مشاعره

[sise]

یکی برزیگرک نالان درین دشت
بخون دیدگان آلاله می‌کشت

همی کشت و همی گفت ای دریغا
بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت

[ARYAN-44]

تفاوتی نکند قدر پادشایی را
که التفات کند کمترین گدایی را
به جان دوست که دشمن بدین رضا ندهد
که در به روی ببندند آشنایی را
مگر حلال نباشد که بندگان ملوک
ز خیل خانه برانند بی‌نوایی را

[sise]

اگر شیری اگر میری اگر مور
گذر باید کنی آخر لب گور

دلا رحمی بجان خویشتن کن
که مورانت نهند خوان و کنند سور

[ARYAN-44]

رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما
فرمای خدمتی که برآید ز دست ما
برخاستیم و نقش تو در نفس ما چنانک
هر جا که هست بی تو نباشد نشست ما

[diana_1989]

ای سرو ناز حسن که خوش می روی با ناز
عشاق را به ناز تو هر لحظه صد نیاز

[sise]

ز کشت خاطرم جز غم نروید
ز باغم جز گل ماتم نروید

ز صحرای دل بیحاصل مو
گیاه ناامیدی هم نروید

[ARYAN-44]

دگر نه عزم سیاحت کند نه یاد وطن
کسی که بر سر کویت مجاوری آموخت
من آدمی به چنین شکل و قد و خوی و روش
ندیده‌ام مگر این شیوه از پری آموخت

[diana_1989]

تو ای عشق و تمام وجودم
تو بودو نبودم
فدای رخ تو همه عالم !

[sise]

مرا ببخش اگر لحظه هایم آبی نیست
ببخش اگر نفسم ، سرد و زرد و زنگاری است

بهشت من ! به نسیم تبسمی دریاب
جهان- جهنم ما را- ، که غرق بیزاری است

[diana_1989]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است