در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قـــــــــــدم***سرزنش هــــــــــا گر کند خار مغیلان غم مخور
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید***هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیـــــــــــــــــــــب ***جمله میداــــــــــد خدای حال گردان غم مخور
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهـــــــــــــــای تار***تا بود وردت دعا و درس قــــــــــــــرآن غم مخور
حافظ