ديروز شمارش معكوس براي آغاز بزرگترين ماموريت فضايي در سياره بهرام (مريخ) به پايان رسيد.
پس از مدتها انتظار، كاوشگر دوونيم ميليارد دلاري ناسا توسط راكت Atlas 5 به فضا پرتاب شد.
اين سفينه بدون سرنشين، براي تحقيق درباره امكان زندگي در سياره سرخ راه فضا را در پيش گرفت و رفت تا به وظيفه اصلي خود كه ارزيابي وضعيت آب و هوا در مريخ و بررسي امكان زندگي باكتريها در آب و هواي اين سياره عنوان شده است، بپردازد.
پس از برنامه «وايكينگ» در دهه هفتاد ميلادي،اين نخستين ماموريت سازمان فضايي آمريكا براي پاسخگويي مستقيم به اين پرسش قديمي پيرامون امكان وجود زندگي در سيارات ديگر است.
برنامهريزي دانشمندان ناسا براي طراحي و ساخت روباتي در اندازه يك ماشين كه به جديدترين فناوريهاي فوقپيشرفته روز دنيا مجهز است از هشت ماه پيش آغاز شده بود.
حاصل تلاشهاي اين دانشمندان كيورياسيتي (كنجكاوي) نام گرفت كه حدود 9 ماه در راه رسيدن به سياره بهرام خواهد بود تا در نهايت آن طور كه برنامهريزي شده در دهانه Gale Crater ـ يكي از عميقترين گودالهاي مريخ ـ فرود بيايد.
كيورياسيتي يك كاوشگر بزرگ، قوي و تنومند است كه به دانشمندان كمك ميكند تا دانش خود را در مورد سياره سرخ افزايش دهند.
وزن اين ماشين در حدود 900كيلوگرم است و داراي هفت بازوي روباتيك 2.1 متري است كه روي هركدام از آنها ابزارهايي متفاوت از جمله متههايي نصب شده است كه ميتوانند از حدود پنج سانتيمتري عمق يك سنگ، نمونهبرداري كنند.
كاوشگر كنجكاوي همچنين حاوي دو كيت آزمايشگاهي است كه با آنها ميتوان نمونههايي از سنگ، خاك و حتي اتمسفر مريخ را آزمايش كرد.
به گفته دانشمندان ناسا، يكي از لحظههاي مهم اين ماموريت، زماني خواهد بود كه اين كاوشگر بتواند مجموعهاي از مولكولهاي كربني مربوط به تركيبهاي آلي پيچيده مثل آمينواسيدها را پيدا كند.
در عين حال يافتن تركيبهاي پيچيده آلي به معناي وجود حيات در مريخ نيست، چرا كه اين مولكولهاي كربني ميتوانند منشا غيرزيستي داشته باشند اما چنين كشفي ميتواند كمك كند تا دستكم بدانيم كه آياپيششرطهاي لازم براي وجود حيات در سياره بهرام وجود دارد، داشته است و يا اصلا بايد از خير حيات مريخي گذشت؟