یکشنبه 20 / 11 / 87
نیمکت پرسپولیس ارتباطی به من ندارد
خیلی دلم برای استاد عزیزم مسعود معینی تنگ شده بود
و وقتی دیشب(جمعه شب) او را در برنامه ورزش از شبکه دو دیدم خشوحال شدم،
مسعود خان حقیقا از بهترین های فوتبال ماست و ارادت ویژه ای به ایشان دارم.
جمعه هم روزی بود.
صبح رفتیم در مراسم مرحوم صفر ایرانپاک عزیز شرکت کردیم.آنجا خیلی از بزرگان فوتبال را دیدم ،
خدا آن عزیز از دست رفته را بیامرزد و امیدوارم منبعد سایه بزرگان مثل " عموصفر" بالای سر این فوتبال باشد.
تا یادم نرفته تسلیتی هم بگویم به دو خانواده بزرگوار عرب و خلیلی که این روزها در غم از دست دادن عزیزانشان عزادار هستند.
خدا بهشان صبر عطا فرماید. از امروز صبح (شنبه) تمریناتمان را آغاز کردیم.
فکر می کنم این دو روز تعطیلی که به بچه ها دادم خیلی مثبت بود چون روحیه و نشاط خاصی در میان آنها دیدم.
در طول هفته هم امیدوارم به این روند ادامه بدهیم.
البته یک بازی تدارکاتی هم در برنامه گنجانیده ام که فکر می کنم اواسط هفته باشد
و در آن آخرین تاکتیک هایمان برای بازی جمعه را مرور می کنیم.
خیلی ها تماس داشتند و درباره وضعیت پرسپولیس پرسیدند
من مجددا می گویم که برایم به شخصه هیچ تفاوتی ندارد جمعه چه کسی رو نیمکت حریف می نشیند.
ما باید فکر تیم خودمان باشیم ودنبال وضعیت استقلال.
هر چند بر این باورم که حضور وینگادا هم در فوتبال ما خیلی موثر است
اما فراموش نکنید که در پرسپولیس افشین ( پیروانی) زحمات فراوانی کشید و تک و تنها به جنگ مشکلات رفت.
یک سالی با افشین در تیم ملی کار کردم
و متوجه شخصیت استثنایی او شدم و امیدوارم باشگاه پرسپولیس قدردان زحماتش باشد.
امروز حرف دیگری ندارم فقط بحث دیروز درباره ضرورت حمایت از تیم ملی در بازی چهارشنبه را تکرار می کنم.
کره جنوبی در آخرین حضورش در تهران مغلوب ما شد
و اطمینان دارم با حضور 100 هزار تماشاگر می توانیم دوباره این تیم را مغلوب کنیم.