تاپیک تخصصی تسلیحات نظامی

[VAHID]

یکی از سخت‌افزارهایی که اخیرا توسط ارتش اسراییل تولید شده است “گواردیوم” است که ربات بدون سرنشینی است که می‌تواند در هر ساعت ۸۰ کیلومتر گشت‌زنی کرده، در داخل شهرها حرکت کرده، به مخفی‌گاه‌ها حمله کرده و به اهداف تیراندازی کند.
این ربات هم اکنون در حال گشت‌زنی در مرزهای غزه و لبنان است.
اسراییل معتقد است که گواردیوم اولین ربات سرباز است.
همچنین شرکت تسلیحاتی رافائل اسراییل، اولین قایق گشت‌زنی بدون سرنشین را با نام “پروتکتور” تولید کرده است. این قایق تا کنون به سنگاپور فروخته شده است و در حال بازاریابی در آمریکا است.

نظامیان زن، در اتاقی دور از میدان نبرد، مسؤول کنترل و هدف‌گیری با ماشین جنگی هستند که بر روی برج‌های دیده‌بانی و در فاصله هر چند صد متر در طول دیوار الکترونیکی که غزه را محاصره کرده، نصب شده است.
این سامانه، یکی از آخرین سلاح جنگی کنترل از راه دور است که توسط شرکت تسلیحات سازی رافائل ساخته شده است.
انتظار می‌رود طی چند سال آینده، دست کم یک سوم از تجهیزات نظامی که توسط ارتش اسراییل برای کنترل زمین، هوا و دریا استفاده می‌شود، بدون سرنشین باشد.
ارتش اسراییل ادعا می‌کند که این فناوری یک انقلاب به شمار می‌آید و بازار گسترده‌ای در آینده خواهد داشت.

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

[QUOTE=VAHID;7510279]

سلام .
مدونین چرا بعضی از تانکها و خودروهای زرهی بدنه اش اینجوریه ؟
این قطعات مکعبی شکل , مواد منفجره هست که با تکه ی فلزی پوشانده شده مثل یک ساندویچ .

گلوله های آرپی جی به محض برخورد با این قطعات منفجر میشه سپس موج انفجار باعث انفجار اون قطعه ی مکعبی شکل میشه و موج انفجار اون قطعه ی مکعبی , موج انفجار موشک آر پی جی رو تا حد زیادی خنثی میکنه و بدنه ی تانک سوراخ نمیشه فقط کمی آسیب میبینه که چیز مهمی به حساب نمیاد .

[VAHID]

اين پروژه در اصل براي بازارهاي تجاري و فروش به ناتو توسعه يافت.
اين جنگنده در واقع به عنوان جايگزيني براي جنگنده هاي F16 در نظر گرفته شده بود.جنگنده اي كه درعين داشتن مضامين پنهانكاري داراي قدرت مانور بالا براي نبرد هاي داگ فايت باشد.
اين طرح از سوي Stavatti Tactical Air Warfare Systems ارائه گرديد (شايان ذكر است تايوان بطور خواصي به اين پروژه تمايل داشت) اين شركت برنامه اين براي تكميل اين جنگنده ارائه داد كه بر اساس آن تا سال 2004 تعداد 100 فروند از آن را وارد خدمت نمايد(شايان ذكر است اين طرح يكي از رقباي جانبي طرح جنگنده ي ضربتي مشترك بود) هدف اوليه تكميل اين پروژه طراحي جنگنده اي براي دفاع هوايي كوتاه برد براي فرودگاه ها و ناوهاي هواپيما بر بود.
اين جنگنده قرار بود از يك موتور F119-PW-100 استفاده كند كه سرعت در حدود 2.3 ماخ را به آن مي بخشيد و برد آن در حدود 1200 كيلومتر و بيشينه وزن Take off برابر 22680 كيلوگرم بود شكل بدنه ي F.26 را شايد بتوان يكي از پيچيده ترين اشكال آيروديناميكي نيم قرن اخير دانست سكان ها و دم عمودي بشكلي خاص و جالب توجه ساخته شده بودند شكلي نيم دايره و هلالي شكل بالها نيز بجاي استفاده از بالهاي متحرك از از بالهاي با پسگرايي زياد(حالت نيمه بسته) و بالچه هاي جلوي پيشگرا و بزرگ اين امكان را به اين جنگنده ميداد كه بتواند مانور پذيري زياد و جلو گيري از واماندگي در سرعت هاي پايين را داشته باشد.
با تمام خواص پنهانكاري كه در بدنه بكار رفته براي افزايش توان حمل صلاح از جايگاه هاي خارجي براي حمل صلاح در نظر گرفته شده بود و جايگاه هاي داخلي نداشت بعدها با پيشرفت پروژه و تغيير برنامه ها نياز به جنگنده هاي چند منظوره ي ضربتي باعث گرديد تا سيستم جنگ افزاري و راداري آن هم تغيير كند براي نبرد هاي از تمام جنگ افزارهاي استاندارد نبرد هوايي بهره مند بود از سايدوايندر و پوپ والكان تا موشك هاي ميانبرد امرام براي حملات ضربتي نيز مي توانست از سير گسترده اي از جنگ افزار هاي هوابه زمين از هارپون تا انواع بمب ها استفاده نمايد گفته مي شد براي هر فروند از اين جنگنده هزينه اي در حدود 25 ميليون دلار نياز بود تا توليد گردد در نهايت اين پروژه در رقابت با پروژه هايي همچون X.35 و X.32 شانس چنداني نداشت و در نهايت ميدان را واگذار كرد ولي تايوان همچنان به پروژه علاقه مند بود با اين وجود گفته هايي از فروش طرح به تايوان وجود دارد البته رسما چيزي اعلام نگرديده چون چين شديدا مخالف است.
طرح جنگنده در واقع با تفكراتي قديمي و تكنولوژي مدرن ساخته شده بود جنگنده اي كه اصولا بتواند در تمامي نبرد هاي داگ فايت پيروز بيرون آيد و بيشترين قدرت مانور را دارا باشد .
مشخصات:
مساحت بال : 41.81 متر
طول : 15.18 متر
ارتفاع : 4.173
شعاع عملياتي :1200 كيلومتر
سرعت: 2.3 ماخ
موتور : F119-PW-100

[VAHID]

کاموف-۵۲ (Ka-52) با نام مستعار تمساح سیاه، یک هلیکوپتر دو سرنشینه است که در واقع مدل ارتقا یافته کاموف-۵۰ (Ka-50) است، کاموف-۵۲ یک بالگرد چند منظوره است که قادر است در هر شرایط آب و هوایی در هر ساعتی از شبانه روز به پرواز در آید، توسعه این بالگرد از سال ۱۹۹۴ میلادی آغاز شد و این هلیکوپتر اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۷ میلادی انجام داد، این هلیکوپتر برای روسیه ساخته شد و اکنون در حال خدمت است. متاسفانه به دلیل کمبود بودجه این بالگرد در مقیاس های کوچکی تولید شد و تا سال ۲۰۱۲ میلادی تنها ۳۰ بالگرد برای روسیه ساخته شده اند، البته این بالگرد آماده صادرات به کشورهای دیگر است.
همانطور که گفته شد این بالگرد یک طرح ارتقا یافته از بالگرد کاموف-۵۰ است، ولی این بالگرد نسبت به کاموف-۵۰ دماغه بزرگتری دارد و کاکپیتی دو نفره دارد که خلبانان در کنار هم به صورت (side-by-side) می نشینند. هر دو خلبان می توانند به طور کامل می توانند کنترل هلیکوپتر را به دست بگیرند و تمام تنظیمات را انجام دهند. کاموف-۵۲ به قدری شبیه به کاموف-۵۰ است که می توان گفت تا ۸۵% درصد تجهیزات و سیستم های استفاده شده در این بالگرد با بالگرد کاموف-۵۰ مشترک است، تغییرات اصلی این تمساح روسی در کاکپیت آن است.
این بالگرد روسی از موتور قدرتمند TV3-117VMA (تربوشافت) استفاده می کند. این بالگرد مانورپذیری فوق العادی دارد، به طوری که از دو پره اصلی که مخالف یکدیگر می چرخند نیرو می گیرد، کاموف-۵۲ مانورپذیرترین هلیکوپتر در بین هلیکوپترهای موجود در جهان است.
لقب تمساح برازنده این هلیکوپتر است زیرا این تمساح پرنده قادر است با زره قدرتمند خودش در برابر گلوله هایی تا ۲۳ میلیمتر مقاومت کند. خلبانان این هلیکوپتر نیز ایمنی مناسبی دارند و دارای صندلی های پران هستند. این هلیکوپتر حتی می تواند با وجود خرابی یکی از موتورهایش باز به حرکت خود ادامه دهد.
این بالگرد از یک سیستم مدیریت صحنه نبرد بهره می برد که می تواند اطلاعات جنگی را با هلیکوپترهای مشابه یا غیر مشابه مبادله کند. این هلیکوپتر برای فرماندهی هوایی نیز در نظر گرفته شده است، به طوری که اهداف را کشف کرده و مختصات آن را به دیگر هلیکوپترها منتقل می کند.
این هلیکوپتر می توان دانواع و اقسام تسلیحات را با خود حمل کند، این هلیکوپتر از قدرت یک توپ ۳۰ میلیمتری بهره می برد. شش جایگاه حمل تسلیحات نیز برای هر گونه تسلیحاتی در بالگرد تعبیه شده است، این بالگرد می تواند تسلیحات متنوعی با خود حمل کند، که شامل موشک های ضد تانک(Vikhr Vikhr-M)، موشک های هوا به هوا (Igla-V)، غلاف های راکت و بمب های گوناگون است، این بالگرد برای مقابله با زره های مقاوم نیز از موشک های Vikhr استفاده می کند که ۸ کیلومتر برد دارند و تا ۹ الی ۱۰ سانتی متر می توانند در هر زره ای نفوذ کنند.
مشخصات:
خدمه : ۲ خلبان
طول: ۱۳ متر
قطر رتور اصلی: ۱۴ متر
ارتفاع : ۵ متر
وزن خالی : ۸ تن
حداکثر وزن در هنگام تیک آف : ۱۱ تن
موتورها : دو موتور توربوشافت از مدل TV3-117VMA
قدرت موتور : ۲×۲۲۰۰ shp
حداکثر سرعت : ۳۱۰ کیلومتر بر ساعت
سقف پروازی : ۵۵۰۰ متر
شعاع عملیاتی ( با حداکثر بارگیری تسلیحاتی) : ۵۲۰ کیلومتر
شعاع عملیاتی (بدون بارگیری تسلیحاتی) : ۱۲۰۰ کیلومتر
پایداری در هوا : ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
توپ : یک توپ ۳۰ میلیمتری با ۴۶۰ تیر
موشک ها : ۱۲ موشک ضذ تانک Vikhr (AT-9 Spiral) و ۴ موشک هوا به هوای Igla-V
تسلیحات دیگر : غلاف های راکت و توانایی حمل انواع بمب.

[hamid_diablo]

Rafale _ France

[hamid_diablo]

شکل هواپیماهای سال 2025

آژانس فضایی آمریکایی گزیده‌ای از ایده‌های شگفت انگیزی که برای هواپیماهای سال 2025 طراحی شده‌اند را منتشر کرد. در این رابطه ناسا تصاویری را منتشر کرد که با نگاه اول به نظر می‌رسند صحنه‌هایی از فیلمهای علمی تخیلی باشند اما در حقیقت این تصاویر مربوط به طرحها و ایده‌هایی هستند که آژانس فضایی آمریکا برای هواپیماهای سال 2025 در نظر گرفته است.

سه شرکت Lockheed Martin ،Northrop Grumman و بوئینگ تا پایان سال 2010 این هواپیماهای مفهومی را طراحی کردند و هر سه موفق شدند یک قرارداد همکاری را با ناسا به امضا برسانند. برپایه این قرارداد همکاری، تحقیق، توسعه و آزمایش این هواپیماهای مفهومی در سال 2011 آغاز می‌شود و بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که این هواپیماها تا 14 سال آینده به پرواز درآیند.











منبع : خبر آنلاین

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[VAHID]

ختس (در عبری: טיל חץ به معنای: پیکان) نوعی سامانه دفاع موشکی است که از سال ۱۹۸۶ به طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا تولید می‌شود و توانایی بالاتری برای رهگیری موشک‌های بالیستیک نسبت به سیستم مشابه آمریکایی ام‌آی‌ام-۱۰۴ پاتریوت دارد. این موشک تنها مورد استفاده نیروهای دفاعی اسرائیل است و یکی از اهداف آن دفاع از خاک اسرائیل در مقابل موشک‌های بالیستیک ایران همچون موشک‌های شهاب[۱][۲][۳] ایران است. طراحی و تولید این موشک به عهده صنایع هوافضای اسرائیل و شرکت هوانوردی بوئینگ و نظارت بر آن به عهده وزارت توسط وزارت دفاع اسرائیل و آژانس دفاع موشکی ایالات متحده است.

سیستم دفاع هوایی پیکان از موشک‌های مافوق صوت رهگیر ضدموشک پیکان، رادار هشدار سریع صنوبر سبز Elta EL/M-2080، مرکز فرماندهی، مراقبت، ارتباط و اطلاعات لیموی طلایی و مرکز کنترل شلیک فندق قهوه‌ای تشکیل می‌شود و قابلیت حمل‌ونقل را دارد.

برد عملیاتی موشک‌های سامانهٔ پیکان ۳ تا ۱۵۰ کیلومتر، سقف پروازشان ۱۰۰ کیلومتر و سرعتشان ۹ ماخ (۲۵۰۰ متر بر ثانیه) است.[۴]

در سال ۲۰۰۵ موشک ختس-۲ علیه موشک بالیستیک مشابه شهاب-۳ با موفقیت آزمایش شد. نتیجه آزمایش نشان داد که این موشک قادر به رهگیری موشک‌های مجهز به کلاهک‌های جداشونده و دام‌های تعبیه‌شده برای فریب سیستم‌های دفاع موشکی است. فرمانده نیروی دفاع موشکی اسرائیل معتقد است که حتی در صورت مجهز بودن موشک دشمن به کلاهک هسته‌ای یا سلاح‌های غیرمتعارف دیگر از آن‌جا که انفجار در ارتفاع بسیار بالا انجام می‌شود مواد منفجره موشک منهدم و پراکنده شده و تلفاتی به جا نخواهد گذاشت. در درگیری احتمالی با موشک‌های بالیستیک ایران از ختس به عنوان سلاح ردیف اول استفاده شده و پدافند آمریکایی پاتریوت که در جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱ علیه موشک‌های اسکاد عراق استفاده شدند به عنوان سیستم دفاع موشکی پشتیبان و یدک فعالیت خواهند کرد.
از هزینه تولید ضدموشک ختس، توسط ایالات متحده آمریکا تامین شده و بنابراین فروش آن به دیگر کشورها، مستلزم دریافت اجازه از دولت واشنگتن نیز است.

در سفری که رئیس جمهور اسرائیل در ماه نوامبر ۲۰۰۷ میلادی به ترکیه داشت، برخی منابع اعلام کردند که ترکیه قصد خرید موشک‌های ضدموشک بالستیک ختس و ماهواره جاسوسی اوفک (افق) از اسرائیل را دارد.

[VAHID]

1- غذا به اندازه سه روز
2- شکلات
3-یک کلت جنگی
4-یک کلت منور
5- یک قایق بادی مخصوص سقوط در آب
6-یک قلاب ماهی گیری
7-یک دستگاه شبیه کباب پز برای طبخ غذا
8-یک پودر مخصوص که اگر خلبان در آب سقوط کند با آن ریختن آن پودر کوسه ها دور می شوند
9-بسته کمک های اولیه
10-چاقوی معروف و بسیار تیز MC 1 که حتی قادر به بریدن مفتول فلزی می باشد
11-آینه برای علامت دادن در روز
12-یک تشک بادی که اگر خلبان بالای جنگل سقوط کند. این تشک اطراف بدن او را می پوشاند تا به خلبان آسیبی نرسد
13-قرص تصفیه آب
14-یک رادیو ضد آب برای درخواست کمک

[VAHID]

[VAHID]

موشک هدایت شونده ضد تانک (ATGM) یا جنگ افزار هدایت شونده ضد تانک (ATGW)،یک موشک هدایت شونده است که اصولا برای از آسیب رساندن و از بین بردن تانک و دیگر وسایل نقلیه زرهی،طراحی شده است.
موشکهای هدایت شونده ضد تانک در اندازه‌های مختلفی ساخته می‌شوند برای مثال مدل های کوچک آن بصورت موشک دوش پرتاب مورد استفاده قرار می‌گیرد و سربازان می‌توانند براحتی آن را با خود حمل کنند.مدل بزرگتر این موشکها،موشکهایی هستند که بر روی سه پایه قرار می‌گیرند و برای حمل و شلیک آن یک دسته یا گروه لازم است.نوعی دیگر نیز بر روی وسایل نقلیه و یا هواگردها قرار می‌گیرند و از روی آنها شلیک می‌شوند.
موشکهای ضد تانک قابل حمل توسط یک فرد،موشکهایی کوچک با کلاهکی قوی هستند.این سلاحها در میدانهای جنگ امروزی به سربازان داده می‌شوند تا آنها بتوانند به وسیله این موشکها،اهداف زرهی سنگین و تانکها را از فاصله‌های دور و معمولا فقط با یک شلیک نابود کنند.

در سال ۱۹۸۳ ارتش ایالات متحده برای سیستم AAWS-M (سیستم پیشرفته ضد تانک - سیستم متوسط) اعلام نیاز کرد و در سال ۱۹۸۵ AAWS-M در فاز طراحی قرار گرفت. در اکوست سال ۱۹۸۶ فاز اول توسعه شروع شد و مبلغ ۳۰ میلیون دلار قرار داد به ان تعلق گرفت. کنسریومی مشترک شده از صنایع هوافضای فورد ( لیزر و پرتو) ، گروه موشکی هوایی هیوز( مادون قرمز و لینک کابل فیبر نوری) ، صنایع تگزاس(تصویر برداری مادون قرمز) را به عهده گرفتند و در اواخر سال ۱۹۸۸ فاز اخر پروژه به پایان رسید و در ماه ژوئن سال ۱۹۸۹ قرار داد تمام عیار توسعه به صورت مشترک به صنایع تگزاس و مارتین ماریتا ( در حال حاضر ریتون و لاکهید مارتین تعلق گرفت. برنامه AAWS-M در اخر با نام FGM-۱۴۸ ادامه یافت.
در آوریل سال ۱۹۹۱ اولین آزمایش پرواز موفق و در ماه مارس سال ۱۹۹۳ اولین آزمایش شلیک موفق انجام شد. در سال ۱۹۹۴ برای تولید با نرخ پایین مجوز گرفت و در سال ۱۹۹۶ اولین واحد جاولین به ارتش ایالات متحده تحویل گشت.

موشک جاولین (زوبین) ،یک موشک با قابلیت شلیک کن و فراموش کن است که قبل از شلیک توسط کاربر (فرد شلیک کننده) به اصطلاح روی هدف قفل می‌کند و دارای سامانه هدف یابی خودکار است. این موشک دارای قابلیت حمله از بالا به هدف خود می‌باشد، بدین صورت که ابتدا موشک مسافتی را به سمت بالا طی می‌کند و سپس به قسمت بالای هدف شیرجه می‌رود. با توجه به اینکه معمولا زره بالای تانک از قسمتهای دیگر آن ضعیف تر است، حمله از بالا احتمال بالاتری برای از بین بردن تانک دارد. این موشک قابلیت حمله مستقیم جهت انهدام سنگر یا ساختمان و همچنین موقعیتهایی که امکان حمله از بالا وجود ندارد نظیر شلیک از داخل یک ساختمان را نیز دارد. این موشک همچنین قابلیت انهدام بالگردها را در حالت حمله مستقیم دارد. این موشک در حالت حمله از بالا حداکثر ۱۵۰ متر و در حالت حمله مستقیم ۵۰ متر از سطح زمین ارتفاع می‌گیرد. زوبین مجهز به سامانه رهگیری هدف با روش پردازش تصویر فرو سرخ است. سرجنگی دو مرحله‌ای این موشک مجهز به دو خرج متمرکز است که اولی زره واکنشی انفجاری تانک را از بین می‌برد و دومی زره اصلی تانک را منهدم می‌سازد. موشک زوبین به طور گسترده‌ای در تهاجم به عراق در سال ۲۰۰۳ به کار رفت و باعث انهدام تعداد زیادی تانک تی-۷۲ و تیپ-۶۹ عراق شد. این موشک ابتدا توسط مکانیسم شلیک نرم از لوله پرتاب کننده به بیرون پرت می‌شود، سپس بعد از اینکه از پرتاب کننده فاصله مناسبی پیدا کرد، موتور راکت آن روشن می‌شود. این قابلیت باعث می‌شود تا شناسایی محل شلیک کننده توسط دشمن دشوار شود، همچنین امکان شلیک موشک از داخل ساختمان نیز فراهم گردد. با این وجود موج انفجاری که از پشت لوله پرتاب کننده خارج می‌شود برای افرادی که در نزدیکی آن هستند خطرناک است. با توجه به قابلیت شلیک کن و فراموش کن این موشک، افرادی که آن را شلیک کرده‌اند می‌توانند محل شلیک را به سرعت ترک کنند تا از سوی دشمن شناسایی نگردند. این موشک غالبا توسط دو نفر استفاده می‌شود که یکی شلیک کننده و دیگری حمل کننده مهمات است، اگر چه در موقعیت‌های اضطراری امکان حمل و شلیک آن توسط یک نفر نیز وجود دارد. زمانیکه که شلیک کننده مشغول هدفگیری و شلیک موشک است، حمل کننده مهمات در پی اهداف دیگر می‌گردد و همچنین مراقب خطرات احتمالی از سوی دشمن است.
نکته متمایز کننده این موشک با سایر موشکهای ضد زره هدایت شونده به خصوص در سالهای طراحی و ساخت این موشک (۱۹۸۹-۱۹۹۶)، بهره گیری از فن آوری پردازش تصویر طیف نوری فرو سرخ جهت رهگیری هدف بود. بطوریکه این موشک قادر است پس از جدا شدن از پرتاب کننده تمام عملیات رهگیری هدف را به صورت خودکار و به طور مستقل انجام دهد.

بخشهای اصلی سامانه رهگیری هدف در این موشک به شرح زیر هستند:
1-حسگر نوری این موشک یک حسگر آرایه‌ای مستطیلی به ابعاد ۶۴ در ۶۴ واحد حس کننده نور فرو سرخ طول موج بلند است. این حسگر از نوع جیوه-کادمیم-تلوریم است. مجموعه حسگر در قسمت سر موشک داخل یک نیم کره شفاف نسبت به نور فرو سرخ قرار دارد. میزان نور دریافتی هر واحد حسگر متناسب با بار الکتریکی ذخیره شده در آن واحد می‌باشد. یک مدار الکترونیکی که در پشت مجموعه حسگر جاسازی شده‌است، وظیفه خواندن بار الکتریکی کلیه ۴۰۹۶ واحد نوری و تبدیل آن به یک سیگنال مناسب برای واحد پردازش کننده را به عهده دارد.
2-با توجه به اینکه حسگرهای جیوه-کادمیم-تلوریم برای عملکرد مناسب و دریافت سیگنال با اغتشاش کم می‌بایست در دمای حدود ۷۷ درجه کلوین قرار بگیرند، از اینرو یک سامانه خنک کننده با استفاده از نیتروژن مایع تحت فشار در طول زمان پرواز موشک که بیشینه آن حدود ۹ ثانیه می‌باشد، وظیفه خنک کردن حسگر را به عهده دارد.
3-با توجه به اینکه می‌بایست همواره جهت دید حسگر رو به هدف باشد، سامانه ثابت نگهدارنده موقعیت، حسگر را طوری در داخل محفظه نگاه می‌دارد که تکان‌های موشک و حرکات ناگهانی آن دید حسگر را مختل نکند. این سامانه از شتاب سنج ها، جایروسکوپ جرمی چرخشی و موتورهایی برای تصحیح موقعیت حسگر، تشکیل شده‌است. این سامانه را می‌توان به طور کلی یک خلبان خودکار نامید.
4-ین قسمت دارای یک پردازشگر سیگنال دیجیتال می‌باشد که با الگوریتم‌های پردازش تصویر، محل هدفی را که قبل از شلیک توسط کاربر معین شده‌است، از روی تصویر دریافتی از حسگر نور فرو سرخ تشخیص می‌دهد و فرمان لازم را به قسمت کنترل جهت حرکت موشک صادر می‌کند تا جهت حرکت موشک همواره رو به هدف از پیش معین شده بماند. این الگوریتم‌های پردازش تصویر شامل تشخیص الگو و برخی الگوریتم‌های دیگر می‌باشد. ضمنا این بخش، حرکت موشک را بسته به اینکه حالت حمله از بالا یا حمله مستقیم انتخاب شده باشد، تنظیم می‌کند.
حمل سیستم بسیار اسان است و اجزای ان را میتوان به سادگی جدا کرد تا زمانیکه مورد نیاز قرار گیرد،در مقایسه با دیگر سیستم های ضد تانک که بسیار دست و پاگیر هستند تفاوت قابل توجه است. برای مثال عدم نیاز به سه پایه سنگین و ایستاده،محافط چشم بزرگ ، لوله و ... و همچنین زمان زیاد برای جمع اوری و اماده سازی سیستم، هرچند هنوز هم پرتاب جاولین کمی سنگین است اما نسبت به دیگر ضد تانک ها سبک تر است.
سیستم پرتاب شلیک کن و فراموش کن در جاولین این امکان را به اپراتور میدهد که به سرعت از محدوده شلیک خارج شده و یا در زوایه و مکان جدیدی اقدام به شلیک کند تا دشمن متوجه حضور او نشود،در کل سیستم شلیک کن فراموش کن این سیستم نسبت به سیستم های هدایت سیمی و چشمی یک سر و گردن بالاتر است.
برد زیاد و امکان درگیری در جنگ ها شهری و مکان های صعب العبور از دیگر مزایای این سیستم است.
نوع: موشک هدایت شونده ضد زره
خاستگاه: ایالات متحده آمریکا
خدمت: ۱۹۹۶ تاکنون
جنگ‌ها: جنگ در افغانستان (از سال ۲۰۰۱ تا اکنون)، تهاجم به عراق (از سال ۲۰۰۳ تا اکنون)
طراح : شرکتهای ریتیون و لاکهید مارتین
طراحی شده: در ژوئن ۱۹۸۹
سازنده: شرکتهای ریتیون و لاکهید مارتین
قیمت واحد هر موشک: ۸۰۰۰۰ دلار، بخش فرماندهنده پرتاب قابل استفاده برای شلیک‌های متعدد ۱۲۵۰۰۰دلار
وزن : وزن موشک ۱۱٫۸ کیلوگرم
وزن قسمت فرماندهنده پرتاب: ۶٫۴ کیلوگرم
طول : طول موشک ۱٫۱ متر
طول لوله پرتاب: ۱٫۲ متر
قطر: قطر موشک ۱۲۷ میلیمتر
قطر لوله پرتاب: ۱۴۲ میلیمتر
وزن کلاهک جنگی : ۸،۴ کیلوگرم
خدمه ۲ نفر
برد نهایی: ۷۵ تا ۲۵۰۰ متر
کلاهک: خرج با قدرت انفجار بالا ضد تانک، انفجار متمرکز دو مرحله‌ای
موتور: راکت سوخت جامد
سامانه هدایت: پردازش تصویر فرو سرخ