مشاعره

[malakeyetanhaye]

تا رسیدم من به آن یار خدایی نه جان بود و نه یار و نی مجالی

[mohammad99]

یک جرعه درکشیم از آن داروی نشاط

چندین هزار وسوسه از سر به در کنیم

دل را به دست مطرب و معشوق می دهیم

فارغ ز فکر نیک و بد و خیر و شر کنیم

*-*

سلام دوستان

[magmagf]

كاشكي در كوچه هاي كودكي گم مي شدم
هم صداي قاصدكهاي تكلم مي شدم

مي نشستم زير آواز سپيد چلچله
بار ديگر خيس باران ترنم مي شدم

زندگي را مي دويدم تا فراسوي اميد
تا كه در چشم تماشا يك توهم مي شدم

آرزو مي چيدم از رنگين كمان شاپرك
ناگهان در جنگل پروانه ها گم مي شدم

مي تكاندم غم غبار اشك را از چشم دل
مهربان هم بازي عشق و تبسم مي شدم

كوچ مي كردم از اين تنهايي خاكستري
بي ريا همسايه لبخند مردم مي شدم

كودكي آن سوي حسرت چشم در راه من است
كاشكي در كوچه هاي كودكي گم مي شدم

[mohammad99]

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم
بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم
آسمان در هر کجا
آیا همین رنگ است؟

[magmagf]

تو گفتی چون بيايی هديه آری
برايم تازه گل هايی بهاری
وفا کردی و آوردی گلی را
ولی عطرش ندادی يادگاری

[mohammad99]

یا مرا عریان چو عریانان بساز
یا لباسی هم پی آنان بساز!"
این سخن گفت و در آغوشم فتاد
ککلش آشفت و بر دوشم فتاد
اشک من با اشک او آمیخت نرم
بوسه هایم بر لبانش ریخت گرم
گفتمش:" آنان که مال اندوختند
از تو کاش این نکته می آموختند
کاخشان هر چند نغز و پربهاست
نقش دیوارش ز خشم چشم هاست

[magmagf]

تو زهری زهر گرم سینه سوزی
تو شیرینی که شور هستی از تست
شراب جام خورشیدی که جان را
نشاط از تو غم از تو مستی از تست

[diana_1989]

تمام اندوهش را ابر در فضای باران پاشیده ست .
و من ، که عاشق اندوه بوده ام ،
نگاه می کنم ، اما
از این تماشا غمگین نمی شوم .
نگاه می کنم ، اما
به غیر ابر نمی بینم
که می سراید ...
اندوهش را ؟ ...


دلم واستون تنگ شده بود اساتید

[mohammad99]

ای کاش طوری زندگی کنیم که حسرت ای کاش ها را نخوریم



هنوز اسیریم کم و بیش



زمان به سرعت می­گذرد



و من می­بینم که دستهایم تهی است


آنچه اندوخته ­ام فقط سرابی بوده است



آنگاه عمر به پایان می­رسد



چه اندوخته­ام؟



چه اندوخته­ام؟



ای آنکه منجی از پا افتادگانی



دست ما بگیر



سلام دیانا خانوم

[gazall]

روی لبهایم می پندارم
می سپارد جان عطری گذران
آن چنان آلوده ست
عشق غمناکم با بیم زوال
که همه زندگیم می لرزد
چون ترا مینگرم