مشاعره

[Payan]

باهمه‌ي بي سروساماني ام
باز به دنبال پريشانيم



طاقت فرسودگيم هيچ نيست



در پي ويران شدن آنيم



آمده ام تا تو نگاهم كني



عاشق آن لحظه طوفانيم



دلخوش گرماي كسي نيستم



آمده ام تا تو بسوزانيم



آمده ام با عطش سالها



تا تو كمي عشق بنوشانيم



ماهي برگشته ز دريا شدم



تا تو بگيري و بميرانيم



خوبترين حادثه ميدانمت



خوبترين حادثه مي دانيم؟



حرف بزن ابر مرا باز كن



ديرزماني است كه بارانيم



حرف بزن حرف بزن سالهاست



تشنه يك صحبت طولانيم

شعر مناسب حال و هواي امشب هم هست.....قبلا بخشي‌اش هم امضاي فرانك خانوم بود


سلام همه......


خوبيد؟


التماس دعا

[gazall]

می خواهمش دریغا ‚ می خواهم
می خواهمش به تیره به تنهایی
می خوانمش به گریه به بی تابی
می خوانمش به صبر ‚ شکیبایی

[sise]

یارب شود چو دست سبو، خشک زیر سر!
دستی که در شکستن من سنگ برنداشت

چون برگ لاله گرچه به خون غوطه‌ها زدیم
بخت سیه ز دامن ما چنگ برنداشت

صائب ز بزم عقده‌گشایان کناره کرد
ناز نسیم، غنچه‌ی دلتنگ برنداشت

سلام پایان.
آره شعر قشنگیه

[gazall]

تو آمدی ز دورها و دور ها
ز سرزمین عطرها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاجها، ز ابرها، بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعرها و شورها
به راه پُر ستاره می کشانی ام
فراتر از ستاره می نشانی ام

[sise]

من نه آن رندم كه ترك شاهد و ساغر كنم
محتسب داند كه من اين كارها كمتر كنم

من كه عيب توبه كاران كرده باشم بارها
توبه از مي وقت گل ديوانه باشم گر كنم

لاله ساغرگير و نرگس مست و بر ما نام فسق
داوري دارم بسي يارب كه را داور كنم ؟

[magmagf]

من ، این زمان ،
رسا و منفجرم ، مثل خشم ،
و مثل خشم توانایم .
و می توانم دیوان شعر حافظ را بردارم
و برگ برگش را
با دستهای خویش
پاره پاره کنم ،
و می توانم – چون خنجر و پلاسیدن –
لزوم خون و خزان را باور کنم ،
و می توانم در رهگذار باد قد افرازم
و باغی از شکوفه و شبنم را پرپر کنم ،
و می توانم حتا
- حتا از نزدیک –
سربریدن یک تا هزار بره نوباوه را نظاره کنم .
من ، این زمان ،
رسا و منفجرم .

[sise]

ميروم و نمي رود نام تو از زبان من
ده كه نمي پرسي از كسي نام من و نشان من

كنون كه مي فريبد مرا سراب هستي
دووم عنان دل را دهم به عشق و مستي

اين كه شد از عشق و وفا زير و زبر هستي من
راز دل زار مرا كرده عيان مستي من


دیگه چه کارایی میتونید بکنید ؟

[magmagf]

نه او با من
نه من با او
نه او با من نهاد عهدی ، نه من با او
نه ماه از روزن ابری به روی برکه ای تابید
نه مار بازویی بر پیکری پیچید
نه
شبی غمگین
دلی تنها
لبی خاموش
نه شعری بر لبانم بود
نه نامی بر زبانم بود


کاشک به جای همه اینها می تونستم برم به پروژه ام برسم

[sise]

دیده چرا تر نشود از شوقت
جان زشعفت چون نگریزد از تن

باز ای جان بار دگر خاموشی
چهره خود از نظرم می پوشی

درد مرا مرغ سحر می داند
دم به دمی نغمه غم می خواند

در شب تنهایی من
با دل شیدایی من
بر همه کس عیان شود
قصه رسوایی من
قصه رسوایی من

شدی مثل دونده ای که یه متر آخرو حال نداره بره!!

[magmagf]

نيست ياري تا بگويم راز خويش
ناله پنهان كرده ام در ساز خويش
چنگ اندوهم خدا را زخمه اي
زخمه اي تا بركشم آواز خويش


راستش بیشتر گیجم