مشاعره

[magmagf]

در كوله بار خاطره چيزي از اين تنها ببر
در كوچه هاي واپسين يادي از ان جانا ببر

شايد مرا از خاطره در قاب قسمت بنگري
اما نگو ياران چه شد انجا فقط وفا ببر

در غربت تنهايي ام ديگر مجال وصل نيست
اي شمع رخسار دلم امشب بيا يار را ببر

شعرم ز جان سر مي رسد تا بنگرد رخسار تو
موسيقي ام رنگ شب است بهر خدا نوا ببر

[sise]

روزگاري شد و كس مرد ره عشق نديد
حاليا چشم جهاني نگران من و تست

گرچه در خلوت راز دل ما كس نرسيد
همه جا زمزمه‌ي عشق نهان من و تست

گو بهار دل و جان باش و خزان باش، ار نه
اي بسا باغ و بهاران كه خزان من و تست

[Payan]

چقدر "ت"
يكي نيست "ب" يا "ش" بذاره؟

تو درياي من بودي آغوش واكن
كه مي‌خواهد اين قوي زيبا بميرد
حميدي شيرازي

[magmagf]

در پشت غبار خون و خاکستر بود
آشوب گلو بریدن و خنجر بود

می سوخت ردیف خیمه ای در آتش
انگار پر عبای پیغمبر بود

شب خنجر آب دیده دارد در دست
خورشید به خون تپیده دارد در دست

از گودی قتلگاه بیرون آمد
ای وای سر بریده دارد در دست

بازم "ت"

[sise]

خيالت خوش
تا بوي علف و عشق به پيراهنم پيداست
همواره و هنوز
همان روستائيم
تو
باور نمي كني از باران بپرس ...

سلام:
از روش من استفاده کنید!

[S.A.R.A]

"گیاه"

سلام
به پوست سبز آب ،
به پوست سبزه ی تو
که زیر پوست سفید روز می گردد
به دست تو ،
که از میان آن همه سبز
یمانند ساقه ی تر در می آید
و ساقه ی گل سرخی در شعر می گذارد

[sise]

دایم میانه‌ی دو بلا سیر می‌کند
هر کس شناخته است یمین و یسار خویش

صائب چه فارغ است ز بی‌برگی خزان
مرغی که در قفس گذراند بهار خویش

سلام:

این سلام فقط برا شعره سارا خانوم؟

[bb]

ویرایش شد

یارب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه دید و چه ها شنید

[boy iran]

دکانی بود در این حوالی
بست رفت تا بشم هوائی

[sise]

انگار کسي
يا چيزي گلويم را مي فشارد
صداي قلبم را کسي نمي شنود
حرفم را نمي فهمد
انتظارم را پاياني نيست

پس باز کن پنجره ها را

بگذار باران را بهتر ببينم
مي خواستم
روي اين شيشه باران خورده
با دستم
نقش تو را رقم بزنم
اسم تو را بنويسم
اما...
چشمانم باريد
دستانم لرزيد
باز با خود گفتم
هر گاه مرا به خاک سپرديد
در تاريکي گور
جايي را هم
براي آرزو هايم
بگذاريد ...