مسابقه ی شاعر شناسی

[t.s.m.t]

کبریت های صاعقه
پی در پی
خاموش می شود
شب همچنان شب است
با این که یک بهار و دو پاییز
زنجیره ی زمان را
با سبز و زردشان
از آب رودخانه گذر دادند
دیدیم
در آب رودخانه همه سال
خون بود و خاک گرم
که می رفت
در شط
شطی که دست مردی
در موج های نرمش
آیینه ی خدا را
یک روز شست و شو داد!

محمدرضا شَفیعی کَدکَنی، زاده ی ۱۹ مهر سال ۱۳۱۸ از نویسندگان و شاعران امروز ایران است. تخلص وی در شعر م. سرشک است.
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در سال ۱۳۱۸ دربخش كدكن شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی، چشم به جهان گشود. شفیعی کدکنی دوره‌های دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند، و چندی‌ نیز به‌ فراگیری‌ زبان‌ و ادبیات‌ عرب, فقه،‌ کلام‌ و اصول‌ سپری کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات پارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت. او اکنون استاد ادبیات دانشگاه تهران است. او از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث شاعر خراسانی به شمار می رود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمی کرد.

وی سرودن شعر را از جوانی به شیوه کلاسیک آغاز کرد. ولی پس از چندی به سوی سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد .او با سرودن در کوچه باغ های نیشابور به نام‌آوری رسید. آثار شفیعی را می‌توان به دو گروه انتقادی و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی می‌شود، که بخشی از آن‌ها در زیر آورده شده‌اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعار در کوچه باغ‌های نشابور آوازه بیشتری دارد.

شفیعی کدکنی را باید در زمره ی شاعران اجتماعی بدانیم. او در اشعار خود تصویری از جامعه ایرانی در دهه ی ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب می دهد، و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده می نمایاند. دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ اسلامی و بخصوص خراسان نشان می دهد.

آخرین برگ سفرنامه ی باران
این است
که زمین چرکین است

[t.s.m.t]

مسابقه ی 26:

گر بود چین سر زلف تو مأوای دلم
بشکفد غنچه ی صد عُقده ز صحرای دلم

بس که در عشق تو انگشت نما شد دل من
کودکان آمده اینک به تماشای دلم

سینه از عکس رخ مغبچگان بتکده شد
بانگ ناقوس برآید ز کلیسای دلم

سر و کاریست نه گر با دل دیوانه ی من
ز چه افکنده ی زنجیر جنون پای دلم

نرسد گر غم عشق تو به داد دل من
وای بر حال دلم،وای دلم،وای دلم

برو ای شیخ به بد نامی من طعنه مزن
دیرگاهیست که من عاشق رسوای دلم

نبود سرخی رخسار من از خون جگر
می نابی است فرو ریخته ز صهبای دلم

بسته بر سلسله ی موی دو صد سلسله دل
نیست خالی سر موئی که بود جای دلم

..............................................
..............................................

[halflife g]

رهی معیری هستش؟؟؟؟

[t.s.m.t]

رهی معیری هستش؟؟؟؟

نخیر، رهی معیّری نیست،

[فاطمه بیرانوند]

فروغی بسطامی آیا؟؟

[t.s.m.t]

فروغی بسطامی آیا؟؟

سلام،متأسفانه نخیر،

[barani700]

وحشی بافقی نیست آیا؟

[t.s.m.t]

وحشی بافقی نیست آیا؟

سلام،نخیر،

[t.s.m.t]

راهنمایی 1 از مسابقه ی 26:

می برد ناله ی زارم به فلک زاری دل
بین چه ها می کشم از دست گرفتاری دل

عاقبت خون شود از دیده بر آید بیرون
کز نیاید غم عشق تو به خونخواری دل

دوش دل از خم چوگان تو خوش بربودم
غمزه ات آمده اینک به طلبکاری دل

گِله از نرگس بیمار تو دارم نه زتو
تا کنون هیچ نپرسیده ز بیماری دل

بس به هم ریخته در چین سر زلف کجت
شانه را ره گذری نیست ز بیماری(1) دل

تیر دلدوز تو نازم که بدان سخت دلی
مانده درسینه تنگ از پی دلداری دل

زخم هر تیر که در سینه دهان بگشاید
زیر لب خنده نماید به گرفتاری دل

هر کجا بیند و بستاند و با خود ببرد
مه من آمده گویا به خریداری دل

همه دلها ز تو رنجیده به غیر از دل من
آفرین بر دل و رحمت به وفاداری دل

اهل عالم همگی مست زهم صحبت مست
شده سرمستی..... ز هشیاری دل

(1):به علت در دسترس نبودن منابع مختلف و سند اصلی،اصل این قافیه مبهم ماند.

[t.s.m.t]

راهنمایی 2 از مسابقه ی 26:

خیال دانه ی خالونله(1) دولدی خانه ی دل
بیر آشیانه ی مور اولدی آشیانه ی دل

بولور بو مطلبی دل دلبریله دل بیردور
اولا هر عاشق بی دلده گر نشانه ی دل

وصال کویینه یوخدور کؤنؤلده ن ئوزگه قاپی
کی باب عرش معلا دور آستانه ی دل

حکایت لب یار و حدیث دانه ی خال
یئتر تمامه،تمام اولسا آب و دانه ی دل

أوزینده فکری بودور أوز حقیقتین گؤرسؤن
دیلینده کلمه ی"ارنی"اولوب ترانه ی دل

خیال زولفله زنجیره واردی عاقل ایکن
اولوب بو سلسله سر رشته ی بهانه ی دل

ادب سرای محبتده آدلانوب ممشوق
ائدر ادب سیزه تأدیب تازیانه ی دل

أوره ک دؤیؤنمه سی،فریاد و ناله زمزمه سی
اولوبدی غم گونی چنگ و نی و چغانه ی دل

بو قدر وئرمه دیلیم قصّه ی دِله تفصیل
کی قورخورام دوشه دیلده ن دیله فسانه ی دل

سرشک آلیوی ----- لعل تک یؤزه سال
نه وقته ساخلیه جئکسن،دولوب خزانه ی دل