Websites News : اخبار سایت های اینترنتی

[VAHID]

توییتر را به عنوان یک سرویس میکروبلاگ نویسی پرطرفدار می شناسیم، اما خبرهایی در اینترنت منتشر شده که می گوید توییتر امروز از سرویس موسیقی اش پرده برداری می کند.

بر اساس گفته [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] قرار است شاهد معرفی Twitter Music باشیم که یک اپلیکیشن مستقل برای موسیقی است. این اپلیکشن بر اساس سلیقه کاربران به آنها موسیقی پیشنهاد کرده و در کنار آن اکانت های توییتر را جهت دنبال کردن نمایش می دهد. امکان پخش موسیقی از درون اپلیکیشن و همچنین سرویس هایی مانند آیتیونز هم وجود دارد.

توییتر سال گذشته اپلیکیشن موسیقی We Are Hunted را خریده بود و حالا قرار است منتظر دیدن نتایج این خرید باشیم. اما در شرایطی که هم اکنون سرویس های متنوعی برای موسیقی در اینترنت وجود دارد، شما فکر می کنید اپلیکیشن توییتر با استقبال مواجه شود؟









narenji.ir

[VAHID]

در دهه اخیر به خصوص بین سال های 2009 تا 2011، رشدهای چند صد درصدی سالانه را در فروش کتاب های الکترونیکی شاهد بودیم و نظر بسیاری افراد بر این بود که ایبوک ها ناجیان صنعت نشر و البته ناشرانی خواهند شد که آینده تاریکی را برای فروش کتاب های چاپی خود متصور بودند. حال به نظر می رسد این پیش بینی، تمام و کمال به وقوع پیوسته.

به نقل از انجمن ناشران امریکایی (AAP) خبر رسیده که درآمد خالص (سود) ناشران ایالات متحده در سال 2012، 6 درصد بیشتر از سال 2011 بوده و نقش اصلی در این رشد را کتاب های الکترونیکی ایفا کرده اند که 22.55% از این سود را رقم زده اند. برای اینکه متوجه اهمیت موضوع شوید به روندی که از سال 2002 طی شد اشاره می کنیم:

- در سال 2002 ناشران به AAP گزارش دادند که تنها 0.05 درصد از سود آنها با فروش ایبوک ها حاصل شده.
- تا سال 2006، سهم ایبوک ها از سود ناشران به 0.5 درصد رسیده بود و تا سال 2008 به 1.18% بالغ شد.
- سال بعد از آن و سال های بعدی، شاهد رشد فزاینده ای بودیم. در سال 2009 و 2011 و 2012 به ترتیب سهم ایبوک ها از سود ناشران به 3.17 درصد، 16.98 درصد و سپس 22.55 درصد رسید.

ظرف 10 سال سود حاصل از فروش کتاب های الکترونیکی از 0.05 به 22.55 درصد رسیده که به معنای میانگین رشد 2.25 درصدی در هر سال است.

با در نظر گرفتن این شرایط به نظر می رسد فقط چند سال با رسیدن سهم فروش کتاب های الکترونیکی به 50% از فروش ناشران امریکایی فاصله داشته باشیم و این نشان می دهد که چقدر برخی کشورهای در حال توسعه نظیر ما و ناشران ما، راه اشتباهی را با محدود نگه داشتن تولیدات خود به کتاب های چاپی در پیش گرفته اند. کتاب های چاپی هر روز بیش از پیش از رونق می افتند.









narenji.ir

[Armin.Computer]

24 فروردين 1392 - همکاران سیستم - فروش رایانه‌های شخصی در سه ماهه اول سال جاری میلادی با افت شدیدی مواجه شده است.

فروش این محصولات در سایه رقبایی قدرتمند مانند رایانه‌های لوحی با سقوط ۱۴ درصدی مواجه شده است.

فروش تمام تولید کنندگان این محصولات مانند مایکروسافت، اچ پی و دل با کاهش شدیدی رو به رو شده و ظاهراً راهکارهای توسعه‌ای این شرکت‌ها هم تأثیری در توقف این سقوط نگذاشته است. به گزارش آی دی سی کاهش ۱۴ درصدی میزان فروش در این سه ماه از سال ۱۹۹۴ تا کنون بی‌سابقه بوده است. به دنبال افت جهانی فروش رایانه‌های شخصی، اچ پی و دل نیز اعلام کردند که به ترتیب با کاهش ۲۴ و ۱۱ درصدی در فروش مواجه شده‌اند.

اگر چه تمایل کاربران به خرید رایانه‌های لوحی از دلایل اصلی این اتفاق است، اما به اعتقاد متخصصان آی دی سی، بی‌علاقگی تولید کنندگان این بازار به نوسازی محصولاتشان نیز در این قضیه بی‌تأثیر نبوده است.

آنطور که از شواهد برمی‌آید راهکارهایی نظیر عرضه سیستم عامل ویندوز ۸ نیز در توقف این سقوط آزاد تأثیر چندانی نداشته است.

آی دی سی در پایان گزارش اینطور نوشته است: طبق پیش‌بینی‌ها فروش رایانه‌های لوحی و تلفن‌های همراه هوشمند در سال جاری میلادی ۳ برابر رایانه‌های شخصی خواهد بود و در صورتی که شرایط پیچیده کنونی این بازار تغییری جدی نداشته باشد، اوضاع برای تولید کنندگان رایانه‌های شخصی باز هم خراب‌تر خواهد شد.

itiran.com

[VAHID]

25 فروردين 1392 - روزنامه هفت صبح: مدتی است دسترسی کاربران اینترنتی به برنامه محبوبی مانند وایبر، اووو، اسکایپ و ... قطع شده و کاربران بی شمار این برنامه ها از دلایل این اتفاق بی خبر هستند.

نکته جالب اینجاست که محدودیت دسترسی به این سرویس ها در همه شرکت های عرضه کننده خدمات اینترنتی یکسان نیست. مثلا ممکن است کسی که از سرویس پارس آنلاین استفاده می کند امکان دسترسی به سرویس وایبر را نداشته باشد؛ ولی کاربران اینترنت مخابرات بدون هیچ مشکلی از تمامی این برنامه ها استفاده می کنند.



فرضیه اولی که بین کاربران مطرح شده بود این است که برخی شرکت های خصوصی به صورت خودجوش دسترسی کاربران خود به این دست از برنامه ها را قطع کرده اند تا شاید جایگاه خود را در رنکینگ های دولتی بالا ببرند واز امکانات و موقعیت های بیشتری استفاده کنند.

برخی شرکت های خصوصی ارائه دهنده اینترنت پرسرعت اما در گفت و گو با هفت صبح این فرضیه را رد می کنند و ادعا می کنند شرکت مخابرات پورت های دسترسی کاربران به این نوع برنامه ها برای شرکت های خصوصی را بسته و در عوض پورت های خود را باز گذاشته تا کاربران این isp ها به سمت اینترنت پرسرعت مخابرات روی بیاورند.

ادعایی که مسئولان شرکت مخابرات در گفت و گو با خبرنگار ما آن را رد می کنند و شرکت زیرساخت را متولی این امر می دانند. همه این اتفاق ها درحالی است که وزیر ارتباطات بار دیگر وعده داد که «با افزایش پهنای باند و ظرفیت داخلی، در سال 92 قطعی اینترنت نخواهیم داشت. محمدحسن نامی گفته: «قصد داریم با استفاده از بستر فیبر نوری و عبور یک خط بین المللی اینترنت از کشور پهنای باند را افزایش دهیم تاظ رفیت داخلی و سرعت اینترنت افزایش یابد.»

مسئولان وزارت ارتباطات قبلا هم از این جنس قول ها به مردم داده بودند. در عین حال چندین بار اینترنت کشور دچار قطعی و اختلال شد. در مقاطعی هم دسترسی به برخی سایت ها مثل گوگل، سرویس جیمیل و یاهو قطع شد.

جدیدترین مشکل کاربران اینترنت داخل کشور هم قطع شدن دسترسی به ابزارهایی مثل وایبر، اوو، اسکایپ و ... است. در پرونده امروز در گفت و گو با مسئولان مخابرات، زیرساخت و شرکت های مختلف دنبال یافتن پاسخی برای این اختلا ل جدید و عجیب در سرویس های اینترنت هستیم.


ریشه مشکل کجاست؟

برای پیدا کردن کلید حل معمای محدودیت دسترسی به برخی سرویس ها با چند شرکت مطرح ارائه دهنده خدمات اینترنتی تماس گرفتیم. شرکت پارس آنلاین یکی از این شرکت هاست که از چند ماه پیش کاربران آن حق دسترسی به سرویس های اوو، اسکایپ، وایبر، واتز اپ ندارند.



مسئولان فنی این شرکت اعلام کردند این مشکل خارج از کنترل شرکت پارس آنلاین و یک اختلال مخابراتی است: «ما در حال مذاکره در این مورد هستیم چون از مخابرات این محدودیت اعمال شده است ولی مشخص نیست چه زمانی این مشکل حل شود.»

برای اطلاع بیشتر از ماجرا به عنوان یک کاربر عادی با اپراتور شرکت آسیا تک تماس گرفتیم. اپراتور این شرکت هم مشکلات به وجود آمده را از جانب مخابرات می داند و می گوید این شرکت های خصوصی هیچگونه تغییری در دسترسی پورت های کاربران ایجاد نمی کنند.

اغلب شرکت های معروف مثل شاتل، داتک، آسیاتک، مبین نت و وایمکس ایرانسل هم وضعیت مشابهی دارند. فقط با این تفاوت که در برخی از آنها با استفاده از فیلترشکن امکان دسترسی به سرویس های مورد اشاره وجود دارد. فقط سرویس اینترنت مخابرات است که هیچ محدودیتی برای دسترسی به این سرویس ها ندارد.


مخابرات؛ به ما ارتباطی ندارد

چه اتفاقی افتاده که دسترسی کاربران شرکت های خصوصی به برنامه های پرطرفدار قطع شده اما کاربران شرکت مخابرات همچنان از آنها می توانند استفاده کنند. آیا پای شرکت مخابرات در میان است؟ در همین رابطه داود زارعیان مدیرکل روابط عمومی مخابرات استان تهران پاسخ می دهد: «ارتباط ما با PAP ها ارتباط فنی و محتوایی نیست و در حد اجاره جا و فضا، سیم مسی و ... است. ما با محتوا و حجم ارائه شده به این شرکت ها کاری نداریم. این شرکت ها پهنای باند خود را از شرکت زیرساخت دریافت می کنند. بسته شدن پورت ها و فیلترینگ به عهده سازمان های نظارتی و خارج از حوزه مخابرات است.»

در همین رابطه محمدرضا بیدخام، معاون بازاریابی مدیرعامل شرکت مخابرات استان تهران اینگونه پاسخ ما را می دهد: «PAP ها از ما اینترنت نمی گیرند و اینترنت آنها از جانب شرکت زیر ساخت تامین می شود.»

از این مقام مسئول شرکت مخابرات می پرسیم آیا این امکان وجود ندارد که شرکت مخابرات با شرکت زیرساخت مذاکره کرده باشد تا پورت های کاربران آنان باز باشد؟ بید خام چنین موضوعی را به شدت رد می کند: «اصلا اصلا چنین چیزی حقیقت ندارد.»



زیرساخت: ما خدمات نمی دهیم!

پس از آنکه دومینوی پیچیده ماجرا به شرکت زیرساخت رسید و توپ در زمین آنها افتاد با مسئولان این سازمان صحبت کردیم. در همین رابطه محمدعلی آخوندزاده، مسئول ارتباط با رسانه های شرکت زیرساخت به هفت صبح می گوید: «شرکت زیرساخت به PAP ها خدمات نمی دهند و آنها از جاهای دیگری اینترنت خود را دریافت می کنند و ما مسئول چنین اتفاقی نیستیم.»

این مقام مسئول در پاسخ به این سوال که پس از این شرکت های خصوصی اینترنت خود را از کجا دریافت می کنند، می گوید باید آن را از مدیرکل روابط عمومی شرکت زیرساخت بپرسیم.

دفتر آقای «مهدی خدایی» مدیرکل روابط عمومی شرکت زیرساخت هم از پاسخ سر باز زدند و ما را به کارشناسان شرکت زیرساخت ارجاع دادند. ارتباط با کارشناسان شرکت زیرساخت هم میسر نشد و تمامی سوال هایی بی پاسخ ماند.

سازمان تنظیم مقررات: بررسی می کنیم

در همین رابطه حسن رضوانی «معاون نظارت سازمان تنظیم مقررات» به هفت صبح می گوید: «اتفاقا شرکت مخابرات به ما اعتراض دارد که عکس این ماجرا در شهرستان ها اتفاق افتاده و کاربران شرکت های خصوصی می توانند از این برنامه ها استفاده کنند اما کاربران این شرکت نمی توانند به آنها دسترسی پیدا کنند. در رابطه با این موضوع فعلا نمی توانم اظهارنظر کنم و باید آن را مورد بررسی بیشتر قرار دهیم.»

[VAHID]

25 فروردين 1392 - همکاران سیستم - همه ما می‌دانیم که گوگل، غول امور کامپیوتری است، اما خدمات آن هم گاهی دچار اشکالاتی می‌شود. در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ برخی از خدمات اینترنتی این شرکت، از جمله Gmail و جستجوگر Chrome به دلیل اشکالی که در زیرساخت کامپیوتری شرکت به وجود آمده بود، قطع شد. این مشکل به سرعت برطرف شد، اما قطع ناگهانی نشان داد چقدر مهم است که شرکت‌ها تضمین کنند تجهیزات و نرم‌افزارهایی که سیستم‌های کامپیوتری شرکتی را پشتیبانی می‌کنند، تا جایی که امکان دارد بدون اشکال کار کنند و بهره‌وری بالایی داشته باشند.

به همین جهت، در دنیای فناوری اطلاعات صحبت‌هایی در مورد ظهور «شبکه‌سازی تعریف شده بر اساس نرم افزار» (SDN) شنیده می‌شود که شبکه‌ها را ارزان‌تر و استفاده از آن را آسان‌تر می‌کند. طرفداران پر و پا قرص آن می‌گویند که این تکنولوژی جدید حتی می‌تواند سلطه شرکت آمریکایی سیسکو را که سال‌ها سلطان بازار شبکه‌سازی بوده، از بین ببرد.

افرادی که این پیش‌بینی را کرده‌اند، معتقدند SDN در سیستم شبکه‌ای کنونی که به شدت بر ترکیب گران‌قیمت و اختصاصی سخت افزارهای مسیریاب یا Router (دستگاه کامپیوتری شبکه‌ای که بسته‌های داده را بر روی یک شبکه به هم پیوسته برای رسیدن به مقصد، هدایت می‌کند)، سوییچ‌های شبکه‌ای و نرم‌افزارهای ساخته شده توسط شرکت‌های سیسکو، ژانیپر نت‌ورکس و شرکت‌های دیگر متکی است، انقلابی ایجاد خواهد کرد. البته متخصصین تکنولوژی همچنان در تلاشند تا تعریف ساده‌تری برای SDN انتخاب کنند، اما در اصل مفهوم آن استفاده از نرم‌افزاری است که به کاربران کامپیو‌تر اجازه می‌دهد شبکه‌هایی را ایجاد کنند که می‌توانند آن‌ها را به سرعت و به صورت مرکزی ترکیب‌بندی مجدد کنند، بدون اینکه درگیر مسیریاب‌ها و سوییچ‌های فردی گران‌قیمت و زمان‌بر شوند.

به عبارت دیگر، SDN رویکردی در شبکه‌سازی است که در آن عملیات کنترل از سخت‌افزار گرفته شده و به یک اپلیکیشن نرم‌افزار یا‌‌ همان کنترل‌کننده، سپرده می‌شود.

SDN رویکردی در شبکه‌سازی است که در آن عملیات کنترل از سخت‌افزار گرفته شده و به یک اپلیکیشن نرم‌افزار یا‌‌ همان کنترل‌کننده، سپرده می‌شود.

وقتی در یک شبکه معمولی بسته‌ای وارد سوییچ می‌شود (سوییچ شبکه یک دستگاه شبکه کامپیوتری است که نقطه‌های شبکه را به یکدیگر وصل می‌کند)، نشان‌هایی که در سخت افزار اختصاصی سوییچ ایجاد شده‌اند به سوییچ می‌گویند که بسته را به کجا فوروارد کند. سوییچ هر بسته را که یک مقصد یکسان دارد، به مسیر یکسانی می‌فرستد و با همه بسته‌ها، به یک روش رفتار می‌کند.
در یک SDN، سرپرست شبکه می‌تواند ترافیک داده را از طریق یک کنسول کنترل متمرکز شکل دهد، بدون اینکه مجبور باشد با سوییچ‌های اختصاصی در تماس باشد. سرپرست شبکه هر زمان که لازم باشد می‌تواند هر نشان سوییچ شبکه را تغییر دهد؛ یعنی آن‌ها را اولویت‌بندی کند یا انواع خاصی از بسته‌ها را مسدود کند. این روند به ویژه در رایانش ابری کاربرد دارد، چون به سرپرست شبکه اجازه می‌دهد ترافیک بارگذاری‌ها را به شیوه‌ای انعطاف‌پذیر و کارآمد‌تر مدیریت کند. در اصل، این روش باعث می‌شود سرپرست از سوییچ‌های ارزان‌‌تر استفاده کند و در مقایسه با گذشته، کنترل بیشتری بر جریان ترافیک شبکه داشته باشد.

کریس ویتز، از شرکت مشاوره‌ای «دلویت»، گمان می‌کند شرکت‌هایی که از SDN استفاده کنند می‌توانند در هزینه‌های شبکه‌سازی خود ۵۰ درصد صرفه‌جویی کنند که به طور میانگین، ۱۰ تا ۱۵ درصد کل بودجه IT را تشکیل می‌دهد. بخشی از این صرفه‌جویی‌ها ناشی از عدم استفاده از میان‌افزار‌ها و نیز خرید سخت‌افزار پایه‌ای‌تر و البته ارزان‌تر است. اما کایل فورستر، موسس شرکت «بیگ سوییچ نت ورکس» که با SDN راه‌اندازی شده، می‌گوید بزرگ‌ترین مزیت این تکنولوژی این است که شرکت‌ها با استفاده از آن می‌توانند ظرفیت رایانش بسیار بیشتری نسبت به بسته نرم‌افزاری خودشان ایجاد کنند. شرکت «بیگ سوییچ» معتقد است مشتریان می‌توانند بیش از ۵۰۰ هزار دلار از هزینه معادل راه اندازی و عملیاتی کردن ۴۰ سرور گران قیمت، بکاهند. با فرض اینکه مراکز داده شامل هزاران سرور هستند، این صرفه‌جویی بالقوه بسیار قابل توجه است.
به علاوه، SDN ترکیب‌بندی مجدد شبکه را، مثلا به منظور راه اندازی یک اپلیکیشن جدید برای کارمندان یا مشتریان، آسان‌تر می‌کند. کسانی که SDN را راه اندازی می‌کنند، آن را به یک سیستم عامل گوشی موبایل تشبیه می‌کنند که اپلیکیشن‌های جدید در آن به سرعت و به طور مداوم بارگذاری می‌شوند. جالب است که شرکت‌هایی مانند فیس‌بوک و گوگل، SDN را به دقت مورد بررسی قرار داده‌اند. گوگل دو شبکه گسترده را اداره می‌کند؛ یک شبکه مراکز بزرگ داده را به هم ارتباط می‌دهد و شبکه دیگر خدمات را به دنیای بیرون منتقل می‌کند. گوگل اکنون SDN را در شبکه مرکز داده خود بکار گرفته و اعلام کرده که توسعه آن به شبکه خارجی نیز اجتناب‌ناپذیر است. همچنین بسیاری از موسسات مالی بزرگ و شرکت‌های مخابراتی این تکنولوژی را آزمایش کرده‌اند.
شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز انجام می‌دهند با یافتن فرصتی جدید برای درآمدزایی، سرمایه‌های نقدی خود را برای راه‌اندازی SDN در شرکت‌های تازه‌تاسیس مانند بیگ سوییچ، نیکرا و پلامگرید، واریز کرده‌اند. به گفته مایک وولپی، از شرکت سرمایه‌گذاری ایندکس ونچرز که جزو اولین شرکت‌های سرمایه‌گذار SDN بوده، «دو سال پیش، سرمایه‌گذاران زیادی در این حوزه وجود نداشتند. اما اکنون یکی از مهم‌ترین بخش‌ها را به خود اختصاص داده است.» شرکت‌های بزرگ تکنولوژی مانند VMware و بروکید، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های توسعه دهنده SDN را تسریع کرده‌اند. در ماه ژوییه، VMware مبلغ قابل توجه ۳/۱ میلیون دلار را به نیکرا که سفارشات اولیه را دریافت کرده بود، پرداخت کرد.

کریس ویتز، از شرکت مشاوره‌ای «دلویت»، گمان می‌کند شرکت‌هایی که از SDN استفاده کنند می‌توانند در هزینه‌های شبکه‌سازی خود ۵۰ درصد صرفه‌جویی کنند که به طور میانگین، ۱۰ تا ۱۵ درصد کل بودجه IT را تشکیل می‌دهد.
به هر حال، حتی افرادی که به این تکنولوژی اعتقاد راسخ دارند، می‌ترسند این خطر وجود داشته باشد که در مورد SDN اغراق شود. ریک تینسلی، رییس شرکت شبکه‌سازی سیلور پیک سیستم می‌گوید: «این تکنولوژی مرز نامشخصی را بین وعده تا اغراق در پیش گرفته است.» همچنین افراد بدبین معتقدند کاهش هزینه‌ای که SDN موجب می‌شود، ممکن است از سوی دیگر به افزایش هزینه برای بکارگیری کنترل‌کننده‌ها و یا نرم افزارهای جدید این تکنولوژی منجر شود. البته برخی مطالعات اخیر نشان داده که این امر غیرمحتمل است، اما برای از بین بردن این نگرانی‌ها شواهد معتبرتری مورد نیاز است. به علاوه، متخصصین حوزه IT نیز هنوز متقاعد نشده‌اند که SDN می‌تواند مسیریاب و سوییچ‌ها را تجهیز کند. در مطالعه اخیر مجله «اینفورمیشن وویک»، نشریه تخصصی صنعت تکنولوژی، کمتر از یک سوم از ۲۵۰ نفر متخصص حوزه IT، اعلام کردند که اطمینان دارند شبکه‌سازی به دلیل ظهور SDN ساده خواهد شد.

این موضوع کمی موجب آسایش خاطر سیسکو می‌شود که در سال مالی گذشته، ۴۶ میلیارد دلار درآمد داشته است. این شرکت معتقد است تعداد کمی از شرکت‌ها شبکه‌های فعلی خود را‌‌ رها می‌کنند. سیسکو همچنین فکر می‌کند که بسیاری از شرکت‌ها SDN را با تکنولوژی شبکه‌سازی سنتی تلفیق خواهند کرد. وریزون که یک شرکت مخابراتی آمریکایی است، احتمالا این رویکرد را مورد استفاده قرار خواهد داد. یکی از مدیران اجرایی این شرکت گفته با اینکه SDN برای برخی از بخش‌های شبکه هسته‌ای آن کاربردی نخواهد داشت، اما در حوزه‌هایی مانند کسب‌وکار رایانش ابری وریزون، بسیار ارزشمند خواهد بود.

با این حال، معرفی SDN باعث می‌شود سود زیاد سیسکو تا حدودی کاهش یابد. به همین دلیل، از SDN گاهی به عنوان «قاتل سیسکو» نام برده می‌‌شود.

نتیجه‌گیری

بدون شک SDN می‌تواند به صورت بالقوه برای سازمان‌های IT ارزش آفرینی بسیار مهمی داشته باشد. همچنین شکی وجود ندارد که در محیط فعلی SDN فقط می‌تواند برای اولین اقتباس‌کننده‌ها مناسب باشد. با توجه به نارسایی محصولات، استاندارد‌ها و رابط‌های برنامه‌نویسی نرم افزار (API) فعلی، هر سازمان IT که به دنبال اجرایی کردن SDN در کوتاه مدت است، باید به صورت محدودی این کار را انجام دهد، مانند اجرای SDN برای یک مورد خیلی خاص. به علاوه، با توجه به جدید بودن وضعیت بازار این محصول، امکان ارتباط محصولاتی که ادعا می‌شود استانداردهای مربوط به SDN را پشتیبانی می‌کنند، وجود ندارد، بنابراین، سازمان‌های IT فقط باید با عرضه‌کنندگانی همکاری کنند که امکان برقراری ارتباط بالا با آن‌ها وجود دارد.

به هر حال، با توجه به سرمایه‌گذاری‌های گسترده در این حوزه، چشم‌انداز SDN احتمالا طی یک تا دو سال آینده، به طور قابل توجهی متحول خواهد شد. سازمان‌های IT می‌توانند منتظر مجموعه سفارشاتی برای محصولات جدید و یا همکاری‌های بیشتر بمانند. آن‌ها همچنین می‌توانند انتظار داشته باشند که پایه‌های اولیه SDN، مانند توانمندسازی پروتکل‌ها و API‌ها تثبیت خواهد شد.

با فرض اینکه همه موارد بالا عملی شوند، دو اتفاق باید رخ دهد تا SDN از یک تکنولوژی برای استفاده انحصاری اولین اقتباس‌کننده‌های آن، به تکنولوژی همه‌جانبه برای بازارهای اصلی تبدیل شود. یکی دسترس‌پذیری قابلیت آن است که باعث شود سازمان‌های IT بتوانند این نوع جدید از شبکه‌سازی را به طور موثری مدیریت کنند. اتفاق دوم دسترس‌پذیری مجموعه گسترده‌ای از اپلیکیشن‌ها است که کنترل تمرکزی موجود در بیشتر اشکال SDN را تقویت می‌کند و به سوال اکثر مدیران ارشد IT پاسخ می‌دهد؛ اینکه «چرا ما باید منابعمان را برای SDN صرف کنیم؟ مزایای این تکنولوژی به طور دقیق چیست؟»

[VAHID]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را که می شناسید؟ همان سرباز قدیمی اپل که همینک به عنوان مشاور موتورولا به اردوگاه گوگل پیوسته تا در زمینه "طراحی محصول، رابط کاربری، بازاریابی، و رسانه های اجتماعی" فعالیت کند.

بسیاری افراد درباره اینکه چه چیزهایی می شود از استیو جابز آموخت نوشته اند ولی تعداد کمی از آنها در داخل خیمه و از نزدیک در کنار استیو جابز کار و زندگی کرده اند. بنابراین نظرات این گونه افراد می تواند از هر چیز دیگری، ایده های اصلی جابز را بیان کند.

در ادامه مطلب با 12 درسی که گای کاواساکی از جابز آموخته، همراه ما باشید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

1. کارشناس ها ناتوان از انجام کارها هستند. کارشناس هایی نظیر ژورنالیست ها، تحلیل گران، مشاوران، بانکداران و اساتید "توان انجام" کارها را ندارند برای همین است که "مشورت" می دهند. آنها می توانند مشکل محصولات را به شما بگویند ولی خودشان نمی توانند یک محصول عالی بسازند. می توانند راه فروش چیزی را نشان دهند، ولی خودشان قادر به فروش آن نیستند. می توانند بگویند چطور تیم های عالی بسازید ولی حتی عُرضه مدیریت یک منشی را هم ندارند.
برای مثال، همین کارشناس ها در میانه دهه 80 به ما گفتند که دو نقص مکینتاش، یکی این است که از درایور [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] و از برنامه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] پشتیبانی نمی کند. یکی دیگر از توصیه های آنها، خرید کامپک بود. بنابراین «حرف کارشناسان را بشنوید ولی همیشه به آنها عمل نکنید.»

2. مصرف کنندگان نمی توانند نیازهای آینده خود را به شما بگویند. "تحقیقات بازاری اپل" یک عبارت کاملا متناقض است. در قدیم، گروه متمرکز اپل روی محصولات، نیم کره راست مغز او بود که با نیم کره چپش حرف می زد! اگر از مصرف کننده بپرسیید که چه چیزی می خواهد، به شما خواهد گفت "دستگاهی بهتر، سریع تر و ارزان تر." این یعنی همان چیزهای فعلی ولی با بهبودهای محسوس، و نه با تغییرات انقلابی. بنابراین مردم فقط می توانند علایق خود را در چارچوب آنچه هم اکنون استفاده می کنند گنجانده و بیان کنند. حوالی زمان عرضه مکینتاش، همه می گفتند که دستگاه های ام اس-داسی می خواهند که بهتر، ارزان تر و سریع تر باشند.
بدانید که غنی ترین رگه طلا در معدن استارت آپ های تکنولوژیک، پروراندن ایده و خلق محصولی نو است که مردم جذب استفاده از آن شوند؛ و این همان کاری بود که استیو و واز کردند!

3. پریدن روی قطعه یک یخ شناور بعدی. پیروزی های بزرگ زمانی رخ می دهند که پای خود را فراتر از بهبودهای کلی بگذارید. آن قدیم ها، همه شرکت ها پرینترهای چرخ آفتابگردانی ارائه می کردند، ولی اپل به سراغ پرینترهای لیزری رفت. اگر تاریخ را مطالعه کنید، زمانی بود که یخ را از دریاچه های یخ زده استحصال می کردند، بعد نوبت به کارخانه های تولید یخ رسید و حالا یخچال و فریزر در خانه داریم. شما هنوز در زمستان، سراغ دریاچه های یخ زده می روید؟ نه! ولی بعضی شرکت ها این را درک نمی کنند و خب، حال و روزشان پیدا است.

4. بزرگترین چالش ها، بهترین کار و عملکرد را رقم می زنند. من همیشه در این ترس به سر می بردم که استیو یک روز بیاید و بگوید کارم یا خودم، افتضاح هستیم. این کار را جلوی چشم دیگران می کرد اما درست همین ترس یک چالش بزرگ بود. رقابت با آی بی ام و سپس مایکروسافت یک چالش بزرگ بود. تغییر دنیا، یک چالش بزرگ بود. من و کارمندان اپل قبل و بعد از من، بهترین کار خودمان را ارائه می کردیم تا از پس بزرگترین چالش ها بر بیاییم.

5. طراحی واقعاً به حساب می آید. استیو با تقاضاهایش در زمینه طراحی، ما را دیوانه می کرد. مثلا بعضی از سایه های تیره به اندازه کافی تیره نبودند! موجودات فانی فکر می کنند سیاه سیاه است، و یک سطح آشغال، سطل آشغال. ولی استیو یک کمال جوی به تمام معنا بود، و حتی فراتر از آن، گلادیاتوری از آینده؛ شگفتا که حق هم داشت: برخی از مردم به طراحی اهمیت می دهند و خیلی ها حداقل آن را حس و لمس می کنند؛ شاید همه نه، ولی آنهایی که مهم اند چرا. پس طراحی اهمیت دارد!

6. با تصاویر و فونت های بزرگ، دچار مشکل نمی شوید. به اسلایدهای معرفی محصول استیو نگاه کنید. اندازه فونت 60 است. معمولا یک تصویر بزرگ هم روی پرده می بینید. حالا بروید سراغ سایر برگزار کنندگان مراسم، حتی آنهایی که استیو را در حین اجرا دیده اند. اندازه فونت شان 8 است و از تصاویر کمی هم استفاده می کنند. عده زیادی می گویند استیو جابز بهترین اجرا کننده مراسم معرفی محصول بوده... تعجب نمی کنید که چرا کسی از روش او استفاده نمی کند؟

7. عوض کردن نظرتان، نشانه ذکاوت شما است. اوایل که اپل آیفون را عرضه کرد چیزی به نام اپلیکیشن وجود نداشت. آن طور که استیو حکم کرده بود، اپلیکیشن ها چیزهای بدی بودند چون نمی دانستید چه بلایی بر سر تلفن تان خواهند آورد. اپلیکیشن های تحت وب سافاری، 6 ماه این راه را رفتند تا روزی که استیو تصمیمش را گرفت -یا شاید هم کسی قانعش کرد- که مرکب ادامه این راه طولانی، اپلیکیشن ها هستند؛ و خب البته که زدیم به هدف. اپل در مدتی کوتاه از اپلیکیشن های تحت وب سافاری رسید به جمله معروف "برای این کار هم یک اپلیکیشن هست."

8. "ارزش" با "قیمت" فرق دارد. وای بر شما اگر فکر کرده اید که همه چیز بر قیمت استوار است. و چند وای دیگر هم بر شما اگر فقط بر اساس قیمت به رقابت می پردازید. قیمت همه آن چیزی نیست که اهمیت دارد؛ چیزی که برای حداقل بخشی از مردم مهم است، ارزش است و ارزش، نیازمند آموزش، پشتیبانی و ایجاد این لذت باطنی است که «مشتریان از بهترین ابزارهای ساخته شده برخوردارند.» با اطمینان می توان گفت که هیچ کس محصولات اپل را به خاطر قیمت پایین شان نمی خرد، حتی آیپاد شافل را.

9. آدم های درجه 1، آدم هایی را به کار می گیرند که از خودشان بهتر هستند. در اصل استیو اعتقاد داشت که آدم های درجه 1 افراد درجه 1 را استخدام می کنند. من کمی این را تصحیح کردم. تئوری من این است که خوب ها، عالی ها را استخدام می کنند. پر واضح است که افراد درجه 2، درجه 3 ها را استخدام می کنند تا بتوانند نسبت به آنها احساس برتری کنند و درجه 4 ها هم با تکثیر همین الگو از پی آنها می آیند. بنابراین اگر شروع به جذب افراد درجه 2 کنید دچار "انفجار نالایق ها" می شوید و فراری از آن نیست.

10. مدیرعامل های واقعی، معرفی می کنند. استیو جابز می توانست سالی 2 یا 3 مراسم معرفی برای هر یک از محصولات اپل (آیپاد، آیپد، آیفون، و مک ها) برگزار کند و هر کدام شان هم میلیون ها بیننده می داشت. اما قضیه چیست که بسیاری از مدیر عامل ها، معاونین خود را مامور برگزاری مراسم می کنند؟ شاید برای اینکه روحیه کار تیمی را نشان دهند. شاید. ولی به احتمال بیشتر، آنها چیز زیادی از محصولات شرکت سرشان نمی شود و برای همین قادر به معرفی مناسب آنها نیستند. خیلی حقیرانه است، نه؟

11. مدیر عامل های واقعی، عرضه می کنند. استیو با تمام کمال جویی اش، می توانست هر سال محصولات جدیدی عرضه کند. بله، شاید هر دفعه آن محصول بی عیب و نقص و کامل نبود، ولی آنقدر عالی بود که بشود یک سال آن را فروخت. درس این ماجرا این است که استیو همه آن ایده ها را فقط به هم وصل نمی کرد که به هم وصل کرده باشد! او یک هدف داشت: عرضه محصول و به دست آوردن سهم زیاد از بازارهای موجود و خلق بازارهای جدید. اپل یک شرکت مهندس-محور است، نه یک شرکت تحقیق-محور. شما کدام را ترجیح می دهید: اپل یا زیراکس پارک (مخترع رابط کاربری گرافیکی)؟ آنکه عرضه کرد یا آنکه فقط اختراع کرد؟

12. بازاریابی باعث خلق ارزشی بی همتا می شود. یک جدول 2 در 2 را فرض کنید که محور عمودی آن میزان متمایز بودن محصول شما نسبت به رقبا را نشان می دهد و محور افقی ارزش محصول را. خانه پایین سمت راست این است: «ارزشمند ولی نه خاص»؛ پس باید بر سر قیمت به رقابت بپردازید. خانه بالا سمت چپ این است: «خاص ولی نه ارزشمند»؛ پس بازاری را در اختیار خواهید داشت که وجود خارجی ندارد. خانه پایین سمت چپ: «نه خاص و نه ارزشمند»؛ یک بازنده اید. خانه بالا سمت راست: «خاص و ارزشمند»؛ اینجا است که درآمد، حاشیه سود و تاریخچه ای قابل اعتنا برای خودتان ترتیب می دهید. برای مثال، آیپاد محصولی خاص و ارزشمند بود زیرا تنها راه برای به دست آوردن قانونی، ارزان و آسان موسیقی از 6 ناشر بزرگ موسیقی در دنیا بود.

و یک چیز دیگر... بعضی چیزها را اول باید باور کرد، تا بعد در واقعیت شاهدشان بود. وقتی دارید: از روی تکه یخی شناور به روی بعدی می پرید، نظرات کارشناسان را نادیده گرفته یا نقد می کنید، با چالش های بزرگ روبرو می شوید، روی طراحی وسواس به خرج می دهید، و روی ارزش های خاص تمرکز می کنید، یک نیاز بزرگ دارید؛ شما نیازمند این هستید که دیگران باورتان کنند. کاری را که برای ثمر دادن تلاش های تان انجام می دهید باور کنند.
دیگران باید اول مکینتاش را باور می کردند، تا سپس به وقوع بپیوندد. البته همه باور نمی کنند، ولی این مشکلی نیست. بدانید که تغییر دنیا، از تغییر ذهنیت چند نفر شروع می شود. این بزرگترین درسی است که از استیو یاد گرفتم.








narenji.ir

[VAHID]

در دنیا جیب بُر های زیادی وجود دارند ولی احتمالا آقای وانگ یکی از آدم های خاص این صنف تبهکاری است. آنقدر خاص که با سرقت یک آیفون به وسیله دو [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] در رسانه های خبری چین معروف شده. برای اینکه به درجه حرفه ای بودن او پی ببرید، به "سرقت با چوب غذاخوری" این را هم اضافه کنید: "از جیب یک خانم دوچرخه سوار در حال حرکت."

آقای وانگ جرمش را در محله پایین شهر ژنگژو انجام داده ولی از شانس بد او، یک نفر عکس های اش را گرفته و در فضای وب قرار داده و به این شکل سرقت عجیب و غریب او بر سر زبان ها افتاده.

وانگ با دیدن عکس های خود به یک ژورنالیست زنگ زده و چند روز بعد در یک پاسگاه پلیس محلی، خودش را معرفی کرده (عکس بالا). اما او دلیل روی آوردن به این سرقت و سایر جرایم را تلاش برای حمایت از دختر جوانش اعلام کرده.

این ماجرا از یک نظر مرا یاد متکدیانی می اندازد که هر از گاهی در خیابان با آنها مواجه می شوم. بعضی از آنها واقعا وضع جسمی مساعدی ندارند و کمک نکردن به آنها سنگدلی است، ولی بقیه کاملا سالم و قبراق به نظر می رسند. همان حرفی را که معمولا به دسته دوم می زنم، مناسب حال آقای وانگ -که آماده دوهای سریع در مسافت های کم است!- می دانم: «آقای وانگ، تنت که سلامت است؛ [برای حمایت از دخترت] مثل خیلی های دیگر دنبال شغلی شریف برو!»


عکس های این سرقت خاص را در ادامه مطلب ببینید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

narenji.ir

[tanha.2011]

نتایج یک بررسی‌ جدید نشان می‌دهد که شبکه اجتماعی فیس بوک در حال از دست دادن جذابیت خود در میان نوجوانان است.



به گزارش سرویس فناوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مطالعه انجام شده توسط موسسه مطالعاتی پیپر جفری نشان می‌دهد که 33 درصد از پنج هزار و 200 نوجوان شرکت کننده در نظرسنجی این موسسه شبکه اجتماعی فیس بوک را به عنوان مهمترین شبکه اجتماعی خود انتخاب کرده‌اند.



اگرچه این بررسی نشان می‌دهد که فیس بوک همچنان محبوب‌ترین شبکه اجتماعی در میان نوجوانان است اما این رقم کاهش 9 درصدی نسبت به گزارش سال 2012 این موسسه نشان می‌دهد.



در گزارش سال گذشته 42 درصد از نوجوانان شرکت کننده در نظرسنجی اظهار کرده بودند که فیس بوک مهمترین شبکه اجتماعی آنها است.

در همین حال 30 درصد از این نوجوانان شبکه اجتماعی توئیتر را مهمترین شبکه اجتماعی خود معرفی کرده‌اند و اینستاگرام و تامبلر با سهم 17 و چهار در صدی در مکان‌های بعدی قرار دارند.



به گزارش شبکه خبری ABC News، نکته‌ای که در این گزارش برای فیس بوک از اهمیت بالایی برخوردار بود این است که سهم اینستاگرام از شبکه‌های محبوب نوجوانان در مقایسه با سال گذشته افزایش پنج درصدی داشته است که این میزان افزایش از هر شبکه‌ اجتماعی دیگری در جهان بیشتر بوده است.

[tanha.2011]

فیس بوک برای بمباران تبلیغاتی کاربران خود برنامه جدیدی را طراحی کرده که مبتنی بر خریدهای اینترنتی آنهاست.



به گزارش فارس به نقل از پی سی ورلد، اگر چه فیس بوک مدعی شده آگهی دهندگان نمی توانند به اطلاعاتی که منجر به شناسایی هویت کاربران شود دسترسی مستقیم داشته باشند، اما سوابق عملکرد فیس بوک کارشناسان را در مورد صحت این ادعا دچارتردید کرده است.

فیس بوک تا به حال برای نمایش آگهی در برابر کاربران بر مبنای علائق و سلائق آنها عمل می کرد، اما در روش جدید به مارک های مورد توجه آنها و همین طور محصولات مورد علاقه شان هم توجه می کند. با توجه به متداول بودن خرید با استفاده از رایانه های رومیزی و همین طور موبایل از سوی کاربران فیس بوک، این شرکت امیدوار به کسب درآمد فراوان از این طریق است.

فیس بوک در حال حاضر گروه های تبلیغاتی خود را در قالب 500 بخش طبقه بندی کرده تا آگهی های خود را از همین طریق برای کاربران نمایش دهد. علاوه بر این کاربران نیز بر اساس میزان خریدهایشان به سه دسته طبقه بندی می شوند. انتظار می رود این برنامه تبلیغاتی ظرف سه ماه آینده آغاز شود.


iritn.com

[VAHID]

رئیس هیئت مدیره گوگل، اریک اشمیت در یک پیش گویی نسبتا عجیب و بزرگ درباره آینده و سرعت رشد اینترنت، دو روز پیش تویتی با این مضمون را ارسال کرد:

@ericschmidt: امروزه به ازای هر شخص آنلاین، دو نفر وصل نیستند. اما در پایان این دهه، هر کسی روی زمین آنلاین خواهد بود. #NewDigitalAge (یا همان "عصر جدید دیجیتال")

این گونه می توان گفت که آقای اشمیت معتقد است تنها تا ۷ سال دیگر حتی در بخش هایی از زمین که مردم اکنون به الکتریسیته هم دسترسی ندارند و برای بسیاری چیزهای حیاتی دیگر (همچون آب پاکیزه)‌ در تلاشند، اینترنت قابل دسترس خواهد بود.

پس از این اظهار نظر، صفحه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] آقای اشمیت تبدیل به محل نزاع افرادی شد که این ایده بلندپروازانه وی را پسندیده اند یا اینکه اصلا اعتقادی به آن ندارند. برای مثال فردی به صورت موجز و کوتاه در پاسخ اشمیت نوشت: «می دانید این ایده چقدر غیرمنطقی است؟ هنوز یک میلیارد نفر از مردم دنیا هستند که به غذا دسترسی ندارند!»

البته با توجه به پروژه های برخی شرکتها برای گسترش اینترنت در نقاط مختلف جهان، ایده آقای اشمیت را چندان هم نباید تخیلی و دور از ذهن دانست. برای مثال گوگل چندی است از پروژه ای به نام «گیک های بدون مرز» یا GEEKS Without Frontiers پشتیبانی می کند و هدف آن خلق تکنولوژی کم هزینه برای بردن اینترنت بیسیم به مکان هایی است که به صورت معمول استفاده از اینترنت با کابل کشی ممکن یا مقرون به صرفه نیست.

یا اینکه سامسونگ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] برای تبدیل کانتینرهای قدیمی و بدون استفاده به کلاس های درس مجهز به اینترنت است. این کانتینر ها قرار است با انرژی خورشیدی کار کنند. این کلاس های درس ویژه کودکان آفریقایی تولید می شوند و گفته می شود تا سال ۲۰۱۵ در اختیار 2.5 میلیون دانش آموز این قاره قرار خواهند گرفت.

و این تنها دو مورد از پروژه های این چنینی هستند. اگر چه سخت است که باور کنیم تمام مردم دنیا تا سال ۲۰۲۰ به اینترنت دسترسی خواهند داشت، اما شاید بسیاری از آنها آنلاین شوند.










narenji.ir