ديگر حيوانات اهلي:
نشانيهاي هاري در اسب ، گوسفند و بز چندان متفاوت از بيماري در گاو نميباشد هاري گوسفند بز و خوك متداول نيست.
پرندگان:
بطور طبيعي در پرندگان استثنايي است.
حيوانات وحشي:
هاري در بسياري از گوشتخواران و ديگر پستانداران بطور طبيعي اتفاق مي افتد . روباه، شغال و گرگ حساسترين حيوانات در مقابل ويروس ميباشند. اكثرا به نوع خشمناك بيماري دچار ميشوند.
بيماريزايي:
هنگامي كه ويروس از طريق زير جلدي يا داخل عضلاني ( بطور طبيعي از طريق گازگرفتگي اتفاق مي افتد) تزريق گردد، بوسيله آكسوپلاسم اعصاب محيطي ، از محل تزريق به سيستم اعصاب مركزي انتشار مي يابد.
ويروس ابتدا در محل ورود عضلات تكثير يافته بعد به سيستم عصبي حمله ور ميشوند و بعد به غدد بزاقي انتشار مي يابد. ويروس در غدد بزاقي و ريه ها بيشتر از مغز ميباشد (در خارج از اعصاب مركزي تكثير مي يابد)قابل توجه است اشاره شود كه هرگاه ويروسي از غدد بزاقي جدا گردد، در سيستم اعصاب مركزي نيز وجود خواهد داشت.
منشاء عفونت و روش انتقال:
حيوانات ميزبان مسئول بقاي ويروس در طبيعت ، گوشتخواران و خفاشها ميباشند.
هاري شهري:
سگها اصلي اين نوع هاري مي باشند. عفونت از طريق گاز گرفتگي ، از سگ به سگ و از سگ به انسان و حيوانات اهلي انتقال مي يابد. وجود تعداد زيادي سگ و ميزان وسيع توليد مثل ساليانه جمعيت سگها فاكتورهاي مهمي در همه گيري بيماري ميباشد .
ديگر فاكتور مهم در بقاي ويروس ، دوره كمون طولاني بيماري در برخي سگها است نشان داده شده كه ويروس چند روز (تا ۵ روز) قبل از شروع بيماري در بزاق وجود داشته و دفع ويروس از اين راه تا هنگام مرگ حيوان ادامه مي يابد خطر انتقال ويروس به انسان بوسيله گاز گرفتگي يا خراشهاي جلدي ، با مقدار زياد ويروس بيشتر خواهد بود. خطر ابتلا زخمهاي كوچك بويژه اگر زير لباس باشد كمتراست.
هاري در زندگي وحش:
در يك جمعيت يك يا دو نوع از پستانداران ، بويژه گوشتخواران و خفاشها مسئول بقاء هاري ميباشد هاري وحوش (وحش) خطر دائمي براي انسان و دامهاي اهلي ميباشد.
چنانچه حيوانات وحشي به بيماري دچار گردنده به شهرها و مناطق سكونت انسان هجوم آورده و به انسان و حيوان حمله مينمايند.انتقال بيماري در وحوش بيشتر از سگها ميباشد.