hamidak جان زمان خاصی نداره هر چقر که بتونی
اول که سخته کمتر و کم کم بیشتر تا وقتی که بتونی به حالت خلسه بری بعد از اون تا هر زمان که توی خلسه بمونی خوبه
برای اینکه رفتن در این حالت به خلسه سخته شما میتونید از مدیتیشن هایی که به صورت نشسته و خوابیده هستند کمک بگیریدتا بتونید به خلسه رفتنو یاد بگیرید بعد در سجده خیلی راحت تر خواهید شد
نکته: سعی کنید همیشه در طول روز در زمان حال زندگی کنید و از خیال پردازی زیاد اجتناب کنید هر گز تمرینات و مراقباتتونو خیلی انجام ندهید و در روز وقت و زمان مشخصی برای اون ها داشته باشید در صورتی که به صورت افراطی به انجام این کار ها بپردازید تعادل روحی خودتونو از دست میدهید و انرژی شما کم میشه
تعادل زندگی در عالم درون و بیرون باید حفظ بشه
در مورد این که چند سال طول میکشه زمان مشخصی نداره امکان داره همون بار اول ولی مطمئن باشید تا زمانی که منتظر رسیدن به چیزی هستید اتفاقی نمیافته
شاید داستان زندگی عارفان زیادیو شنیده باشید که سال ها دیوانه وار در طلب خدا بودند ولی به جایی نرسیدند ولی در زوانی که خسته شدند و از تلاش دست کشیدند به خدارسیدند
نکته همین جاست اگر اون ها همون روز اول همه چیزو رها میکردند همون زمان به همه چیز میرسیدند و دیگه نیازی به تحمل این همه زحمت نبود ولی اکثرا در همه انسان ها این اشتیاق سال ها طول میکشه
راز های هستی بسیار ساده و در دسترس هستند شاید فکر کنید رسیدن به خدا فقط برای کسانی هست که میتونند این روش ها رو یاد بگیرند ولی همه این روش ها راه های سخت و طولانی پیش پای ما میذارند تا همون درس های ساده یاد بگیریم اخه انسان ها عدت دارند فقط خدارو توی چیز های سخت جستجو کنند
شاید شما خیلی از این روش ها یاد بگیرید و سال ها وقت بذارید تا به نتیجه برسید ولی وقتی به نتیجه رسیدید میبینید که شاید اون درس بزرگو بار ها شنیدید ولی به دلیل ساده بودن اونو باور نکردید و حالا مجبور شدید این همه راهو براش طی کنید
یکی از این درس های بزگ رها کردنه
توجه کنید رهایی به معنی نخواستن نیست بلکه به معنی تسلیم همه چیز به خداست حتی تسلیم خواست رسیدن به خدا
یعنی شخص حتی در پی رسیدن به خدا هم نیست-هیچ
ذکر شما هم فعلا مهم نیست اگر نیاز به ذکر شخصی بود حتما یاد میگیرید شاید به شکل یک خواب یا الهام یا یک استاد
به خدا اعتماد کنید
اگر خواستید انرژیتون زیاد بشه میتونید در طول روز ذکر بگید ولی برای خدا نه برای رسیدن به نیروها
اگر ذکرتون برای خدا نباشه باز هم تاثیر داره ولی اون موقع مشمول قانون کارما میشه ولی هر کاری که برای خدا انجام بشه از قانون کارما فراتر میره و این راه رسیدن واقعی به خداستتا زمانی که در قانون کارما اسیر باشید نمیتونید به خدا برسید
اگر کسی کار خوبی انجام بده مثلا ایثار بکنه ولی برای خدا نباشه نتیجه عمل خوبشو میبینه و بعد حساب تصویه میشه
ولی اگر برای خدا باشه اونو به سوی خدا میبره
هر ذکر ارتعاشی داره که شخص ذکر گو با اون هم ارتعاش میشه مثلا ذکر یا شافی نیروی شفا بخشی تقویت میکنه یا ایه الله نور السماوات و.......... تا اخر برای تقویت چاکرای 6 و چشم ها مناسب هست
هر ذکری دوست داشتید بگید
حتی ذکر هایی مثل اوم یا هیو
هدایای الهی بر حسب ایمان شماست که تقدیم میشود
