های هررا در ایتالیا به حساب می آید، اما من بدون واهمه در این باره با هررا صحبت کردم. از او پرسیدم آیا در آن زمان فوتبال ایتالیا پاک بود؟ که جوابش مثبت بود. بی تردید هررا روحیه المپیکی نداشت. به قدری جنگجو و مبارز بود که بیلی شنکلی، مردی که معتقد بود فوتبال مهم تر از مرگ و زندگی است در مورد هررا چنین تعبیری داشت: (مردی بی رحم که فقط می خواهد برنده شود.)

بی رحمی نیمی از خصلت های او هم نبود. در رم پزشکان تیم به او گفتند تاکولا مهاجم جوان تیمش مشکل قلبی دارد؛ هررا از این خبر خوشش نیامد. وقتی رم با کالیاری بازی داشت، تاکولا را همراه تیم برد، روز قبل از بازی مجبورش کرد در سرمای ساحل با تیم تمرین کند. تاکولا تب کرد، بازی را تماشا کرد و مُرد.

ناهار را با هررا خوردم. او مدام غذاهای روی میز را به طرف من هل می داد. همسرش گفت: (این یکی را دیگر شکنجه نده، او که بازیکنت نیست.) . هررا خجالت کشید. آن ها مهربان بودند. دوست مشترکی در لیدز داشتیم. نظرشان را راجع به گذراندن تعطیلات در لیدز پرسیدم. همسرش گفت: (در مورد این شهر چه می توان گفت؟) هررا جواب داد: (جای جالبی است، چیز خاصی ندارد، ولی از ورزشگاهش خوشم آمد.)


پس از ناهار، قدم زنان به سمت مطب دندان پزشکش رفتیم. به نظر می رسید ارتباط خوبی با من برقرار کرده. بازویم را گرفت و درباره زندگی ام پرسید؛ طوری که انگار داریم برای بازی با رئال مادرید آماده می شویم. درست است که او دیکتاتور بود، ولی دیکتاتوری نگران. به من گفت که بازیکن محبوبش آلفردو دی استفانو رئال مادرید بوده. (سبک کرویف مثل پله نبود. او بازی اش مثل دی استفانو بود، ولی در سطحی پایین تر. دی استفانو را بهترین بازیکن تاریخ می دانم و دلیلش را خواهم گفت. مردم به من می گفتند:"پله اولین ویولن زن ارکستر است" و من جواب می دادم: "بله، اما دی استفانو کل ارکستر است." او در خط دفاع، هافبک و حمله حضور داشت، هرگز از دویدن خسته نمی شد و مدام سر بازیکنان فریاد می زد، و می گفت: "شما دارید با پول من بازی می کنید!" دی استفانو این جوری بود...) و انگشت شصت و سبابه اش را به نشانه بین المللی پول به هم سابید.

شایع شده بود که در زمان مربی گری هررا در تیم ملی اسپانیا و در جام جهانی 1962، او و دی استفانو درگیری شخصی داشتند و به همین دلیل دی استفانو در تنها حضورش در جام جهانی حتی یک دقیقه هم بازی نکرد. ولی هررا اصرار کرد که: (نه، او مصدوم بود. البته این واقعیت دارد که اولین بار که اعضای تیم در دفتر فدراسیون فوتبال اسپانیا جمع شدند، دی استفانو از دست دادن با من پرهیز کرد. مطبوعات مادرید چون من مربی بارسلون بودم و تقریبا اکثر بازیکنان بارسلون را به تیم ملی اسپانیا دعوت کرده بودم، به شدت از من انتقاد کردند. ولی من با چشمانی باز در طول سال ها انتخاب هایم را کرده بودم. اوایل آلفردو دی استفانو چندان راضی نبود، چون در واقع آن روزها این بازیکنان بودند که تیم را هدایت می کردند. امثال دی استفانو، ماتزولا و سیووری برای خودشان تیم هایی داشتند و این مربی ها بودند که باید ساک ها را حمل می کردند.) و ادای باربری را در آورد که بار سنگینی حمل می کند. هررا استعداد ذاتی بازی با چهره داشت و از کار فعلی اش به عنوان یک مفسر تلویزیون تعجب می کنم. (من تمام آن شرایط را تغییر دادم... این را جا انداختم که من مربی هستم، پس رئیس هستم. و پس از آن بود که درآمد مربیان بالا رفت.) و باز با خوشحالی شصت و سبابه اش را به هم سایید. (بعدها دی استفانو گفت:"حالا می فهمم که سینیور هررا یک مربی بزرگ است." اما باز هم تکرار می کنم که زمان برگزاری جام جهانی دی استفانو مصدوم بود.

هررا به این دلیل در 1962 مربی اسپانیا بود، که مجبور شده بود از پست دستیاری مربی تیم ملی ایتالیا استعفا دهد. شایع شده بود که بازیکنان تیم از مواد مخدر استفاده می کردند. ضمن این که هررا پس از حذف یوونتوس (رقیب اینتر) در رقابت های اروپایی مقابل چشم همگان شادی کرده بود. هررا کارهایی می کرد که برایان کلاف هم انجام نمی داد. روزی که هدایت تیم رم را پذیرفت به مطبوعات گفت: (دلیل تنها قهرمانی رم در 1941 این بود که مربی اش موسولینی بوده است.) هواداران از این اظهار نظر بسیار ناراحت شدند. از او پرسیدم: (آیا یک مربی باید جنجالی باشد؟) گفت: (اگر یک مربی کوچک جنجالی باشد، آزاردهنده است. اما یک مربی مثل من - ببخشید که این قدر رک صحبت می کنم – می تواند به دیکتاتورها بگوید: اگر به من اطمینان دارید بفرمائید؛ وگرنه...)

او اضافه کرد: (روسای باشگاه ها همه شان مافیایی هستند! خب نه همه شان. آن ها فقط دنبال پول هستند. اگر صحبت از دو میلیون باشد، یک میلیون می نویسند و یک میلیون دیگر را به جیب می زنند.) گفتم: (اما در بارسلون رسم بود که رؤسای باشگاه ها در کار مربیان دخالت می کردند.) جواب داد: (آن ها به من حسادت می کردند. به مارادونا هم حسودی می کردند. ولی من همیشه می گفتم این تیم من است. من تنها کسی هستم که با بازیکنان صحبت می کنم.)

فرصت مناسبی بود درباره شخصیت ملی در فوتبال، ایتالیا و کاتناچو از او بپرسم. هررا وجهه جهانی دارد. او به سه زبان اسپانیایی، فرانسوی و ایتالیایی صحبت می کند (و عربی را هم در حد قابل قبولی بلد است)، با بهترین تیم ها و بهترین بازیکنان در کشورهای مختلف کار کرده است.

به یادش آوردم که در گذشته همواره منتقد فوتبال بریتانیا بوده. در فرودگاه بیرمنگام در 1960 پس از پیروزی تیمش بارسلون با نتیجه 5-2 برابر ولوز به خبرنگاران گفت: (شما در انگلیس با شیوه ای بازی می کنید که ما سال ها قبل از آن استفاده می کردیم. بازی شما مبتنی بر قدرت فیزیکی است، بدون سیستم و تکنیک.) این جمله ها را به یادش آوردم و او لبخندی معنادار زد: (دقیقا همین ها را گفتم. هنوز هم درباره این که فوتبال مدرن را چه کسی پایه گذاری کرد بحث وجود دارد. در چین بود! نه، در ایتالیا! نه، در انگلیس! شکی وجو ندارد که فوتبال مدرن در انگلیس پایه گذاری شد و کارگران راه آهن انگلیس این ورزش را به مناطقی مثل هوئلوا و بیلبائو اسپانیا آوردند. آن ها فوتبال بازی می کردند و اسپانیایی ها می گفتند:"وای، چه بازی جالبی برای اوقات فراغت"، و به همین راحتی فوتبال فراگیر شد. به همین دلیل وقتی به اسپانیا آمدم، بازیکنان به من Senior Mister می گفتند، چون فکر می کردند Mister به معنای مربی است. تا آن زمان تمام مربیان شان اهل بریتانیا بودند!) (در واقع هنوز هم در اسپانیا مربی را Mister صدا می*زنند)

هررا با قدرت ادامه می دهد: (اما وقتی صحبت از فوتبال مدرن شد، بریتانیا از قافله عقب افتاد. در دیدار برابر ولوز همین اتفاق رخ داد. طی این سال ها در مقاطعی ایتالیا قدرت اول فوتبال بود، گاهی آلمان گاهی انگلیس. شرایط مدام تغییر می کند.)

اما چرا رشد انگلیسی ها قطع شد؟ هررا پاسخ می دهد: (انگلیسی ها مخلوق های عادت هستند. مثلا چای چای...) جالب این که به شکلی کاملا تصادفی همسرش ساعت 5 برای مان چای آورد و هررا از این که صحبتش مصداق پیدا کرده حسابی ذوق کرد.

دقیقا به جایی رسیدیم که می خواستم. از او پرسیدم: (آیا بازیکنانی از کشورهای مختلف، شخصیت های گوناگونی هم دارند؟) او تایید کرد. در بارسلون او خارجی های تکنیکی اش را در خط حمله قرار می داد و در دفاع از بازیکنان بزرگ اهل کاتالان استفاده می کرد. (به بازیکنان کاتالونیایی ام می گفتم: "شما سمبل کاتالونیا هستید، برای ملت خود بازی کنید." با خارجی های تیم درباره مسائل مالی صحبت می کردم، درباره همسران و فرزندان شان حرف می زدم. شما با 25 بازیکن سروکار دارید، نباید با تمام شان یک جور حرف بزنید.)

چه تفاوتی بین ملیت های مختلف وجود دارد؟ (مجارها آدم های محتاط و کم حرفی هستند. بنابراین آن ها را ترکیب می کردم. البته نه این که ژیبور و کاشیس هم اتاق شوند. می خواستم مثل هم باشند، با هم رفیق شوند. برای همین به اردوهای تمرینی رو آوردیم، با هم غذا می خوردیم. این شرایط دسته تازه ای از بازیکنان را به وجود آورد. قبلا بازیکنان با این که متاهل بودند، با مشروبات الکلی و فاحشه ها دمخور بودند! در اینتر ماتزولا و فاکتی نسل جدیدی بودند، جدی و خوش اخلاق. (توصیه می کنم وقتی به انگلیس برگشتی، ازدواج کن!) یک بار در تعطیلات همسران آن ها را با خودمان به اردو بردیم.) او این نظر مرا که گفتم در یکسان کردن بازیکنان شکست خورده، توهین به خودش تلقی کرد.

آیا وقتی از بارسا به اینتر رفت به لحاظ فکری تفاوت عمده ای بین این دو تیم قایل شد؟ (نه. لاتین ها مثل هم هستند. وقتی در اینتر سر میز می نشستم، به بازیکنان نگاه می کردم و فکر می کردم: این اینتر است یا بارسا؟)


او ادامه داد: (در فوتبال باید Gagner باشید)؛ این واژه فرانسوی است به معنای این که: هم برنده شوید و هم پول دربیاورید. آیا تجربه های جهانی اش او را شکل داد؟ جواب داد: (بله)، و ناگهان گفت: (کمال گرا.) من بهتم زد و او تکرار کرد: (کمال گرا. این واژه ای است که همیشه دنبالش می گشتم!)

سؤال دیگری مطرح کردم: (آیا برای کشورهای مختلف باید تاکتیک های مختلفی داشت؟) هررا جواب داد: (نه، هر جا که بودیم در تیم هایم از یک روش استفاده کردم. مهم این است که بازیکن را در جای صحیح قرار دهید، چون اگر پله را هم در پستی نامناسب بگذارید، حداکثر می تواند سی درصد از توانایی هایش را نمایش دهد.)

اما خودش هم قبول دارد که کاتناچو را در ایتالیا استفاده کرد نه در بارسلون. با نارضایتی گفت: (درست است. در فرانسه من اولین لیبرو بودم. در اسپانیا این پست را رها کردم، اما وقتی به ایتالیا آمدم آن ها کاتناچو را از فرانسه کپی کرده بودند؛ جایی که این شیوه عمومی شده بود.) به هررا گفتم بعضی از تئوریسین ها معتقدند کاتناچو به این دلیل مناسب ایتالیاست که آن ها به لحاظ فیزیکی ضعیف هستند. هررا نگاهی تحقیر آمیز به من انداخت. دوباره پرسیدم: پس هر کشوری سبک خاص خودش را ندارد؟ گفت: (نه، اگر همه چیز درست باشد، سیستم همه جا مشابه است.)

یکشنبه هفته قبل که بازی هفت گله لاتزیو - پارما را از نزدیک دیدم، بازی های سری آ، 48 گل داشت که رکوردی در یک روز بود. در آن فصل میانگین 3.45 گل در هر بازی رقم خورده بود و یکی از روزنامه ها تیتر زده بود: (مرگ کاتناچو). میلان، از فرانکو بارزی به عنوان لیبرو استفاده می کرد؛ تاکتیکی که هررا را آزار می دهد. او معتقد بود یارگیری نفر به نفر در فوتبال الزامی است و میلان دست به کار پرمخاطره ای زده است: (در بازی های خارج از خانه باید مراقب بود. تاکتیکی که در آن تیم تان گل بخورد به لعنت خدا نمی ارزد.)

5- به جز اینها تنها کتابی که میشناسم در این زمینه "فوتبال در افتاب و سایه " هست که متاسفانه نسخه ای ازش پیدا نکردم . خووندی این رو ؟

نه راستش ، ولی اسمش خیلی آشناست ...

6-به جز این کتابها چه کتابهای فوتبالی میشناسی که خواندنشون جالب و مفید باشه ؟

همونطوری که در بالا گفتم کتاب روزی روزگاری فوتبال دکتر صدر رو به همه ی فوتبالدوستان توصیه میکنم بخونن چون یه جورایی تاریخچه ی فوتبال جهانه


7- هیچ وقت دوست داشتی مربی فوتبال بشی ؟ تلاشی داشتی در این زمینه ؟

آره علاقه که زیاد داشتم و دارم ، تلاش هم زیاد داشتم و دارم

دوره ی D , C رو گذروندم ، یک سری کلاسهای آموزش تحلیل هم با مربیانی مثل آقای جلالی داشتیم که البته مدرکی داده نمیشه در این کلاسها ، مونده دوره ی B و A آسیا که فعلا روی B تمرکز کردم ؛ قدم نهایی هم پرولایسنس یوفا خواهد بود که البته شرایط خاصی رو میطلبه

8- گزارشگر ، روزنامه نگار چی ؟ کلا دوست داشتی شغلی در زمینه فوتبال داشته باشی ؟

یکم تعریف از خود : به نظرم گزارشگر خوبی میشدم ؛ ولی روزنامه نگاری رو علاقه ای نداشتم ، بیشتر دوست دارم مفسر و تحلیلگر باشم .

9-اخرین سوال : هیجان لالیگا بیشتره یا لوشامپیونه فرانسه؟ .

در حال حاضر ؟ در حال حاضر جذابیت لیگ برتر خودمونم از لالیگا بیشتره

مرسی

ممنون از تو

[Ezel]

برسیم به محضر یوسف مجددا



توضیحات/
سروش عزیز:
الف اگه پیغمبری نازل شده بود توی ژاپن یا چین که حداقل یه اثری ازشون وجود داشت!دلایلی که آوردی برای خاورمیانه رو قبول ندارم.

من یه سوال دارم : آیا از تمامی 124000 پیامبری که اشاره شده در روایات به تعدادشون ، نشونه و علامت و حتی اسمی باقی مونده ؟

ب مطلب پوست موز رو یه روحانی از قول یکی دیگه گفته بود.(روحانیه استاد دانشگاه بود)

باید ببینیم که ایشون اول خودشون رو روحانی میدونن بعد استاد دانشگاه یا اینکه اول خودشون رو استاد دانشگاه میدونن بعد روحانی !

سوالات سری پنجم:

1-اسم جنگل کیگاهارا رو تا الان شنیدی؟اگه نه یه سرچ کن بعد نظرت رو بگو؟

اسم جنگلشو نشنیدم ولی کیگا یه روستایی هست در نزدیکی امامزاده داود ؛ شایعه ای هست که میگن نمیدونم به علت خیانت به کدوم امام یا امامزاده ( شاید همین امامزاده داوود) چشمهای مردم اونجا و تمامی فرزندان و نواده ها و نتیجه هاشون تا ابدالدهر انحراف خواهد داشت ( چشمهاشون چپ خواهد بود ) / اینم از عدالت که نواده ها رو به جرم گناه پدرانشون ( کدوم گناه ؟! ) تنبیه میکنه !

سرچ هم کردم راجع به جنگلش ولی موردی یافت نشد متاسفانه !

2-ته خط کجاست؟

همیشه ته خط به زوال و عدم میرسه

3-نظرت در مورد مختارنامه و نقش ایرانیان در اون چیه؟واقعیت یا بزرگنمایی؟

به نظرم مختارنامه بهترین سریال تاریخی - مذهبی هست که ساخته شده ، حتی از نوستالژیک بودن سریال امام علی بگذریم من مختارنامه رو سریال بهتری میدونم که البته این هم از تواناییهای میرباقری عزیز هست ...

در مورد نقش ایرانیان فکر نمیکنم بزرگنمایی ای شده باشه ، چون الان هم اگر اشتباه نکنم بیشترین حامیان شیعه ایرانی هستند ...
4-اگه قرار باشه توی یه جنگ(صلیبی)شرکت کنی کدوم اسلحه رو انتخاب میکنی؟(شمشیر،تیرو کمان،نیزه)

شمشیر

5-میزان شناختت از علم جفر چقدره؟

من خیلی دوست دارم سوال رو با سوال پاسخ بدم

این "علم" میتونه پاسخ بده که در جو پروتئین موجود است یا خیر ؟

6-گفتی اختیار رانندگیت رو دست دیگران نمیدی!اختیار زندگیت روچی؟چقدر اجازه میدی دیگران برای تو تصمیم بگیرن؟

من از بیشترین چیزی که تو زندگیم متنفرم اینه که چیزی بهم تحمیل بشه حتی اگر اون چیز درست باشه و به صلاح من باشه ؛ البته این به این معنی نیست که تا الان چیزی بهم تحمیل نشده باشه ولی تا جای ممکن واکنش حداکثری نشون میدم به اینکه چیزی بهم تحمیل بشه ، بنابراین از اینکه دیگران به جای من و برای من تصمیم بگیرن هم متنفرم .

7-اهل مشورت کردن هستی یا ترجیح میدی مخفیانه و بی سروصدا کارت رو انجام بدی؟

من توی زندگی یک روش دارم ؛ به همه میگم باشه و آره ولی در نهایت کار خودم رو انجام میدم ، اهل مشورت هم به اون صورت نیستم و سعی میکنم طبق نظر خودم جلو برم معمولا /

8-چقدر به کودک درون اعتقاد داری؟

خیلی زیاد ، خیلی وقتها این کودکه هست که کاراشو فکراشو پیش میبره

9-اولین باری که تقلب کردی کی بود؟

دبستان بودم ، جواب یه سوال رو از توی کتابم که توی "جا میزی" جاساز کرده بودم نوشتم

10-به نظرت کدوم لیگ اروپایی سالم ترین فوتبال رو ارائه میکنن از نظر شرط بندی و دست های پشت پرده؟(به ترتیب اسم ببر)

خب مطمئنا ایتالیا رو باید بگذاریم آخر لیست ، ولی در کل لیگ برتر و بوندس لیگا به نظرم سالم تر هستن از سایر لیگها /

مرسی

مرسی از تو

[Ezel]

دوست خوبم [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] که متاسفانه اسمشون رو نمیدونم ولی وقتی پست هاش رو میخونم انگار خود من هستم که پست دادم


سلام سروش عزیز

سلام بر شما

یه سری عکس هست به همون سبک و سیاقی که احمد عزیز گذاشته بود ، برای همین بی حاشیه میریم سراغ عکس ها:

بریم

البته قبلش بگم که من حافظه ی تصویری ضعیفی دارم

  محتوای مخفی: اصل مطلب 

برای هر سری از عکس ها یه سوال کلی هست که باید جواب بدی که بعد از جواب دادن به اون مختاری هر توضیحی که لازم دونستی اضافه کنی.

چشم ، اونایی رو هم که نمیدونم رو دوستان به بزرگی خودشون میبخشن

در صورتی که دعوایی سر بگیره کدوم قوی تره؟ : دی


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مورینیو

شاید هیچکس اون زمان فکر نمیکرد که جذاب ترین رقابت فوتبالی لالیگا بین این دو نفر باشه در آینده و انواع اقسام رکوردها هم شکسته بشه در این راه !


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مارادونا ؛

در جای دیگه ای هم اشاره کردم که کارهایی که مارادونا با توپ انجام میداد رو پله به نظرم هرگز نمیتونست انجام بده ...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اورا ؛ جای تاسفه که هنوز نژاد پرستی در دنیا وجود داره ( کلی میگم ، کاری به اینکه سوارز چه گفت و چه نگفت و اصلا گفت یا نگفت ندارم )

کدوم خداحافظی / قهرمانی رو ترجیح میدی؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خداحافظی زیدان قطعا ؛


کیه؟!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این چهره کسی رو به یاد من نمیاره متاسفانه ؛ ولی مطمئنم با فهمیدن اسمش سورپرایز میشم


هر چه می خواهد دل تنگت بگو ... (توی موارد جنجالی تر از کم گویی پرهیز بشه : دی)

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من فکر میکنم مورینیو بهترین مربی ای هست که چلسی تا الان داشته ، و خیلی راحت از دست دادنش ؛ مثل دی متئو /

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نفر چپ رو نمیشناسم ولی جکی چان یکی از کمدین های محبوب منه ( میگم کمدین نه بازیگر اکشن )

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بالوتلی کلا شخصیت جالبی داره ، در عین اون همه خشونت به خاطر نایب قهرمانی میاد و اینطوری اشک میریزه

از لحاظ شخصیتی بازیکن جالب و منحصر به فردیه ولی بازیکن سطح اولی نیست

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به نظرم فوتبال بعد از این بازی ، دیگه بدهی ای به چلسی نداره و چلسی هم دیگه کار تموم نشده ای با بارسا نداره ...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به نظرم کیروش بهترین دستیار فرگوسن بوده ، و البته همیشه هم یک سرمربی ناکام !

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شاید اگر روبن این توپ رو گل کرده بود ، توپ طلا به اسنایدر میرسید و امروز این همه انتقاد به نحوه ی رای گیری توپ طلا وارد نمی شد ...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

راستش من خیلی از بازی گوتی خوشم نمیومد و بازیکن خوبی نمیدونستمش ، ولی چون اکثرا نظری خلاف نظر من رو دارن حتما من اشتباه میکنم /

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شاید جزو معدود لحظاتی در دنیای فوتبال باشه که اون شخصیت واقعی مورینیو که خودش بارها گفته رو میتونستیم ببینیم ...

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نمیدونم عکس جدید هست یا قدیمی ولی خیلی لذت بخشه دیدن رقابت کودکان بارسایی و رئالی /

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به هرحال هر بازیکنی اشتباهات رفتاری ازش سر میزنه ، و مطمئنا بوسکی هم به اندازه ی کافی بابت این موضوع سرزنش شده / فقط ما نباید یک رفتار شخصی رو به یک مجموعه تعمیم بدیم و مثلا به این روش فلسفه و مکتب بارسا رو زیرسوال ببریم .

[Ezel]

برادر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



دیدم تاپیک به نسبت قبل خلوت شده گفتم دو تا سوال دیگه بپرسیم تا هم دوستان وقت بیشتری تو تاپیک باشن هم سروش عزیز رو نصفه شبی نذاریم بخوابه تا به سوالای ما جواب بده

دیگه گذشت اون زمون که نصفه شب جواب میدادم

خوش چهره ترین و بی ریخت ترین بازیکن جهان رو بگو ؟ ( سعی کن از هرکدوم یکی رو اسم ببری ینی فقط یه بازیکن

به نظرم خوش قیافه ترین بازیکن علی نیکی خودمون باشه

مصداق خوش قیافه نبودن هم برای من بازیکن سابق رم و برزیل یعنی آلدایر هست

قابلیت های بازیکنایی مثل دروگبا و زلاتان رو میپسندی یا مسی؟؟ ( البته برای مقایسه سطح مسی رو یه خورده پایین تر در نظر بگیر )

خارج از بحث بارسا و رئال ؛ در اینکه مسی بهترین هست شکی نیست ولی من قابلیتهای دروگبا و زلاتان به خصوص استایل بازی زلاتان رو بیشتر علاقه دارم /

چند درصد پست های انجمن ورزش رو منطقی و چند درصد غیر منطقی میبینی؟؟ ( اسپم ها به کنار )

در حال حاضر ؟ میتونم بگم بیشتر از 80 درصد پستهای انجمن ورزش منطقی و مفید هست .
کدوم کانالو بیشتر نگاه میکنی؟؟ تلویزیون نه ها چیزو میگم

بیشتر از همه نشنال ژئوگرافی و جم کلاسیک

بنظرت انری چطور بازیکنی بود؟؟؟ حقش نبود یه توپ طلا ببره؟؟

بازیکن و تمام کننده ی خیلی خوبی بود ولی بازیکن کاملی نبود به نظرم ، و در زمانی که آنری در اوج بود بازیکنهای بهتر از اون هم بازی میکردند که شایسته ی توپ طلا بودند بنابراین در مورد آنری من فکر نمیکنم اجحافی شده باشه ...

مارادونا بهتر بود یا پله؟؟ نمیدونم قبلا گفتی یا نه بهرحال یه بار دیگه بگو و چرا؟؟؟


چند باری اشاره کردم ، مارادونا کارهایی با توپ میکرد که فوق العاده بود ؛ ضمن اینکه مارادونا در تیمی مثل ناپولی عمده ی بار تیم رو به دوش میکشید ولی پله 1000 گل در لیگ برزیل زده ؛ لیگی که الان هم با وجود پیشرفتهای تاکتیکی -تئوری دنیای فوتبال هنوز هم مدافعان خوبی پرورش نمیده ...

چند صفحه قبل بود فکر میکنم kasra_khan2003 ازت پرسید جمله ی (همیشه جزء تغییری باش که دوس داری اتفاق بی افته) از کیه؟؟
به نظرت جمله ی قشنگیه یا نه؟؟

جمله ی زیبایی هست ؛ مثل خیلی از جمله های دیگه که بزرگان گفتن

خودت سعی کردی جزء تغییری باشی که دوس داری اتفاق بی افته؟؟

نمیدونم ؛ تاحالا بهش فکر نکرده بودم ...

رامین جوادی رو میشناسی؟؟

همونی نیست که موسیقی فرار از زندان رو ساخته بود ؟

یه خلیل جوادی هم میشناسم که شاعره

توی سال 2012 کدوم شرکت توی ساخت گوشی موفق بود؟؟ سمسونگ ( با لهجه گفتما مثل pmc وقتی میگه سمسونگ گلکسی نوت 2) ال جی یا سونی؟؟



فکر میکنم سونی

زیبا ترین صدا مال چه حیوونیه؟؟

دارکوب ! ( البته صدای خودش نه صدای نوک زدنش به درخت اونم توی یه جنگل ساکت )

جغد هم خیلی سوزناکه صداش

من یه سری کلمه میگم با جمله ادامش بده: ( مختصر و مفید )

چرا: چرا ما باید در اینجای تاریخ باشیم ؟!

خیلی سخته وقتی میفهمی: خیلی سخته وقتی میفهمی که کاری از دستت ساخته نیست دیگه

ایران: ایران ؛ "خفته در خوناب غم"

فوتبال: فوتبال مسئله ی مرگ و زندگی نیست ، از این دو هم مهمتر نیست !

زندگی: زندگی سخته و تلخه ولی چون میگذرد غمی نیست .

خوشبختانه: خوشبختانه بدبختی های "ما" تمامی ندارد !

بارون: هیچ جمله ای باهاش نمیسازم ، خودش کلی حرف داره ...

حقیقت: حقیقت بیشتر وقتا روشن شدنش تلخ تر از روشن نشدنش هست .
سایپا مطمئن: سایپا مطمئن هست ، ولی اطمینانی که میده به این علته که در صورت تصادف با پراید مطمئنا شما رو رهسپار دیار باقی خواهد کرد ، انا لله و انا علیه راجعون .
میدونی؟ راستش خواستم توی تاپیک اطلاعات عمومی بنوسیم ایا میدانید 95% پست کاربران را سروش حذف میکند؟؟ ولی ترسیدم بن بشم ( هرچند میدونم برای حذف پستها دلیل داری

اتفاقا یکی از دوستان چند روز پیش به سبک تاپیک اطلاعات عمومی یه همچین جمله ای رو نوشت تو پروفایلم

اون 5 درصدی هم که حذف نمیشه از دستم در میره بعضا


تشکر

ما نیز متشکر

[Ezel]

رفیق کوچه های بن بست یعنی احمد charlize


سروش، درباره این بحث اختلاف بین شما 60ی ها با پدر و مادرتون...
این سوال رو خواهش میکنم یه 2-3 دقیقه بهش فکر کن وبعد جواب بده..

میشه چند دقیقه بیشتر فکر کنم ؟ : دی

فرض کن خودت بچه دار شدی...
کدوم یکی از کارهای پدر و مادرت رو در قبال بچث انجام میدی و کدوم ها رو انجام نمیدی؟
مشخصا نمیخواد ریز بشی اما خب...یه سرنخ بهم بده...
به زبون ساده تر میخوام ببینم چقدر شبیه پدر و مادرت با بچت رفتار میکنی؟

ببین بحث من این نبود که پدر و مادران ما اشتباه بوده همه ی رفتارهاشون با ما ، بحث من روی فاصله افتادن بین ما و پدرانمون بود

جدای از یک مبحث روانشناسی به نام عقده ی اودیپ که در پسر ها شایع هست ( با مضمون عشق به والد غیرهمجنس و رقیب پنداشتن والد هم جنس ) ، یکی از دلایل اینکه بچه های دهه 60 خیلی به پدرانشون نزدیک نیستن اینه که پدر ها توی جنگ شخصیتشون به فرم دیگه ای ساخته شد و صیقل داده شد که تا حدودی از لطافت ها دور شدن و نتونستن به پسرهاشون نزدیک بشن در حالیکه اونا قهرمانای سنین کودکی پسرانشون هستن و به همین خاطر پسر ها بیشتر به مادرشون نزدیک شدن .

اتفاقا من رفتار منفی ای به خاطر نمیارم از محیط خونواده ، ولی اون درجه از صمیمیت رو من کلا کم میبینم بین پدر ها و پسر های 60 به اینور


بعد که جواب سوال بالا رو دادی، این تیکه رو بخون و نظرت رو دربارش بگو..
یکی از بچه ها خیلی شاکی بود از نحوه رفتار پدر و مادرش...بعد که بچه دار شد، به کل نظرش عوض شد و گفت "تازه میفهمم که چی کار داشتن میکردن..."

خب البته نسل امروز ما متاسفانه متاسفانه اطلاعات کمی داره راجع به روانشناسی کودک و تربیت کودک ؛ و به همین خاطر فکر میکنه رفتارهای والدینش ( ولو رفتارهای قهری اونها ) درست بوده ... مثلا مشکلی که بین کودکان امروز خیلی شایع هست مشکل بیش فعالی هست که بدون اغراق میگم 90 درصد اطرافیانی فرزندشون بیش فعال هست نمیدونن باید چطوری رفتار کنن با این مورد ...

هرچند که :

تا صاحب فرزند نگردی تو چه دانی **** در عالم ایجاز حقوق پدری را

[kasra_khan2003]

سلام،

تا الان دیگه یا باید تو سوخته باشی، یا بخاطر سوالات سرد ما صندلیت یخ کرده باشه

نظرت درباره این شعر خیام چیه؟

قومی متفکرند در مذهب و دین	قومی به گمان افتاده در راه یقین
می ترسم ازآنکه بانگ درآید روزی	کای بیخبران راه نه آن است و نه این

نظرت درباره حضرت حافظ چیه؟ مخصوصاً درباره فال حافظ، دلیل اینکه اکثراً افراد جواب نیت خودشون رو در فال حافظ میبینن چیه؟ واقعاً حضرت از غیب خبر داره یا دلیلش شیوه ی ادبی حافظ هست که میشه تقریباً هربیتش یه موضوعی رو بیان میکنه و در کل یک موضوع هست.

[Ezel]

علیرضای عزیز ( گرافیکار )


به بهانه روزهای خوب فولاد خوزستان یک سواله چند سوالی

امیدورام این روزای خوب تداوم داشته باشه

سروش جان نظرت در مورد فولاد فرکی چیه؟
چه تفاوتی با فولاد جلالی داره؟
یکی از عشقای من فولاده فکر میکنی اینجای جدول میمونه؟
میتونه نگاهی به قهرمانی داشته باشه؟

من فولاد فرکی رو راستش بازی زیادی ازش ندیدم ولی جایگاهشون در جدول نشون میده تیم خوبی باید باشه ؛ از طرفی من حسین فرکی رو یکی از مربیان بسیار خوب ایران میدونم که به نظرم حقش نبود این سالها کنار گود باشه و تیمهای لیگ برتری بین چند نام دست به دست بشن فقط که البته خیلی خوشحالم از اینکه حسین خان به عرصه ی فوتبال برگشته .

فولاد جلالی به نظرم زود اشباع شد ، مثل پاس و مثل صبای جلالی /

علت مهمش هم این بود که مجید جلالی گرامی روانشناس خوبی نیست و نمیتونه عطش قهرمانی رو در تیمش زنده نگه داره و دیدش به فوتبال یک دید صفر و یکی و صرفا فنی هست .

به نظرم توانایی حسین فرکی اونقدر هست که فولاد رو در این ثبات قرار بده ، حداقل فرکی در نفت تهران اینو ثابت کرد بهمون اما با کمال احترام من فولاد رو در حد مدعیان اصلی و سنتی قهرمانی لیگ برتر یعنی استقلال و سپاهان نمیدونم .

جدای از نامدیریتی ها و استعداد کشی ها، فکر میکنی چه عوامل دیگه ای دست به دست هم دادن تا قطب جنوبیِ فوتبال ما یعنی خوزستان افت کنه؟

من جای استعداد کشی میخوام بگم که سیر استعداد یابی در فوتبال خوزستان مدتی هست خوب نیست ، به نظر من یکی مثل بگوویچ یا فرانچیچ باید در فوتبال خوزستان مسئول استعداد یابی بشه چون خوزستان همونطور که بزرگترین ذخایر نفتی رو داره به نظرم بزرگترین ذخایر فوتبالی ما رو هم میتونه داشته باشه ، نمونش اون تیم رویایی فولاد که قهرمانی لیگ برتر رو تجربه کرد ولی متاسفانه برخی ستاره هاش با انتخاب های نادرستشون خودشون و فوتبال ایران و ما تماشاگرا رو از یه نسل خوب محروم کردن .

مورد بعدی که به نظرم میاد اینه که ثبات باید در یک تیم برقرار باشه ، نه اینکه مثلا دوباره انتهای فصل فرکی برکنار بشه و دوباره جلالی رو برگردونیم که اینطوری هم ساختار فرکی رو نابود کردیم و هم ساختار قبلی جلالی رو از بین بردیم و باید دوباره از صفر شروع بشه .