ضرب المثل هاي بومی و محلي ایران

[t.s.m.t]

Adam var ki, yemǝk üçün yaşayır, adam var yaşamaq üçün yeyir.

آدمی هست که برای خوردن زنده است،و آدمی هست که برای زنده ماندن می خورد.

[t.s.m.t]

Adam var ki, rǝhmǝt aparar,

آدمی هست که رحمت می برد(یعنی مردم همواره از او به خوبی یاد می کنند)

[t.s.m.t]

Adam var ki, lǝnǝt aparar.

انسانی هست که همواره مورد لعنت واقع می گیرد.

[t.s.m.t]

Adam qabağına çıxartmalı deyil.

به میان جمع بردنی ونشون دادنی نیست(در موقعی به کار می رود که فردی یه کارهایی بکند که موجب آبرو ریزی باشد و یا تحفه ای نباشد)

[t.s.m.t]

Adam qocalanda ikinci dǝfǝ uşaq olur.

در موقع پیری آدم برای دومین بار مانند بچه می شود.

[t.s.m.t]

Adam yanıla-yanıla adam olar.

آدم می سوزد و می سوزد تا آدم میشود.

[t.s.m.t]

Adam yıxıldığı yerdǝn qalxar.

آدم از جایی که زمین خورده بلند می شود.

[t.s.m.t]

Adam gedǝr, adı qalar.

آدم می رود و تنها اسمش باقی می ماند.

[t.s.m.t]

Adam gǝrǝk arxasız olmasın.

آدم باید بی یاور نباشد.

[t.s.m.t]

Adam gǝrǝk özü öz hǝkimi olsun.

آدم باید خود دکتر خودش باشد(منظور بیماری عادی نیست،دردی که برای خودت درست کردی فقط خودت درمانش را می دینی.)