مشاعره

[sise]

ميروم و نميرود از سر من هواي تو
هواي تو....
داده فلك سزاي من تا چه بود سزاي تو
سزاي تو.....
ميروم و نمي رود نام تو از زبان من
ده كه نمي پرسي از كسي نام من و نشان من

ديگر به لب نيا رم حديث آشنايي
شكسته در گلويم نواي بي نوايي
نواي بي نوايي .....
فتاده هستي من به كام نا مرادي ي ي...
ز چهره ام تو گويي پريده رنگ شادي ي ي....
ميروم و نميرود از سر من
از سر من......

[Payan]

نرديست جهان كه بردنش باختن است
نرداي او بنقش كم ساختن است
دنيا به مثل چو كعبتين نردست
برداشتنش براي انداختن است

ابوسعيد ابوالخير


سلام و درود

[sise]

تا که نشانت در همه جا می جویم
در همه دنیا وصف تو را می گویم

از دل شب تا به سحر هر لحظه
خاک رهت تا به ثریا می پویم

از دل شب تا به سحر هر لحظه
خاک رهت تا به ثریا می پویم

باز ای جان بار دگر خاموشی
چهره خود از نظرم می پوشی

درد مرا مرغ سحر می داند
دم به دمی نغمه غم می خواند


سلام پایان عزیز

[magmagf]

دور از تو جان سپردم و افسوس همچنان
در سينه ماند حسرت ديدار ديگرم
اما بدان كه در دم مردن هنوز هم
نام توهست بر لب من آه......مادرم


سلام

اواتار نو مبارک
امضای نو مبارک

[gazall]

ما را بجز اين جهان ، جهاني دگر است
جز دوزخ و فردوس مكاني دگر است

[Payan]

تا چند كشم غصه ي هر ناكس را
وز خست خود خاك شوم هر كس را
كارم به دعا چو نمي آيد راست
دادم سه طلاق اين فلك اطلس را

سلام صبح به خير
آقا جلال من هم ايضا تبريك

[gazall]

الا اي رهگذر كز راه ياري
قدم بر تربت ما مي گذاري
در اينجا شاعري غمناك خفتست
رهي در سينه اين خاك خفتست

[Lovely Michael]

تنت به ناز طبیبان نیاز مند مباد

وجود نازکت آزرده ی گزند مباد

[sise]

دلم گفت که اي ساده ،
فراموشش کن
تا به کي چشم به اين جاده ،
فراموشش کن
دختري که به عشقش غزل ميگفتي
دل به مرد دگري داده
فراموشش کن
گفتم اين تکه غزل را بفرستم شايد ...
که دلم گفت نشو ساده ،
فراموشش کن
اين همه بيت و غزل قافيه هم ميگويند
اتفاقيست که افتاده است
فراموشش کن ...

سلام و ممنون از همه دوستان

[Lovely Michael]

ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند

فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست