سریال ترانه مادری

[Inter]

امیدوارم فقط تا ماه رمضون تموم کنن،راحت بشیم ( مگه مجبوری آخه خب نبین)

من منتظرم این سریال تموم بشه بشینم پای سریالهای ماه رمضون. حتما خبردارین امسال رضا عطاران با یه سریال طنز دیگه واسه شبکه 3 اومده اونم با حمید لولایی و علی صادقی - چی میگی !!! - چه شود. من که هنوز مزه خانه به دوش زیر زبونم مونده !!!

سریال سیروس مقدم هم با یه موضوع ماورایی دیگه ( برزخ ) سر سفره های ماه مبارک رمضان خواهد آمد.

[Havbb]

این سریال هم شده یه چرخ و فلک!!! پویا یه کاری میکنه و به بهرام میگه بهرام به باباش میگه فرخ به خواهرش میگه و فرخنده هم با پویا درگیر میشه و میره به سمیرا میگه!!! اگه توی این چند روزه غیر از این بوده بگید

[سباستین]

هر جور حرفم رو مزه مزه کردم دیدم از p30world اخراج نشم, اخطاره رو حتما می گیرم. واسه همین درباره سریالهایه tv حرف نزنم بهتره. خودتون حدس بزنین چی می خوام بگم.

[Alireza Taji]

این سریال هم شده یه چرخ و فلک!!! پویا یه کاری میکنه و به بهرام میگه بهرام به باباش میگه فرخ به خواهرش میگه و فرخنده هم با پویا درگیر میشه و میره به سمیرا میگه!!! اگه توی این چند روزه غیر از این بوده بگید

اینا خوب اومدی...
خیلی دارند کشش میدند داستانش هم چیزی برای عرضه نداره...

[Ssarshar]

فرخ : آره فرخنده جان میخوای بری اون نمکدونو بیاری سندم با خودت بیار .
فرخنده : سند جاش امنه
فرخنده : راستی فرخ پویا کجاست
فرخ : داره با نغمه ادیب جرف میزنه واسش شمش طلا خریده
فرخنده : آی دستم شکست !

این است سریال فوق العاده ی ترانه مادری

[Alireza Taji]

این پویا دیشب من را دیوانه کرد...
دیگه عمرا بشین این سریال چرند را ببینم.
ندید بدید لپ تاپ را برداشت برد دانشگاه کی چی بشه؟ اون بچه فضول ها را بگو اخه به شما چه داخل سیدی چی هست؟چه توضیحش در مورد لپ تاپ من را کشت!
بعد هم که مثل بز(!) راه افتاد رفت خونه دختره تا ازش سوال کنه شما خواستگاری داری؟با اون مدل موی مسخرش ...
خیر سرش از اهواز هم اومده تهران ...

[Ssarshar]

من اهوازی اینطوری ندیدم .

اهوازیها آدمای بسیار پخته ای هستن حتی در دوران نوجوانی ولی این ....

[سباستین]

نمی تونم جلو خودم رو بگیرم. سعی می کنم اخطار نگیرم.
بازیگر کسیه که تبدیل به کارکتر تو داستان بشه. ولی تو این سریال همه تریپه "تو , پدر منو, کشتی!" هستند. همه دارن ادا در می یارن. تک تکه دیالوگهای این سریال در زندگیه واقعی یه مشاجره تمام عیارن. ولی تو سریال با یه جواب منفی همه چی منتفی می شه. کارگردان چی فکر کرده, مگه اینجا کالیفرنیاست؟! (1- برو سند رو بیار. 2- نه, نظرم عوض شد. همین)
وای یه چیزه دیگه. یه صحنه بدونه دلیل بود که داداش کوچیکتره از پله ها میاد پایین و یه عروسک خرسی رو به داداشش نشون می ده می گه: " ببین چقدر خوشگله!!! " .آخه یکی نیست بگه شتره به اون گندگی چرا عروسک بازی میکنه. این زنه آرشیتکته چادری هم که نقطه عطف سریاله.
دانیال حکیمی ( که شاید فکر کرده کیانو ریوزه) موقع حرف زدن چنان تریپه ابرو می ندازی بالا بالا می یاد که سه گانه ماتریکس رنگ می بازه. آقا ادا در نیار.
نغمه ادیب مثلا نماده ( بلانصبت شیر دخترانه ایران) دختره ایرانیه. متحجر, عقب مانده, مبتلا به فوبیا در روابط, دچاره تزلزل در تصمیم گیری, دچاره پرخاش و عصبانیت هایه انفجاری ( که در این مورد فلوکسیتین و ریسپریدون رو بهش توصیه می کنم). عدم ثباته خلق و... .
پویا خیلی دست و پا چلفتیه. چطور؟ دایی , چک رو چطوری نقد می کنن؟!!! آقایه کارگردان, مخت از این بیشتر بهت راه نمیده؟
پسر دانیال حکیمی ( اسمشو نمیدونم, بزرگه) خیلی منحرفه. به جایه این که همراه آرشیتکته چادری بره نمایشگاه, رفته پیتزا خورده. پیتزا. حکمش اعدامه.
اون داروغه تو دانشگاه هم که رفت سی دی رو شیکوند که محشر بود. آخه تو چیکاره ای؟

[Kasra 91]

نمی تونم جلو خودم رو بگیرم. سعی می کنم اخطار نگیرم.
بازیگر کسیه که تبدیل به کارکتر تو داستان بشه. ولی تو این سریال همه تریپه "تو , پدر منو, کشتی!" هستند. همه دارن ادا در می یارن. تک تکه دیالوگهای این سریال در زندگیه واقعی یه مشاجره تمام عیارن. ولی تو سریال با یه جواب منفی همه چی منتفی می شه. کارگردان چی فکر کرده, مگه اینجا کالیفرنیاست؟! (1- برو سند رو بیار. 2- نه, نظرم عوض شد. همین)
وای یه چیزه دیگه. یه صحنه بدونه دلیل بود که داداش کوچیکتره از پله ها میاد پایین و یه عروسک خرسی رو به داداشش نشون می ده می گه: " ببین چقدر خوشگله!!! " .آخه یکی نیست بگه شتره به اون گندگی چرا عروسک بازی میکنه. این زنه آرشیتکته چادری هم که نقطه عطف سریاله.
دانیال حکیمی ( که شاید فکر کرده کیانو ریوزه) موقع حرف زدن چنان تریپه ابرو می ندازی بالا بالا می یاد که سه گانه ماتریکس رنگ می بازه. آقا ادا در نیار.
نغمه ادیب مثلا نماده ( بلانصبت شیر دخترانه ایران) دختره ایرانیه. متحجر, عقب مانده, مبتلا به فوبیا در روابط, دچاره تزلزل در تصمیم گیری, دچاره پرخاش و عصبانیت هایه انفجاری ( که در این مورد فلوکسیتین و ریسپریدون رو بهش توصیه می کنم). عدم ثباته خلق و... .
پویا خیلی دست و پا چلفتیه. چطور؟ دایی , چک رو چطوری نقد می کنن؟!!! آقایه کارگردان, مخت از این بیشتر بهت راه نمیده؟
پسر دانیال حکیمی ( اسمشو نمیدونم, بزرگه) خیلی منحرفه. به جایه این که همراه آرشیتکته چادری بره نمایشگاه, رفته پیتزا خورده. پیتزا. حکمش اعدامه.
اون داروغه تو دانشگاه هم که رفت سی دی رو شیکوند که محشر بود. آخه تو چیکاره ای؟

حیف حکیمی نیست که با ریوزه مقایسش میکنی؟

این حکیمی خیلی باحال مخصوصا طرز حرف زدن

ولی خب بعضی موقع جوگیر میشه

[دل تنگم]

مجموعه تلویزیونی "ترانه مادری" ساخته حسین سهیلی‌زاده که از اوایل تیرماه هر شب از شبکه سه پخش می‌شود، مثل دیگر مجموعه‌های روتین سیما با ماندگاری میانه‌ای ندارد و خیلی زود از یادها می‌رود.
پس از موفقیت مجموعه "نرگس" در جذب مخاطب این گونه مجموعه‌سازی در دستور کار تلویزیون قرار گرفت. اما ماهیت این مجموعه‌ها به گونه‌ای است که نمی‌توان آنها را جدی گرفت. این آثار برای پر کردن آنتن در ایام خاص تولید می‌شوند و شتاب و کمبود بودجه ویژگی آنهاست. به همین دلیل مجموعه‌های روتین در قالب جدی و طنز قابل قبول نبوده‌اند.

"ترانه مادری" ادامه مسیری است که تهیه‌کنندگان "نرگس" شروع کردند، اما نوع قصه و نگاه کارگردان این اثر با سیروس مقدم تفاوت دارد. اغراق از ویژگی‌های کاری مقدم است، بنابراین وقتی سراغ قصه‌ای مثل "نرگس" می‌رود که پر است از اغراق در شخصیت‌پردازی و روایت و نقد اجتماعی آن سهل‌انگارانه است، خوب می‌داند چطور از همه این ویژگی‌ها استفاده کند.

مقدم مخاطب این مجموعه‌ها را می‌شناسد و می‌داند به آنها چه خوراکی بدهد، اما سهیلی‌زاده انتخابی خوب برای "ترانه مادری" نبوده است. قصه مصالح لازم را برای تبدیل شدن به یک درام احساسی و هندی داشته، اما در مرحله اجرا این اتفاق نیفتاده و مجموعه بین احساساتی و جدی بودن در نوسان است.

"ترانه مادری" نه مثل "نرگس" برای مخاطب عام جذاب است نه می‌تواند مخاطب خاص را جذب کند. مجموعه از یکسو به قصه جدایی دو برادر و درگیری‌هایی می‌پردازد که دو قطب خیر و شر بر سر این دو برادر دارند و از سویی به سمت کاراکترهای نچسب و خشک مثل سمیرا می‌رود که قصه را از فضای اصلی دور می‌کند. نو.یسنده هم نمی‌تواند بین دو وجه قصه پل بزند.

پیوند دوباره دو برادر که سال‌ها از هم دور بوده‌اند به اندازه کافی مصالح برای ساخت یک ملودرام احساساتی فراهم کرده، اما قصه‌های فرعی مجموعه تنها زمان قصه را بالا برده و ارتباط زیادی با خط اصلی قصه ندارد. ماجرای دختر فراری و درگیر شدن مادر در این ماجرا، عشق یکی از شخصیت‌ها به دختری از طبقه دیگر و... قصه دو برادر را غنی‌تر نمی‌کند.
سکانس‌های احساساتی گفتگوی فرخ (دانیال حکیمی) با فرخنده (فاطمه گودرزی) درباره مرگ مادر و سخنرانی‌های سمیرا (مینا لاکانی) درباره برادرها فضای "ترانه مادری" را شعاری و ریتم را کند کرده و این هم یکی از آفت‌های چنین مجموعه‌هایی است که برای پر کردن آنتن باید زمان بالا برود و به همین دلیل ریتم کند است و هر ماجرا چند بار به طرق مختلف تکرار می‌شود.

"ترانه مادری" برای اشاره به ماجرای عشق پویا به نغمه آن هم در قالب تلویزیون به شخصیت‌هایی مثبت مثل مهندس طاهری می‌پردازد تا بتواند عشق را نمایش دهد. فضای مجموعه با این شخصیت‌های تک‌بعدی به شدت شعاری می‌شود. این مجموعه می‌تواند ساعتی از شب را برای مخاطب تلویزیونی پر کند، اما نمی‌تواند مخاطب سختگیر را راضی نگه دارد.

درست مثل مجموعه تلویزیونی "نرگس" که پس از موجی که ایجاد کرد به سرعت فراموش شد. یکی از مهمترین خاصیت‌های مجموعه‌های روتین همین است؛ آنها با ماندگاری میانه ندارند.