◄◄ چـــــــشـــــــــم ، بیماری ها و درمان ►►

[behrad354]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


رتینوپاتی (مشكلات شبكیه) در نوزادان نارس (Retinopathy of Prematurity - ROP) كه به آن Retrolental Fibroplasia نیز گفته می شود می تواند سبب كوری شود. این بیماری در گذشته ناشی از استفاده از مقادیر زیاد اكسیژن در دستگاه هایی بود كه نوزادان نارس در آنها نگهداری می شدند ولی امروزه با پیشرفت در روش های نگهداری از نوزادان نارس، بروز این بیماری كمتر شده است. عواملی كه نوزاد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به رتینوپاتی قرار می دهند كم بودن وزن هنگام تولد (كمتر از 1.5 كیلوگرم) و زایمان زودرس (هفته 26 تا 28) هستند. درد كودكان نارس رشد و تكامل عروق خونی شبكیه دچار اشكال بوده و عروق خونی غیر طبیعی شروع به رشد می كنند. مشكل رشد عروق غیر طبیعی كه به آن نئوواسكولاریزاسیون نیز می گویند این است كه اكسیژن كافی به شبكیه نمی رسانند.
رتینوپاتی در نوزادان نارس بسته به شدت بیماری به 5 درجه تقسیم می شود. پیشرفت بیماری به درجات آخر می تواند سبب ایجاد زخم در شبكیه و عوارضی نظیر جدا شدگی شبكیه، خونریزی زجاجیه، انحراف چشم، و تنبلی چشم شود. بسیاری از نوزادان مبتلا به رتینوپاتی دچار نزدیك بینی خواهند شد.
علائم و نشانه ها
از آنجا كه نوزاد نمی تواند علائم خود را بگوید والدین، متخصص كودكان و نوزادان و چشم پزشك باید متوجه عوامل خطری كه احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد می كنند باشند. این عوامل عبارتند از:
كم بودن وزن هنگام تولد (1.5 كیلوگرم یا كمتر)
نیاز به اكسیژن در هفته اول پس از تولد
وجود مشكلی در سلامتی نوزاد بلافاصله پس از تولد
كودكانی كه در نوزادی به این بیماری مبتلا شده اند باید از نظر علائم زیر كه ممكن است نشانه هایی از ابتلا باشند مورد توجه قرار گیرند:
نگه داشتن اجسام نزدیك چشم
مشكل در دیدن فاصله دور
بستن و تنگ گردن یك چشم
بی میلی نسبت به استفاده از یك چشم
ضعف دید (كه قبلاً توسط پزشك تشخیص داده نشده)
افت ناگهانی دید
انحراف چشم

[behrad354]

تشخیص و درمان نوزادانی كه ریسك ROP دارند باید در هفته 4 تا 6 پس از تولد معاینه چشم پزشكی شوند. چشم پزشك ابتدا با استفاده از قطره های گشاد كننده، مردمك را باز كرده و سپس با استفاده از افتالموسكوپ شبكیه را می بیند. در حین معاینه پدر یا مادر باید كودك را نگه دارند. صرف نظر از اینكه بیمار به درمان نیاز داشته باشد یا خیر باید مجدداً در فواصلی كه چشم پزشك مشخص می كند تحت معاینه قرار گیرد. معاینات دوره ای برای مشخص كردن اینكه پیشرفت بیماری متوقف شده یا خیر و اینكه به درمان نیاز وجود دارد یا خیر لازمند.
درمان
بعضی از كودكانی كه بیماریشان در حد درجه 1 یا 2 است بدون درمان بهبود می یابند. در موارد دیگر، در صورتیكه بیمار علائم بیماری درجه 3 یا بالاتر را نشان دهد درمان لازم است. برای جلوگیری از انتشار عروق غیر طبیعی ممكن است مناطقی از شبكیه را با روشی بنام كرایوتراپی درمان كنند. در این روش قسمت هایی از شبكیه منجمد می شود. لیزر هم ممكن است بدین منظور استفاده شود. در هر دو روش زخم های دائمی در قسمت های محیطی شبكیه باقی می ماند ولی در اغلب موارد این روش های درمانی در حفظ دید مركز بیمار موفقند.

[behrad354]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



خونریزی زیرملتحمه چیست؟
ملتحمه یك لایه شفاف محافظ است كه سطح داخلی پلك ها و روی سفیدی كره چشم را می پوشاند. در ملتحمه رگ های خونی كوچك، گلبول های سفید و رشته های عصبی به مقدار زیادی وجود دارد. این عروق شكننده بوده و به راحتی پاره شده و ایجاد خونریزی زیر ملتحمه می كنند. اگرچه ظاهر این خونریزی بسیار نگران كننده است، اما در اغلب موارد مشكل جدی وجود ندارد و خونریزی بعد از 1 تا 2 هفته خود به خود جذب می شود. خونریزی زیر ملتحمه در افراد دیابتی و افرادی كه سابقه فشارخون بالا دارند شایع تر است. این حالت در تمام سنین اتفاق می افتد اما امكان بروز آن با افزایش سن، بیشتر می شود. این حالت در نوزادان تازه متولد شده نیز مشاهده می شود كه علت آن معمولا" تغییرات فشار بدن نوزاد در هنگام تولد است.
خونریزی زیر ملتحمه یكی از عوارض شایع و خفیف بعد از عمل لیزیك است.
علائم و نشانه های بیماری كدامند؟
· لكه قرمز یا خونی در سفیدی چشم، این لكه می تواند در روزهای آینده گسترش یافته و تمامی سفیدی چشم را بپوشاند
· عدم وجود درد
· عدم وجود تغییرات بینائی

علل به وجود آورنده این بیماری كدامند؟
· اغلب اوقات، شكنندگی عروق زیر ملتحمه
· بالارفتن فشار داخلی بدن مانند عطسه، سرفه، استفراغ های شدید، زورزدن
· مالش شدید چشم
· ضربه به چشم
· بالا بودن فشار خون
· اختلالات انعقادی
· عفونت های شدید چشمی

[behrad354]

تشخیص خونریزی زیر ملتحمه چگونه صورت می گیرد؟
معمولا" افراد در هنگام مشاهده خود در آینه، متوجه بروز این حالت شده و یا اطرافیان وقوع این حالت را به او اطلاع می دهند. برای ارزیابی این حالت، فشارخون شخص باید اندازه گیری شود و اگر علت به وجود آورندهء آن ضربه به چشم باشد، باید بررسی های دقیق تری با Slit lamp( میكروسكوپ مخصوص معاینه چشم) صورت گیرد.

درمان این بیماری چیست؟
معمولا" برای خونریزی زیر ملتحمه احتیاج به درمان خاصی نیست و این حالت بعد از 1 تا 3 هفته خودبه خود بهبود می یابد. بهتر است كه مصرف آسپیرین و ایبوبروفن و داروهای مشابه آن قطع شود. در طی فرآیند بهبود مانند خونریزی های زیر جلدی ، ممكن است كه رنگ این لكه از قرمز تا زرد و سبز تغییر كند.
چه زمانی باید در صورت وقوع خونریزی زیر ملتحمه به پزشك مراجعه كرد؟
در صورت همراهی خونریزی زیر ملتحمه با شرایط زیر باید به چشم پزشك مراجعه كرد
· درد شدید
· تغییرات بینائی مانند تاری دید، دوبینی
· سابقه فشارخون
· سابقه اختلالات انعقادی
· صدمه به چشم و سر
· وقوع خونریزی هم زمان در هر دو چشم

[behrad354]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شبكیه یك بافت عصبی حساس به نور است كه به صورت یك لایه نازك در داخل بخش خلفی كره چشم قرار گرفته است و نور را به پیام های عصبی تبدیل كرده به مغز می فرستد. بنابراین شبكیه یك نقش كلیدی در فرایند بینایی دارد. پرده شبكیه بیشتر اكسیژن و مواد مصرفی خود را از یك لایه عروقی به نام مشیمیه (كوروئید) دریافت می كند كه دور تا دور شبكیه را احاطه كرده است. هر گاه ارتباط شبكیه با مشیمیه زیرین قطع شود به دلیل كمبود اكسیژن و مواد غذایی ابتدا شبكیه كاركرد خود را از دست می دهد و فرد دچار مشكل بینایی می شود، به علاوه اگر این وضعیت طول بكشد بافت های شبكیه به تدریج می میرند یا اصطلاحاً دچار نكروز می شوند كه یك وضعیت غیر قابل برگشت است. به همین دلیل جدا شدگی پرده شبكیه یك اورژانس چشم پزشكی تلقی می گردد.
سوراخ شبكیه (Retinal tear)
سوراخ شبكیه معمولاً در اثر كشش ناگهانی بخشی از شبكیه ایجاد می شود. كره چشم به طور طبیعی توسط ماده ژله مانندی به نام زجاجیه پر شده است. در سنین كودكی و جوانی زجاجیه قوام نسبتاً زیادی مثل سفیده تخم مرغ دارد و در نتیجه تحرك زیادی ندارد و با فشاری كه در داخل به شبكیه وارد می كند آن را سر جای خود، چسبیده به دیوار خارجی چشم نگه می دارد، به علاوه در سنین جوانی زجاجیه در برخی از مناطق اتصالات محكمی به شبكیه دارد. اما به تدریج با افزایش سن زجاجیه قوام خود را از دست می دهد و حالت شل و آبكی پیدا می كند، در نتیجه هم میزان حركت آن زیاد می شود و هم اتصال آن به شبكه سست می شود. در این حالت معمولاً بخش های عقبی زجاجیه از شبكیه جدا می شود، این حالت را جدا شدگی زجاجیه خلفی(posterior vitrous detachment) می گویند كه حالت بسیار شایعی است و در نهایت در اكثر افراد مسن اتفاق می افتد. جدا شدگی زجاجیه خلفی به خودی خود بی خطر است و فقط باعث ایجاد مگس پران (وجود یك سایه متحرك در میدان بینایی) می شود، اما گاهی اوقات در زمان جدا شدن زجاجیه از شبكیه، بخشی از شبكیه نیز كشیده می شود و یك پارگی یا سوراخ در شبكیه ایجاد می شود. از آنجا كه سوراخ پرده شبكیه زمینه ساز اصلی جدا شدگی پرده شبكیه است لازم است كلیه افرادی كه جدیداً مگس پران پیدا كرده اند تحت معاینه دقیق چشم پزشكی قرار گیرند تا در صورت وجود سوراخ در پرده شبكیه اقدام درمانی لازم برای آنها انجام گیرد.

[behrad354]

جدا شدگی پرده شبكیه : (Retinal detachment)
جدا شدگی پرده شبكیه در واقع به معنای جدا شدن لایه های عصبی حساس شبكیه از لایه رنگدانه دار شبكیه است (كه مسؤل تغذیه و متابولیسم شبكیه می باشد). از آن جا كه این عارضه در صورت عدم درمان مناسب باعث كاهش شدید بینایی می شود تشخیص و درمان سریع آن اهمیت فراوانی دارد.
جدا شدگی پرده شبكیه به سه شكل اتفاق می افتد:
نوع اول كه شایعترین شكل جدا شدگی شبكیه است در اثر ایجاد سوراخ در شبكیه پدید می آید، به این صورت كه پس از ایجاد سوراخ در شبكیه، زجاجیه كه حالت آبكی پیدا كرده از راه سوراخ به پشت شبكیه نفوذ می كند و آن را از لایه های خارجی تر جدا می كند. تموج مایع همراه با حركات سر و تأثیر نیروی جاذبه باعث گسترش جدا شدگی شبكیه می شود، به همین دلیل این نوع جدا شدگی پرده شبكیه می تواند به سرعت پیشرفت كند و باعث جدا شدن كامل شبكیه گردد.
نوع دوم كه جدا شدگی كششی (tractional detachment) نام دارد وقتی اتفاق می افتد كه رشته های زجاجیه یا بافت های غیر طبیعی از سمت داخل شبكیه را تحت كشش قرار دهند و آن را از روی بافت های زیرین بلند كنند. این حالت بیشتر در افراد دیابتی اتفاق می افتد.
نوع سوم جدا شدگی شبكیه كه چندان شایع نیست در اثر تراوش یا ترشح غیر طبیعی مایع در حد فاصل شبكیه و بافت های زیرین اتفاق می افتد. این حالت معمولاً ناشی از التهاب، خونریزی یا توده های غیر طبیعی داخل چشم است و به ندرت بصورت خود به خودی اتفاق می افتد.
چه كسانی بیشتر در معرض جدا شدگی شبكیه قرار دارند؟
عوامل مختلفی باعث افزایش خطر ابتلا به جدا شدگی شبكیه می شود. مهمترین این عوامل عبارتند از:
سن: جدا شدگی شبكیه به صورت خودبه خودی در افراد زیر 40 سال نادر است و معمولاً در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.
نزدیك بینی شدید: در این حالت پرده شبكیه نازك و آسیب پذیر است و احتمال ایجاد سوراخ در آن بیشتر از حالت عادی است.
سابقه جراحی چشمی
دیابت
سابقه خانوادگی جدا شدگی شبكیه یا سابقه این بیماری در چشم دیگر فرد.
ضربه شدید به سر و صورت یا چشم
بیماری، التهاب یا تومور داخل چشمی

[behrad354]

علائم و نشانه ها جدا شدگی پرده شبكیه می تواند علائم مختلفی را ایجاد كند:
دیدن جرقه های نور در میدان بینایی (به ویژه اگر بخشی از شبكیه تحت كشش باشد احتمال بروز این علامت بیشتر است)
دیدن اجسام شناور در جلوی چشم كه ممكن است به صورت مگس پران، لكه های تاریك یا تار عنكبوت دیده شود.
تغییر شكل و كج و معوج شدن اشیاء مثل وقتی كه فرد از پشت یك شیشه موجدار به چیزی نگاه می كند.
احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم
كاهش دید ناگهانی
باید توجه داشت كه جدا شدگی پرده شبكیه باعث درد یا قرمزی چشم نمی شود و در مراحل ابتدایی هیچ تغییری در ظاهر چشم ایجاد نمی كند. بنابراین در صورت بروز هر یك از مشكلات فوق در اسرع وقت به چشم پزشك مراجعه كنید.
بررسی و تشخیص
وقتی بیماری با علائم فوق الذكر به چشم پزشك مراجعه می كند، چشم پزشك با معاینه شبكیه، جدا شدگی شبكیه را تشخیص می دهد. برای این منظور معمولاً لازم است مردمك با قطره های مخصوص باز شود و شبكیه با یك وسیله مخصوص به نام افتالموسكوپ بررسی شود. پزشك در این معاینه با بررسی محل و اندازه و نوع جدا شدگی شبكیه در مورد روش درمانی مناسب تصمیم گیری می كند.
در موارد نادری كه مثلاً به علت خونریزی، دیدن شبكیه با دستگاه افتالموسكوپ مقدور نباشد سونوگرافی چشم می تواند اطلاعات مفیدی در مورد وسعت، محل و گاهی علت جدا شدگی شبكیه در اختیار پزشك قرار دهد.
درمان
تنها درمان مؤثر برای جدا شدگی شبكیه، جراحی است. جدا شدگی شبكیه به هیچ وجه خود به خود و یا با مصرف دارو بهبود نمی یابد و باید جراحی هرچه سریع تر انجام شود. نوع جراحی مناسب بر اساس محل، اندازه، نوع و شدت جدا شدگی شبكیه تعیین می شود. دو اصل اساسی در درمان جدا شدگی شبكیه عبارتند از:
بستن سوراخ ها
نزدیك كردن شبكیه به لایه های زیرین و دیواره خارجی چشم، بطوریكه شبكیه بتواند سر جای خود بچسبد.

[behrad354]

بر این اساس روش های درمانی مختلفی وجود دارد: چسباندن شبكیه با استفاده از لیزر یا انجماد: (Laser Retinopexy)
این روش، روش مؤثری برای بستن سوراخ های شبكیه است اما به تنهایی نمی تواند جدا شدگی شبكیه را درمان كند. در مواردیكه شبكیه سوراخ شده اما هنوز جدا شدگی شبكیه اتفاق نیافتاده است این روش می تواند با بستن سوراخ از جدا شدگی شبكیه جلوگیری كند. در این روش كه با بی حسی موضعی قابل انجام می باشد یا با استفاده از لیزر (از سمت داخل چشم) و یا با استفاده از قلم كرایوتراپی (از سمت خارج چشم) سوختگی هایی در دور تا دور لبه سوراخ ایجاد می گردد. این سوختگی ها باعث چسبندگی بافت ها شده، اتصالات محكمی بین شبكیه و دیواره چشم ایجاد می كند. در نتیجه دور تا دور سوراخ بسته می شود و راه ورود مایع به پشت شبكیه بسته می شود. (لیزر سوختگی حرارتی ایجاد می كند، قلم كرایوتراپی بافت را منجمد می كند و می سوزاند)
چسباندن شبكیه با استفاده از گاز (Pneumatic Retinopexy)
در این روش پس از ایجاد بی حسی موضعی، پزشك یك حباب كوچك گاز را به داخل چشم تزریق می كند. این حباب گاز در داخل چشم متسع می شود و از سمت داخل به شبكیه فشار می آورد و آن را در جای خود نگه می دارد، به علاوه با فشار آوردن بر روی لبه های سوراخ شبكیه باعث بسته شدن سوراخ شده و مانع از نشت مایع به پشت شبكیه می گردد. از آنجا كه گاز در داخل چشم به سمت بالا حركت می كند این روش فقط وقتی موثر است كه جدا شدگی شبكیه در بخش بالایی كره چشم اتفاق افتاده باشد. برای آنكه حباب گاز در جای مناسب قرار گیرد معمولاً به بیمار توصیه می شود كه تا مدتی سرش را صاف نگه دارد و حتی به حالت نشسته بخوابد. حباب گاز معمولاً ظرف 10 روز تا دو هفته جذب می شود پس از این زمان معمولاً با استفاده از لیزر یا قلم كرایوتراپی دور تا دور سوراخ شبكیه سوزانده می شود تا سوراخ مجدداً باز نشود.
باكل اسكلر (Scleral buckle)
این روش، شایع ترین روش درمان جدا شدگی پرده شبكیه است. در این روش یك باكل ( یك اسفنج یا نوار سیلیكونی نرم) با بخیه به اسكلرا ( صلبیه یا همان سفیدی چشم) دوخته می شود و مثل یك كمربند تنگ دیواره خارجی را به سمت داخل فشار می دهد و آن را به شبكیه كنده شده نزدیك می كند تا شبكیه فرصت كند در جای خود بچسبد. در صورتی كه مایع زیادی در پشت شبكیه جمع شده باشد در حین جراحی این مایع تخلیه می شود تا شبكیه سریعتر به دیواره خارجی چشم بچسبد. به علاوه در حین عمل لبه سوراخ های شبكیه نیز با استفاده از لیزر یا قلم كرایوتراپی بسته می شود.
باكل اسكلرا به صورت دائمی در جای خود باقی می ماند و نیازی به خارج كردن ندارد ( مگر آنكه مشكل خاصی ایجاد كند). باكل از بیرون دیده نمی شود و تغییر بارزی در ظاهر چشم ایجاد نمی كند امابه خاطر ایجاد فشار و تغییر شكل كره چشم می تواند باعث نزدیك بینی شود.

[behrad354]

ویتركتومی (Vitrectomy)
در مورادی كه روش های ساده تر نتوانند جدا شدگی پرده شبكیه را درمان كنند از جراحی پیچیده تری به نام ویتركتومی استفاده می شود. در مواردی كه سوراخ های شبكیه متعدد یا بسیار بزرگ باشند یا بخش بزرگی از شبكیه جدا شده باشد، در مورادی كه در داخل چشم خونریزی اتفاق افتاده باشد یا شبكیه تحت كشش باشد، معمولاً روش های جراحی ساده تر موثر نیست و باید از جراحی ویتركتومی استفاده شود. (واژه ویتركتومی به معنای خارج كردن مایع زجاجیه از چشم است). در این روش ابتدا زجاجیه با یك وسیله مخصوص از چشم خارج می شود. این وسیله مخصوص با یك تیغه گیوتین مانند بسیار ظریف رشته های زجاجیه را می برد و آن ها را از چشم خارج می كند، به این ترتیب كشش از روی شبكیه برداشته می شود ، به علاوه در صورت وجود خونریزی در داخل چشم، خون به همین ترتیب شسته می شود. سپس به جای زجاجیه سرم نمكی استریل به داخل چشم تزریق می شود. (جایگزین كردن زجاجیه با سرم نمكی اختلالی در بینایی فرد ایجاد نمی كند). در نهایت سوراخ های شبكیه با استفاده از لیزر بسته می شود.
گاهی برای آنكه شبكیه بهتر در جای خود قرار بگیرد مایعات سنگین (مثل پرفلورون) به داخل چشم تزریق می شود تا شبكیه را در سر جای خود بخواباند، سپس این مایع با سرم نمكی عوض می شود. گاهی هم علاوه بر سرم نمكی یك حباب گاز قابل اتساع به داخل چشم تزریق می شود تا بخش های بالایی شبكیه را در جای خود نگه دارد.
گاهی همراه با جراحی ویتركتومی از باكل اسكلرا هم استفاده می شود تا فشار خارجی هم به چسباندن مجدد شبكیه كمك كند.
در موارد خاصی كه روش های فوق مؤثر نیستند پس از انجام ویتركتومی ماده خاصی به نام روغن سیلیكون تزریق می شود تا كره چشم را از داخل پر كند و با فشار داخلی شبكیه را در جای خود نگـه دارد. وقتی روغن سیلیكون در داخل چشم است دید شدیداً مختـل می شود. پس از چند ماه كه شبكیه در جای خود چسبید با یك جراحی مجدد روغن خارج و سرم نمكی به جای آن تزریق می گردد.

[behrad354]

مراقبت های پس از عمل
پس از جراحی، به خصوص باكل اسكلرا و ویتركتومی تا چندین روز چشم دردناك و حساس است. معمولاً لازم است قطره های آنتی بیوتیك تا یكی دو هفته و قطره های ضد التهاب تا چند هفته پس از جراحی استفاده شود. گاهی قطره های دیگر (مثل داروهای پایین آورنده فشار چشم و یا قطره های گشاد كننده مردمك) نیز استفاده می شود. در صورتیكه حباب گاز به داخل چشم تزریق شده باشد فرد باید تا یكی دو هفته سرش را صاف نگه دارد و حتی برای خوابیدن هم در وضعیت نیمه نشسته قرار گیرد و به هیچ وجه طاقباز نخوابد.
بطور كلی پس از جراحی شبكیه لازم است فرد مرتباً جهت كنترل وضعیت شبكیه و جلوگیری از عوارض احتمالی به چشم پزشك مراجعه كند.
نتیجه جراحی
نتیجه جراحی چسباندن شبكیه به دو عامل مهم بستگی دارد:
طول مدت زمانیكه شبكیه از جای خود كنده شده بوده است.
وضعیت مركز بینایی (ماكولا)
ماكولا یا مركز بینایی بخش مركزی شبكیه است كه مسئول دید دقیق مستقیم است. در صورتیكه قبل از عمل ماكولا از جای خود كنده نشده باشد نتیجه عمل نسبتاً خوب است بطوریكه بیش از 2/3 بیماران پس از عمل دید كافی برای مطالعه خواهند داشت اما در صورتیكه ماكولا از جای خود كنده شده باشد بیمار پس از عمل دید ضعیفی خواهد داشت.
بهترین نتیجه جراحی وقتی اتفاق می افتد كه پرده شبكیه ظرف یكی دو هفته در جای خود چسبانده شود، در مواردیكه جدا شدگی پرده شبكیه مدت زیادی طول بكشد پس از عمل بیمار دید رضایت بخشی نخواهد داشت.
بطور كلی در 90 تا 95% موارد با یك یا چند عمل جراحی شبكیه در جای خود می چسبد، اما باید توجه داشت كه چسبیدن شبكیه در محل آناتومیك خود لزوماً باعث بهبود دید فرد نخواهد شد. همانطور كه گفته شد وضعیت دید پس از عمل به وضعیت ماكولا و مدت زمانیكه شبكیه از جای خود جدا شده بوده بستگی دارد. بطور كلی هرچه جداشدگی پرده شبكیه كوچكتر و از مركز شبكیه دورتر باشد نتیجه جراحی بهتر و هر جه جدا شدگی بزرگتر و به مركز شبكیه نزدیك تر باشد نتیجه بدتر خواهد بود.
پیشگیری
تشخیص سریع كلید درمان موفقیت آمیز پارگی شبكیه است. اطلاع از كیفیت دید در دو چشم اهمیت اساسی دارد. توصیه می شود كه كلیه افراد در معرض خطر (افراد نزدیك بین، بیماران دیابتی، كسانیكه سابقه شخصی خانوادگی جدا شدگی پرده شبكیه دارند) روزانه در منزل دید چشمهایشان را كنترل كنند برای این منظور باید دید هر یك از چشم ها بصورت جداگانه با بستن چشم مقابل كنترل گردد و در صورت بروز هر تغییری در دید چشم ها در اسرع وقت (حداكثر ظرف24 ساعت) به چشم پزشك مراجعه شود. در صورت بروز هر یك از علائم زیر حداكثر ظرف 24 ساعت به چشم پزشك مراجعه كنید:
احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم
دیدن جرقه های نوری
بروز مگس پران جدید و یا افزایش تعداد مگس پران (اجسام شناور در جلوی چشم)
دیدن شبكه های تور مانند در جلوی چشم
هر نوع كاهش دید ناگهانی
تشخیص سریع جدا شدگی پرده شبكیه مهمترین عامل در درمان موفقیت آمیز آن است.