تو حوا كه نه، سيب نه، گندمی !
من آدم شدم ، خوب ، اگر خواستي
شبي كه سه تار و لب و خنده بود
تو من را فقط رهگذر خواستي
الان باید مشقام رو بنویسم.
بعدش میام تا صبح ی میدم .دی:(از اختراعات امیر شیر دله)دی:
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
تو حوا كه نه، سيب نه، گندمی !
من آدم شدم ، خوب ، اگر خواستي
شبي كه سه تار و لب و خنده بود
تو من را فقط رهگذر خواستي
الان باید مشقام رو بنویسم.
بعدش میام تا صبح ی میدم .دی:(از اختراعات امیر شیر دله)دی:
یک نفر عشق را گردن یک شاخه آویخته است
بی گمان هر شاخه ی گل
شادی آورده و باز
یک نفر خوشحال است.
مگه ازار داری
ترانه نو شد و صبح دگر دميد
ز غنچه اشك شوق شكفتن چكيد
سلام كرد بر درخت و سبزه و بهار
كه سال و ماه نو از ايران زمين دميد
چو ضحاک شد بر جهان شهریار // برو سالیان انجمن شد هزار
سراسر زمانه بدو گشت باز // برآمد برین روزگار دراز
نهان گشت کردار فرزانگان // پراگنده شد کام دیوانگان
هنر خوار شد جادویی ارجمند // نهان راستی آشکارا گزند
شده بر بدی دست دیوان دراز /// به نیکی نرفتی سخن جز به راز
دو پاکیزه از خانه‌ی جمشید // برون آوریدند لرزان چو بید
که جمشید را هر دو دختر بدند // سر بانوان را چو افسر بدند
ز پوشیده‌رویان یکی شهرناز // دگر پاکدامن به نام ارنواز
به ایوان ضحاک بردندشان // بران اژدهافشن سپردندشان
بپروردشان از ره جادویی // بیاموختشان کژی و بدخویی
ندانست جز کژی آموختن // جز از کشتن و غارت و سوختن
بندش كه بازگشت و شد آزاد روسري،
و بي‌درنگ از سرت افتاد روسري،
ناگاه موج گيسوي بر چشم جاري‌ات
بر شانه ريخت... دست مريزاد روسري!!!
من دوست داشتم كه تو رودابه‌ام شوي
اين را ولي اجازه نمي‌داد روسري!
آرام و سرد روي سرت بود گوييا
به عطر گيسويت شده معتاد روسري
این شعر چنان مشعوف نمود فوکس را / که گذشت از آنکه بر تو زند تو سری
آخر تو را چه که او رودابه ات شود ؟ / دختر زیاد گشته کنون ، عشق روسری ؟
از خیر عشق چنین بگذر ای مگی / دنبال راه دِگر باش ، گَر نَری !!
از فی البداهه سرایی های خودم.gif "N Aggressive (4)")
.gif "N Aggressive (2)")
Last edited by blackfox; 18-10-2007 at 02:09.
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا ............ یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی .............. سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا
نور تویی سور تویی دولت منصور تویی ............... مرغ که طور تویی خسته به منقار مرا
قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی ............... قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا
حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی ............ روضه اومید تویی راه ده ای یار مرا
روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی .......... آب تویی کوزه تویی آب ده این بار مرا
دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی .......... پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا
این تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی ............... راه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا
ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب
صاحبنظران تشنه و وصل تو سراب
مانند تو آدمی در آباد و خراب
باشد که در آیینه توان دید و در آب
برخیز و رختِ رخوتِ خوابِ خرابِ خویش برکن
که برهنه‌گی را شایسته‌تر
تا جامه‌ای تار و پودش نفرتی ناموزون
که چنین‌اش بافته‌ای
برخیز و کمرِ نگاهِ کورِ گور گسیخته‌ات بشکن
که سیاهی را بایسته‌تر
تا نمایی ذره ذره‌اش تاریِ ناهمگون
که چنین‌اش ساخته‌ای
برخیز و رختِ رخوتِ خوابِ خرابِ خویش برکن
که برهنه‌گی را شایسته‌تر
تا جامه‌ای تار و پودش نفرتی ناموزون
که چنین‌اش بافته‌ای
برخیز و کمرِ نگاهِ کورِ گور گسیخته‌ات بشکن
که سیاهی را بایسته‌تر
تا نمایی ذره ذره‌اش تاریِ ناهمگون
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط magmagf
