بازيهاي دوران كودكيتون چي بوده ؟

[ملا نصرالدین]

کوچک که بودم با پسر ها توی کوچه فوتبال بازی میکردم.توی خانه با خواهرزاده ام فوتبال بازی میکردم
البته گاهی ما 3 نفر ( من و 2 خواهرزاده ام) به نوبت 3 بازی رو انجام میدادیم.فوتبال-معلم بازی-خاله بازی

و البته کارت بازی-ما ساعت ها بدون اب و غذا و توی هر شرایطی کارت بازی میکردیم.یکسال رفته بودیم مشهد.انقدر که کارت بازی کردیم مادر و پدرامون خسته شدند و غر غر کردند.ما هم برای اینکه ما رو نبینند وغر نزنند رفتیم پشت در اتاق توی راهرو رو به رو اسانسور نشستیم چند ساعت کارت بازی کردیم.اخرشم یه کتک مفصل خوردیم

[Masoud King]

فوتبال تو خونه با توپ پلاستکی های کوچیک، به صورت تک ضرب بازی می کردیم یعنی فقط میشد یک ضربه به توپ زد و بازی بسیار هیجان انگیزی بود
خاک بازی و گل بازی در حیاط خانه و سیس پرتاب گل به سمت هم دیگه و گلی شدن و کتک خوردن
بازی با game boy یا همون آتاری دستی.
دوچرخه سواری در حیاط خانه و یادمه یه بوته گل محمدی بزرگ تو حیاطمون بود و همون اوایل هی میوفتادم توش
خلاصه دورانی بود

[Ezel]

ماها که بیشتر توی کوچه و دنبال فودبال بازی کردن بودیم

غیر از فودبال گل کوچیک و گل بزرگ ، گرایشهای دیگه از این رشته رو که بازی میکردیم اینا بودن :

شوت یه ضرب - پاس تو گل ( که اسم دیگش عاقای گل یا عاقا یه گل ! بود و هر بازیکن فقط باید یک پاس میداد و ضرب اضافه نداشتیم - بعد میگن تیکی تاکا و تکضرب مال گواردیولاست !!! به قول درخشان که گفت " وقتی من سرمربی بودم کیروش کجا بود ؟ " ، منم باید بگم وقتی ما تیکی تاکا بازی میکردیم گواردیولا کجا بود ؟؟؟ - )

خروس جنگی - گانیه - خر پلیس !!! - زو ( یه گرایش دیگه ی این رشته اسمش " دهن بسته " بود که جای زو کشیدن دهن باید بسته میبود و تیم حریف وقتی فرد مهاجم بیچاره رو میگرفت اونقدر قلقلکش میدادن تا دهنش باز بشه یا اونقدر دستکاریش میکردن که مجبور شده داد و بیداد راه بندازه !!! )

و یه بازی دیگه هم بود که زیاد دستمایه ی طنز های وایبری بود و شرم حضور دارم اسم بازی رو بگم ، فقط امیدوارم خدا خودش ببخشه ؛ خب عاقا بچه بودیم چه میفهمیدیم این چیزا رو خب !

* بعد با همچین بازی هایی که ما داشتیم در دوران کودکی ، میان میگن چرا هرکی میگه بالا چشمت ابروئه میزنی بن میکنی !!!

بیخ دیواری

کارت بازی هم که خوراکمون بود

[farshad0123]

هواپیما آتاری-دزد و پلیس آتاری
سونیک سگا-فوتبال 95سگا-شورش در شهر سگا-وسترن
بازیهای خاطره انگیز max payne-hitman-delta force-IGI
دوچرخه سواری-نقاشی بر روی کاغذ-فوتبال-نقاشی با برنامه paint کامپیوتر در ویندوز 98
ریختن و سر هم کردن قطعات کامپیوتر(اسمبل سیستم) در سن 15سالگی و پیشرفت در این زمینه تا سن 21سالگی
بازیهای پیشرفته تر مانند کال آف دیوتی و pes الان هم دیگه حوصله نداریم پای کامپیوتر بشینیم و بازی کنیم ولی گه گاهی با بچه ها pes بازی میکنیم

[B.Russell]

تا قبل از 8 سالگی، 90 درصد همسایه هامون فقط دختر داشتن.
یک بنده خدایی بود در همسایگی ما که همسرش فقط دختر تولید میکرد.
تا 6 دختر رو جلو رفته بود و گویا دیگه بیخیال شده بود !!


بنابر این بازی های دوران کودکی (زیر 8 سال) به بازی های دخترانه محدود میشه.
این دوتا فعلا یادم میاد:



1- بازی مادام:


دو نفر در یک فاصله مشخصی از هم وایمیستادن.
یکی میگفت قدم مورچه ای بیا، یکی میگفت قدم فیلی بیا، به تدریج بهم نزدیک میشدن.
اونیکه زودتر پای طرف مقابل رو لگد میکرد برنده میشد !!!



2- استپ هوایی:


رو هر نفر اسم یک چیزی میذاشتیم.
بعدا توپ رو مینداختیم بالا اسمش رو صدا میزدیم اگر توپ رو نمیگرفت باید مجازات میشد و براش اسم میذاشتیم.


یک دختری بود اسمش سکینه بود، این بنده خدا اکثرا میباخت و همه براش اسم سکینه بوگندو رو میذاشتن و هر هر میخندیدن.
خودش هم میخندید !!



شاید برای همین چیزاس که دوران کودکی برای خیلی ها جذابه.
تقریبا چیزی وجود نداره که ادمو در کودکی نفله کنه مگر اینکه یک بزرگسالی در دنیای کودکی وارد بشه و ...

[Ezel]

رو هر نفر اسم یک چیزی میذاشتیم.
بعدا توپ رو مینداختیم بالا اسمش رو صدا میزدیم اگر توپ رو نمیگرفت باید مجازات میشد و براش اسم میذاشتیم.

حالا ما این استپ هوایی رو اینجوری بازی میکردیم که کسی که توپ رو میگرفت باید داد میزد استپ ، دوباره مینداخت هوا و اسم یه نفر دیگه رو صدا میزد و با توجه به اینکه همه موقع هوا انداختن توپ اول فرار میکردن و دور میشدن ، اسم دورترین نفر یا کند ترین نفر رو صدا میکردیم و توپ رو مینداختیم هوا دوباره ( اگه توپ رو توی هوا گرفته بودیم ) ، بعد اون باید خودشو میرسوند به توپ و توی این زمان همه فرصت داشتن برن پشت ماشینی دیواری چیزی قائم بشه

بعد کسی که توپ رو نمیتونست توی هوا بگیره باید توپ رو از روی زمین برمیداشت و به محض اینکه توپ رو میگرفت و میگفت استپ ، همه باید استپ میکردن و بی حرکت هرجا بودن وای میستادن ، کسی هم که توپ رو گرفته بود باید نشونه گیری و میکرد و یه نفر رو با توپ میزد و اگه توپش به شخص مورد هدف میخورد اون نفر میسوخت و از بازی خارج میشد و اگر هم نمیخورد کسی که توپ رو پرت کرده بود میسوخت !

به همین دلیل زمان موثر !!! در این بازی ، فاصله ی انداخته شدن توپ در هوا و گرفتنش روی هوا بود و فاکتورهایی نظیر سرعت عمل و شتاب و آمادگی جسمانی در این بازی به شدت موثر بود

اتفاقا ضربات چیپ رو هم ما اون موقع برای کسایی که پشت ماشین قایم میشدن استفاده میکردیم ، با این حساب و بازم با وام از حمید درخشان اون زمونی که ما چیپ مینداختیم فلانی ها ! کجا بودن

[Masoud King]

خروس جنگی - گانیه - خر پلیس !!! - زو ( یه گرایش دیگه ی این رشته اسمش " دهن بسته " بود که جای زو کشیدن دهن باید بسته میبود و تیم حریف وقتی فرد مهاجم بیچاره رو میگرفت اونقدر قلقلکش میدادن تا دهنش باز بشه یا اونقدر دستکاریش میکردن که مجبور شده داد و بیداد راه بندازه !!! )

اینا مخصوص محیط مدرسه بود

[Meisam]

سلام

2- استپ هوایی:

رو هر نفر اسم یک چیزی میذاشتیم.
بعدا توپ رو مینداختیم بالا اسمش رو صدا میزدیم اگر توپ رو نمیگرفت باید مجازات میشد و براش اسم میذاشتیم.

حالا ما این استپ هوایی رو اینجوری بازی میکردیم که کسی که توپ رو میگرفت باید داد میزد استپ ، دوباره مینداخت هوا و اسم یه نفر دیگه رو صدا میزد و با توجه به اینکه همه موقع هوا انداختن توپ اول فرار میکردن و دور میشدن ، اسم دورترین نفر یا کند ترین نفر رو صدا میکردیم و توپ رو مینداختیم هوا دوباره ( اگه توپ رو توی هوا گرفته بودیم ) ، بعد اون باید خودشو میرسوند به توپ و توی این زمان همه فرصت داشتن برن پشت ماشینی دیواری چیزی قائم بشه

بعد کسی که توپ رو نمیتونست توی هوا بگیره باید توپ رو از روی زمین برمیداشت و به محض اینکه توپ رو میگرفت و میگفت استپ ، همه باید استپ میکردن و بی حرکت هرجا بودن وای میستادن ، کسی هم که توپ رو گرفته بود باید نشونه گیری و میکرد و یه نفر رو با توپ میزد و اگه توپش به شخص مورد هدف میخورد اون نفر میسوخت و از بازی خارج میشد و اگر هم نمیخورد کسی که توپ رو پرت کرده بود میسوخت !

به همین دلیل زمان موثر !!! در این بازی ، فاصله ی انداخته شدن توپ در هوا و گرفتنش روی هوا بود و فاکتورهایی نظیر سرعت عمل و شتاب و آمادگی جسمانی در این بازی به شدت موثر بود

اتفاقا ضربات چیپ رو هم ما اون موقع برای کسایی که پشت ماشین قایم میشدن استفاده میکردیم ، با این حساب و بازم با وام از حمید درخشان اون زمونی که ما چیپ مینداختیم فلانی ها ! کجا بودن

متاسفانه خبر بد براتون دارم ، هر دو نفر شما اشتباه بازی میکردید یا به قول اون دوستمون در سمت اشتباه تاریخ هستید
بازی استپ هوایی صحیح ، ترکیبی هست از این دو روش که قطعا جذابیتش بیشتر از روش های شماست سرتون کلاه رفته

ما به این شکل بازی میکردیم که گروهی جمع میشدیم و برای شروع یک نفر توپ رو میگرفت و به هوا پرت میکرد و یک نفر رو صدا میزد و باقی یکم دور میشدن و حواسشون بود که طرف توپ رو میگیره یا نه
اگه اون شخص میتونست توپ رو قبل از خوردن به زمین بگیره بدون گفتن چیزی میتونست بلافاصله اسم شخص دیگه ای رو بگه و توپ رو به هوا پرت کنه ، اگه نفر بعدی توپ رو میگرفت که بازم این روند ادامه
پیدا میکرد تا یکی نتونه توپ رو بگیره و توپ به زمین میخورد تا زمانی که اون شخص توپ رو جمع و جور نمیکرد باقی میتونستن فرار کنن و به محض جمع و جور کردن باید میگفت استپ و همه در همون وضعیت
آخر باید می ایستادن، حالا شخص صاحب توپ بنا به تشخیص و مهارت (گاهی اوقات هم از خودگذشتگی و ...) با توپ یک نفر رو باید مورد هدف قرار میداد ، اگر توپ به شخص برخورد میکرد برای اون شخص
یک امتیاز محاسبه میشد و اگر برخورد نمیکرد برای شخص پرتاب کننده یک امتیاز محسوب میشد ، امتیازها رو جمع میکردن تا یک نفر مثلا به امتیاز 5 برسه
در این حالت همه ی بازیکن ها با هم مشورت میکردن (در وضعیتی که بازیکن 5 امتیازه ازشون دور هست و مشورت ها رو نمیشنوه) و برای بازیکن 5 امتیازه یک اسم انتخاب میکردن ، این اسم میتونست هر
اسمی باشه ، این اسم باید در ادامه ی بازی برای صدا کردن اون شخص 5 امتیازه مورد استفاده قرار بگیره ، ولی خب همون اول شخص 5 امتیازه نمیدونست که اسمش چیه
بازی ادامه پیدا میکرد و برای اولین باری که یکی از بازیکن ها تصمیم میگرفت بازیکن 5 امتیازه رو صدا کنه اون اسم انتخابی رو صدا میکرد و توپ رو به هوا پرت میکرد ، قسمت شادش همین بخش بود
چون اولا طرف نمیدونسته اسمش چیه و یهو یک اسمی میشنوه و گاهی اوقات بخاطر اینکه این اسم خنده دار هست عده ای از فرط خنده ولو میشدن طرف حالا اسمش رو میدونه و در ادامه بازی تا انتها
همه موظف هستن برای اون شخصی که اسم داره با همون اسم مشخص صداش کنن موقع پرتاب توپ به هوا ، اگه کسی اسم رو اشتباه میگفت یا اسم حقیقی طرف رو میگفت یک امتیاز به امتیازاتش اضافه
میشد ، هر شخص هم که تا امتیاز 10 میرسید میباخت و از بازی خارج میشد و باقی بازی رو تا معلوم شدن برنده ی نهایی ادامه میدادن.



یک عکس هم دارم از آخرین استپ هوایی که بازی کردم
مربوط به تابستان سال 89 میشه در جنگل های گیسوم



با توجه به وجود تعداد زیادی درخت که در تصویر مشاهده میکنید ، میتونید حدس بزنید که چقدر بازی سخت تر میشه و تخصص در پرتاپ توپ به صورت چرخشی و کات دار و ........... چقدر میتونه مهم باشه برای افراد
در این آخرین باری که بازی کردم بعد از امتیاز 5 اسمی که برای من انتخاب شد " آقــا دلـبـسـکـه" بود (همون اصطلاح که از پروین پرسیده بودن بهترین مربی جهان کیه و اون از دلبسکه با نام "آقا دلبسکه" یاد کرد)


مرسی.
میثم

[Thor God]

ما بازی هامون بیشتر فوتبال خیابونی بود. یکی از روز ها از 2 3 محله بالاترمون یکی از خانواده ها اومدن محله ما ( خونه عوض کردن. ) و به واسطه اونا، ما با بچه های محله دیگه هم آشنا شدیم و چون عده مون زیاد شد لیگ هم میزاشتیم 4 5 تا تیم فوتبال میزدیم. آی بازی میکردیما ! از جون مایه میزاشتیم.
سرگرمی دیگه مون هم تفنگ بادی بود. بچه ها تفنگ بادی میاوردن و یه تارگت انتخاب میکردیم ( معمولا قوطی نوشابه پر از خاک ) و با تیر میزدیم. وای وای موقع بررسی برخورد تیر با تارگتمون چه جر و بحثی که نمیشد
تو رده های بعدی قایم موشک هم بازی می کردیم. هفت سنگا هم گاها اگر بچه ها حوصله داشتن میزدیم. یه مدت یکی از دوستان رفت مشهد و یه مقداری کارت آورد واسه بچه ها. کارت بازی عین ویروس ابولا بین بچه ها پخش شد جیبای همه پف کرده بود. من و داداشم خیلی حرفه ای شدیم. باورتون نمیشه با 2 کارت قرضی 30 40 تا کارت درو میکردیم. کسی اصن با ما کارت بازی دیگه نمیکرد

آتیش هم روشن میکردیم ! با سیب زمینی. کم پیش میومد چون خونواده هامون مخالفت می کردن. خونه که می اومدیم بو دود میگرفتیم اینقدر هم خسته بودیم که حال حموم رفتن نبود.

بعد از چند مدت چند نفر تو محله پلی استیشن 1 خریدن، یه کم پلی استیشن 1 بازی، و رد و بدل کردن سی دی مد شد.


کلا ما رو 1 مود نبودیم. بازی های مختلف می اومدن و میرفتن ... .
گزشت اون دوران ...

[hossein blak]

1تا 6سال: ما اون دوره فقط از سر و کول بابامون بالا میرفتم... البه در سفره کردن دل و روده وسایل بابا هم دستی به کار داشتیم و همیشه برامون سر گرم کننده بود...
(ولی در کل خیلی مظلوم بودیم.)

6تا8سال :اون زمان یه چرخ 16 داشتم همش صبح ها با اون بازی میکردم. از اون طرف شب ها قایم باشک ,تعداد بچه های محلمون هم خیلی زیاد بود برا همین خیلی فاز میداد .

9تا الان :فقط کامپیوتر و اینترنت