عرض ادب
همیشه این تایپیک رو دوست داشتم و هر وقت هم آنلاین میشم یه سر اینجا میزنم
از dg1 عزیز هم نیازی نیست تعریف و تمجید بشه ، هرکی دوسه بار اومده باشه تو این تایپیک میدونه که با اینکه خدمتش خیلی وقته تموم شده و نیازی به این تایپیک نداره ولی بازم میاد و کار بچه ها رو راه میندازه(داداش این هندونه ها رو بذار یه گوشه ، از دستت نیافته


)
صحبت های که میکنم نقض هیچ کدوم از حرفای قبلیم نیست
همچنان معتقدم که سربازی توی نیرو انتظامی از سازمان زندان ها تا راهور و مرزبانی و کلانتری و .... واقعا سخته
به هیچ وجه هم وکیل مدافع سپاه نیستم و نیومدم با یه پست نظر همه رو در مورد سربازی سپاه عوض کنم
اما یکی دو تا نکته توی مدت این چند ماهی که میام این تایپیک به ذهنم رسید که گفتنش خالی از لطف نیست
1 - هیچکس تا حالا دوبار نرفته سربازی ، که مثلا یه بار بره توی ارتش و یه بار بیاد توی سپاه خدمت کنه ، بعد این دوتا رو با هم مقایسه کنه ، واسه همین هرچی مقایسه در این زمینه میشه بر مبنای تحلیل های شخصی و شنیده هاست ، من خودم سرباز سپاهم ، بابام هم سی سال توی نیرو انتظامی بود ، چند سال توی یه شهرک نظامی بودیم که کلی سرباز نیرو انتظامی اونجا بود ، توی فک و فامیل و رفیق هم تا دلتون بخواد ارتش و نظامی و ... داریم ، الان هم خونمون افسریه است که از هر چهار نفر ، پنج نفر آشخورن و معدن پادگانه ، ولی با این حال معتقدم تا شخصا وارد یه ارگان نشید و از نزدیک با کم و زیاد کار آشنا نشید نمیتونید قضاوت کنید
نکته جالبی که من میبینم ، هیچکس به اندازه سربازای خود سپاه در مورد ارتش داستانهای باور نکردنی مطرح نمیکنن ، من هنوز خیلیا رو میبینم که همچنان بر این باورند که توی ارتش
باید 6تیغ کنی ، صبح به صبح دم دژبانی یه کاغذ روی صورت میکشن ، اگه صدا داد تنبیه میشی
2 - نکته و اشکال دوم اینه که خیلی خیلی کلی در مورد یه ارگان صحبت میشه ببینید ، ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی یه ساختمون چهار طبقه یا یه شرکت کوچیک نیستن که بگیم نیرو انتظامی سخته ، ارتش خوبه ، سپاه هتله ، محل سکونت و مدرک و محل پادگان و روحیات فرد و شرایط شخصی و هزار تا نکته دیگه تاثیر داره توی اینکه سربازی طرف راحت باشه یا سخت ، من لیسانسم ، توی هوافضای سپاه خدمت میکنم ، توی شهر خودم خدمت میکنم ، به صورت اداری میرم و میام ، کارم هم کاملا دفتری هست ( نیرو انسانی ) ، به هرکی اینا رو بگی ، فکر میکنه توی بهشت دارم خدمت میکنم ، ولی واقعا اینجوری نیست و به نسبت رفیقام که توی آموزشی باهم بودیم و الان اونا یه پادگان دیگه هستن ، و یا رفیقام که توی جاهایی غیر از سپاه خدمت کردن و از سربازیشون تعریف میکنن ، شرایطم یه مقدار تو مخی هستش
مثلا توی ایام عید با یکی دوتا از سربازای نیرو هوایی ارتش صحبت میکردم ، میگفت توی عید هم اداری میره و میاد و حتی ساعت 12:30تا نهایت 1 کارشون تمومه و میاد خونه ، و یا بچه های آموزشی توی 16 روز عید کلا دو روز شیفت داشتن توی پادگان و بقیه اش تعطیل بودن ، ولی ما6 روز توی پادگان بودیم که 5 روز هم خودشون واسمون استحقاقی رد کردن(کردن تو پاچمون) و کلا 5 روز استراحت شیفت داشتیم
یا اینکه بچه های آموزشی توی ماه یه روز به عنوان پاسبخش شیفت دارن ، ولی ما هفته ای یه روز( اولاش هفته ای دوروز بود) باید پاسبخش بشیم
یا اینکه من رفیقم که با دیپلم رفته بود ارتش میگفت من یه بار هم بالای برجک نرفتم ، ولی اینجا همه دیپلمه ها به جز معاف از رزم ها پست میدن
یا اینکه سربازای خیلی از پادگانها دیگه نماز که میشه جمع و جور میکنن میرن خونشون ، ولی من به خاطر فرمانده نه چندان محترمم ، بعضی روزا تا ساعت 5 هم باید وایسم
یا اینکه ما پنجشنبه ها تا 12 هستیم ولی ظاهرا پنجشنبه ها ارتش تعطیله
حتی توی پادگان ما کسایی هستن که خیلی راحت و بدون دلیل فرستادنشون شهرای دیگه مث گرمسار که خدمت کنن ، حالا یکی نیست بگه فایده پذیرش گرفتن چیه ؟
خواهشا سریع جبهه نگیرید و بگید که اینا که چیزی نیست ، کاملا قبول دارم که اینا هیچ کدومش پیش اون کسی که صدها کیلومتر اونور خونش داره خدمت میکنه سختی محسوب نمیشه ،
ولی بحث من اینه که شهر به شهر ، ارگان به ارگان ، پادگان به پادگان فرق میکنه و اصلا نمیشه کلی در مورد هر کدوم صحبت کرد
جو عمومی تایپیک روی نیرو انتظامی میچرخه ، و باعث شده که در جواب خیلی از سوالات یه نسخه از پیش آماده پیچیده بشه : اونم اینه که نیروانتظامی> ارتش> سپاه
تا اونجایی که من اطلاع دارم توی پادگان ما و خیلی از پادگانهای سپاه چیزی به نام 24-48 به تاریخ پیوست ، توی پادگان ما لیسانسه ها 24-24 هستن و دیپلمه ها در بدو ورود 48-24 و پایه اشون که 15-10ماه شد24-24 خدمت میکن ، دیپلمه ها همشون به جز معاف از پستها باید پست بدن
غذای رستوران و قلیون رو نمیدونم ولی توی پادگان ما تبعیدی هم داریم که به خاطر تخلفاتش 6 ماه فرستادنش اهواز ، الان برگشته
بچه هایی هم که تو این مدت دیدم واسه تسویه میان پایان دوره اشون همون استحقاقی و تشویقی هایی هست که استفاده نکردن ، 10-20 روز دیدم ولی دو ماه تا حالا ندیدم
یه سری موارد هم مثل کوتاه و بلند بودن موی سر و بند کشی پوتین و درجه( توی سپاه به لیسانس استوار دو میدن توی ارتش و نیرو انتظامی ستوان ، ولی با این حال درجه مال آبگرمکنه

) و کلاه و اینا به نظرم جزو اولویت های یه سرباز ( اولویت مث مرخصی) به حساب نمیاد ، من خودم با اینکه خیلی کاری به لیسانسه ها ندارن همیشه کچل میکنم
----------------------------------------------------
به هر حال حرف آخرم اینه که دوستان صرفا گول اسم سپاه رو نخورید ، اگه میخواین پذیرش سپاه بگیرین ، قبلش آمار اون پادگانی که قراره پذیرش بشین رو بگیرین چون ممکنه همچین آش دهن سوزی نباشه ، سربازی سپاه راحته ولی نه مطلق ، پذیرش سپاه یکی از اصلی ترین مزیتاش اینه که توی شهر خودت خدمت میکنی ( که البته کسی که توی ارتش و نیروانتظامی هم هست الزاما خارج از شهر خودش نمیافته و درصد بالایی هم توی شهر خودشون میافتن)
دوم اینکه( روی صحبتم بیشتر با سربازای نیرو انتظامی هست) ، آقا یه مقدار با سربازای سپاه مهربون باشید

، طرف سرباز راهور بود ، توی چشای من زل زده میگه ما سرباز سپاه ببینیم جریمه میکنیم


خب عزیز من آخه این چه منطقیه! قتل که نکردیم سرباز سپاه شدیم ، خیلی از دوستانی که توی ارتش و نیرو انتظامی هستن ، قبلش یه سری تلاشهای ناموفق

داشتن که بیافتن سپاه ولی خب به هر حال قسمت نبوده ، بعدش هم من یه اعتقاد دارم اونم اینه که :
سربازی زوره و از نظر عقلی ، شرعی ، عرفی ، انسانی و ... ، آدم زیر بار حرف زور نباید بره ، بنابراین هرکس به هر طریقی از جمله انواع معافیت ها ، جبهه باباش ، بسیج ، خرید خدمت ، جعل کارت ، قطع شدگی سر از بدن ، امریه و کلیه ترفندهای نوین بتونه از سربازی فرار کنه و یا کسری بگیره ایشالله نوش جونش باشه ، اینم بگم که ناموسا خودم یک روز هم کسری ندارم و باید 21 ماه مث مرد خدمت کنم ، اما حساب سربازی از دانشگاه جداست ، منظورم اینه که اون کسی که با سهمیه میاد دانشگاه شاید حقش نباشه روی اون صندلی بشینه ، ولی کسی که با همون سهمیه کسری میگیره حقشه
بازم اگه دوستان از حرفام ناراحت شدن معذرت میخوام
خیلی فک زدم ، قبول دارم
تا زود بدرود

