مشاعره

[S.A.R.A]

تمام روز را در آیینه گریه می کردم
بهار پنجره ام را
به وهم سبز درختان سپرده بود
تنم به پیله تنهاییم نمی گنجید
و بوی تاج کاغذیم
فضای آن قلمرو بی آفتاب را
آلوده کرده بود

[Mahdi Hero]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند
بخود از شعشعه ي پرتو ذاتم كردند
باده از جام تجلي صفاتم دادند
چه مبارك سحري بود و چه فرخنده شبي
آن شب قدر كه اين تازه براتم دادند

[smh.ir]

دل رفت بر کسیکه سیماش خوشست
غم خوش نبود ولیک غمهاش خوشست
جان میطلبد نمیدهم روزی چند
در جان سخنی نیست، تقاضاش خوشست

[Mahdi Hero]

دوش ديدم كه ملايك در ميخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

[S.A.R.A]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

[Mahdi Hero]

دوباره دلم پر میزند، نشانه چیست؟
شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

[S.A.R.A]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستاران را چه شد

[smh.ir]

در کار کس ار قرار میباید هست
وین یار که در کنار میباید هست
هجریکه بهیچ کار می‌ناید نیست
وصلی که چو جان بکار میباید هست

[Mahdi Hero]

تا ره غفلت سپرد پاي تو
دام بود جاي تو اي واي تو

[smh.ir]

وای ای مردم داد زعالم برخاست
جرم او کند و عذر مرا باید خواست