مشاعره

[nightmare]

تو پست منو به این بزرگی نمی بینی ؛ ادعا از دیدن حقیقت داری ؟ برات متاسفم .

------------------------------
مرگ اگر هست بسی نزدیک است ، حجران و سفر از عدم تردید است

[mohammad99]

من را نبوس ! پیرهنم گریه می کنم
یوسف که نیست در بدنم گریه می کنم

من سال هاست توی خودم مرده ام عزیز!
من سال هاست در کفنم گریه می کنم

همسایه ها به بی کسی ام خنده می کنند
همسایه ها به اینکه زنم! گریه می کنم!

مرد! یار بوده ام و یاورت شدم
شیرین نگار بوده و شیرین ترت شدم
بی من نبود اوج فلک سینه سای تو
پرواز پیش گیر که بال و پرت شدم
یک عمر همسر تو شدم، لیک در مجاز؛
اینکه حقیقت است اگر همسرت شدم
هم دوش نیز هستم و هم گام و هم طریق
تنها گمان مدار که هم بسترت شدم
بی من ترا، قسم به خدا، زندگی نبود
جان عزیز بودم و در پیکرت شدم
یک دست بوده ای تو و یک دست بی صداست
دست دگر به پیکر نام آوردت شدم
بیرون ز خانه، همره و همگام استوار
در خانه، غمگسار و نوازشگرت شدم
دیگر تو در مبارزه بی یار نیستی
یار ظریف و یاور سیمین برت شدم



یه خورده سرم شلوغه خلوت شم میام

چه تحویل گرفتم خودم رو

[magmagf]

می خواست از او بگذرم اما به او گفتم
يک روز اگر شد از نگاهش بگذرم... باشد
می خواست از من پس بگيرد نامه هايش را
اصرار کردم لااقل انگشترم باشد!!!

[mohammad99]

شوریده ی آزرده دل ِ بی سر و پا من
در شهر شما عاشق انگشت نما من
دیوانه تر از مردم دیوانه اگر هست
جانا، به خدا من... به خدا من... به خدا من
شاه ِ‌همه خوبان سخنگوی غزل ساز
اما به در خانه ی عشق تو گدا من
یک دم، نه به یاد من و رنجوری ی ِ من تو
یک عمر، گرفتار به زنجیر وفا من
ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم!
آهوی گرفتار به زندان شما من
آن روح پریشان سفرجوی جهانگرد
همراه به هر قافله چون بانگ درا، من
تا بیشتر از غم، دل دیوانه بسوزد
برداشته شب تا به سحر دست دعا من
سیمین! طلب یاریم از دوست خطا بود:
ای بی دل آشفته! کجا دوست؟ کجا من؟

[magmagf]

ناله کم کن، ناله کم کن ای غریب
حال محزون تو خوابم می کند

سخت سختم کوه فولادم اگر
آتش عشقت مذابم می کند

مانده ام سر گشته در یک انتظار
تا غمت کی انتخابم می کند

شب خوش

[mohammad99]

دو تا كفتر
نشسته اند روي شاخه ي سدر كهنسالي
كه روييده غريب از همگنان در ردامن كوه قوي پيكر
دو دلجو مهربان با هم
دو غمگين قصه گوي غصه هاي هر دوان با هم
خوشا ديگر خوشا عهد دو جان همزبان با هم
دو تنها رهگذر كفتر
نوازشهاي اين آن را تسلي بخش
تسليهاي آن اين نوازشگر
خطاب ار هست : خواهر جان
جوابش : جان خواهر جان
بگو با مهربان خويش درد و داستان خويش
نگفتي ، جان خواهر ! اينكه خوابيده ست اينجا كيست
ستان خفته ست و با دستان فروپوشانده چشمان را
تو پنداري نمي خواهد ببيند روي ما را نيز كورا دوست مي داريم
نگفتي كيست ، باري سرگذشتش چيست
پريشاني غريب و خسته ، ره گم كرده را ماند
شباني گله اش را گرگها خورده
و گرنه تاجري كالاش را دريا فروبرده
و شايد عاشقي سرگشته ي كوه و بيابانها
سپرده با خيالي دل
نه ش از آسودگي آرامشي حاصل
نه اش از پيمودن دريا و كوه و دشت و دامانها
اگر گم كرده راهي بي سرانجامست
مرا به ش پند و پيغام است



خدافظ رفیق


ماث

[magmagf]

تو اگر باشى،سرشار بهارم همه عمر
چه غم از فتنه ى پاييز و زمستان دارم

كفش ها راوى وامانده ى بن بست منند
آه...زجري كه من از بهت خيابان دارم

نعره ها،حنجره ها،زل زدن پنجره ها
خاطراتي چه از اين دست فراوان دارم

[behzad1280]

معاشران ز حريف شبانه ياد آريد
حقوق بندگی مخلصانه ياد آريد
به وقت سرخوشی از آه و ناله عشاق
به صوت و نغمه چنگ و چغانه ياد آريد

[kar1591]

دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند

[blackfox]

دیری است کـه دلدار پیامک نفرستاد / بهــــر دلک خاصک و عامک نفرستاد

زان گوشی دردانه که خاموش مبادا!/ بر گوش دل بنــــده سلامک نفــــرستاد

از خالک خود دانگکی ساخت ولیکن/ صیّادک من حیف کـــه دامک نفرستاد

بنشست و سپس پا شد و خندید ودریغا/ یک مورچه از بهــر حمامک نفرستاد