ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
تفاوت میان محبت با محنت چقدر هیچ دقت کرده ای؟ تفاوت میان محرم و مجرم چقدراست ؟ هیچ دیده ای؟ ......... خواب و جواب؟ میان لعنت و لعبت چه ؟و فرق است؟هیچ دیده ای ؟ میان مراحم و مزاحم ......... میان اگر درست نقطه بگذاریم خیلی چیزها درست می شود ........... گاهی فقط یک نقطه ....... نه بیشتر..... همین ........
که گاهی به یک نقطه از "خدا" "جدا" می شویم...
همیشه به یاد داشته باش تا به فراموشی بسپاری آنچه را كه اندوهگینت میسازد، اما..... هرگز فراموش مكن به یاد داشته باشی آنچه را كه شادمانت میسازد
در چشمانت چیست که مرا به سوی خود می کشد؟ در گرمی دست هایت چیست که دست هایم آن ها را می طلبند... در ایینه چشمانم بنگر چه می بینی؟ آیا می بینی که تو را می بینند؟ صدای طپش قلبم را می شنوی که فریاد می زند دوستت دارم؟ نه، نه، دوست ندارم بگویم دوستت دارم تا ندانی دوستت دارم...
نمیدانم زندگی چیست؟؟ اگر زندگی شکستن سکوت است، سال هاست که من سکوت را شکسته ام. اگر زندگی خروش جویبار است، سال هاست که من در چشمه ی جوشان زندگی جوشیده ام، اما این نکته را فراموش نمی کنم که زندگی بی وفاست. زندگی به من آموخت که چگونه اشک بریزم، اما اشک هایم به من نیاموختند که چگونه زندگی کنم...
امروز زدم ساعتم رو شكستم! چون لحظه هاي بي تو بودن رو به رُخَم مي كشيد. فراموش كردن كسي كه دوستش داري مثل به خاطر آوردن كسي است كه هرگز نمي شناسيش.
ميدوني چرا بعضي شبها زود صبح ميشه؟ آخه خورشيد هم دلش واسه چشمات تنگ ميشه هر چه در خاطر من بود فراموشم شد جز خيال تو كه هرگز نرود از يادم. هميشه وقتي دل تنگ مي شدم با ياد تو آروم مي شدم ولي حالا فقط با ياد تو دل تنگ مي شم
چه زيباست به خاطرتو زيستن و براي تو ماندن و به پاي تو سوختن و چه تلخ و غم انگيز است دور از تو بودن، براي تو گريستن و به عشق و دنياي تو نرسيدن. اي کاش مي دانستي بدون تو و به دور از دستهاي مهربانت زندگي چه ناشکيباست .
خواهم بنويسم چند خطي ز غم دل ها، غافل از اين که کاغذ بسيار چه کم باشد.
جامد همه کاغذ، مايع همه جوهر، اندر غم دل گفتن بسيار چه کم باشد.
اطراف همه ادم گر حرف دلت گويي، چون گوش نبود انسان بسيار چه کم باشد.
مردم همه مي گويند ما بهر تو صد جانيم، چون جان نبود عاشق بسيار چه کم باشد.
گرعشق نبود از من يک ان چه بود بسيار، اکنون که بود بهرم بسيار چه کم باشد.
در جمله ی پاياني، يک حرف دلي گويم، بهرت همه اشعارم بسيار چه کم باشد.
زمین سردش بود، زیرا ایمانش را از دست داده بود ؛ نه دانه ای از دلش سر در می آورد و نه پرنده ای روی شانه هایش آواز می خواند. قلبش از ناامیدی یخ زده بود و دستهایش در انجماد تردید مانده بود. خدا به زمین گفت: عزیزم ایمان بیاور تا دوباره گرم شوی. اما زمین شک کرده بود، به آفتاب شک کرده بود، به درخت شک کرده بود، به پرنده شک کرده بود.
خدا گفت: به یاد می آوری ایمان سال پیشت چگونه به پختگی رسید؟ تو داغ پر شور بودی و تابستان شد، و شور و شوقت به بار نشست و کم کم از آن شوق و بلوغ به معرفت رسیدی، نام آن معرفت را پاییز گذاشتیم. اما...
من به تو گفتم که از پس هر معرفتی، معرفت دیگری است، و پرسیدمت که آیا می خواهی تا ابد به این معرفت بسنده کنی؟
تو اما بی قرار معرفتی دیگر بودی. و آنگاه به یادت آوردم که هر معرفت دیگر در پی هزار رنج دیگر است. و تو برای معرفتی نو به ایمانی نو محتاجی. اما میان معرفت نو و ایمان نو ، فاصله ای تلخ و سرد است که نامش زمستان است.فاصله ای که در آن باید خلوت و تامل و تدبیر را به تجربه بنشینی، صبوری و سکوت و سنگینی را. و تو پذیرفتی.
اما حال وقت آن است که از زمستان خود به در آیی و دوباره ایمان بیاوری و آنچه را از زمستان آموختی در ایمان تازه ات به کار بری. زیرا که ماندن در این سکوت و سنگینی رسم ایمان نیست، ایمان شکفتگی و شور و شادمانی است. ایمان زندگی است
پس ایمان بیاور، ای زمین عزیز !
و زمین ایمان آورد و جهان گرم شد. زمین ایمان آورد و جهان سبز شد. زمین ایمان آورد و جهان به شور و شکفتگی و شادمانی رسید.
نام ایمان تازه زمین، بهار بود.
"عرفان نظر آهاری
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط bidastar
