شما احتمالا خواب بودی اون موقع و تک به تک ها و دروازه خالی که میختاریان خراب کرد رو ندیدی
+
دیشب بایرن 1-3-2-4 بازی نمیکرد.
مواقعی که توپ تو نیمه زمین رئال بود تقریبا 1-6-1-2 بازی میکرد،چون لام و آلابا کاملا از خط دفاع جدا میشدن و نقش وینگ رو ایفا میکردن،دانته و بواتنگ عقب میموندن و کروس کاملا جلو میزد و شواین اشتایگر یه کم،فقط یه کم عقب تر سعی میکرد نقش هافبک دفاعی رو بازی بکنه ولی اکثرا جا میموند روی ضد حملات،موقعی که توپ دست رئال بود سعی میکردن به 1-3-2-4 برگردن ولی تا میخواستن به عقب برگردن رئال با 3تا توپ رسیده بود پشت محوطه بایرن.
بزرگترین اشتباه پپ هم همین بازی ندادن به مارتینز توی رفت و برگشت بود،نیمه دوم وقتی که بود کاملا زهر حملات رئال گرفته شده بود ولی خب مرغ پپ یه پا بیشتر نداره.
تیم کوچکترین برنامه ای برای ضربات ایستگاهی و کرنر نداشت،چه توی دفاع چه توی حمله.هم بازی با منچستر هم بازی با رئال مث آب خوردن بایرن اینجوری تسلیم شد.
گواردیولا وقتی نیمه اول شکست خورد نیمه دوم مارتینز رو به جای اینکه به جای شواینی یا کروس بیاره به جای مانژو اورد و مولر رو فالس ناین کرد!!! فالس ناینی که حتی جلوی تیمای بوندسلیگایی هم جواب نداده بود چه برسه به رئال.
بعدش که دید جواب نمیده پیزارو رو آورد جای مولر و دوباره همون سیستم تک مهاجم رو پیش گرفت در حالی که با توجه به ابزاری که تو دستش بود میتونست پیزارو و مانژو رو نیمه دوم کنار هم بازی بده،به قولی با بازی دادن به دوتا مهاجم قد بلند و سرزن،سعی بکنه با بیشتر کردن بازی مستقیم و توپ های بلند روی محوطه جریمه رئال،حداقل از 2 لایه 4 نفره دفاعی رئال رد بشه.سبکی که آلمان جلوی آرژانتین 2006 پیش گرفت وقتی تمام راها به در بسته خورده بود براشون.
به جای اینکه به بازیکناش دستور شوت زدن بیشتر بده فقط و فقط پاس گفته بود بهم بدن،حتی کرنرا رو هم پاس میدادن و به در بسته میخوردن در حالی که معدود شوتایی که روبن و کروس زدن دروازه رئال نصفه و نیمه تهدید شد.
نویر هم که بعد گل اول کلا شروع کرد به دسته گل به آب دادن.سه تا گل بعدی کاملا قابل مهار بود ولی مث دروازبانای مبتدی عمل میکرد.فقط توی بازی کردن نقش سوییپر نسبتا موفق بود و بس.
البته گل دوم خداییش خطا نبود اون ضربه ایستگاهی ولی همچین بهانه هایی اصلا قابل دفاع نیستش.
گواردیولا 5 ساله که جلوی همچین تیمایی به در بسته میخوره ولی 5 سال فرصت براش کافی نبوده تا بتونه یه استراتژی جایگزین برای همچین سبکی پیدا بکنه.اصلا به تعداد انگشتهای دو دست نمیرسه بازیهایی که بارسای گواردیولا از لحاظ فوتبالی ( و نه نتیجه ) به مشکل خورده باشه توی بازی ، بنابراین این سبک بازی غالب بسیار موفق بوده .
2009 چلسی،2010 اینتر،2011 رئال،2012 چلسی((با غلظت کمتر)) و 2014 رئال.هر 5 بار تیم پپ از نظر تاکتیکی کاملا مغلوب بوده ولی 2009 با اشتباهات داوری تونست چلسی رو رد بکنه و 2011 هم با اخراج پپه تونست از پس مادرید بربیاد.
مطمئنم اگه فرگوسن توی اون 2تا فینال زیر بار بازی دفاعی میرفت،بارسا اونقدر راحت نمیتونست هر 2بار قهرمان بشه چون اساسا پپ بلد نیست که وقتی به همچین مدلی برخورد میکنه سبک تیمشو تغییر بده بلکه برعکس با دست خودش باعث میشه که تیم تو باتلاق بیشتر فرو بره.
نتیجه دیشب هم برای شکستن غرور خودش و همچنین بایرن کاملا لازم بود،وقتی تو 180 دقیقه با اصرار روی یه سبک خاص کلا 2تا موقعیت صددرصد گل هم نمیتونی ایجاد بکنی پس لیاقت صعود رو هم نداری.
ولی این پپی که من میبینم سال بعد هم به همین روش توی تمام فصل ادامه میده،آوردن لواندوفسکی هم به همین خاطر هست چون تو این زمینه به نظر میرسه توانایی های بیشتری نسبت به مانژو داره.
پروژه این فصل بایرن هم شکست خورد،چون همچین تیمی با هرمان گرلند هم میتونست قهرمان بوندسلیگا بشه یا به فینال دی اف بی پوکال برسه،رسیدن به نیمه نهایی هم کف انتظارات بود ولی باختن اینجوری برای هیچکسی قابل قبول نیست.