یه مساله ای که برای من جالبه اینه که ما تو ذهنمون هیچ رقمه به حذف شدن کره از صعود مستقیم فک نمیکنیم...
الان میگیم خدا کنه ازبک به کره ببازه ما هم لبنان رو ببریم و تو بازی های آخر هم خدا کنه قطر پرگل نبازه و ما مساوی رو بیاریم و تفاضل گل طوری بشه که صعود کنیم!(به صورت ناپلئونی)
تو این نحوه صعودمون به قول کیانوش جان هنوز اختیار صعود مستقیم کاملا دست خودمون نیست و ممکنه دقیقه نود و خورده ای قطر یه گل بیشتر بخوره و مساوی ای که با بدبختی تو سئول گرفتیم پر پر بشه.
حالا بیایم به یه احتمال دیگه فگر کنیم (که فرض اولیش شکست لبنان در تهران باشه):
به نظرتون اگه ازبکستان بزرگی کنه و کره رو ببره، برامون بهتر نمیشه و ما اختیار بیشتری تو بازی آخرمون نخواهیم داشت؟ در اون شرایط دیگه ما به بازی ازبک قطر فکر نمی کنه... دست هیچ قطری ای تو کار نیست و اگه بتونیم همون مساوی حالت بالا رو بگیریم با ازبک مستقیم رفتیم بالا...
در این شکل صعود ما شاهد یه حریفی هستیم که به آب و آتیش میزنه و ما هم با تاکتیک دفاعی کیروش بدون فکر به تفاضل گل چسبیدیم به دفاع!!با دید بر اینکه حتی بازی آخر به کره رو ببازیم، باز سوختنش از حالت حذف با تفاضل گل کمتره و ما میفهمیم که به رقیبمون (ازبک) نباید تو تهران ببازیم!
.
ولی چیزی که مشخص تساوی ازبک کره بدترین حالته... هر چند تو اون حالت هم صعود ما با کسب امتیاز در سئول تعیین میشه./
پ.ن: برد تیم ملی رو هم تبریک میگم... هر چند همین قطر رو خودمون آوردیمش بالا! زیاد نباید تو کف این برد باشیم حتی با وجود اینکه از همون روز اول مشخص بود که ایران - قطر در دوحه بازیه کلیدی ای خواهد بود./