»» خـبــرها و تـحــولات بــاشـگاه استقلال: Esteqlal F.C. News

[amirtaker]

برا بازي بعد كيا رو نداريم.

[M_Abieteh]

برهانی رو نداریم.

جانواریو هم معلوم نیست یکی میگه 3 اخطاره شده یکی میگه 2 اخطاره.

ولی بیشتر 2 اخطاره هست....

[AntAreS]

اس اس 3-2 صبا

[Alireza Taji]

حیف شد برهانی را نداریم.
باید یک گل در بازی با برق میزد تا فاصلش را با بقیه مهاجمها بیشتر کنه.

شيث رضايى:يك شوت پاى چپ درست و حسابى براى استقلال كنار گذاشته ام

شیث رضایی که جز ادم نیست.
زیاد جوک میگه.

[AntAreS]

داستان یك شماره نفرین شده

از مومن‌زاده تا برهانی و حالا كروزادو


هافبك پرویی استقلال با پیراهن تیم عكس می‌اندازد و حالا زمان آن رسیده كه همه شماره بازیكن جدید را ببینند؛«شماره 17» حالا رینالدو كروزادو وارث پیراهنی است كه خیلی‌ها آن را نفرین‌شده می‌دانند و البته درست هم می‌گویند. در تاریخ لیگ‌برتر هیچ گاه شماره 17 استقلال یك ستاره و حتی یك بازیكن معمولی هم نبوده و آنقدر این نفرین صورت واقعی پیدا كرده بود كه فصل قبل و در اواسط آن به طور كل این شماره به بایگانی سپرده شد. چه كسانی شماره 17 استقلال را در لیگ‌برتر پوشیدند و چه كارنامه‌ای رقم زدند؟

احمد مومن‌زاده؛ گل‌نزن حرفه‌ای

در استقلال دوران وحشتناكی را سپری كرد و آنقدر گل نزد تا تبدیل شد به یك مثال بارز، حالا هر كس می‌خواهد یك گل نزن حرفه‌ای را مثال بزند از مومن‌زاده نام می‌برد. مردی كه یك فصل تمام فقط یك بار شادی پس از گل انجام داد و فصل بعد هم در تمام بازی‌های جام حذفی و لیگ فقط شش بار موفق به گلزنی شد. با مومن‌زاده بود كه نفرین پیراهن شماره 17 سر زبان‌ها افتاد. علی فتح‌الله‌زاده با هزار وعده و وعید او را خرید، مهاجمی كه قرار بود آقای گل شود اما ...

فابریتسیو؛ تابوی فرنگی شكست

وقتی در همان بازی اولش با پیراهن استقلال توانست دروازه سپاهان فرهاد كاظمی، گربه‌سیاه همیشگی را باز كند همه امیدوار شدند كه آبی‌ها پس از مدت‌ها صاحب یك شماره 17 گلزن شدند اما شروع لیگ پایانی بود بر همه گمانه‌زنی‌ها. فابریتسیو كه در ابتدای فصل بازیكن فیكس امیر قلعه‌نویی بود، رفته رفته به نیمكت ذخیره‌ها چسبید و فراموش شد. طعنه آمیز بود كه او فقط یك گل در لیگ برتر زد؛ یك ضربه مهار نشدنی به سقف دروازه ابراهیم میرزاپور.

میثم بائو؛ وارث بدشانس 17

این درست كه در استقلال مرفاوی تبدیل به گلزن برتر تیم شد اما از یاد نبریم كه یك فصل و نیم عذاب‌آور را با شماره 17 استقلال سپری كرد. نیم فصل ابتدایی را به طور كامل به علت مصدومیت از دست داد و در فصل بعدی هم كه آبی‌ها قهرمان شدند، نمی‌توان نقش زیادی برای بائو متصور بود. او وارث پیراهنی بود كه خیلی از بازیكنان آماده را هم از بین برد، چه برسد به خود بائو كه حداقل یك فصل طول كشید تا بتواند در تمرینات شركت كند.

آرش برهانی؛ از شماره شوم تا شماره 9

خاطرات احمد مومن‌زاه را به بهترین شكل ممكن زنده كرد و كار تا آنجا پیش رفت كه برهانی با گل نزدن‌هایش مقصر اصلی اخراج ناصر حجازی و نتیجه نگرفتن فیروز كریمی لقب گرفت. برهانی با شماره 17 آنقدر توپ‌های مسلم گلزنی را از دست داد كه اصغر حاجیلو وارد عمل شد و پیراهن شماره 17 را از او گرفت تا برهانی با شماره شش ادامه دهد، اما نفرین شماره 17 كار خودش را كرده بود؛ حالا برهانی با پیراهنی كه عدد 9 پشت آن نوشته شده، به هیچ تیمی رحم نمی‌كند.

[AntAreS]

گیریم همه بدیها برای امیر و استقلال و همه خوبی ها برای شما

برای اثبات خود چه در چنته دارید/چوپان/باغ نارنج


سلام هر كسی و هر گروهی روی بد و خوبی دارد بسته به شخصیت و ادب و نژاد و ... . روی بد فوتبال اما انگار تن به تن روی معمول سیاست سائیده و گاهی هرچه در ذهن بعضی متبادر می‌شود از دهانشان تراوش می‌كند. بیخیال حرمت و حیثیت انسانها. لابد استدلال هم این است كه فقط نقل قول كردیم و شواهد اینگونه می‌گوید و... گیریم خیلی ها خیلی حرف‌ها بزنند آیا نقل هر قولی مصداق دروغگویی و جهل نیست. و یا زشت تر هیزم كشی جهنمیان نمی كنند آن عده كه بین عده‌ای دیگر را مانند دل سیاهشان تاریك و تنگ می‌كنند؟ در مذمت مدیران استقلال و قلعه نوئی و تهمت رشا و ارتشایی كه مرسوم شده چه كسی سنگ وقاحت را اول پرتاب كرد؟ چه كسی قرار است بار این تهمت راتا به آخر و تا به جهنم به دوش كشد؟ زیستن در این جامعه ترسناك نیست؟ زیستن میان آدمهایی كه ضعف و ترس و ناكامی و بی لیاقتی و همه ناتوانی و بدبختی خود را زیر سایه تهمتهای پراكنده پنهان می كنند تا توانایی دیگران را نبینند آیا لرزه به دل شما نمی اندازد؟ لااقل شواهد خود را باز هم مرور كنند. مگر فولاد و سپاهان و پگاه و صبا و این همه تیم كه رو به روی امیر پیروز بودند بازیكن كلیدی نداشتند؟ اگر این رسم مردان امروز استقلال است چرا تیم شما می بازد؟ لابد شما هم همین گونه تتمیع شده بودید و شاید به فكر كوچ كردن به تیمی بزرگتر بوده اید؟ یا شاید كوری عده‌ای آنقدر گریبان وجدانشان را گرفته كه فراموش كرده‌اند و نمی بینند كه تیم امروز چه زیبا و روان بازی می‌كند؟ گل زنی آرش را چگونه توجیه میكنید؟ یا بازگشت پیروز و حضور پررنگش در تیم ملی را؟ گیریم همه بدیها برای امیر و استقلال و همه خوبی ها برای شما، برای اثبات خود چه در چنته دارید جز باران تهمت و شایعه و ناجوانمردی؟ ذلت آدمها چقدر بی منتهاست؟

[AntAreS]

به هادی التماس می‌كردم كه نرو جلو!

حسین، ‌هافبك دفاعی ماست اما مدام در هجده قدم حریف است


استقلال و جشنواره گلزنی‌اش در لیگ آنقدر ذهن تماشاگر را مشغول می‌كند كه تقریبا همه خط دفاعی استقلال را فراموش كردند. آمار 24 گل خورده در فصلی كه دفاع‌های لیگ عملكرد ضعیفی دارند باعث شده كه انتقادها علیه خط دفاع استقلال كمرنگ شود اما آنچه در اولین نگاه در بازی‌های استقلال به چشم می‌خورد این است كه حریفان به راحتی خودشان را به محوطه جریمه حریف می‌رسانند.
شاید بازیكنان جوان برق اعتماد به نفس زدن ضربه‌ نهایی را نداشته باشند اما قطعا حریفان استقلال در آسیا از این فرصت‌ها استفاده بهتری می‌كنند و این مسئله باعث نگرانی بازیكنانی مثل قربانی و كوشكی شده است. این مسئله قطعا از دید امیر قلعه‌نویی پنهان نیست اما به راحتی می‌توان علت را در تفكرات قلعه‌نویی پیدا كرد. اگر به تمرین استقلال سری بزنید، می‌بینید كه قلعه‌نویی چطور تیمش را به جلو هدایت می‌كند و وقتی بازیكنی مثل كوشكی در حملات حاضر نمی‌شود صدای قلعه‌نویی بلند می‌شود؛«بیژن برو جلو،‌ با این كارها تیم را عقب می‌كشی!»
اگر به تیم‌های سرعتی بخوریم
در دیدار با برق كوشكی به تنهایی جلوی دو موقعیت مسلم گل را گرفت. حالا او نسبت به هفته‌های نخست و اشتباهاتی كه مقابل سایپا داشته، اعتماد به نفس بالایی پیدا كرده و می‌‌گوید:«وظیفه دفاع تیم همین است كه گل نخورد، چه مهاجمان گل بزنند، چه نزنند.» وقتی از مشكل خط دفاعی و راه‌های نفوذ حریفان صحبت می‌كند درد دل كوشكی هم باز می‌شود؛«تیم ما در كاشته‌ها و كرنرها آنقدر جلو می‌رود كه اگر تیمی مثل سپاهان چند مهره سرعتی داشته باشد، ‌احتمال تك‌به‌تك زیاد است. در استقلال همه بازیكن‌ها مجری شدند. شما نگاه كنید حسین كاظمی بیشتر از فوروارد‌های ما در جریمه حریف است. اگر عنصر دفاعی بتواند كارش را انجام دهد، من دفاع شاید چند موقعیت را بگیریم اما در نهایت تیم گل می‌خورد.»
باید مدافع بیاوریم
بیژن كوشكی با لحنی آمیخته با طنز نگرانی خودش و قربانی را توضیح می‌دهد:«در بازی دیروز به هادی التماس كردم كه بماند و جلو نرود. البته اگر پژمان بود كه دیگر نمی‌شد او را نگه داشت. به هر حال ما باید فكری به حال خودمان كنیم. من یك بار در بازی‌های آسیایی با پاس تجربه تلخی دارم. این همه منتظر این بازی‌ها بودیم در عرض چند دقیقه تمام موفقیت ورزشی‌مان تباه شد و رفت. هر چند كه من فكر می‌كنم در جایگاهی نیستم كه بتوانم در مورد مسائل فنی حرف بزنم اما فكر می‌كنم با توجه به سنگینی دیدارهای آسیا و فشار بازی‌های لیگ حضور یك مدافع در استقلال الزامی است. پیروز هم با من موافق است.»

[AntAreS]

استقلال و نمایش عجیب و غریبش در لیگ


نگاهی به هم می‌اندازند و نگاهی به داور كه سوت را كی می‌برد نزدیك دهانش! برهانی انگار تازه یادش آمده چقدر توانایی ارائه نشده برای عرضه كردن دارد و اكبرپور با چهره‌ای كه به جنو‌بی‌ها شبیه است تا فوت كردن داور توی سوت این پا آن پا می‌كند. سوت زده می‌شود و هر دو مثل گرگ به‌سمت بازیكن صاحب توپ حریف یورش می‌برند. استقلال امسال دقیقا با چنین واژه‌ای توصیف می‌شود؛«گرگ»
چه انگیزه‌ای آنها را اینقدر تشنه كرده كه برای رسیدن به پیروزی له‌له می‌زنند. تساوی در خانه حریف هم قانع‌شان نمی‌كند. اگر شرایط فقط تا حدی هم بر وفق مراد باشد آنگاه یك گل نیز كافی به‌نظر ‌نمی‌رسد بی‌محابا یورش می‌برند و همین انگیزه‌ای است برای نوشتن در مورد تیمی كه تقدیر از آن فقط دلایل فنی دارد،‌نه رویكرد احساسی و تعلق افراطی به رنگی خاص.
سال 1369، سالی طلایی برای استقلال بود. آنها در آسیا درخشیدند و قهرمان شدند منصورپورحیدری با همان كاریزمای شخصیتی آرام خود روی نیمكت می‌نشست و از بازی شاگردانش لذت می‌برد. تیم آنقدر ستاره داشت كه نقش آنها در موفقیت با نقش پورحیدری« هم‌شانه» باشد. شاهرخ بیانی، صمد مرفاوی، امیر قلعه‌نویی، مجید نامجومطلق، جواد زرینچه، جعفر مختاری‌فر، عبدالعلی چنگیز و... بازیكنان بزرگی بودند كه توانستند خاطرات خوبی در ذهن هوادارانشان ثبت كنند. زوج مخرب زرینچه و نامجو مطلق هنوز یك زوج رویایی محسوب می‌شد.
اما استقلال مدل 87 را نمی‌توان با استقلال سال 69 مقایسه كرد.
تیم‌های حاضر در رقابت‌های لیگ در آن سال‌ها قدرت امروز را نداشتند و تیم بر محور ستاره‌ها می‌چرخید. بازیكنی مانند مرتضی یكه نیمكت‌نشین بود و هر زمان به بازی می‌آمد یكی،دو گل می‌زد.
اگر چه می‌توان رگه‌هایی از استقلال امروز را در سال 1385 دید ولی باز هم آن تیم ستاره محور بود. همه‌چیز به جباری، اكبرپور و درنهایت رضا عنایتی منتهی می‌شد، استقلال بدون عنایتی با مشكل مواجه می‌شد. امیر قلعه‌نویی داشت چمدان تجربه‌هایش را آرام‌آرام پرمی‌كرد و اگرچه غرورش اجازه نمی‌داد نرسیدن به مرحله بلوغ را باور كند ولی با روحیه‌ای تهاجمی همه‌چیز را به‌نفع خود تغییر داد.
وابستگی شدید به رضا عنایتی این تصور را به‌وجود آورده بود كه رفتن او مساوی است با نابود شدن استقلال.
وقتی در پروسه جنگ‌های داخلی باشگاه بار دیگر ناصر حجازی روی نیمكت نشست نتایج ثبت شده با او آن چیزی نبود كه تیفوسی‌های استقلال دوست داشتند. قلعه‌نویی میخ خود را محكم كوبانده بود. دیگر كسی سراغ منصورپورحیدری به‌عنوان آلترناتیو سنتی و همیشگی سرمربی استقلال را نمی‌گرفت. امیر قلعه‌نویی این پست را به‌خود اختصاص داده بود و با بازگشتش همه‌چیز متحول شد.
استقلال، امسال بهترین خط حمله لیگ را دارد و تا شكستن ركورد 57 گل راه زیادی باقی نمانده است.
آنها در پنج بازی اخیر 13 گل زده‌اند كه یك آمار فوق‌العاده محسوب می‌شود. امیر قلعه‌نویی با تمام اشكالاتی كه می‌‌توان به او وارد كرد دقیقا همان فردی است كه استقلال به آن نیاز داشت. استقلالی ها می دانند برای ادامه این روند روز های دشواری پیش رو است ولی ...!

[AntAreS]

اوایل بهمن، زمان بازدید نمایندگان



فوتبال- گروه ورزشی:

بیستم دی‌ماه فرصت یك‌ماهه كنفدراسیون فوتبال آسیا به باشگاه‌های حاضر در لیگ قهرمانان به پایان رسید و قرار است آنها برای بازرسی از وضعیت ورزشگاه آزادی، یادگار امام (ره) و فولادشهر اوایل بهمن‌ماه به ایران سفر كنند.

این در حالی است كه این سه ورزشگاه هنوز به استاندارد لازم نرسیده است. AFC حتی برای آگاهی تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان 22 فاكتور مهم را برای رسیدن به استانداردهای موجود، به باشگاه‌ها ارسال كرده بود اما در این اوضاع، وضعیت استادیوم یادگار امام (ره) شرایط مناسبی ندارد و این احتمال هست كه مسابقه‌های صبای قم در ورزشگاه دستگردی یا تختی تهران برگزار شود. گفته می‌شود استادیوم تختی فاقد اتاق كنفرانس مناسب است. برای همین ورزشگاه دستگردی در اولویت است.

برنامه ریزی آسیایی

فصل پیش، در هنگامه برگزاری لیگ قهرمانان آسیا، محل مسابقه‌های سپاهان از اصفهان به تهران تغییر کرد. پیش تر، سپاهان گمان می‌کردباز هم می‌تواند در استادیوم نقش جهان به میدان برود. اما سخت‌گیری کنفدراسیون فوتبال آسیا، این اجازه را به سپاهان نداد. اتفاقی که ساکت، مدیرعامل سپاهان را بر آن داشت که استادیوم فولاد‌شهر را برای مسابقه‌های خانگی سپاهان در نظر بگیرد. فولادشهر به استانداردهای کنفدراسیون فوتبال آسیا نزدیک‌تر بود.

به همین دلیل، فولاد شهر به استادیوم خانگی سپاهان در مسابقه‌های بین‌المللی تبدیل شد. رهنما، مدیر مجموعه ورزشی فولاد شهر خبر می‌دهد که در مدت یك ماهه ظرفیت اتاق كنفرانس به 100 نفر افزایش یافته است. در حالی که هنوز جایگاه خبرنگاران و VIP فولاد شهر سقف ندارد.مدیران ذوب‌آهن حالا برای رفع مشکل بزرگتری دست به کار شده‌اند؛ اسکوربورد. فولاد شهر فاقد اسکوربورد است. اسکوربوردی که خریداری و نصب آن 350 میلیون تومان هزینه دارد. ذوب‌آهن با پرداخت 75 میلیون به عنوان پیش پرداخت زمینه را برای نصب اسکوربورد فراهم کرده است. البته فولاد‌شهر مشکلات دیگری هم مثل نور ورزشگاه، mixe zone دارد. نور این استادیوم نیز 700 لوکس است و طبق قوانین AFC حداقل نور استادیوم باید 1200 لوکس باشد.

برای به استاندارد رسیدن فولاد شهر، مسئولان سپاهان تا حالا دخالتی نکرده‌اند و مسئولان ذوب‌آهن به تنهایی برای آماده کردن استادیوم فولادشهر دست به کار شده‌اند. آنها البته در جریان لیگ قهرمانان به بخشی از هزینه‌های از دست رفته خود می‌رسند. گفته می‌شود ذوب‌آهن برای هر یک از بازی‌هایی که در فولادشهر برگزار می‌شود، 6 میلیون تومان دریافت می‌کند. همچنین هزینه هر تمرین پیش از مسابقه، 600 هزار تومان است. معمولا یک روز قبل از مسابقه هر دو تیم یک جلسه تمرین در زمین مسابقه دارند و البته سپاهانی‌ها عادت دارند چند جلسه تمرین در فولادشهر انجام دهند.

مشكلات ورزشگاه صبا

مسیر فرودگاه امام خمینی(ره) تا ورزشگاه یادگار امام قم یک طرفه است. موضوعی که در سال‌های اخیر حساس نبود. اما حالا برای مسئولان صبای قم مهم است که این مسیر دوطرفه باشد. البته بخشی از کارهای لازم برای تغییر این مسیر انجام شده است. با این وجود، مشکلات ورزشگاه یادگار امام(ره) بیشتر از دو ورزشگاه دیگر است. به غیر از زمین چمن استادیوم که شرایط مطلوبی دارد، در بقیه موارد حتی تیرهای دروازه هم استاندارد نبود طوری که پرچم‌های کرنر هم باید تغییر کند.

آنها البته تمهیداتی انجام داده‌اند برای مثال تیرهای دروازه که فلزی بود حالا فایبرگلاس است. جهان‌بینی، رئیس تربیت‌بدنی قم در این رابطه می‌گوید: «باید به ما کمک شود. چون ما برای اولین‌بار است که می‌خواهیم میزبان لیگ قهرمانان آسیا باشیم؛ یعنی تجربه لازم را نداریم.» هنگام برگزاری مسابقه رفت صباباتری – ابومسلم، شهبازی ناظر مسابقه بود. بعد از این مسابقه، ناظر بازی از ورزشگاه بازدید کرد و بزرگترین مشکل این استادیوم را نبود اسکوربورد دانست.

هنوز تدبیری برای حل موضوع اسکوربورد اتخاذ نشده، درست مثل معضل صندلی‌های ورزشگاه. سکوهای این استادیوم بتونی است و از نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ایراد دارد. جهان‌بینی می‌گوید: «ورزشگاه قم 7، 8 تا اشکال دارد. به نظر من، قضاوت در مورد نرسیدن استادیوم به لیگ قهرمانان زود است.» طراحی mixe zone در ورزشگاه سومین مشکل بزرگ مسئولان صباباتری قم است.

ورزشگاه آزادی تعهدی به AFC ندارد

جام ملت‌های آسیا در سال 2007، زمانی که تیم ملی در مالزی بازی می کرد، بعد از هر مسابقه دو بلیت در اختیار خبرنگاران قرار می‌گرفت. یکی برای حضور در کنفرانس مطبوعاتی و دیگری برای حضور در mixe zone. یعنی هر خبرنگار نمی‌توانست هر دو گزینه را انتخاب کند. در آنجا بود که برخی از خبرنگاران برای اولین بار با mixe zone آشنا شدند. اما تفاوت mixe zone با کنفرانس مطبوعاتی چیست؟ کنفرانس مطبوعاتی معمولا در یک سالن برگزار می‌شود که اغلب مربیان دو تیم در آنجا حضور پیدا می‌کنند. ولی mixe zone به فاصله رختکن تا اتوبوس تیم می‌گویند.

به این ترتیب که در این فاصله سه جایگاه در نظر گرفته می‌شود؛ یکی برای رادیو، یکی برای گزارشگران تلویزیون و سومی برای خبرنگاران رسانه های نوشتاری. بعد از هر مسابقه هنگامی که اعضای یک تیم از این مسیر گذر می‌کنند، اگر تمایل به مصاحبه داشته باشند، در یکی از این سه جایگاه قرار می‌گیرند. اما استادیوم آزادی به عنوان با امکانات‌ترین ورزشگاه کشور فاقد طراحی mixe zone است.

در حالی که مدیر این مجموعه دغدغه‌ای برای تعبیه چنین جایگاهی ندارد. ضیاء آذری می‌گوید: «ما تا به حال کاری برای این کار انجام ندادیم. البته ما 40 روز پیش به علی‌آبادی نامه زدیم تا این قضیه را پیگیری كنند. سازمان ورزش هم به فدراسیون نامه زد اما فدراسیون تا حالا اقدامی نكرده البته آنها می‌خواستند با یك شركت قرارداد ببندند تا در مورد ترمیم استادیوم آزادی اسپانسر شود، اما قراردادی بسته نشد. چون ما تعهدی نسبت به AFC نداریم و لزومی ندارد که اولتیماتوم کنفدراسیون فوتبال آسیا را در نظر بگیریم.

هر وقت که درخواستی به دست ما برسد، ما هم دست به کار می‌شویم.»باشگاه پرسپولیس برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا، کمیته بین‌المللی تشکیل داده است.کریم‌پور، عضو روابط بین‌الملل فدراسیون در این کمیته نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. همکاری او با پرسپولیس البته قرار بود پنهان بماند. اما به هر حال، باشگاه پرسپولیس آنها را برای این روزها در نظر گرفته است. درست برخلاف باشگاه استقلال که ظاهرا هنوز روی لیگ برتر متمرکز است این باشگاه تاکنون اقدامی انجام نداده.

طبق گفته مدیر روابط‌عمومی استقلال، قرار است به زودی جلسه‌ای با موضوع لیگ قهرمانان آسیا برگزار کنند. او می‌گوید:« مطمئنا در این جلسه این موضوع را بررسی می‌کنیم. همانطور که پرسپولیس برای لیگ قهرمانان کمیته‌ای تشکیل داده، ما هم بی‌کار ننشسته‌ایم و برای اینکه در آینده به مشکل بر‌نخوریم، کارهایی خواهیم کرد.»

مشكلات ورزشگاه آزادی

به گفته مدیر روابط بین الملل فدراسیون فوتبال، استادیوم آزادی هم برای رسیدن به استانداردهای کنفدراسیون فوتبال آسیا باید تدابیری بیندیشد. با گذر از اینترنت وایرلس و mixe zone ، اسکوربورد یکی دیگر از مشکلات این استادیوم است. اسکوربود البته در ورزشگاه آزادی وجود دارد. اما این فصل، هنگامی که تبلیغات الکترونیکی برای اولین بار در استادیوم نصب شد، آن از کار افتاد. آذری البته در این رابطه توضیحی نمی‌دهد، چون همچنان معتقد است که تعهدی نسبت به مسئولان AFC ندارد. اما او در مصاحبه‌های قبلی خود گفته بود که اشکالات اسکوربورد در حال برطرف شدن است.با همه اینها، مشكل اصلی استادیوم آزادی نور كافی است. گفته می‌شود نور این ورزشگاه 800 لوكس است. در حالی كه حداقل نور استاندارد 1200 لوكس است. به هرحال تا بهمن‌ماه باید منتظر ماند و دید كه واكنش كنفدراسیون فوتبال آسیا نسبت به وضعیت سه ورزشگاه آزادی، یادگار امام (ره) و فولادشهر چیست

[AntAreS]

طاووس استقلال با پاهای پوشش داده نشده


مجموع عملكرد استقلال در لیگ هشتم تا اینجای كار بسیار خوب و حتی در برخی موارد فراتر از حد انتظار بوده است. زدن 50 گل در 22 مسابقه آماری است كه تا به حال در تاریخ لیگ ایران مشاهده نشده است و چنانچه استقلال با روند فعلی به گلزنی خود ادامه دهد حتما یك ركورد عجیب و جاودانی در لیگ برتر را به ثبت خواهد رساند.
در مورد خط حمله یا به عبارت بهتر ماشین گلزنی استقلال باید به این نكته اشاره داشت كه این تیم بعد از پرسپولیس معروف دهه 60، اولین تیم است كه با همه شیوه‌های مرسوم و متداول قادر به گل زدن به حریفان است. اگر آن پرسپولیس با حضور عربشاهی، مایلی‌كهن، درخشان و پروین در خط میانی و فتح‌آبادی، محمدخانی و كارگر در خط حمله با تنوع حمالت خود همه حریفانش را زمینگیر می‌كرد، حالا استقلال بدون نیاز به تغییر نفرات و حتی در غیاب چند بازیكن كلیدی و مصدومش به راحتی هر چه تمام‌تر هم از كناره‌ها و هم از عمق به خوبی به دروازه حریفان می‌رسد، در ضد حمله هم توانایی‌های آبی‌ها غیرقابل انكار است، با اضافه شدن مدافعان سرزن در امر استفاده از ارسال‌های ایستگاهی هم هیچ كمبودی ندارد ضمن اینكه در مجموعه استقلال به حد كافی عنصر شوتزن به چشم می‌خورد تا وقتی همه راه‌های ورودی به محوطه جریمه حریفان اعم از زمینی و هوایی بسته شد، توپخانه دوربرد این تیم از پشت محوطه جریمه سنگر تیم مقابل را هدف بگیرد.
در واقع تیم‌هایی كه بتوانند مقابل ماشین‌ تهاجمی استقلال مقاومت كرده و از این تیم گل نخورند یا حداقل گل خورده را داشته باشند، مسلما تیم‌هایی با ساختار مناسب دفاعی هستند كه حتما باید مورد تقدیر و ستایش قرار بگیرند. هر چند چنین تیم‌هایی در لیگ برتر كمتر دیده می‌شوند و با توجه به تعدد افكار نه چندان كاربردی روی نیمكت تیم‌های لیگ برتری به نظر نمی‌رسد در شرایط فعلی تیمی بتواند مانع از قهرمانی استقلال در لیگ هشتم شود ولی همین وضعیت و ماشین تهاجمی‌ عالی استقلال دلیل نمی‌شود كه نسبت به دو اشكال عمده این تیم بی‌تفاوت بمانیم.
اشكال اول استقلال این است كه در امر حملات خود اصلا دارای تداوم نیست و این مورد تقریبا در تمام بازی‌های این تیم دیده می‌شود كه حملات 80 درصدی و پرتعداد و نفر این تیم به یكباره بدون دلیل فروكش می‌كند، آن هم در حالی كه هنوز حاشیه اطمینان و برتری تثبیت شده‌ای برای این تیم حاصل نشده است. در همین بازی آخر مقابل برق هم این حالت بعد از گل دقیقه 28 حسین كاظمی بر استقلال حاكم شد و تا پایان نیمه اول بازیكنان این تیم آنقدر بی‌انگیزه و كم اشتها به توپ ضربه زدند كه برق با نفرات جوان خود حاكم توپ و میدان شد و سرانجام گل تساوی را به ثمر رساند.
اما اشكال دوم كه از شروع فصل رفع نشده و در تمام مسابقات هم به شكل پای زشت طاووس خود را نشان می‌دهد وضعیت دفاعی استقلال است. به رغم حضور عناصر سرشناس در خط دفاع استقلال هنوز سازمان دفاعی این تیم نتوانسته استحكام لازم را آنچنان كه شایسته یك تیم قهرمان است به نمایش بگذارد. البته كاملا قبول داریم كه تیم‌های تهاجمی همیشه در خط دفاعی خود كم تعداد هستند و در ضد حملات دچار مشكل می‌شوند ولی مشكل اینجاست كه از 24 گل خورده استقلال، 17 گل در شرایط عادی تدافعی و با حملات حریفان وارد دروازه استقلال شده است و مسلما اگر درخشش طالب‌لو و مهار بیشتر از 40 موقعیت طلایی گلزنی حریفان نبود، آمار گل‌های خورده و باخت‌های استقلال می‌توانست دو برابر شود. به طور طبیعی هر تیم مدعی قهرمانی باید درون دروازه از یك سنگربان مطمئن بهره ببرد ولی حضور طالب‌لو و گلزنی‌های زیاد استقلال در حقیقت پاك كردن صورت مساله است چون میانگین بیش از یك گل خورده در هر مسابقه اصلا زیبنده یك تیم قهرمان نیست. آیا استقلال با این دفاع مقابل حریفانی سرسخت‌تر كه هر حمله این تیم را با حمله‌ای دیگر جواب می‌‌دهند، می‌تواند مقاومت كند؟
وقتی دفاع استقلال طی نیم ساعت پایانی بازی با برق در حالی كه چهار – یك از میزبان پیش است و با نفرات پرتعداد در نیمه خودی حضور دارد، چهار موقعیت گلزنی درون محوطه جریمه خود تقدیم برق می‌كند، آیا هواداران این تیم حق ندارند بابت رویارویی با حریفان متمول و تا بن دندان مسلحی چون الجزیره و الاتحاد نگران باشند؟ وضعیت تهاجمی استقلال رویایی است ولی اوضاع دفاعش اصلا رو به راه به نظر نمی‌رسد و امیر قلعه‌‌نویی كه به حق با توان مربیگری خود تیم درهم ریخته فصل گذشته استقلال را به یك مدعی قهرمانی و تیمی مقتدر تبدیل كرد، باید در فرصت باقیمانده نسبت به حل این معضل اقدام كند وگرنه...


منبع:روزنامه گل