درست بودن و اشتباه بودن ساخته دست انسانهاست و در یک دوره زمانی میتونه اشتباه باشه و در یک دوره زمانی میتونه درست.
خوب یا ید ماهیت خارجی نداره و ما انسانها به طور تفاهمی یک مسئله رو خوب و یا بد تلقی میکنیم. و این تفاهم به همون صورتی که پدید اومد، میتونه به همون صورت در آینده تغییر کنه.
وقتی یک موضوعی در بین 10 نفر برای 9 نفر قابل قبوله و برای 1 نفر غیر قابل قبول، "خوب" برای عقاید 9 نفر تعریف میشه و عقاید نفر آخر "بد".
مثال ساده ای هست که بارها در زندگیمون شنیدیم و درس عبرت گرفتیم:
در یک جامعه 10 نفره یک نفر فکر میکنه که فقط خودش عاقله و 9 نفر دیگه احمقن، یقینا 9 نفر عاقل هستن و اون یک نفر احمق.
انسان موجودیه که گروهی زندگی میکنه، نه انفرادی. پس وقتی گروهی زندگی میکنه ناچاره که طبق قوانین جمع زندگی کنه. (این موضوع مربوط به انسانها میشه)