مواد مخدر و مشروبات الکلی (کلیۀ اخبار و بحث های مرتبط)

[sise]

من یه آشنایی میشناسم که برای ترک سیگار توصیه شده بود که مثلا به جای سیگار پسته بخوره.
چندی پیش که دیدمش ازش پرسیدم که سیگار میکشه؟ جواب داد که نه تنها سیگار را ترک نکرده بلکه به پسته هم معتاد شده!!!!

[mehraria]

تعريف:
به تمامي تركيبات شيميايي گفته مي شود كه مصرف آنها باعث دگرگوني در سطح هوشياري مغز شود. مثل حالت سرخوشي و لذت، خواب آلودگي و سستي.

انواع:
1)depressant
مواد مخدري كه واكنش هاي مغز را اهسته ميكند.
اثرات:
- كم شدن سرعت تنفس و ضربان قلب - كم شدن فشارخون - خواب اور
مثال: هروئين - ترياك - مورفين
2)stimulant
مواد مخدري كه به سيستم عصبي بدن سرعت ميبخشد.
اثرات:
- بيشتر شدن سرعت تنفس و ضربان قلب - بيشتر شدن فشارخون
*براي ايجاد احساس هيجان و جلوگيري از خواب استفاده ميشود.
مثال: كوكائين - نيكوتين
3)hallucinogen
مواد مخدري كه باعث حالتهايي مثل هذيان ميشود.
اثرات:
- از دست دادن حافظه - لرزش - حالت استفراغ - عوض شدن اخلاق
مثال: LSD - PCP
4)inhalnt
مواد مخدري كه از طريق استنشاق (توسط دماغ) استفاده ميشود.
اثرات: - اهسته شدن فرايند مغز - بيشتر شدن ضربان قلب - سردرد
مثال: ماريجوانا
برخي سرعت مسموميت توسط مواد مخدر:
- خوردن: بين 20 تا 30 دقيقه
- تزريق كردن
a) رگ: بين 15 تا 30 ثانيه
b)ماهيچه: بين 3 تا 5 دقيقه
- استنشاق: بين 5 تا 8 ثانيه
- ريختن در چشم: بين 3 تا 5 دقيقه
- ايا ميدانستيد بزرگترين کشور توليد کننده مواد مخدر جهان افغانستان است .
- ايا ميدانستيد از تقريبأ هر 20 نفر يک نفر در ايران “معتاد” است.

آثار موادمخدر بر بدن
مهمترين محل اثر موادمخدر بر مغز است. در مغز گيرنده هايي وجود دارد كه اين مواد بر آنها اثر مي كنند. اين گيرنده ها به 3 گروه تقسيم مي شوند:
1 _ اثر بر گروه اول سبب تنظيم و كاهش احساس درد، كاهش فعاليت مركز تنفس، يبوست و اعتياد مي شود.
2 _ اثر برگيرنده هاي دوم سبب كاهش احساس درد، افزايش حجم ادرار و ايجاد حالت آرامش مي شود.
3 _ اثر موادمخدر بر گيرنده هاي گروه سوم سبب كاهش احساس درد مي شود.
حدود بيست و پنج سال پيش مشخص شد كه در بدن انسان موادي شبيه موادمخدر [مرفين] توليد مي شود كه مهمترين آنها به نام آندورفين ها و آنكفالين ها است. به طور طبيعي وقتي بدن دچار آسيب هاي دردزا و حوادث ناراحت كننده مي شود مغز اين مواد را ترشح مي كند و سبب كاهش احساس درد و ناراحتي مي شود.

[mehraria]

اثر موادمخدر بر روي سيستم پاداش
در شرايط معمولي وقتي بشر از انجام دادن كاري لذت ببرد و به عبارتي ديگر پاداش بگيرد، از مناطق پاييني مغز او موادي به اسم دوپامين و نوراپي نفرين ترشح مي شود و بر روي قشر و ساير مراكز حياتي آن اثر مي كند و احساس لذت و پاداش به او دست مي دهد و سعي در تكرار آن عمل دارد. يكي از آثار مهم موادمخدر فعال كردن همين سيستم است.بنابراين كساني كه يك بار با اين مواد آشنا مي شوند چون سيستم پاداش در مغز آنها تقويت شده، تمايلي شديد به تكرار مصرف آنها پيدا مي كنند.از بين موادمخدر هروئين خيلي راحت تر در چربي حل مي شود. مغز انسان مقدار زيادي چربي دارد، بنابراين در مقايسه با مرفين و مشتقات آن، هروئين پس از مصرف در طي زمان كوتاه تري روي مغز اثر مي كند بنابراين آثار پاداش دهنده و خوشي آور و ضد درد سريع تري دارد.كدئين كه از مشتقات ترياك است به آساني در سيستم گوارش جذب شده و در بدن تبديل به مرفين مي شود. در يك مطالعه روشن شده كه در معتادان، يكي از آثار مصرف موادمخدر كاهش جريان خون در بعضي از نواحي مغز است.
اما گذشته از آثار ثابت شده مواد مخدر، مردم ممكن است با باورهاي غلط زير، اقدام به مصرف آنها كنند.
1- براي تسكين درد: اين مواد واكنش انسان را نسبت به حس درد كاهش مي دهند و روي عامل اصلي ايجاد درد هيچگونه اثري ندارند. بسياري از بيماري هاي بشر با درد همراه است، از جمله اضطراب، افسردگي، بيماري هاي استخوان و مفاصل، سرطان ها و بيماري هاي عفوني.اما مصرف كنندگان و توصيه كنندگان به مصرف مواد توجه ندارند كه نسبت به اثر ضد درد اين مواد تحمل ايجاد مي شود. يعني مثلا در پنجمين مصرف براي اينكه همان درد اوليه كاهش يابد بايد مقدار بيشتري مصرف شود، كه اين مقدار گاهي تا 30 برابر مقدار مصرف اوليه لازم مي شود.
2 _ عقيده غلط ديگري كه وجود دارد، اثر اين مواد بر روي بيماري هايي مثل قند يا ديابت است. به نظر مي رسد چنين باورهاي غلطي توسط قاچاقچيان دامن زده مي شود تا درآمد مالي بيشتري كسب كنند. يا مصرف كنندگان اين ادعا را مطرح مي كنند تا خود را گناهكار جلوه نداده، بگويند ما براي پيشگيري يا درمان اين بيماري ها، مواد مصرف مي كنيم. در هيچ تحقيق علمي اثر پيشگيري كننده و درماني براي اين مواد ثابت نشده است.
3 _ گاهي افراد بي اطلاع توصيه مي كنند كه مصرف موادمخدر براي كاهش آلام روحي و اضطراب و افسردگي و ساير بيماري هاي رواني كه نسبتا شايع و به شدت آزاردهنده هستند، مفيد است.اضطراب معمولا باتنگي نفس، احساس خفگي، تپش و احساس ناراحتي در قلب، سنگيني سر، احساس درد و ناراحتي در شكم و درد در ساير قسمت هاي بدن همراه است.تفكر غلط اثر تسكيني موادمخدر بر بيماري هاي رواني و اضطراب از آنجا ناشي شده كه اين مواد داراي اثر تسكين بخش و آرام بخش هستند، هر ماده آرام بخشي علائم ظاهري اضطراب را كاهش مي دهد، اكثر بيماري هاي روحي همراه اضطراب هستند، افسردگي كه بيماري قرن است در بسياري از موارد همراه با اضطراب است. بنابراين در اوايل مصرف، شخص كه به هر علت دچار اضطراب و ناآرامي روحي است ممكن است با مصرف مواد احساس آرامش كند. اما اين پديده ثابت شده كه در افراد مضطراب و ناآرام پس از اولين مصرف، خطر اعتياد بسيار بالا است و مواد اعتيادآور قطعا پس از مدتي، خود افسردگي زا و به تبع آن اضطراب آور خواهند بود.يعني در نهايت نه تنها با مصرف موادمخدر افسردگي، اضطراب و آلام روحي انسان كاهش مي يابد، بلكه تشديد هم مي شود زيرا تغيير خلق و ايجاد حالت شادي كاذب توسط موادمخدر فقط در اوايل مصرف ايجاد شده است.نوجوانان و جوانان در مقطعي از زندگي خود هستند كه بحران و ناآرامي روحي و اضطراب فراواني دارند و به همين دليل است كه با اولين آشنايي ها خطر اعتياد در آنها زياد است. نوجوان روابط اجتماعي و خانوادگي آرام و حمايت كننده اي لازم دارد تا آلام روحي او كاهش يافته به سمت اعتياد نرود.
4- توصيه ديگري كه ناآگاهان براي مصرف موادمخدر دارند در مورد مشكلات روابط جنسي مردان به خصوص مردان جوان است. مشكلات جنسي در آنان معمولا ريشه در هيجانات و اضطرابات شخص دارد اگر اين مواد در موارد نادري از مشكلات فوق بكاهد، در طولاني مدت باعث ايجاد افسردگي و كاهش ميل جنسي مي شود.
5 _ مواد مخدر يعني مشتقات مرفين حركات پيش برنده روده ها را كند مي كند و ترشحات آن را كاهش مي دهد.دردهاي دستگاه گوارش مي تواند ناشي از افزايش حركات دودي روده ها باشد. در اسهال اين حركت سريع و گاهي دردناك مي شود. در بسياري از هيجانات و اضطراب ها حركات لوله گوارش مختل شده، افزايش يا كاهش مي يابد. مثلا در روده هاي تحريك پذير عصبي دل درد، دل پيچه يا اسهال و يبوست متناوب وجود دارد. اگر مبتلايان به اين بيماري ها با موادمخدر آشنا شوند، خطر اعتياد جدي است. مثلا در مورد اسهال كه همراه با افزايش حركات روده اي است، اگر مشتقات ترياك در دسترس شخص بيمار قرار بگيرد با توجه به كند كردن حركات پيش برنده روده و بهبود ظاهري اسهال خطر اعتياد بعدي را دارد.
6 _ متأسفانه بعضي از كساني كه پس از رانندگي ممتد دچار خستگي مي شوند پس از چند بار مصرف و احساس رفع خستگي و سرخوشي كاذب، در دام اعتياد گرفتار مي شوند.
7 _ اين مواد حالت خمودگي، ابرگرفتگي شعور و با آگاهي ايجاد مي كنند يعني مي توانند بيداري بيش از حد بشر را كاهش دهند. زندگي پيچيده امروز، نياز به كار فكري زياد و گاهي خسته كننده دارد در واقع آدم هاي پركار و آنهايي كه در زندگي روزمره با مسايل پيچيده برخورد مي كنند مجبورند با تمام قواي فكري و ذهني خود وارد ميدان شوند. يعني بشر امروز براي تطابق با شرايط روزمره، بيش از حد بيدار و شايد دائم در حال جنگ فكري است، در حد اعلاي اين پديده بعضي آدم ها همانند خروس جنگي دائم هوشيارتر از مردم ديگر هستند. موادمخدر و الكل اين حالت بيداري بيش از حد را كاهش مي دهد. بنابراين آنهايي كه كار فكري شديد، يكنواخت و خسته كننده مي كنند با اولين آشنايي ها در معرض ابتلاي به اعتياد هستند و موادمخدر و الكل ابتدا آنها را آرام مي كند اما پس از مدتي قدرت مبارزه، كار و ثمر بخشي را از آنها مي گيرد.
8-قسمت اعظم دردهاي بشر روانزاد است، انواع كمردردها، پشت درد، سردرد، دل دردهاي مزمن، دردهاي عضلاني و استخواني، مي تواند جنبه رواني داشته باشد. كساني كه با مراجعه به پزشكان مختلف و استفاده از روش هاي مرسوم فرهنگي، تسكيني براي درد خود نمي يابند، در مقابل مواد مخدر بسيار آسيب پذير هستند.اين مواد اصل درد و عامل ايجاد كننده درد را از بين نمي برند فقط شخص را نسبت به درد بي تفاوت مي كنند.مثلا اگر كسي شكستگي داشته باشد، درد ايجاد شده سبب كم حركتي يا بي حركتي عضو شكسته شده مي شود و فرصتي براي محل شكسته ايجاد مي شود تا استخوان سازي صورت گرفته و محل شكستگي ترميم يابد اما مواد مخدر واكنش انسان را به درد كه همان بي حركتي و كم حركتي است از بين برده و عضو حركت كرده مي تواند جوش خوردن شكستگي را به تاخير بيندازد.
9 _ در مسير اعتياد بتا آندورفين ها كه مواد شبه مخدر درونزا هستند كاهش مي يابد، زيرا با ورود مواد مخدر خارجي به بدن سلول هاي مغز شخص معتاد تنبل شده و اين مواد درونزا را ترشح نمي كنند و مرفين خارجي جاي شبه مرفين هاي مفيد و توليد شده در بدن شخص را مي گيرد.بنابراين پس از ترك اعتياد و در حين آن كه مواد مخدر خارجي به بدن نمي رسد و مغز، ديگر مواد شبه مرفين درونزا ترشح نمي كند، درد و حالت روحي ناخوش و اضطراب و بي قراري در شخص زياد است كه البته پس از مدتي كه از ترك بگذرد مجددا مغز مواد لازم را ترشح خواهد كرد.
10 _ با كاهش آندورفين ها [مواد شبه مرفين درونزا] در مغز شخص معتاد و بدن او، خاصيت دشمن كشي مونوسيت ها كه از سلول هاي دفاعي بدن هستند كاهش مي يابد. بنابراين شخص معتاد نسبت به افراد سالم به عفونت ها حساستر است و زودتر مبتلا مي شود.
مواد مخدر آن دسته از سلول هاي دفاعي بدن را كه مسئول از بين بردن مهاجمان به بدن هستند، كاهش مي دهند و نيز با كاهش فعاليت آنها مي توانند سبب رشد سلول هاي سرطاني شوند.

[mehraria]

اعتياد و اثر مواد مخدر بر دستگاه عصبی مرکزی
موادی که دستگاه عصبی مرکزی را تغيير می دهند مواد روان گردان هستند (الکل ؛ نيکوتين ؛ کوکائين) و موادی امثال اينها که اعتياد به آنها مشکل بزرگ بعضی از جوامع امروزی است. همچنين کافئين که در قهوه و نوشابه ها يافت می شود از جمله مواد روان گردان هستند. تمام اين مواد می توانند باعث وابستگی روانی مصرف کننده شوند و مهم تر از آن اين است که باعث وابستگی جسمی نيز می شود.
اعتياد پاسخی فيزيولوژيک است که مصرف پی در پی مواد مخدر موجب آن می شود و عملکرد طبيعی نورونها و سيناپس هارا تغيير می دهد.هنگامی که عملکرد نورون يا سيناپسی توسط مواد مخدر تغيير کرد از آن پس آن نورون يا سيناپس به طور طبيعی به کار خود ادامه نمی دهد مگر با بودن موادمخدر.
شخص با مصرف پی در پی مواد مخدر به آن معتاد می شود و بدن او نسبت به آن ماده مخدر عادت می کند.شخص معتاد بايد با گذشت زمان مقدار ماده مخدر مصرفی اش را افزايش داده تا نياز بدنش تامين شود.نيکوتين ماده ای اعتياد آور است که در برگهای گياه تنباکو يافت می شود.اين ماده بسيار سمی است و حدود60 ميلی گرم از آن برای انسان مرگ آور است. نيکوتين سريعا وارد جريان خون شده و در بدن به گردش در می آيد.عملکرد نيکوتين در مغز شبيه به عملکرد انتقال دهنده عصبی استيل کولين است.
نيکوتين به دليل شباهت ساختاری با استيل کولين به محلهای مخصوصی در سلول عصبی که به طور طبيعی محل ها گيرنده های استيل کولين هستند متصل می شوند.اين جايگاهها از مراکز کنترل مغز هستند که بسياری از فعاليت های مغزی را کنترل می کنند.اتصال نيکوتين به سلولهای عصبی موجب تغييرات بسياری می شود پس از مدتی بدن فرد سيگاری تنها در حضور نيکوتين به جای استيل کولين به طور طبيعی کار می کند و در حضور حذف نيکوتين حالت طبيعی بدن مختل می شود.هنگام بدست آمدن اين حالت تنها راه برگشت بدن به حالت طبيعی کشيدن سيگار است.در اينجا است که می گوييم فرد سيگاری معتاد به کشيدن سيگار است.
داروهای روان گردان نوعی مواد مخدرند که در تسکين درد و القای خواب نقش بسزايی دارند. بسياری از اين مواد از گياهان تيره خشخاش به دست می آيند. مواد مخدری که از ترياک استخراج می شوند شامل: مورفين، هروئين و کدئين هستند. پزشکان برای تسکين درد بيماران گاه کدئين تجويز می کنند. مورفين نيز يکی از موثرترين تسکين دهنده های درد می باشد که امروزه در پزشکی مورد استفاده قرار می گيرد. گيرنده های درد محرکهايی که باعث درد می شوند را شناسايی می کنند.درد در بدن نقش اهميت زايی دارد درد به ما می گويد که يکی از بافتهای بدن ما زخمی و يا آسیب ديده شده است.وقتی عضوی آسيب ديده می شود از انتهای اعصاب آسيب ديده ی آن پيام هايی انتقال داده می شود که باعث احساس درد می شود.پيامهای عصبی حامل درد را به نخاع و سپس به مغز انتقال می دهند.پس از رسيدن پيام عصبی درد به طناب عصبی؛ پيام درد بوسيله گروهی از انتقال دهنده های عصبی به نام انکفالين ها سرکوب می شوند.زمانی که انکفالين ها به نورونهای نخاع می پيوندند از انتقال پيام به مغز جلو گيری می کنند .مواد مخدر عملکردی مشابه به انکفالين ها دارند و به گيرنده های پروتئينی درد در طناب عصبی می پيوندند و از انتقال پيام درد به مغز و احساس درد جلوگيری می کنند.

[mehraria]

مشروبات الکلي
-با نوشيدن مشروبات الکلي ، الکل بسرعت در معده و روده جذب شده و با انحلال در آب پلاسما وارد جريان خون مي شود. الکل چند مرکز را در مغز تحت تاثير قرار مي دهد. اين مراکز به ترتيب اثر عبارتند از :
1- بافت خاکستري که بزرگترين قسمت مغز است.سلولهاي اين بافت ، اطلاعات حسي شما را پردازش مي کند، فرآيند تفکر و هوشياري شما را به عهده دارد و آغازگر بيشتر حرکات ماهيچه اي شماست.
الکل در اين بخش ، کار مراکز رفتارهاي بازدارنده (نه نوروترانسميترهاي بازدارنده) را مختل مي کند. در اين صورت شخص پر حرف مي شود ، اعتماد به نفس بيشتري احساس مي کند و ديگر چندان به قوانين بازدارنده اجتماعي پايبند نيست.
پردازش اطلاعات حسي را کند مي کند در نتيجه شخص در حسهاي پنجگانه خود دچار مشکلاتي مانند تاري ديد، کاهش شنوايي ، بي حسي پوست و غيره مي شود و آستانه درد نيز در او بالا مي رود (درد را کمتر حس مي کند) فرآيندهاي فکري را متوقف مي کند و اين باعث مي شود شخص نتواند بخوبي قضاوت يا فکر کند.
2- دستگاه ليمبيک که احساسات و حافظه را کنترل مي کند. وقتي الکل بر اين بخش اثر مي گذارد شخص دچار احساسات اغراق آميز (مانند خشم ، پرخاش ، تهاجم) و ضعف حافظه مي شود.
3- مخچه که حرکت ماهيچه هاي بدن را هماهنگ مي کند. به زبان ساده ، مخچه با اثرگذاري بر سيگنال هاي حرکتي ماهيچه ها، دقيق و بي نقص بودن حرکات را کنترل مي کند و مانع لرزش اعضا يا ناشيانه بودن و بروز اشتباه در حرکات مي شود. با تاثير الکل بر اين بخش ، حرکات ماهيچه اي ناهماهنگ خواهد شد. علاوه بر هماهنگي حرکات ارادي ، مخچه هماهنگي حرکات ظريف موردنياز براي حفظ تعادل را نيز به عهده دارد؛ بنابراين با رسيدن الکل به مخچه ، شخص تعادل خود را براحتي از دست مي دهد. تلوتلو خوردن آدم مست به همين علت است.
4- بصل النخاع يا ساقه مغز. تمامي اعمال غيرارادي بدن مانند تنفس ، تپش قلب ، دما و هشياري را کنترل مي کند. وقتي الکل به مراکز بالايي بصل النخاع مي رسد به شخص احساس خواب آلودگي دست مي دهد که با افزايش BAC ممکن است به بيهوشي بينجامد. اگر BAC به قدري زياد شود که بتواند بر اين فعاليت ها اثربگذارد شخص ممکن است به کندي نفس بکشد يا فشار خون و دماي بدن افت کند و در نهايت به کاهش و توقف اين علايم حياتي و مرگ بينجامد

[AaVaA]

شايد شما تا به حال اطلاعات زيادي راجع به اعتياد و وابستگي به مواد مخدر، سيگار، قرص‌هاي شادي‌آور و غيره كسب كرده باشيد، اما جاي خالي ماد‌ه‌اي بسيار شايع كه تقريباً همه ي ما حداقل يك مرتبه آن را مصرف كرده‌ايم، به چشم مي‌ خورد. اكثر قريب به اتفاق مردم ساكن در كشورهاي غربي اين ماده را روزانه چند مرتبه مصرف مي ‌كنند و امروز در كشور عزيزمان، ايران نيز استفاده از آن رو به افزايش است.
اين ماده كافئين نام دارد. كافئين معمولا به ‌صورت قهوه يا چاي مصرف مي ‌شود و رايج‌ ترين ماده ي روان گردان در ممالك غربي است. در برخي نقاط جهان، مصرف كافئين كاملاً با رسوم فرهنگي روزمره ادغام شده است، مانند: وقت قهوه‌ در آمريكا يا زمان چاي در انگلستان. از آنجا كه مصرف كافئين تا اين حد فراگير است و مقبوليت وسيعي هم دارد، ممكن است، اختلالات مربوط به مصرف كافئين ناديده گرفته شود. كافئين در انواعي از نوشابه‌ها، غذاها و داروهاي گوناگون نسخه شده و نشده، وجود دارد.

كافئين چيست؟

اين ماده يك محرك رواني است. نيمه عمر كافئين در بدن انسان 3 تا 10 ساعت است و زمان رسيدن به اوج غلظت، 30 تا 60 دقيقه است. كافئين به آساني به مغز مي ‌رسد و باعث فعال شدن گيرنده‌هايي در مغز مي ‌شود. نتيجه ي نهايي اين فعاليت، افزايش برخي مواد شيميايي در مغز است.
يك فنجان قهوه به‌ طور معمول 100 تا 150 ميلي‌ گرم كافئين دارد. چاي حدود يك سوم اين مقدار، كافئين دارد. بسياري از داروهاي بدون نسخه حاوي يك سوم تا نصف كافئين موجود در يك فنجان قهوه هستند. برخي داروهاي ضد ميگرن و محرك‌هاي بدون نسخه حتي بيش از يك فنجان قهوه كافئين دارند. در كاكائو، شكلات و نوشابه‌هاي گازدار نيز مقادير قابل توجهي كافئين موجود است و مقدار آن در حدي است كه مي ‌تواند به ايجاد برخي نشانه‌هاي مسموميت كافئين در بچه‌هاي كوچك منجر شود.
در مجموع برخي از منابع معمول كافئين عبارتند از: قهوه ي تازه دم، قهوه ي فوري، چاي (دم‌كرده يا كيسه‌اي)، كاكائو، شكلات، نوشابه‌هاي گازدار مثل كوكا و برخي داروها.

سوء مصرف كافئين

كافئين تمام صفات مواد رايج داراي سوء مصرف را دارد.
اول اينكه كافئين به خصوص در مقادير پايين مي ‌تواند، به ‌عنوان يك تقويت ‌كننده ي مثبت عمل كند. تنها 100 ميلي ‌گرم از اين ماده در انسان مي‌ تواند، حالت سرخوشي خفيف ايجاد كند، ولي بايد به ياد داشته باشيم كه با افزايش ميزان مصرف، ديگر كافئين به‌ عنوان يك تقويت ‌كننده ي مثبت عمل نمي ‌كند و برعكس، موجب افزايش اضطراب و ملال خفيف مي ‌شود.
دوم اينكه، هم مطالعات انساني و هم مطالعات حيواني، بروز تحمل جسمي را نسبت به برخي از اثرات كافئين و نيز بروز نشانه‌هاي ترك را نشان داده‌اند.

ترك كافئين

ظهور علايم ترك، نشان ‌دهنده ي تحمل و وابستگي فيزيولوژيك است كه در نتيجه ي مصرف مستمر كافئين ايجاد مي ‌شود. در 50 تا 75 درصد افراد مصرف‌ كننده ي كافئين، نشانه‌هاي ترك بروز مي‌ كند. قطع ناگهاني مصرف و يا حتي كاهش در ميزان مصرف، به بروز سردرد به همراه اين علايم منجر مي‌ شود: بيمار از خستگي و خواب ‌آلودگي به‌ شدت شكايت مي‌ كند، دردهاي پراكنده ي عضلاني را تجربه مي ‌كند، مضطرب مي ‌شود، نشانه‌هاي خفيفي از افسردگي در او آشكار مي ‌شود. تهوع و استفراغ نيز ديده مي ‌شود و بيمار ميل شديدي به مصرف كافئين دارد.
نشانه‌هاي ترك كافئين 12 تا 24 ساعت پس از آخرين دوز شروع مي‌ شود و طي 24 ساعت تا 48 ساعت به اوج خود رسيده و سپس ظرف يك هفته برطرف مي ‌شود.گاهي پزشكان بنا به دلايل خاصي، بر اجتناب از مصرف كافئين توصيه اكيد مي‌ كنند، به ‌طور مثال، افرادي كه نشانه‌هاي اضطرابي دارند و يا مبتلا به اختلالات خواب به‌ صورت بي خوابي هستند، از اين جمله‌اند.
كافئين در افراد سالم با خطرات قلبي همراه نيست ولي به كساني كه بيماري قلبي دارند، غالباً توصيه مي‌ شود به دليل رابطه ي احتمالي كافئين و اختلالات ريتم قلبي، مصرف اين ماده را محدود سازند. كافئين ارتباط روشني با افزايش ترشح اسيد معده دارد و معمولاً به افراد مبتلا به زخم معده توصيه مي ‌شود كه از مصرف هرگونه محصولات حاوي كافئين خودداري كنند.
هرچند درباره ي تاثير كافئين در بروز نقايص مادرزادي اختلاف نظر وجود دارد، اما خانم‌هاي باردار يا شيرده احتمالاً بايد از محصولات حاوي كافئين پرهيز كنند.

روش ترك كافئين

نخستين مرحله ي كاهش يا حذف كافئين اين است كه فرد ميزان مصرف روزانه ي خود را مشخص كند. بهترين روش انجام اين كار، اين است كه از او بخواهيم، دفترچه‌اي براي ثبت مواد غذايي مصرفي خود تهيه كند. سپس تمامي منابع حاوي كافئين در رژيم غذايي و ازجمله اشكال گوناگون كافئين (مثل نوشابه‌ها يا داروهاي حاوي كافئين) را شناسايي و با دقت، ميزان مصرف آنها را ثبت كند. پس از چند روز ثبت ميزان مصرف، پزشك با بيمار ملاقات مي ‌كند و با مرور اطلاعات، ميانگين مصرف روزانه ي كافئين را برحسب ميلي ‌گرم مشخص مي ‌كند. آنگاه طي تصميمي مشترك براي كاهش مصرف كافئيني، هر چند روز يك بار، ميزان مصرف 10 درصد كاهش مي ‌يابد. از آنجا كه كافئين اصولاً به صورت نوشيدني مصرف مي ‌شود، بيمار مي ‌تواند به تدريج نوشابه‌هاي غيركافئين را جايگزين نوشيدني‌هاي كافئين‌دار كند.
به ياد داشته باشيم كه بايد از قطع ناگهاني مصرف كافئين خودداري كرد، زيرا در چنين حالتي، احتمال بروز نشانه‌هاي ترك وجود دارد. گاه براي تخفيف نشانه‌هاي ترك نياز به مصرف داروهاي ضد درد مثل آسپرين و غيره است. اين داروها به ‌صورت كوتاه‌ مدت و تنها براي رفع علايم ناشي از ترك مصرف كافئين به‌ كار مي ‌روند. به اين ترتيب، ترك كافئين، راهي ساده و بي ‌دردسر است و با توجه به اثراتي كه در بهبود سلامتي دارد، در مواردي كه به توصيه ي پزشك نياز به قطع مصرف اين ماده است و يا در افرادي كه ميزان مصرفشان بسيار بالا است، به راحتي به ‌كار گرفته مي‌ شود.‌

مسمويت با كافئين

به ‌دنبال مصرف كافئين به ميزان بيشتر از 250 ميلي‌ گرم (مثلا بيش از دو يا سه فنجان قهوه ي دم‌ كرده) علائمي بروز مي‌‌ كند. ازجمله نشانه‌هاي شايع مربوط به مسموميت با كافئين، مي ‌توان به اين موارد اشاره كرد: اضطراب و سرآسيمه بودن، بي ‌قراري، هيجان بيش از حد و غيرمعمول، تحريك ‌پذيري و عصبانيت، گرفتگي‌هاي عضلاني، صورت برافروخته، اختلالات گوارشي مثل تهوع و ناراحتي معده ، تعريق مفرط ، پرادراري، احساس مورمورشدن در انگشتان دست و پا، افزايش تعداد ضربان قلب يا بروز اختلال در ريتم قلب، از اين شاخه به آن شاخه پريدن در تفكر و تكلم و بي‌ خوابي.
اگر ميزان مصرف خيلي بالا باشد، تكلم بي ‌ربط ، وزوز گوش ، توهمات خفيف بينايي (جرقه‌هاي نوراني) و تفكر مغشوش نيز ديده مي‌ شود. در نهايت ممكن است مسموميت با كافئين به بروز تشنج منتشر و نارسايي تنفسي و بالاخره مرگ منجر شود.
دكتر ژامك مدرسي- روانپزشك

[kiarash3500]

سلام
تاپیک جالبیه
اما ظاهرا من دیر رسیدم و بحث مربوط به معرفی مواد مخدر بسته شده و دارین پیشگیری رو میگین
میشه در مورد داروئی به نام کلونازپام توضیح بدین
این دارو در ظاهر آرامبخش برای بیماری های اعصاب اما چند مورد سوئ استفاده از اونو دیدم
یه حالت خوشی شدید به مدت دو سه ساعت میاره
ممنون

[AaVaA]

کلونازپام‌ به‌عنوان‌ ضدتشنج‌ تجویز می‌شود.

چگونگی‌ مصرف‌


کلونازپام‌ معمولاً 3 بار در روز مصرف‌ می‌شود. هیچگاه‌ بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز مصرف‌ نکنید. از دستورات‌ پزشکتان‌ به‌ دقت‌ پیروی‌ کنید. اگر حس‌ می‌کنید پس‌ از 3 ماه‌ استفاده‌ از این‌ دارو پاسخ‌ بدنتان‌ نسبت‌ به‌ آن‌ کم‌ شده‌ است‌ با پزشکتان‌ در مورد مقدار دارویتان‌ مشورت‌ کنید ، چرا که‌ ممکن‌ است‌ دچار نوعی‌ «تحمل‌ به‌ دارو» شده‌ باشید. اگر یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کردید ، اگر ظرف‌ 1 ساعت‌ آن‌ را به‌ یاد آوردید مصرفش‌ کنید. در غیر این‌ صورت‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌ ، به‌ برنامه‌ دارویی‌ منظم‌تان‌ بازگردید. از دو برابر کردن‌ مقدار دارو بپرهیزید.

هشدارها و عوارض‌ جانبی‌


در صورت‌ بروز هریک‌ از علایم‌ نادر ولی‌ جدی‌ زیر ، مصرف‌ کلونازپام‌ را قطع‌ کرده‌ با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: گیجی‌ ، کند شدن‌ قوای‌ ذهنی‌ ، خواب‌آلودگی‌ ، تکلم‌ نامفهوم‌ ، ضربان‌ قلب‌ کند ، تنگی‌ نفس‌ ، عدم‌ تعادل‌ ، بثورات‌ جلدی‌ ، گلودرد ، تب‌ ، لرز ، خونریزی‌ ، یا کبودی‌ غیرعادی‌ ، زخم‌های‌ دهانی‌ ، زردی‌ پوست‌ یا چشم‌ها ، از دست‌ دادن‌ حافظه‌ ، بی‌خوابی‌ ، اضطراب‌ و پریشانی‌ ، یا تحریک‌پذیری‌.

کلونازپام‌ می‌تواند اعتیادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهانی‌ قطع‌ شود ممکن‌ است‌ علایم‌ قطع‌ دارو مشاهده‌ شود. این‌ علایم‌ عبارتند از: گیجی‌ ، افت‌ قوای‌ ذهنی‌ ، دردهای‌ شکمی‌ ، افزایش‌ تعریق‌ ، تهوع‌ ، استفراغ‌ ، حساسیت‌ به‌ نور و صدا ، و احساس‌ گزگز و سوزن‌ سوزن‌.

اگر می‌خواهید مصرف‌ کلونازپام‌ را قطع‌ کنید ، با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید تا این‌ کار را تدریجی‌ انجام‌ دهید. علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ رخ‌ دهد اما فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شوند لازم‌ است‌ با پزشک‌ در میان‌ گذاشته‌ شوند: سرگیجه‌ ، خواب‌آلودگی‌ ، خشکی‌ دهان‌ ، سردرد ، تهوع‌ ، یبوست‌ ، اسهال‌ ، ضربان‌ قلب‌ تند یا شدید ، یا لرزش‌ بدن‌.

موارد احتیاط‌


در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ کلونازپام‌ ، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:

حساسیت‌ به‌ کلونازپام‌ یا سایر بنزودیازپین‌ها (مثلاً دیازپام‌ ، اکسازپام‌) ، غذاها ، رنگ‌های‌ خوراکی‌ ، یا نگهدارنده‌ها.
بارداری‌ یا شیردهی‌.
مصرف‌ داروهای‌ دیگر ، به‌ ویژه‌ الکل‌ ، آرامبخش‌ها ، داروهای‌ ضدافسردگی‌ ، یا داروهای‌ ضدتشنج‌.
سابقه‌ یا ابتلا به‌ گلوکوم‌ (افزایش‌ فشار داخل‌ چشم‌) ، میاستنی‌ گراویس‌ ، اعتیاد به‌ الکل‌ یا مواد مخدر ، بیماری‌ انسدادی‌ مزمن‌ ریوی‌ شدید ، یا آمفی‌زم‌.

توصیه هنگام‌ مصرف‌


به‌طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بتواند بهبودتان‌ را زیر نظر بگیرد.
دفعات‌ تشنج‌ را ثبت‌ کرده‌ برای‌ پزشکتان‌ ببرید تا بر اساس‌ آن‌ پاسخ‌ شما به‌ دارو را ارزیابی‌ کند.
تا پیش‌ از مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ کلونازپام‌ در هنگام‌ رانندگی‌ یا کار کردن‌ با وسایل‌ خطرناک‌ احتیاط‌ کنید. کلونازپام‌ در برخی‌ افراد موجب‌ خواب‌آلودگی‌ یا کاهش‌ سطح‌ هوشیاری‌ می‌شود.
در صورت‌ بروز افکار یا احساسات‌ عجیب‌ ، با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.
یک‌ برگه‌ شناسایی‌ پزشکی‌ همراه‌ داشته‌ باشید که‌ نشان‌ دهد در حال‌ مصرف‌ کلونازپام‌ هستید.
کلونازپام‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ ، و دور از گرما ، نور مستقیم‌ ، و حرارت‌ مرطوب‌ قرار دهید (کلونازپام‌ در این‌ شرایط‌ فاسد می‌شود).
کلونازپام‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ در توالت‌ دور بریزید.

نبایدها


نباید الکل‌ بنوشید.
نباید از دیگر داروهای‌ آرامبخش‌ استفاده‌ کنید.

------
اینا کافی بود؟

[mojrem2]

سلام دوستان من در مورد گرس یا علف چیزی پیدا نکردم اگه میشه اینجا بزارید

[mehraria]

آمپول ترك اعتياد "نورجيزك" كشنده و خطرناك‌تر از هروئين است

آمپولي كه به عنوان داروي ترك اعتياد "نورجيزك" به صورت قاچاق وارد كشور شده غير استريل، حاوي كورتن و كشنده است به طوري كه طي يك‌ماه گذشته3 نفر در تهران به علت مصرف اين ماده جان خود را از دست دادند.
محمد اسماعيل عليپور، رئيس مركز ترك اعتياد تهران با هشدار اين نسبت به خطر رو به گسترش اين آمپول خطرناك گفت:‌ استفاده از آمپول و داروهاي تزريقي در ترك اعتياد هيچ جايگاهي ندارد، اما سودجويان و قاچاقچيان مواد مخدر چند سالي است كه با ورود و توزيع اين مواد در پي كسب سود هستند و با اين كار خود جان انسانها و افرادي كه نسبت به خطرات اين مواد اطلاع كافي ندارند را به خطر مي‌اندازند.
وي افزود: بيشتر اين آمپولها به صورت قاچاق از پاكستان به صورت فله اي و با گالن وارد كشور مي شود و در كشور كارگران افغاني اين مواد را در شرايط كاملا غير استريل و زيرپله‌اي در شيشه هاي آمپول پر مي‌كنند و به عنوان داروي ترك اعتياد در بين معتادان تبليغ مي‌كنند

وي گفت: در گذشته مصرف دو نوع آمپول تمجيزك و اورجيزك توسط اين قاچاقچيان در بين معتادان شايع شده بود كه به علت اينكه حاوي ماده بوپرنورفين بودند به عنوان داروهاي مسكن توسط معتادان مصرف مي‌شد ولي از حدود يكسال پيش آمپول ديگري به نام نورجيزك توسط اين افراد وارد بازار شده است كه بسيار كشنده تر و خطرناك تر از نمونه هاي قبلي است.
عليپور افزود:‌ آمپول نورجيزك اولا در شرايط كاملا غير استريل و به صورت دست پر توسط كارگران افغاني پر مي‌شود و حاوي ميكروب و عوامل بيماريها است كه در مواري شاهد آبسه هاي عفوني، در ريه، مغز و عفونتهاي دريچه قلب مصرف كنندگان اين آمپول بوده‌ايم كه متاسفانه در مواردي به مرگ بيمار منتهي شده است.
اين كارشناس ترك اعتياد اضافه كرد: خطر ديگري كه مصرف اين آمپول دارد، وجود كورتن در آن است ، ‌كه سودجويان براي فريب مصرف كنندگان اين آمپول، اين ماده را به آن اضافه مي‌كنند، زيرا مصرف اين ماده مسكن موجب ورم بدن و پف كردن بدن مي‌شود و مصرف آن موجب مي شود كه فرد معتاد و خانواده وي تصور كنند فرد معتاد چاق شده و بهبود يافته است، در حالي كه مصرف اين ماده بدون تجويز پزشك موجب از بين رفتن تعادل بدن و از كار افتادن غدد فوق كليوي و بيماريهاي ديگر مي شود كه مي‌تواند كشنده باشد.
عليپور گفت: سومين نكته در مورد اين آمپول خطرناك اين است كه ماده بوپرنورفين خود يك نوع ماده مخدر است كه در صورت لزوم اگر براي ترك اعتياد استفاده مي شود بايد با دوز مشخص و حتما به صورت قرص زير زباني باشد و گرنه بيمار را از مصرف مواد مخدري مانند ترياك، هروئين يا حتي كراك به اعتياد به ماده مخدر ديگري كه به مراتب اعتياد آورتر و خطرناك تر است گرفتار مي‌كند.
وي افزود: استفاده از روش تزريقي نيز خطر ديگري است كه انتقال بيماريهايي مانند ايدز و هپاتيت را از طريق سرنگ و سرسوزن آلوده افزايش مي دهد.
وي گفت: اكنون مراكز ترك اعتياد خطرات اين آمپول جديد را مي دانند و مي توانند آن را تشخيص دهند به همين علت اين ماده جديد در مراكز ترك اعتياد مجاز كاربردي ندارد اما به صورت غير مجاز در بازارهايي مانند ناصر خسرو به صورت قاچاق در حال فروش است و به خصوص در استانهاي شرقي، خراسان و استانهاي شمالي كشور با موارد بيشتر مصرف اين آمپول خطرناك مواجه هستيم و متاسفانه با تبليغات سودجويان مصرف آن رو به افزايش است.
عليپور افزود: بايد رسانه هاي كشور نسبت به خطرات اين ماده قاچاق و كشنده به مردم و خانواده ها هشدار دهند تا همان طور كه اطلاع رساني مناسب در مورد خطرات كراك توسط رسانه‌ها موجب كاهش مصرف اين ماده مخدر خطرناك در جامعه شد در اين مورد نيز آگاه سازي جامعه منجر به كاهش مصرف اين آمپول جديد در كشور شود.