آموزش تئــوری عکاسـی

[AliSub]

ای کاش یه بخش مجزا برای عکاسی توی قسمت گرافیک ایجاد میشد، اینجا بین بحث های دوربین دیجیتال به عکس ها ظلم میشه، مدیران سایت اگه همچین کاری بکنن واقعا عالی میشه، اینجا محیطش خیلی صمیمی و دوستانست و برای افراد تازه کار مثل خودم برای بحث و ارتقاع کیفیت کارمون خیلی خوبه، به شخصه توی 2تا سایت عکاسی ایرانی و یکی خارجی عضو هستم، کسایی که توشن انگار از دماغ فیل افتادن و عکاس زاده بودن، اصلا نمیشه باهاشون کنار اومد، اصلا درک نمیکنن یه مطالبی که براشون شاید خیلی عادی باشه برای تازه کارها آشنا و شناخته شده نیست، بجای اینکه توی یه جمله ساده بهت توضیح بدن با کلمات ناشایست یه جورایی مسخرت می کنن.

سلام
یه چند ماهی هست داشتیم این زور رو میزدیم تا جدا شه.
به تمام مدیرها هم پیغام فرستاده شد.
کسی جوابی نداد برای همین بیخیال شدیم و قراره از همین امکاناتی که داریم کمال استفاده ببریم.

[sastwhc]

با تشکر از همه ی دوستانی که اظهار لطف کردند ، خواهش می کنم برای حفظ قالب این تاپیک از دادن پست های نا مرتبط و اسپم خود داری شود.

---------- Post added at 02:54 PM ---------- Previous post was at 02:51 PM ----------

رزرو جهت اولین قسمت مربوط به لنز

شروع هر کار جدیدی نیاز به آشنایی با اصطلاحات خاص آن دارد.
به همین دلیل من به عنوان شروع فکر می‌کنم بهتر است در مورد چند اصطلاح با هم صحبت کنیم:

1-لنز:مجموعه ای از عدسی های شیشه‌ای است که علاوه بر پوشش خاص کروماتیک توسط لاستیک هایی در داخل استوانه ای به شکلی قرار گرفته تا شفاف‌ترین تصویر را روی سنسور(قطعه حساس به نور) در داخل دوربین بوجود بیاورد.
البته پیشنه ی لنز در ابتدای دنیای عکاسی بسیار طولانی است.در بعضی موارد برای تشکیل تصویر می‌توان از یک سوراخ بسیار ریز بر روی جدار دوربین نیز استفاده کرد.به این شکافpinhole lenses یا سوراخ سوزن می گویند.
تصویر تشکیل شده توسط لنز معکوس و حقیقی می باشد.







لنز ها بر روی دوربین های DSLR قابل تعویض می‌باشند ولی در دوربین های کامپکت غیر قابل تعویض می باشند.
ایجاد تصویر شفاف توسط یک لنز بر روی صفحه ی حساس به نور به عوامل زیادی بستگی دارد.بطور ساده اگر بر اساس فاصله جسم از لنز فاصله صفحه ی حساس از لنز درست(بر اساس قدرت و فاصله کانونی) تنظیم شود تصویر حاصله نیز شفاف خواهد بود.
به شفاف بودن یک تصویر sharpness می گویند.شارپ بودن به معنی وضح بود جزییات تصویر است.در موارد متعددی المان های یک تصویر داخل هم می‌روند و باعث بهم ریختگی و غیر شارپ شدن تصویر می گردد.هر چقدر قطر یک عدسی بزرگ‌تر باشد امکان بهم ریختن شعاع های نور و غیر شارپ شدن تصویر بیشتر است.لنز های مرغوب از عدسی هایی استفاده می‌کنند که کمتر دچار این مشکل باشند.
در نهایت یک لنز دوربین عکاسی یک لنز محدب محسوب می شود.

فاصله کانونی:
فاصله‌ای نقطه کانونی تا مرکز لنز را فاصله کانونی می گویند.این تعریف تا زمانی اعتبار دارد که عدسی نازک و بدون قطر قابل توجه باشد.زیرا قطر بالای یک عدسی می‌تواند در تثبیت شکل نقطه کانونی مؤثر باشد.نقطه کانونی محل تلاقی شعاع های موازی می‌باشد که از بی نهایت فرضی در امتداد محور عدسی تشکیل می شود. علت تلاقی همگرایی یا فوکوس شعاع ها می باشد.بنابراین وقتی می‌گوییم روی یک شی فوکوس شود منظور این است که نصویری شفاف و شارپ روی صفحه ی حساس تشکیل گردد.این کار با تغییر فاصله ی لنز از صفحه ی حساس صورت می گیرد.در لنز های مرکب امروزی اینکار توسط تغییر فاصله چندین عدسی صورت می گیرد.این عمل می‌تواند خودکار یا توسط حلقه ای روی لنز که به حلقه ی فوکوس معروف است رخ می دهد.
فاصله کانونی در عکاسی با میلیمتر عنوان می شود.(این عدد در ارتباط با یک صفحه ی حساس 35 میلیمتری 36*24 میلیمتر عنوان می شود.در این باره بعداً بیشتر صحبت می کنیم)
فاصله ی کانونی بطور خطی و به نسبت عکس با قدرت لنز مرتبط است.به این معنی که هر چقدر فاصله ی کانونی در یک لنز کمتر باشد قدرت آن لنز بیشتر است.



زاویه ی دید:
زاویه دید نیز یکی از مشخصات لنز است که در عکاسی بسیار تاثر گذار است.زاویه دید زاویه ای است که امکان تشکیل تصویر اشیاء داخل این زاویه روی صفحه حساس امکان‌پذیر است.





این زاویه بر اساس عمومی ،افقی و مورب و در ارتباط با یک سنسور 35 میلیمتری بدین شکل است:
جدول انتهای صفحه

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

زاویه دید یکی از ارکان اصلی پرسپکتیو در عکاسی است.به عبارتی ایجاد حس سه بعدی از یک تصویر دو بعدی به کمک تفاوت در اندازه های اجسام بوجود می‌آید که تغییرات در ارتباط با فاصله از لنز و زاویه دید لنز می باشند.





لنز ها بر اساس اینکه چه کاربردی داشته باشند نیز دسته بندی می شوند.
لنز زوم:لنزی که فاصله ی کانونی متغییر داشته باشد لنز زوم نامیده می شود.با لنز زوم می‌توان بدون حرکت دادن محل لنز/دوربین زاویه دید(و طبیعتاً فاصله کانونی) را تغییر داد.
لنز ماکرو:لنزی با قدرت(بزرگ نمایی) بالا که می‌تواند عکس هایی تهیه کند که از سوژه بزرگ‌تر باشد.
لنزتله:لنزی که می‌تواند اجسام با فاصله دور را نزدیک نشان دهد.فاصله کانونی این لنز ها عدد بزرگی(بر حسب میلیمتر) می باشد.

[sastwhc]

رزرو برای قسمت دوم لنز - - -

[sastwhc]

یکی از قسمت‌های مهم دوربین که در ارتباط نزدیک با لنز می‌باشد دیافراگم است.دیافراگم میزان نوری را که از لنز عبور میکند را کنترل می نماید.این کار از باز شدن تمام سطح لنز تا بسته شدن قسمت اعظم سطح لنز تغییر میکند.



معمولاً حداکثر میزان باز ماندن دیافراگم را با عدد F نشان میدهند.این عدد در یک لنز زوم به شکل یک طیف بیان می شود.مثلا برای لنز سیگمای 18-200 با اعداد 3٫5-6٫3 بیان شده است.این اعداد به این معنی هستند که در فوکال لنت 18 این لنز عدد F برابر 3٫5 دارد(حداکثر گشودگی) و در فوکال لنت 200 حداکثر گشودگی برابر 6٫3 خواهد بود.
میزان سطح لنز باز مانده ضمن اینکه تأثیر بسیار در باز مانده و در نهایت سرعت شاتر دارد(نسبت عکس) باعث پدیده‌ای می‌گردد که به آن عمق میدان می گویند.
عمق میدان نشاندهنده ی محدوده ی فاصله ای از لنز است که در آن محدوده سوژه(ها) فوکوس و شفاف هستند.



برای دادن عمق به میدان دید یک لنز باید دیافراگم را بست این امر باعث میشودبه نور بیشتری احتیاج داشته باشیم که بطور عملی یعنی سرعت شاتر کمتر یا میزان حساسیت (ایزوی بالاتر)

شاتر:
شاتر وسیله است که میزان زمان باز ماندن لنز را کنترل می‌کند و به این طریق یکی از اساسی‌ترین عواملی است که میزان نور رسیده به صفحه ی حساس را کنترل می کند.



شاتر می تواند پرده‌ای باشد(Focal-plane shutters).به این معنی که بشکل افقی یا عمودی باز و بسته شود و می‌تواند پره ای باشد(Leaf shutters) و به شکل شعاعی بازو بسته شود.






البته جرئیات زیاد دیگری در مورد لنز و دیافراگم و شاتر باقیمانده که در صورت علاقه شما به آن‌ها پرداخته خواهد شد.
با توجه به اینکه من در حال حاضر فرصت ویرایش این مطالب را ندارم ممکن است سهواً مطالبی چه از نظر املایی و چه از انشایی اشتباه باشد لذا تقاضا دارم در صورت مشاهده هرگونه اشتباه این‌جانب را در تصحیح آن یاری دهید.
پ.ن.
از دوستان عزیز که علاقه دارندخواهش می کنم قسمتی از مبحث را به عهده بگیرند

[Miss Artemis]

کیفیت عکس و تعداد مگاپیکسل ها

کیفیت عکس بدست اومده با تعداد پیکسلها در ارتباط نیست بلکه به کیفیت پیکسلها مربوط میشه

پس اگه گفتن یه دوربین 12 مگاپیکسلی اومده، فکر نکنید که کیفیت عکس اون دوربین باید خیلی خوب باشه، چه بسا باشه یه دوربین 5 مگاپیکسلی که عکسهای شفاف تر و با کیفیت تری بهتون بده.

تعداد پیکسلها که ما ازشون با پیشوند مگا یاد میکنیم بیشتر از هر چیز به اندازه پرینت و چاپ بستگی داره یا به عبارت ساده تر هر چی تعداد این پیکسلها بالاتر میره، این امکان برای شما فراهم میشه که پرینتهای بزرگتری از عکس مورد نظرتون بدست بیارید.

شما با یه دوربین 3.2 مگاپیکسلی میتونید با رزولوشن PPI 200 یه پرینت با اندازه 19x25 بدست بیارید ...

حالا سوال من از شما اینه:
چند درصد از شما تا بحال از پرینتهای بالای 20x25 سانت استفاده کرده اید؟
پس میتونیم به این نتیجه برسیم که برای اکثر ما یه دوربین 4 یا 5 مگاپیکسلی کاملاً جوابگو خواهد بود.

دقت کنید که توضیحات من شما رو دچار اشتباه نکنه، من به هیچ عنوان نمیگم دوربین مثلاً 8 مگاپیکسلی نخرید بلکه میگم بیشتر از اون مگاپیکسلهای اضافه تر، حواس خودتون رو معطوف به کیفیت لنز و سنسور دوربین بکنید که خیلی واجب تر از مقدار پیکسلهاست.

حالا چه جوری میتونید بفهمید که یه دوربین کیفیت لنز و سنسورش خوبه یا نه، جواب خیلی سادست،
اول دیدن:
سعی کنید تو سایتهای مختلف دنبال عکسهای خام ( ادیت نشده ) از اون دوربین بگردید و اونها رو مورد ارزیابی قرار بدید.
رنگها، کنتراست، شارپ بودن عکسها، شفافیت و روشنایی عکسها و..... میتونه معیار خوبی باشه برای قضاوت شما.
حالا چرا گفتم ادیت نشده؟
برای اینکه عکسهای ادیت شده در تمام موارد بالا اغراق میکنن و این میتونه باعث اشتباه شما بشه.
دوم خوندن:
گزارشات بعضی از سایتهای تخصصی رو در مورد دوربینها بخونید و همچنین تجربیات کسانی رو که با دوربینهای مورد نظر شما کار کرده اند.

سایتهای پیشنهادی من برای خوندن گزارشات و...... :

www.dpreview.com
www.dcresource.com
www.imaging-resource.com

یه نکته مهم دیگه رو هم در نظر داشته باشید، هر چی مقدار این پیکسلها بالاتر بره حجم فایل شما هم بالاتر میره و احتیاج به مموریهایی با ظرفیت بالاتر خواهید داشت.

توصیه: سعی کنید یه عکس بگیرید که همه اونو تحسین کنند، در اون صورت هست که شما موفقیت رو کسب کرده اید.

منبع : www.-----------

[Miss Artemis]

مثلث نوردهی



وقت آن رسیده که گردونه تنظیم مد دوربین خود را قدری بچرخانید و حالت‌هایی فراتر از مد خودکار (Auto ) را نیز امتحان كنيد. بيشتر دوربین‌ها دارای مدهای P، S، A و M هستند. برای بعضی‌ها استفاده از این مدها یعنی عکاسی حرفه‌ای‌تر، اما همیشه هم این‌طور نیست. در حقيقت، عکاسی حرفه‌ای یعنی گرفتن عکس حرفه‌ای و برای این منظور شما باید بتوانید از تمامی امکانات دوربین خود به بهترین نحو استفاده كنيد. به‌عنوان یک عکاس حرفه‌ای، شاید لازم باشد در مواقعی دوربین خود را در مد خودکار قرار داده و خيلي سریع از سوژه عکاسی كنيد و در بسیاری از مواقع نيز باید کنترل دوربین را خود در دست بگیرید و پارامترهای آن را به صورت دستی تنظیم كنيد. دوربین‌ها براساس سطح پیشرفت خود پارامترهای گوناگونی برای تنظیم دارند، اما سه پارامتر اصلی وجود دارد که به‌طور مستقیم به نوردهی (Exposure) ارتباط داشته و تنظیم آن‌ها نقش اساسي در گرفتن عکس‌هاي خوب بازی می‌کند. این سه پارامتر عبارتند از دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو که در کنار هم یک مفهوم انتزاعی به نام مثلث نوردهی را به وجود می‌آورند.

همان‌طور که می‌دانید، هر دوربین عکاسی از یک لنز با روزنه قابل تنظیم به نام دیافراگم تشکیل شده است. در انتهای لنز، سطح حساس به نور قرار دارد که می‌تواند فیلم نگاتیو یا سنسور دیجیتال باشد که عکس روی آن ثبت شده و میزان حساسیت آن به نور با ایزو بیان می‌شود. پرده شاتر میان این دو قرار دارد و با باز و بسته شدن شاتر پرتوهای نور سوژه بر سطح حساس می‌تابد. در حقیقت، نوردهی عبارت است از کنترل نوری که از سوژه به سطح سنسور می‌تابد و می‌توان با تنظیم این سه پارامتر میزان نوردهی را تغییر داد تا عکس با کیفیت مطلوب ثبت شود. نکته مهم این است که در این مثلث، تغییر زاویه یکی از رئوس، دو زاویه دیگر را نيز تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌عبارت دیگر با تنظیم یکی از این سه پارامتر باید تنظیم سایر پارامترها را نيز مد نظر قرار دهید. برای نمونه، اگر دیافراگم را تغییر می‌دهید باید سرعت شاتر یا ایزو را نيز تغییر دهید تا تعادل نوردهی برقرار باشد. در مد P، دوربین تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر را به‌صورت خودکار انجام می‌دهد و شما امکان تنظیم ایزو را دارید. در مد S، دوربین فقط دیافراگم را به‌صورت خودکار تنظیم می‌كند و به شما امکان تنظیم سرعت شاتر و ایزو را می‌دهد كه به این مد تقدم شاتر می‌گویند (در بعضی از دوربین‌ها اين حالت به نام Tv نشان داده می‌شود). در مد A یا Av که به تقدم دیافراگم معروف است، دوربین کنترل دیافراگم را به همراه ایزو در اختیار شما قرار داده و سرعت شاتر را خود تنظیم می‌كند. دوربین‌های جدیدتر دارای مد ایزوي خودکار نیز هستند که در آن انتخاب ایزوی مناسب به عهده دوربین است. اما در مد دستی یا M تنظیم هر سه پارامتر به‌طور کامل در اختیار شما است، یعنی جایی که باید تجربه خود را محک بزنید. بنابراین هر چه بیشتر با این سه پارامتر آشنا باشیم، می‌توانیم تجربه لازم را سریع‌تر به دست آوريم.

دیافراگم (Aperture)

دیافراگم در لنز دوربین در نقش همان مردمک چشم عمل می‌کند. در حقيقت، میزان گشودگی دیافراگم تعیین‌کننده حجم نوری است که به سطح سنسور تابانده می‌شود. همان‌طور که مردمک چشم در نور شدید تنگ‌تر و در نور کم گشوده می‌شود تا انسان بهتر ببیند، دیافراگم دوربین نيز باید در نور شدید تنگ‌تر و در نور کم گشوده شود تا میزان مناسب نور به سنسور دوربین بتابد. تمامی دوربین‌های SLR و بيشتر دوربین‌های کامپکت به عکاس اجازه می‌دهند تا به صورت دستی اندازه دیافراگم را تنظیم کرده و از این طریق میزان نوری را که باید به سنسور بتابد، کنترل كنند. اندازه دیافراگم که F-Stop نامیده می‌شود، به‌صورت اعدادی مانند 4، 5.6، 8 و... نمایش داده می‌شود که میزان گشودگی دیافراگم را تعیین می‌كند، البته این اعداد کمی گمراه‌کننده هستند، چرا که اعداد بزرگ‌تر به معنی دیافراگم بسته‌تر و اعداد کوچک‌تر به معنی دیافراگم بازتر هستند. به عبارت دیگر اعداد بزرگ‌تر یعنی نوردهی کمتر و اعداد کوچک‌تر یعنی نوردهی بیشتر. این اعداد در حقیقت مخرج کسری هستند که صورت آن فاصله کانونی (Focal Length) است و حاصل آن قطر گشودگی دیافراگم را نشان می‌دهد. فاصله کانونی با f نمایش داده می‌شود و به همین دلیل اندازه دیافراگم به صورت f/4، f/5.6 و f/8 نوشته می‌شود. برای نمونه، در یک لنز با فاصله کانونی 85mm در دیافراگم f/2.8 قطر روزنه دیافراگم برابر با 36/30 میلی‌متر است. فقط کافی است در فرمول به جای f مقدار آن را قرار دهیم (85/2.8=30.36). البته نگران نباشید، لازم نیست همیشه یک ماشین‌حساب همراهتان باشد تا اندازه قطر دیافراگم را محاسبه كنيد، این‌ها صرفاً اطلاعاتی برای پی بردن به منطق کار است، اما چیزی که حتماً لازم است بدانید، این است که تغییر یگ گام در اندازه دیافراگم به سمت دیافراگم بسته‌تر (فراموش نکنید منظور افزایش عدد دیافراگم است) باعث می‌شود میزان نوردهی به نصف میزان قبلی کاهش یابد. به‌عنوان مثال، هنگامي که دیافراگم را روی f/5.6 تنظیم می‌كنيد، حجم نوری که سنسور دریافت می‌کند نصف زمانی است که دیافراگم f/4 انتخاب شده (البته در فاصله کانونی یکسان) و به همین ترتیب براي افزایش یک گام در گشودگی دیافراگم، حجم نور دریافتی سنسور را دو برابر می‌كنيد. برای نمونه، میزان نوردهی در دیافراگم f/5.6 دو برابر دیافراگم f/8 است. مورد دیگری که لازم است به آن دقت کنید، این است که این میزان کاهش و افزایش در حجم نوردهی در گام‌های اصلی دیافراگم اتفاق می‌افتد، برخی از دوربین‌ها امکان تنظیم دیافراگم در فواصل میان دو گام اصلی را نيز فراهم می‌آورند. گام‌های اصلی عبارتند از:

f/1.4 – f/2 – f/2.8 – f/4 – f/5.6 – f/8 – f/11 – f/16 – f/22 – f/32

البته مقادیر کوچک‌تر از 1.4 و بزرگ‌تر از 32 نيز در برخی از لنزهای خاص وجود دارد. لنزهایی که دارای مقادیر بسیار باز دیافراگم مانند f/2، f/1.4 یا f/1 هستند، در اصطلاح لنز سریع نامیده می‌شوند.

سرعت شاتر (Shutter Speed)

برای مقایسه می‌توان شاتر را در حکم همان پلک چشم در نظر گرفت و سرعت شاتر همان سرعت پلک زدن است که می‌تواند کند یا سریع باشد (باز هم همان بازی با نور). در حقيقت، دیافراگم حجم نور دریافتی سنسور و سرعت شاتر مدت زمان نوردهی سنسور را تعیین می‌كند. هر چه شاتر سریع‌تر باز و بسته شود، نور کمتری به سنسور می‌تابد و هر چه سرعت شاتر کندتر باشد، زمان باز و بسته شدن شاتر طولانی‌تر می‌شود، در نتیجه سنسور مدت زمان بیشتری نور دریافت می‌كند. مانند تنظیم دیافراگم، بسیاری از دوربین‌ها امکان تنظیم دستی سرعت شاتر را نيز در اختیارتان می‌گذارند. سرعت شاتر معمولاً کسری از ثانیه است و به صورت 1/250، 1/500 و... نمایش داده می‌شود. البته در بعضي موارد نیز تنها به شکل 250 و 500 نمایش داده می‌شود که در این صورت باز هم عدد بزرگ‌تر، یعنی نور کمتر و عدد کوچک‌تر، یعنی نور بیشتر. اما بهتر است سرعت شاتر را با همان فرم کسری در نظر بگیریم تا ابهامی به وجود نیاید. اما چیزی که لازم است بدانیم این است که در اینجا نيز مانند دیافراگم، افزایش یک گام اصلی در سرعت شاتر یعنی کاهش میزان نوردهی به نصف و کاهش یک گام اصلی یعنی افزایش دو برابری میزان نوردهی. از ترکیب این دو قانون مربوط به دیافراگم و سرعت شاتر می‌توان به یک قانون کاربردی‌تر رسید و آن این است که افزایش یک گام اصلی سرعت شاتر معادل بستن یک گام اصلی دیافراگم است. به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید تغییری در نوردهی عکس صورت نگیرد، برای هر گام که سرعت شاتر را افزایش می‌دهید یک گام دیافراگم را بازتر کنید. گام‌های اصلی سرعت شاتر عبارتند از:

1 – 1/2 – 1/4 – 1/8 – 1/15 – 1/30 – 1/60 – 1/125 – 1/250 – 1/500 – 1/1000 – 1/2000 – 1/4000

البته بيشتر دوربین‌ها سرعت شاتر کمتر یک ثانیه را نيز ارائه می‌دهند که برای نوردهی طولانی به‌کار می‌رود. همچنین برخی دوربین‌های حرفه‌ای سرعت‌های بالاتر از 1/4000 ثانیه را نيز در اختیار عکاس قرار می‌دهند كه در بعضي موارد كاربرد دارد (البته مقادیری نيز در میان گام‌های اصلی قرار دارد). همچنین دوربین‌های SLR دارای حالت خاصی از سرعت شاتر هستند که با Bulb یا B نمایش داده می‌شوند و در آن شاتر دوربین تا زمانی که انگشت عکاس روی دکمه شاتر قرار دارد، باز می‌ماند.

ایزو (ISO)

ایزو سومین بازیگر در عرصه بازی با نور است و بیانگر حساسیت سنسور دوربین به نور است. هر چه حساسیت سنسور بالاتر باشد سنسور توانایی جذب نورهای ضعیف‌تری را دارد. البته با افزایش ایزو میزان نویز تولیدشده در تصویر نيز افزایش می‌یابد، اما در حال حاضر با پیشرفت فناوري ساخت سنسور میزان نویز تولیدشده توسط آن‌ها کاهش یافته است.

در مورد ایزو نيز قاعده افزایش یک گام معادل افزایش دو برابر میزان نوردهی و کاهش یک گام معادل کاهش نصف نوردهی برقرار است و بنابراین می‌توان از آن برای جبران نوردهی در جایی که تنظیمات دیافراگم و سرعت شاتر نتیجه مطلوب را فراهم نکند، استفاده کرد. برای نمونه، اگر حساسیت سنسور را روی ایزوي 200 تنظیم كنيد، سنسور دو برابر ایزوي 100 نور دریافت می‌کند. پس می‌توانید برای اجتناب از محو شدن تصویر، سرعت را یک گام افزایش دهید یا برای به‌دست آوردن عمق میدان بيشتر، دیافراگم را یک گام بسته‌تر كنيد. گام‌های اصلی ایزو عبارتند از:

50 – 100 – 200 – 400 – 800 – 1600 – 3200 – 6400

همان‌طور که انتظار دارید، مقادیر دیگری از ایزو نیز در دوربین‌ها وجود دارد، اما گامهای اصلی با ضریب دو اضافه می‌شوند. البته در مورد سرعت شاتر نیز گام‌های اصلی با ضریب دو افزایش می‌یابند، اما در مورد دیافراگم چنین نیست و این ضریب تقریباً برابر با 1.4 است. برای برطرف شدن این ابهام باید بگویم، سرعت شاتر و ایزو هر دو پارامترهای خطی هستند، اما دیافراگم پارامتر سطحی است و برای محاسبه میزان افزایش مساحت روزنه دیافراگم باید از روش انتگرال‌گیری استفاده شود.

حال ممکن است این سؤال به وجود آید که چرا سه مکانیزم برای تنظیم نوردهی در دوربین وجود دارد؟ در پاسخ باید بگویم، سرعت شاتر در اصل کاربرد دیگری دارد و آن حذف حرکت سوژه یا ثبت حرکت سوژه در عکس است. برای نمونه، اگر می‌خواهید از حرکات ورزشی یا بازی کودکان عکاسی كنيد، لازم است سرعت شاتر را افزایش دهید تا دوربین قادر به ثبت حرکات سریع سوژه باشد و عکس محو نشده و در اصطلاح عکس فریز شود.

اما اگر نور محیط کم باشد، با افزایش سرعت شاتر نور کمتری به سنسور رسيده و عکس تیره می‌شود و اگر سرعت شاتر را کاهش دهید، حرکت سوژه در عکس به صورت محو ثبت می‌شود. در اینجاست که باید با گشودن دیافراگم نوردهی را جبران کنید. در مواردی که می‌خواهید به عمد اثر حرکت سوژه ثبت شود، باید از سرعت پایین شاتر استفاده کنید. برای نمونه، ثبت رد نور اتومبیل‌های در حال حرکت.

رابطه سرعت شاتر با فاصله کانونی نيز حکایت دیگری است، در سرعت‌های شاتر پایین، کوچک‌ترین لرزش دوربین در لحظه ثبت عکس به محو شدن تصویر منجر می‌شود، این مسئله به خصوص در فواصل کانونی بلند بیشتر مشهود است. به‌عنوان یک قانون می‌توان سرعت شاتر مناسب برای هر فاصله کانونی را برای اجتناب از اثر لرزش دوربین سرعتی بزرگ‌تر از عدد فاصله کانونی در نظر گرفت. برای نمونه، در فاصله 50mm سرعت شاتر مناسب 1/60 ثانیه و در فاصله 200mm سرعت شاتر مناسب 1/250 ثانیه است. البته فراموش نکنید برای محاسبات مربوط به فاصله کانونی ضریب برش (Crop Factor) دوربین خود را در نظر بگیرید. برای یادآوری باید بگویم، ضریب برش عددی است که بیانگر اختلاف اندازه سنسور دوربین به نسبت سنسور تمام کادر (Full Frame) است. به‌عنوان مثال، اگر دوربینی دارای ضریب برش 1.5 باشد، سرعت شاتر مناسب برای فاصله 50mm نزدیک‌ترین سرعت به 75 است که احتمالاً 1/125 ثانیه است (50x1.5=75). دیافراگم وظیفه دیگری دارد و آن تغییر عمق میدان است. برای یادآوری باید بگویم که عمق میدان فاصله‌ای است در جلوی دوربین که در آن فاصله تمامی عناصر دارای وضوح کامل هستند. هر چه دیافراگم گشوده‌تر باشد، عمق میدان کمتر است و هر چه دیافراگم بسته‌تر باشد، عمق میدان بیشتر است.

حتی برای ایزو نيز وظیفه دیگری وجود دارد و آن ثبت جزئیات دقیق‌تر بافت سوژه است. در مقادیر بالای ایزو به دلیل حساسیت بالاي سنسور در جذب نور، امکان ثبت جزئیات جنس سوژه بیشتر است، اما همان‌طور که می‌دانید، افزایش ایزو به تولید نویز بیشتر در عکس منجر می‌شود. بنابراین شما می‌توانید با آگاهی از تأثیر هر یک از این سه پارامتر روی عکس، مناسب‌ترین تنظیم را روی دوربین خود انجام داده و عکسی حرفه‌ای بگیرید.

www.akkaseemrooz.com

[sastwhc]

رزرو برای مطلب آینه و SLR ها

[ELSIN]

آموزش عکاسی حرفه ای - به همراه آموزش کامل عکاسی مدل

این مجموعه عظیم شامل :

- آموزش کامل عکاسی مدل ( آتلیه عکاسی ) : Fashion And Beauty Lighting

۱-نورپردازی زیبا در استودیو
۲-نور های سافت(ملایم) در خارج از استودیو
۳-پانل های نور
۴-تکنیک های سافت دیش
۵-نورپردازی مدل(فشن)
۶-نورپردازی های مخلوط برای عکس های درام
۷-نورپردازی مدل در محوطه های باز
۸-زمینه ها و نورپردازی زمینه

آموزش جامع عکاسی با Photography-Masterclass :

این آموزش یکی از حرفه ای ترین و جامع ترین اموزشهای مربوط به هنر عکاسی و نحوه کار با فایل های مخصوص این کار را در نظر گرفتم که کار اقای Karl Taylor می باشد و شامل ۹ بخش می باشد.

Painting with Light:نقاشی با نور
Macro and Extreme Close Up :ماکرو و نزدیکی بیش از حد
Capturing Action:چگونگی اعمال اکشن ها
Nightscapes and Light Trails :دنباله نور
Flash in the Day :فلش در روز روشن
A Fashion Shoot with Models :شات مدرن به همراه مدل
The Essential Pro Equipment:تجهیزات ضروری
Remote Capture Techniques:تکنیک های ضبط از راه دور
Outdoor Natural Portraits :پرتره در فشای باز

2.1GB

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[userb]

یه سوالی برام پیش اومده. شما چطور 2 گیگ فایل رو دانلود می کنید؟ من خط adsl 512Kb دارم و با این خط دانلود 2 گیگ فایل 20 ساعت طول میکشه. اکانت دی وی بی هم که کلی قیمتش هست و امکان چنین دانلودی نیست. ممنون میشم راهنمایی کنید.

[Aless]

مثلا شاید اینترنت نامحدود یا رایگان داشته باشید!