به بهانه اقدام ارزشمند مدیران رسانه ملی؛
چه کسی تاوان آب بستن به سریال «ستایش» را می‌دهد؟
دستور توقف پخش سریال «ستایش 2» در شرایطی حین نمایش از سوی رئیس سازمان صداوسیما به واسطه کیفیت پایین صادر شد که این رویداد نادر در تاریخ صداوسیما، علاوه بر آنکه نویدبخش توجه بیشتر به کیفی‌گرایی تلویزیون است، این پرسش را پیش کشیده که در صورت وقوع چنین امری، با ناظران تولید این سریال در مراحل گوناگون تولید و پخش برخورد خواهد شد؟
به گزارش «تابناک»، توسعه سریال‌های موفق در تلویزیون جزو رویکردهای معمول در تلویزیون‌های معتبر است و صداوسیما نیز در مواردی همچون «کلاه قرمزی» و «پایتخت» توانسته از این ظرفیت بهره‌برداری بکند و به طور نسبی شاهد تنزل کیفیت سریال نباشیم، هرچند حتی در فیلم‌های سه‌گانه نیز معمولاً کاهش کیفیت رخ می‌دهد، اینکه این مجموعه‌ها حداقل در تراز آثار قبلی ماندند و همچون برخی مجموعه‌ها، در دومین فصل تنزل شدیدی نداشتند. با این حال همه تجربیات اینچنینی موفق نبودند و «ستایش» یکی از آنهاست.
«ستایش» به کارگردانی سعید سلطانی و با ایفای نقش بازیگرانی چون داریوش ارجمند، جمشید مشایخی، محمود عزیزی، زهرا سعیدی، شیوا خنیاگر، نرگس محمدی، مهدی پاکدل، مهدی سلوکی، سیما تیر انداز، رامسین کبریتی و... جمعه شب‌ها حدود یک ساعت روی آنتن شبکهٔ سه سیمای جمهوری اسلامی ایران می‌رفت؛ فیلمی که علاوه بر چهره کردن چند بازیگر از جمله نرگس محمدی، توانست اقبال نسبی مخاطبان را جلب نماید.
پخش سری نخست این مجموعه از جمعه، دوازدهم آذر ماه ۱۳۸۹ آغاز شد و در ششم آبان ۱۳۹۰ به پایان رسید و در پی جذب وسیع مخاطبان فصل نخست این سریال، پیرنگ داستانی فصل دوم سریال بنا نهاده شد و تولید سریال به سرعت پیش رفت تا پس از پخش ۴۴ قسمت از این مجموعه، پخش سری دوم این مجموعه از جمعه ۲۷ دی ۱۳۹۲ آغاز شود؛ اتفاقی که همچنان از شبکه سوم سیما استمرار دارد. با این حال کیفیت فصل دوم به خصوص در بحث داستان و به شدت آب بستن به داستان و بازی‌های تصنعی برخی بازیگران، عملاً فصل دوم را فاقد جذابیت‌های فصل نخست ساخت.
در این میان به تازگی عزت‌الله ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما پس از دیدن آخرین قسمت پخش شده از مجموعه تلویزیونی ستایش که جمعه گذشته از شبکه سوم سیما به نمایش درآمد، با گلایه از کیفیت پایین ساخت این مجموعه، خواستار توقف یا بازتدوین این مجموعه شده تا اندکی وضعیت کیفی این مجموعه بهبود یابد.
ضرغامی نسبت به بی محتوا بودن و به درازا کشاندن فیلم معترض بوده و دستور داده است اگر مشکل این فیلم با بازتدوین حل نمی شود، جلو پخش آن از همین آغاز گرفته شود تا تهیه کنندگان بدانند هر چیزی را نباید برای پخش تحویل صدا و سیما دهند؛ دستوری تاریخی که در نوع خود اگر نگوییم در تاریخ رسانه ملی بی‌سابقه بوده، قطعاً کم سابقه است و هرچند تولید یا پخش برخی مجموعه‌ها در چند دهه اخیر به دلیل حساسیت‌های سیاسی، امنیتی، قومی و مذهبی متوقف شده، اما هیچ‌گاه بحث کیفی به میان نیامده است.
آنچه مسلم است، این کار ارزشمند می‌تواند آغازی برای پاسخ به مطالبات عمومی در خصوص سطح کیفی برای تلویزیون باشد و اقدام رئیس سازمان صداوسیما به شدت قابل تقدیر است، به ویژه اگر این نگاه کیفی گرایی در عوض کمی گرایی، رویکرد کلیدی رسانه ملی شود و خلأ موجود در این بخش آهسته آهسته برطرف شود.
با این حال، این پرسش اساسی مطرح است که اگر واقعاً این کیفیت پایین سریال محل نقد است با ناظران رسانه ملی در مراحل تولید و سپس در بازبینی پیش از پخش سریال «ستایش 2» برخورد خواهد شد؟ شاید آنچه از عدم پخش سریال به عنوان درسی برای جلوگیری از تولید آثار کم کیفیت پراهمیت‌تر باشد، این برخورد است که باعث می‌شود ناظران رسانه ملی در تولید چنین مجموعه‌هایی سختگیرتر باشد و دیگر کیفیت آثار به سطحی نمی‌رسد که رئیس رسانه ملی اقدام به ورود مستقیم کند
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط nar nia
