مشاعره

[gazall]

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا
خانه کوچک ما سیب نداشت

[sise]

ترک ما سوی کس نمی‌نگرد
آه از این کبریا و جاه و جلال

حافظا عشق و صابری تا چند
ناله عاشقان خوش است بنال

[gazall]

لیک آنان که نمی دانستند زندگی یعنی چه رهنمایم بودن
من ندانستم وکس نیز مرا هیچ نگفت...
وصد افسوس که چون عمر گذشت معنیش می فهمم

[sise]

مثل يک بغض که نارس باشد
آسمان ابري و بي باران است
آه اگر وا نشود ...

[gazall]

دست افشان...پای کوبان می روم
بر در سلطان خوبان می روم
می روم بار دگر مستم کند
بی سر و بی پا و بی دستم کند

[sise]

در لبش ترانه‌ آب، از گدازه‌هاي درد
در دلش غمي مذاب، صخره صخره كوهوار

از سلاله‌ي سحاب، از تبار آفتاب
آتش زبان او، ذوالفقار آب‌دار

باورم نمي‌شود! كي كسي شنيده ‌است
زير خاك گم شوند، قله‌هاي استوار؟

[gazall]

روزی زسر سنگ عقابی به هوا خاست
بهر طلب طعمه پروبال بیاراست

[sise]

تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی

از همچو تو دلداری دل برنکنم آری
چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی

چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی

[gazall]

یار اگر رفت وحق صحبت دیرین نشناخت
حاش لله که روم من زپی یار دگر

[sise]

رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش
که شد ز شیوه چشم پر عتاب خجل