تبریک می گم برد تیم ملی رو و بازگشت امید رو .
اول کار یه نکته ای رو دوست دارم عنوان کنم :
با دیدن بعضی از پست های دوستان ! واقعا ادم می مونه ما اصلا چرا باید تیم ملی داشته باشیم ؟!! چرا فوتبال داشته باشیم ؟!
برای دوستان سوال ایجاد شده که بریم جام جهانی که چی بشه ؟!!!؟ خب تیمهای دیگه برای چی می رن جام جهانی ؟ همه میرن که قهرمان بشن ؟!
با احترام به نظرم بعضی از دوستان ! بهتره که با خودشون دو دو تا چهار تا بکنن !
نا امیدی از شرایط ملی و فدراسیون خنده و هزار تا مشکل دیگه قبول ولی به هر حال این تیم ملیه و باید با
دید ملی بهش نگاه بشه . ملی ، ملت ...
مردم
بعضی هم خیلی لطیف کما فه سابق سعی دارن با دید باشگاهی به تیم ملی نگاه کنن !!
یعنی اینقدر سخته برای یک روزی دل از تیم محبوب باشگاهیت بکنی عزیز ؟!!
الان ؛ وقتی داور سوت مسابقه رو می زنه ، دیگه مهم نیست سید مهدی به تیم دعوت نشده ، دیگه مهم نیست بازیکنی که از ریختش خوشت نمیاد بازی می کنه ، دیگه مهم نیست بازیکن محبوبت جایی در تیم نداره ، اصلا مهم نیست بازیکن تیم ملی رو چه رنگ هایی تشکیل داده اند چون اینجا همه سفید پوشیدند . مثل 78 . مثل 98 و مثل 2006 .
واقعا توی این چند روزه و درانواع و اقسام شبکه های مجازی و غیر مجازی چیزی که ادم رو ( حداقل من رو ) ناراحت می کرد و با چند خط بالا سعی کردم عنوان کنم
+
خب بعد از این عصبانیت خانمان سوز
.gif)
یه کم هم به بازی بپردازم :
از لحاظ کیفی میشه گفت بهتر از بازی مقابل کره و ازبکستان بودیم .
جدای از انتقادهایی که خودم به ترکیب کی روش داشتم دو نکته مثبت رو به نظرم این تیم داشت :
1- برگزاری اردوی چند روزه در دبی که باعث شد خیلی از حاشیه ها و به خصوص افکار منفی ( که نمونش رو همین جا هم می بینیم ) از تیم دور بشه
2- استفاده از ترکیبی که هماهنگی نسبی خوبی رو با هم داشتند
اما خب استفاده از منتظری در جناح راست اگر برای سد کردن اون قسمت قطر و بالا بردن میانگین قدی خط دفاعی بوده باشه خوبه ولی در غیر این صورت می شد با دعوت از حمودی زوج حمودی - حیدری رو خیلی خطرناک تر شکل داد .
و یا مثلا بازی ضعیف مسعود شجاعی و دور بودن این بازیکن از امادگی مشهود بود . می تونسیتم از سرعت خلعتبری و رضایی به جاش استفاده کنیم
اما به نظرم بازیکن برتر ایران جدای از قوچان نژاد " که باید ممنون باشیم برای کشف های کی روش "، به نظرم امیر حسین صادقی بود .
مدافعی که در حالت عادی شخصا هیچ وقت ریسک حضور در ترکیب ثابت اون هم تیم ملی رو نمی کنم و به صادقی ای بازی بدم که هر لحظه امکان داره سوتی های وحشتناک بده . اما دیشب خیلی خوب بود . دو توپ رو از جلوی مدافعان قطر دور کرد که می تونست گل رو بزنن . ستاره خط حمله قطر رو هم خوب مهار کرد .
سید جلال هم تقریبا همه توپ های هوایی رو مناسب دفع کرد .
میشه در ادامه هم به این زوج ( سید جلال - امیر حسین ) هم واقعا فکر کرد .
در پایان اشاره کنم که من عاشق این اما و اگر ها و این چرتکه انداختن هام
.gif)
.
دکتر صدر در مصاحبه ای به نکات خوبی اشاره کرد . اینکه صعود به جام جهانی یک طرف و این امیدواری و شور و شوق در ادامه هم یک طرف . اصلا مزه اش همینه که تا لحظه اخر جون بکنیم و امیدوار بشیم خیلی خوبه یا حالا مثل بازی ایران بحرین و ایران استرالیا می ریم هوا ! یا مثل بحرین ایران و کره ایران اب سردی روی پیکره نیم جانمان می ریزیم
در همین جا تشکر کنم از کیانوش عزیز و سایر دوستانی که به خوبی باز کردند انواع و اقسام صعود به جام جهانی رو .
هنوز کار سختی داریم . خیلی مشکلات در فوتبالمون داریم . خیلی ها به دلایلی ( تعصب ، بی زاری از کی روش ، کفاشیان و ..)
قلبا دوست ندارن این تیم به جام جهانی بره . ولی امیدوارم به خواست خدا و به هر شکلی بتونیم جام جهانی بریم و حداقل دل کسانی مثل من که هیچ تفاوتی براشون نمی کنه تیم ملی شون رو کیا تشکیل داده باشن و رییس فدراسیونش کیه و ... شاد بشه .
پ ن : کاش همه یه روزی دلهاشون پاک پاک باشه !!