مشاعره

[saye]

باد می ريزد
در گيسوی فکر
وکسی نيست
شانه زَِنَد
اين پريشان را

***
باد می ریزد
ودست نوازشگری کو؟
که بيايد اينجا
اينجا که باد هست
و فکر نيز
اينجا که پُر شده است
از حجم پريشانی
دست نوازشگری کو؟
که شانه زَنَد
گیسوان گره خورده
به طوفان دائم را

***
و من ...؟
ای کاش کسی
بالهایش را به من میداد
که من بی بال و خسته ام
وهرچه درچاچوب نشسته ام
بالی بَرٍِ کتفهایم
لانه نکرده است!

***

آه ز دست شب
که دوخته است
مرا به خواب
ومن زیر لحاف نیاز
پر رخوت از این
روزهای دراز
کاش میدانستم
که فردا آیا
کسی بالهایش را
به من خواهد داد!
...

[mohammad99]

در تلاش شب كه ابر تيره مي بارد
روي درياي هراس انگيز

و ز فراز برج باراند از خلوت، مرغ باران مي كشد فرياد خشم آميز

و سرود سرد و پر توفان درياي حماسه خوان گرفته اوج
مي زند بالاي هر بام و سرائي موج

و عبوس ظلمت خيس شب مغموم
ثقل ناهنجار خود را بر سكوت بندر خاموش مي ريزد، -
مي كشد ديوانه واري
در چنين هنگامه
روي گام هاي كند و سنگينش
پيكري افسرده را خاموش.

مرغ باران مي كشد فرياد دائم:
- عابر! اي عابر!
جامه ات خيس آمد از باران.
نيستت آهنگ خفتن
يا نشستن در بر ياران؟ ...

ابر مي گريد
باد مي گردد
و به زير لب چنين مي گويد عابر:
- آه!
رفته اند از من همه بيگانه خو بامن...
من به هذيان تب رؤياي خود دارم
گفت و گو با يار ديگر سان
كاين عطش جز با تلاش بوسه خونين او درمان نمي گيرد.



*-*-*

الان ملت برا پول به هم کلیه میدن چه برسه به بال!!

[saye]

چی بگم که نگفتنم سنگینتره
تو این روزگار ادم هرچی ببینه و بشنوه عجیب نیست
............
در رهگذار باد
با تو ام سوداي طوفان است
بشنو سكوت بلندم را ميان شعور گم شده تشكيك
براي هميشه جاويد
شعري سپيد تر زخون شقايق نوشته ام!
...

[mohammad99]

ما چیستیم، و قوّت تدبیر ما کدام؟

تا ادعای دفع قضا و قدر کنیم

زاهد به ما نصیحت بیهوده می کند:

کز باده بگذریم و زساقی حذر کنیم

با اختلال مبدأ برهان ما و شیخ

آن به که این مباحثه را مختصر کنیم
*-*-

زندگی ها مسخره شده

[saye]

مي كنم فرياد ، اي فرياد ! اي فرياد
واي بر من ، همچنان مي سوزد اين آتش
آنچه دارم يادگار و دفتر و ديوان
و آنچه دارد منظر و ايوان
من به دستان پر از تاول
اين طرف را مي كنم خاموش
وز لهيب آن روم از هوش
ز آندگر سو شعله برخيزد ، به گردش دود
تا سحرگاهان ، كه مي داند كه بود من شود نابود
خفته اند اين مهربان همسايگانم شاد در بستر
صبح از من مانده بر جا مشت خاكستر
واي ، آيا هيچ سر بر مي كنند از خواب
مهربان همسايگانم از پي امداد ؟
سوزدم اين آتش بيدادگر بنياد
مي كنم فرياد ، اي فرياد ! اي فرياد

[mohammad99]

دل را به دست مطرب و معشوق می دهیم

فارغ ز فکر نیک و بد و خیر و شر کنیم

زین زشت تر، عقیده چه باشد، که شیخ وقت

گوید به روی خوب نباید نظر کنیم
*-*-

هر وقت این شعر رو میخونم یاد فریاد استاد شجریان و متعاقبش زلزله بم میفتم.

[nightmare]

هم نوا با بم ! یادش بخیر ... مرسی saye .

-------------------------
در هوایت بی​قرارم روز و شب
در ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم
روز و شب را کی گذارم روز و شب

جان و دل از عاشقان می​خواستند
جان و دل را می​سپارم روز و شب

تا نیابم آن چه در مغز منست
یک زمانی سر نخارم روز و شب

[nightmare]

بخشید انگار همزمان شد !
-------------------------------
مر عاشقان را پند کس هرگز نباشد سودمند
نی آن چنان سیلیست این کش کس تواند کرد بند

ذوق سر سرمست را هرگز نداند عاقلی
حال دل بی​هوش را هرگز نداند هوشمند

یبزار گردند از شهی شاهان اگر بویی برند
زان باده​ها که عاشقان در مجلس دل می​خورند

[saye]

خواهش میکنم
.....................
بعد من قصه ی دل
با که هم آواز کنی؟
غصه دارت که شود؟
اشک که را ساز کنی؟
مردم دیده ی ما را
چه نشاندی در خون
چشم هشیار که را
در شب خود خواب کنی؟
دل حسرت کش ما
در غم عشق تو بسوخت
صنما لب بگشا
مهر کی آغاز کنی؟
ابروان کج تو
قاتل هر سوته دلی است
جگر ریش مرا
تا چه زمان چاک کنی؟
حرمت قلب مرا
سردی دستت بشکست
ته چه حد جور
بر این خسته ی دلدار کنی؟
کاش ای کاش بمیرد
تن ماتم زده ام
شایدا دیده ی دل
بر غم عشق باز کنی
...

[RohAm Ram2]

میبینم که جای منو خالی کردین ! جای دوبیتی های من واقعا خالیه !
فک کنم به عنوان اولیش بد نباشه !



شنیدم که اندر بهشت از غم خبر نیست
بگو با من که آنجا ، یار من کیست ؟

ای غم ! توئی که هستی بر من یکه یاور
نمیگنجد به باور ، که بی تو زنده باشم