طوفان ژرمانیا ، غرق شدن بریتانیا
آلمان1:4انگلستان - گرفتار شدن شیرها در چنگال عقابهای اروپا...
وبسایت هواداران بایرن مونیخ و آلمان در ایران-امیرحسین پاک نژاد
اولین فینال زودرس جام جهانی با دیدار حساس تیمهای آلمان و انگلستان آغاز شد. گزارشکر تلویزیون ایران شروع به تشریح سابقه دو کشور می کند و با فلش بکی جالب اشاره به مسائل جنگ جهانی و تنها جام جهانی انگلیس دارد. در حالیکه مشکلات مردم بریتانیا و مردان سرزمین ژرمانیا به قرنها قبل باز میگردد یعنی زمانی که کشتیهای انگلیس به هرجای کره زمین سرک میکشیدند و همگان را در استعمار خود در می آوردند اما همواره در غلبه بر مردمان سرزمین ژرمانیا ناکام بودند.با چنین پیشینه ای و با نگاهی به تاریخ جام جهانی و جام ملتهای اروپا میتوان تنفر بی حد و حصر جزیره نشینان را نسبت به آلمانها احساس کرد. تاریخی که حکم به برتری همیشگی آلمان (به جزفینال 1966) برابر رقیب دیرینه دارد.
این دو تیم در شرایطی به مساف هم رفتند که هر دو گرفتار حواشی خاص خود بودند. آلمانها به شدت نگران مصدومیت شواین اشتایگر و بوآتنگ بودند و انگلیسها هم بعد از جنجال جان تری در تمرینات، این بار در مصاحبه قبل از بازی با خبرنگاران به مشکل برخورده بودند. اما به محض دیدن ترکیب آلمان خیالها بابت وجود قلب تپنده ژرمن (شوین اشتایگر)در میانه میدان راحت شد.
آلمان با ترکیب دیدار قبلی پا به میدان گذاشت . ترکیبی که در ظاهر ابتدایی 1-3-2-4 به چشم می آید اما تا پایان بازی هر شکلی بخود میگیرد و در آنسو انگلیسیها 2-4-4 کلاسیک خود را بازی میکردند.
سوت داور اروگوئه ای استرسها را به اوج رساند. هر دوتیم کاملا محتاط شروع به کار کرده و درپی محک زدن حریف بودند. انگلستان بیشتر صاحب توپ است اما حرکت خاصی دیده نمی شود تا اینکه ژرمنها با پاس پشت مدافعان اوزیل را در موقعیت تک به تک قرار میدهند اما ضربه کم جون وی توسط دیوید جمیز مهار می شود. هرچه دقایق ابتدایی بیشتر سپری میشود آلمانها راحت تر بازی خواسته خود را به حریف دیکته میکنند.
اشتایگر و خدیرا برخلاف بازیهای قبلی در اوج هماهنگی نشان میدهند و همین موضوع لمپارد و ژرارد پرآوزه را از جریان بازی خارج کرده تا اینکه مانوئل نوئر از کنار دروازه ضربه شروع مجدد خود را روانه زمین حریف میکند و میرو کلوزه با دوندگی و جنگندگی زیاد مدافع حریف (ابسون) را کنار زده و با ضربه تمام حرفه ای گل اول بازی را به ثمر می رساند. با نگاهی به ضربات شروع مجدد نوئر در تملم طول بازی میتوان گفت این گل ثمره یک کار از پیش تمرین شده بود. همه ضربات شروع مجدد نوئر به کناره های زمین بود بجز همین یکی و مشخص شد ضربات قبلی وی تنها در جهت گمراه شدن حریف به کناره ها (مخصوصا به سمت مولر) ارسال میشد. آلمانها از قبل به شکاف میانه دفاع انگلیس واقف بودند صدالبته باید به حرکت خوب کلوزه نیز که در تصاویر تلویزیونی مشخص بود و منجر به فریب دفاع حریف شد هم اشاره کرد و اعتراف کرد که وی در صحنه جام جهانی بازیکنی بسیار بزرگ است . همچنین کلوزه موفق شد با زدن این گل با رکورد پله افسانه ای در جامهای جهانی مساوی کند.
دقایقی بعد بازهم آلمانها کارهای ترکیبی خود را از جناح راست شروع کردند و روی حرکت خوب لام و خدیرا و مولر ، کلوزه بازهم در شرایط تک به تک قرار گرفت که ضربه وی با پاهای دیوید جیمز مهار شد. دقایقی بعد در حالیکه گزارشکر تلویزیون ایران از فقر تکنیکی کلوزه صحبت میکرد روی ضربه کرنر کلوزه صاحب توپ شد و با یک تو سر توپ زیبا جان تری و اشلی کول را به اغما فرستاد. اما ضربه او با برخورد به پای دیگر مدافعان راهی به دروازه حریف نبرد.
بازی در شرایطی ادامه داشت که هیچ چیز خاصی از انگلیسیها دیده نمی شد و باز هم روی حرکت خوب تیمی، مولر در موقعیت عالی قرار گرفت و با از خودگذشتگی پودولسکی را صاحب موقعیت کرد، لوکاس هم ابتدا نتوانست توپ را به خوبی مهار کند اما ضربه دقیق وی از بین پاهای دیوید جیمز بدل به گل دوم آلمان شد تا سایه حذف دوباره به دست ژرمنها بر سر انگلیس نمایان شود.
بعد از این گل انگلیس سریعا تغییر تاکتیک داد و تیم به آرایش 3-3-4 رسید تا اینکه روی سانتر ارسالی از جناح چپ آلمان آبسون اشتباه خود را جبران کرد و روی ضربه سر این بازیکن مردان سرزمین بریتانیا به گل رسیدند. نکته قابل توجه تشابه این گل با گل دیدار قبلی انگلیس بود. روی این گل تمام بازیکنان آلمان جایگیری اشتباه داشتند (بالاخص مرته ساکرو بواتنگ) و مانوئل نوئر هم تحت هر شرایطی تسلیم می شد.
لحظاتی بعد شوت سرکش لمپارد با برخورد به تیر افقی از خط دروازه گذشت که کمک داور در کمال تعجب دستور به ادامه بازی داد. حرکت نوئر هم در جمع کردن توپ جالب توجه بود که با نیم نگاهی به کمک داور توپ را سریع به آغوش کشید. مطمئننا این ضربه تلافی بود از فینال 1966 تا خود انگلیسیها هم طعم اشتباه داوری را بچشند.
به هرحال این نیمه با افت و خیز فراوان به پایان رسید. باید گفت در نیمه دوم کاپلو بزرگ از همان ابتدا اشتباه کرد و حرکت به دروازه آلمانها را با سه بازیکن تدارک دید که اکثرا خود ژرارد به دو مهاجم دیگر می پیوست و همین موضوع خط میانه انگلیس را ضعیف تر از قبل کرده و خدیرا و اشتایگر سلطنت خود را در میانه میدان آغاز کردند.
آلمانها در ابتدای نیمه دوم تنها در فکر مهار هجومهای حریف بودند و مشخص بود که یواخیم لو قصد دارد با مهار فشار اولیه برنامه بعدی خود را که ضد حملات وحشتناک ژرمنها هست پایه ریزی کند. در این برهه از بازی دوبازیکنی که در دیدارهای قبلی آلمان کم فروغ بودند، درخشانتر از همیشه بازی کردند. یکی آرنه فردریش بود که بهترین بازی تمام عمر خود را برای آلمانها انجام داد و وین رونی مغرور را با برچسب ناکام بزرگ راهی وطنش کرد و دیگری سامی خدیرا بود که در تمام جنگهای تن به تن و درگیریها شرکت میکرد و از طرفی با حمایت عالی از باستین شواین اشتایگر وی را در مسیر بازیسازی قرار میداد.
انگلیسیها سرگرم حملهات جسته و گریخته خود بودند که ناگهان گرداب تاکتیکی یواخیم لو ناوگان بریتانیا رو در هم نوردید و در این بین گویا سایه گرد مولر در زمین نمایان شد. مولری دیگر تبدیل به بمب افکنی دیگر برای ژرمنها شد و روی یک توپ برگشتی توماس مولر با اشتایگر همکاری کرد . بازی با توپ عالی اشتایگر و پاس او لقمه هضم شده را در دهان مولر قرار داد تا آلمان به گل سوم برسد و کار یکسره شود. لحظاتی بعد بازهم سانتر کات دار از 18 قدم آلمان به زمین انگلستان فرستاده شد و مسعود اوزیل با فراری زیبا و پاسی زیباتر توماس مولر را به گل دیگر رساند تا از این لحظه به بعد انگلیسیها لحظه شماریشان را برای سوت پایان بازی آغاز کنند. تعویضهای یواخیم لو هم تنها به منظور حفظ آمادگی بازیکنان تیم انجام شد و درحالی که آلمان با پاسکاری بیشمار در حال تمرین کردن و بازی دادن شیرهای کاغذی بود بازی با همین نتیجه 4 بر یک به پایان رسید.
بعد از این بازی همگان به قدرت جوانان آلمان پی بردند و از هم اکنون تیم مدعی آرژانتین با استرس فراوان به تاکتیکهای یواخیم لو فکر میکند. از نکات خوب این دیدار م یتوان به فضاسازی عالی تیم اشاره کرد و جایگیری استثنایی مهاجمان که باعث شد هر 4 گل آلمان از تمام نقاط 18 قدم به ثمر برسد. مثل تمام بازیهای این جام جناح چپ آلمانها کم اثرتر از سمت راست بود که دلیل آنهم خصوصیات کاملا تهاجمی پودولسکیست که طبیعتا نمیتوان از اون توقع چندانی در دفاع کردن داشت، با این حال بوآتنگ با حضور در دو بازی اخیر تحرکی خاص به بازی ژرمنها در این جناح بخشیده است.
آرنه فردریش تولد دیگری در این دیدار داشت . بدون تردید هیچ یک از ما تا به حال چنین بازی سطح بالایی از او ندیده بودیم. وقتیکه مدافعی با خصوصیات او اقدام به دریبل زدن (یه پا دو پا کردن) در روی خط هیجده قدم میکند تنها نشان از اعتماد به نفس بالای اوست. اشتایگر و خدیرا، لمپارد و ژرارد را محو کرده بودند به گونه ای که شواین اشتایر بارها آنها را به دنبال خود بازی میداد. اوزیل هم در اواخر بازی هنر خود را در حرکات تکنیکی به نمایش میگذاشت. پودولسکی همچنان لایق شماره 10 نشان میدهد . کلوزه چنان بازی کرد که شاید لوئیز ونگال هم قصد داشته باشد مانع خروج او از بایرن شود. کاپیتان لام و مولر با حرکات خود اشلی کول و جان تری را به معنای واقعی کلمه له کردند و کول حتی یکبار هم نتوانست خطری برای آلمانها باشد. تروخوفسکی بازهم با حضور در زمین عالی نشان داد و ماریو گومز هم ثابت کرد که نمیتوان کوچکترین امیدی به بازی او در تیم داشت و همگان خواهان حضور کاکائو و نهایتا کسلینگ بجای کلوزه در زمین هستند.
با دیدی گسترده تر به این بازی و گرفتار شدن شیرها در چنگال عقاب اروپا میتوان به پیشرفت بوندسلیگا پی برد. هر 11 بازیکن آلمان شاغل در بوندسلیگا و هر 11 بازیکن انگلیس شاغل در لیگ برتر بودند. پس بدون تعصب میتوان گفت بازیکنان بومی آلمان رشد بهتر و مسیر پیشرفت عالی تری را در قیاس با انگلیسیها طی کردند. در واقع نتیجه محدودیت ورود بازیکنان خارجی به این دو لیگ، در سیمای جدال دیشب نمایانگر برنامه ریزی و ملی گرایی آلمانها در عرصه فوتبال است.
درمجموع آلمان یکی از بهترین بازیهای 10 سال اخیر خود را در برابر رقیب دیرینه انجام داد و آنقدر خوب بود که اشتباه داوری هم به چشم نیامد. باید دید که آیا بازی روان و زیبای آلمان میتواند توپخانه آرژانتین را هم به خاموشی وا دارد یا مارادونای افسانه ای راه حلی برای برخورد با تاکتیکهای یوگی لو بر می گزیند. بی شک شاهد جدالی حساس بین آرژانتین پر مهره و با تجربه و آلمان جوان و با انگیزه خواهیم بود.