ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
دوباره يک نفر از چشم سايه اش افتاد
کسی که آخر ِ اين شعر خسته شد، جان داد
سکوت چيز بدی نيست. ما فقط بايد
بدون درد بميريم، گنگ و بی فرياد
دوباره بايد از اينجا ... برو! خداحافظ
قفس برای دل من: غريبه ی آزاد!
پرنده ميل عجيبی به خودکشی دارد
همين که دست خودش بود و اتفاق افتاد
غروب ... خلوت يک صندلی که می گريد
صدای جرجر ِ در در هميشه زوزه ی باد
کسی که يک شبه از چشم سايه اش ... چون که
پرنده بود، پرنده که می رود از ياد
همین جور هاست که گُر می گیرم
گوش ها می شوم
حالم ها از سر جایش می رود زیر شن های عمیق
انگار هزار ولت زیر گوش هام وصل می شود
زیر قلب هام
مغز هام
و من هام
که گیر لا به لای خواب
خیال می کنم
بیدارم.
چند روز پیش یکی از روان پزشکان بزرگ به این حال گفت:
خریت
اما به شکل موجودات مستثنای وقیح دو سر.
کاری ندارم به این کارها
همین جورهاست که گر می گیرم گوشه ای
و دلیل شرعی ندارد که مثلا آقای« هتفیلد»
توی گوشم« اینترسندمن» نکوبد
دارد؟
شما دورید لیلای من
دور دور
این پایین تا شیراز مجنونیم راه درازی دارد
کوتاه دور؟
دور دور
با دره هایی عمیق
وآسمانی پر از رعد و برق های سرخ
و جنازه ای که به عنوان برج های شهر
خود را به نمایش کشیده اند.
من
در
می آیم
آقایان x ! لطفا این شعر را در ژانر وحشت نگذارید
من آرام بخش خورده ام تا تخلصم «امید» باشد
و روزهای متوالی ست که هرچه می کنم باز وحشیانه عاشقم.
گیتار الکترونیک اینترسندمن!
بکوب توی گوش هام لطفا
این شعر از یک مرد شنی دیوانه تر است
و می تواند تمام فرشتگان قدیس جهان را...و فرار کند.
پروردگارا...این جا جهنمی شنی ست
کاش کمی باید بیاید
این هدفون را
لطفا از توی گوشم در نیار/ بکوبد!
من
آرام بخش خورده ام.
آرش الله وردی
ایستاده ام
تنها
پشت میله های خاطرات دیروز
این جا
انگشت هایم را می شمارم
یک
دو
سه......
ودست های تو در هم فرو رفته اند
تو
غزل را مشت مشت به حراج گذاشتی
که مهربا نی ات را ثابت کنی
ولی...
ولی نفهمیدی که من
آن سوی خیابان
انتظارت را می کشم
تو بی وقفه فریاد کشیدی...
ومن
دیگر آزارت نمی دهم
زین پس
قصه هایم را برای هیچ کس تعریف نمی کنم
مطمئن باش...
هنوز هم قافیه را به چشمان تو
می بازم
مطمئن باش!
بوسه های ما هنوز کشف نشده بود
که مثلثی مبهم
در اقیانوسی دور افتاده
فیثاغورث را بلعید
حالا دوست داری
درزاویه قائم کدام شعر
آغوش باز کنم؟!
من سرِ زمین را در دستانم گرفتم
وقتی در سرزمین لبهای تو
به سلامتی گیلاسهای قرمز
چرخ می زدم
و ضربان نفسم را
در راه شیری دهانت جا می گذاشتم
روزهای معصوم من
کجای این سالها پنهان است؟!
وقتی با هر تپش ابر آبستن
سیگارم آتش می گیرد
تو در ذهن کدام قطره ی باران
دود می شوی؟!
من از آسمان ناتمام این شهر خسته ام
و این کابوس های گرسنه
که هر روز پیش روم
تعبیر می شوند
امّا... تو آرام بگیر ابرکم!
سالهاست در این شعر های کفن پوش
به مردن عادت می کنم
سالهاست حرف تازه ی بهار
تکرار خواستن توست
و من...
عجیب کوچک می شوم
برای شعری که در چهار فصل تنت
رقم می خورد
بی بوسه ات
این زمستان هم
بی آذوقه خواهم ماند
با حضور مبهمی از تو
در این رویای نیمه کاره...
دوستت دارم هایت را باور می کنم
درست مثل امضای آخر نامه هایت
که می گویی خون است...
ولی طعم آب انار می دهد!!!
بر تخته سیاه زندگی احتمالات و فرضیات را
چه خوب به من آموختی.
گفتی:"احتمال اینکه عاشقت بمانم کم است
پس فرض کن که...
رابطه ای در کار نبوده است"
به تو تبریک می گویم!
تا دیروز همه از عشق قفس می ساختند،
ولی امروز...
تو گاوصندوق ساخته ای !!!
به من آدامس تعارف می کنی
و می گویی :
این تازه ترین طعم بازار است !
...
حرف هایت بوی جدایی می دهند !!!
ساعت از نیمه گذشته است
و من به این می اندیشم :
اگر کاری را که عشق با من کرد
با تو می کرد ،
چند روز دوام می آوردی ؟ !
آدم ها می آیند
زندگی می کنند
می میرند
و می روند
اما
فاجعه زندگی تو
آن هنگام آغاز می شود
که آدمی می میرد
اما
نمی رود
می ماند
و نبودنش در بودن تو
چنان ته نشین می شود
که تو میمیری در حالی که زنده ای
و او زنده می شود در حالی که مرده است...
آزاده طاهایی
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
