خواص خوراكیها

[F l o w e r]

خواص ژله هر چندخوردن دسر بیشتر در مهمانیها و رستورانها مرسوم است و ما ایرانی ها کمتر به همراه غذاهای خانگی دسر مصرف می کنیم امابرخی دسرها ارزش های غذایی قابل توجهی دارند. ژله یکی از دسر هاست که به گفته محققان مصرف آن تا حدودی از پوکی استخوان جلوگیری می کند.
ژلاتین شکر رنگ و اسانس از جمله مواد تشکیل دهنده پودرهای ژله محسوب می شوند. امروزه انواع پودر ژله با طعم ها و رنگ های مختلف در بازاروجود دارد و طرز تهیه آنها هم بسیار ساده است. معمولا یک بسته ژله را باید در یک لیوان آب جوش حل کرد و سپس به آن آب سرد اضافه کرد.
ژله یکی از دسر های پر طرفدار در بین کودکان است و می توان با مخلوط کردن انواع میوه در ژله ها آنها را با میوه آشتی داد. این در حالی است که اخیرا برخی از شرکتها ی تولید کننده پودر های ژله آنها را با ویتامینهایی مانند ویتامین c غنی کرده اند و نوع رژیمی ژله هم به بازار آمده است که کم شکر یا کاملا بدون شکر هستند. به این ترتیب حتی افرادی که از رژیم های لاغری پیروی می کنند نیز می توانند این دسر را مصرف کنند. از سوی دیگر مصرف ژله به دلیل داشتن ویتامینهای گروه b نیاسین واملاح معدنی مانند پتاسیم کلسیم آهن و مس و فسفر و اسیدهای آمینه به منظور رفع کم خونی و کم اشتهایی مفید بوده و توصیه می شود.
باید گفت ژله انرژی دهنده قوی است که مصرف آن اشتها را منظم کرده و به هضم غذا و رشد و نمو کودکان کمک شایانی می کند.
متخصصان بر این باورند که ژله به دلیل خاصیت ضد میکروبی برای کودکان و افراد پیر و به طور کلی کسانی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است دسر مناسبی به شمار می آید توجه داشته باشید بهتر است ژله بعد از صرف وعده های اصلی غذا مصرف شود زیرا در غیر این صورت اشتهای افراد را کاهش می دهد و موجب جذب نشدن ویتامینهای اصلی غذا می شود.
در هنگام خرید ژله باید به نشان استاندارد و کد بهداشتی آن توجه کرد زیرا این احتمال وجود دارد که در انواع تقلبی مواد اولیه با کیفیت به کار نرود که نمونه آن استفاده از رنگهای غیر مجاز برای تغییر رنگ پودرهای ژله است.

تاثیرات شناخته شده ژله را می توان در چند دسته طبقه بندی کرد:

قبل از هر چیز، به عنوان محرکی که وضعیت کلی شخص را با تسهیل متابولیسم درون سلولی بهبود می بخشد مطرح است، این ماده روی مجموعه بدن تاثیر گذاشته و آن را تقویت می کند. تمام افراد خسته می توانند از یک دوره درمان به وسیله ژله سود ببرند.

یک غذای برتر برای افزایش وزن و برای گذراندن دوران نقاهت بوده و به افرادی که دچار بی اشتهایی هستند توصیه می شود.

بخاطر تاثیر بر غدد کورتیکو - فوق کلیوی، یک ماده غذایی تقویت کننده است که برای افراد ضعیف، افسرده، دچار ضعف عصبی، افرادی که کار فکری شدید دارند و اشخاصی که دچار ناتوانی جنسی هستند سودمند است.
از پیری زودرس اعضا و پوست جلوگیری می کند. ژله برای محافظت پوست در تولیدات محافظ پوست بکار می رود.

ژله انرژی دهنده قوی است و مصرف آن اشتها را منظم کرده و به هضم غذا و رشد و نمو کودکان کمک شایانی می‌کند.
ژله به دلیل خاصیت ضد میکروبی برای کودکان، افراد پیر و به طور کلی کسانی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است نیز توصیه می‌شود.

بهتر است مصرف ژله بعد از صرف وعده‌های اصلی غذا قرار گیرد؛ زیرا در غیر این صورت اشتهای افراد را کاهش داده و عدم جذب ویتامین‌های اصلی غذا را موجب می‌شود.

[F l o w e r]

کدو حلوایی یکی از منابع تولید ریزمغذی‌های حیات بخش در طبیعت است که با بیش از یکصد ماده مغذی و شفابخش بسته بندی شده و در عین حال برای حفظ زیبایی نیز بسیار مفید است.

اگر مثل اکثر زنان در سال خیلی به ندرت به یاد این محصول جالیزی می‌افتید باید بدانید که سرشار از خواص آنتی اکسیدانی است که سلامت بدن را تقویت می‌کند، در حفاظت از پوست موثر است و خاصیت بیماری‌زدایی نیز دارد.

سایت اینترنتی «وی دام» با انتشار مقاله‌ای تخصصی در این زمینه گزارش داد: متخصصان پوست تاکید می‌کنند که کدو حلوایی در زمینه مراقبت از پوست قدرتمند و بی‌نظیر است.

این گیاه خوراکی حاوی اکسید‌های قدرتمند آنتی‌هیدروکسی است که یک اسید طبیعی در میوه است و سلول‌های مرده پوست را برطرف کرده و پوست را درخشان می‌کند. همچنین حاوی ویتامین a است که به تولید سلول‌های پوستی جدید و نرم‌تر و جوان‌تر شدن این بافت کمک می‌کند.

کدو حوایی با داشتن غنی‌ترین ریزمغذی‌ها، مجهز به سلاح‌هایی موثر برای مقابله با بیماری‌ها است.

دکتر ویلیام کلوور ـ متخصص انستیتو ملی سرطان آمریکاـ در این باره می‌گوید: کدو حلوایی به دلیل داشتن مقادیر بالای کاروتنوئید30 درصد از بروز تمام انواع سرطان‌ها پیشگیری می‌کند.

علاوه بر این کدو حلوایی به دلیل دارا بودن مقادیر بالای بتاکاروتن که در میوه‌ها و سبزی‌های نارنجی رنگ مثل هویج و کدو به وفور یافت می‌شود، از پوست در برابر تشعشعات ماوراء بنفش محافظت می‌کند و مصرف عصاره آن به طور روزانه حتی تاثیر محافظتی کرم ضد آفتاب را افزایش می‌دهد.

به علاوه عصاره کدو حلوایی لایه محافظی روی پوست در برابر فاکتورهای محیط زیستی دیگر مثل آلودگی هوا، استرس و دود سیگار ایجاد می‌کند.

بر اساس این گزارش، تخمه‌های کدو حلوایی به دلیل این که منابع سرشار از عنصر روی و اسیدهای چرب امگا ـ 3 هستند، مهارت و توان مغز را بالا برده و به شما کمک می‌کنند بهتر و سریع‌تر فکر کنید، ذهن شما را تیزتر کرده و در عین حال سبب تقویت تراکم استخوان‌های سالم می‌شود.

اسیدهای چرب موجود در این محصول جالیزی همچنین در از بین بردن چین و چروک‌های پوست موثر است.
کدو حلوایی علاوه بر این‌ها سرشار از ویتامین c است.

همچنین کارشناسان می‌گویند: اگر به هنگام پخت و پز اندکی از روغن تخم کدو استفاده کنید، در تقویت بهداشت دهان و دندان شما و پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها بسیار موثر است.

[F l o w e r]

توصیه هایی برای نگهداری مواد غذایی در یخچال بخاطر داشته باشید که خوراکی ها و مواد غذایی در یخچال برای همیشه تازه نمی مانند و روزی خواهد رسید که شما حجم زیادی از آنها را دور می ریزید و یا اینکه شک می کنید و از خود می پرسید آیا این مواد خوراکی هنوز سالم و قابل استفاده هستند یا اینکه فاسد شده اند؟
کارشناسان می گویند برای اینکه از سالم بودن مواد غذایی اطمینان حاصل کنیم، همیشه نباید به برچسب های روی آنها که توضیحاتی در مورد تاریخ مصرف داده است، اطمینان کرد. اگرچه بعضی از مواد غذایی دارای چنین برچسب هایی هم نیستند.
سایر مواد خوراکی دیگری که دارای چنین توضیحاتی هستند هم ممکن است گاهی اوقات مصرف کننده را گیج و سرگردان کنند.
بیشتر مردم به محض اینکه درب قوطی کنسروها و موادغذایی را باز می کنند، نمی توانند تشخیص دهند که آیا آنها تازه و قابل مصرف هستند یا خیر.
بنابراین بسیار مهم است که بدانیم کدام یک از مواد غذایی و خوراکی به محض آنکه در یخچال قرار می گیرند، ماندگاری و طول عمر کمتری دارند و سریع تر فاسد می شوند. اگر مواد خوراکی که برای تهیه غذا در یخچال نگهداری می شوند، پس از گذشت یک مدت طولانی مورد مصرف قرار بگیرند، می توانند موجب فاسد شدن غذایی که ما مصرف می کنیم شوند و در نهایت خطرات و مشکلات بسیار جدی برای سلامت ما ایجاد می کنند.
بطری های حاوی آب میوه که مخصوص کودکان است از زمانی که درب آن باز می شود، به مدت یک تا سه روز در یخچال قابل استفاده و نگهداری هستند و تازه می مانند.
گوشت و سبزیجات تازه ای که برای کودکان تهیه می شود هم باید پس از یک تا دو روز نگهداری در داخل یخچال، دور ریخته شوند.
این یک اصل است: «هرگز غذای کودکان را بیشتر از سه روز در داخل یخچال نگهداری نکنید.» خطری که گاهی اوقات غذای کودکان را تهدید می کند این است که والدین ممکن است کودکان خود را با شیشه شیر غذا بدهند. با این عمل بزاق دهان که به شیشه منتقل می شود می تواند به رشد باکتری کمک کند (پس از آنکه که شیشه را مجددا به داخل یخچال می گذارند).
اگر شما بطری حاوی مواد غذایی کودک خود را بیشتر از یک بار مصرف می کنید، هر بار به مقدار کافی از آن برای کودک خود بردارید. با این عمل مجددا قاشق کثیف وارد بطری نمی گردد.
▪ نگهداری سس گوجه فرنگی در یخچال:
سس هایی که اساسا با گوجه فرنگی تهیه می شوند، به محض آنکه درب آنها باز می شود، تنها به مدت ۵روز در یخچال می توانند نگهداری شوند و تازه بمانند. نگهداری این نوع سس ها به دقت زیادی احتیاج دارد.
این نوع سس ها را نباید به مدت طولانی در یخچال نگه دارید تا کپک بزند. گاهی اوقات ممکن است شما پس از ۵روز، کپکی که بر روی سس ایجاد می شود را نبینید.
اما آن سس آن قدر کهنه شده است که دیگر قابل استفاده نخواهد بود. بعضی از کپک ها یا قارچ ها ایجاد سمومی می کنند که می توانند بسیار مضر باشند.
کپک ها در محیط های خیلی مرطوب رشد می کنند و عاملی که باعث گسترش و افزایش آنها می گردد، مقدار بیش از حد رطوبت است و پخت آنها نیز نمی تواند سموم آنها را نابود کند و از بین ببرد. بنابراین برای امنیت و سلامت بیشتر، بهتر است که آن را دور بریزید.
▪ نگهداری سس مایونز در یخچال:
این نوع سس از زمانی که درب آن باز می شود می تواند به مدت ۲ماه در یخچال نگهداری و استفاده شود. سس مایونز به دلیل آنکه حجم چربی آن بالا است، مانع رشد باکتری و کپک می شود، اما روغن موجود در آن پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از تاریخ مصرف آن، شروع به تجزیه شدن می کند و طعم و بوی آن را تغییر می دهد و دیگر مزه خوبی نمی دهد.
گاهی اوقات ممکن است که شما در تغییر بوی آن دچار اشتباه شوید و قادر نباشید تشخیص دهید که بوی آن تغییر کرده است.
بنابراین کاملا دقت کنید و در این گونه موارد هرگز ریسک نکنید و حتما آن را حتی اگر متعلق به یک کارخانه معتبری است، پس از گذشت دو ماه نگهداری در یخچال، دور بریزید.
برای سایر چاشنی های دیگر مثل ترکیبات رب گوجه فرنگی و قارچ و سس سالاد حتما به تاریخ مصرف آنکه معمولا دقیق و درست هستند مراجعه کنید. پیگیری و بخاطر سپردن اینکه چه مدت غذای شما در یخچال مانده است، کارآسانی نیست.
به همین دلیل پیشنهاد می شود که یک قلم و کاغذ بردارید و تاریخی را که شما درب هر نوع کنسرو یا بطری را باز می کنید بنویسید و از تاریخ ها بعنوان علامت مرجع استفاده کنید. به محض اینکه تاریخ مصرف آن از زمانی که شما یادداشت کردید گذشت، باید آن ماده خوراکی را دور بریزید.

[F l o w e r]

نگهداری عسل ph عسل برابر 4 و به شدت اسیدی است،‌ بنابراین باید از نگه‌داری آن در ظروف فلزی خودداری کرد. چون بعد از مدتی فلز را خورده و خودش هم خراب می‌شود و ذرات فلز که به همراه عسل وارد بدن می‌شود، برای انسان مضر است. برای نگه داری عسل در حجم زیاد ظروف استیل و گالوانیزه و برای مصارف خانگی ظروف شیشه ای، لعابی و سفالی توصیه می‌شوند. ظرف عسل را نباید در باز، در اتاق یا یخچال نگه داشت، ‌زیرا عسل، ‌آب موجود در هوا را به شدت به خود جذب کرده و پس از مدتی، رقیق و آبکی می‌شود. عسل، بوهای خارجی را خیلی زود به خود جذب می‌کند. بنابراین نباید آن را نزدیک موادی چون پارافین، قیر، بنزین و ماهی‌های دودی و … نگه داشت. در نزد عامه عسل متبلورشده و شکرک‌زده عسل تقلبی شناخته می‌‌شود که این باور صحیح نیست ولی فروشندگان عسل برای از بین بردن شکرک و جلوگیری از متبلور شدن آن عسل را به مدت نیم ساعت در درجه حرارت حدود "65" درجه سانتی‌گراد نگه داشته و سپس آن را سرد کرده و بسته‌بندی می‌کنند تا عسل آن‌ها شکرک نزند. چون حرارت دادن عسل همه ذرات جامد موجود را به مایع تبدیل می‌کند و مانع شکرک‌زدن عسل می‌شود. در ضمن بهترین دما برای نگه‌داری عسل "7" تا "12" درجه سانتی‌گراد است.

[F l o w e r]

نگهداری سس
سس؛ 1000 نکته سس از کلمه ساسوس گرفته می‌شود. از سس برای مزه غذا، سالاد، اردور و کوکتل استفاده می‌کنند. ظرفی که سس را در آن تهیه می‌کنند بهتر است لعابی باشد تا رنگ سس تغییر نکند. سس را ممکن است به صورت رقیق یا غلیظ تهیه کنند. بستگی به موارد استفاده از آن دارد. سس رقیق معمولا همان روغن و سرکه یا آب‌لیمو با اضافه کردن اندکی نمک و فلفل است که به آن ساده می‌گویند یا همان‌ آبی است که ماده خوراکی مانند گوشت مرغ، ماهی و سبزیجات در آن ریخته می‌شود. در سس غلیظ با افزودن موادی مانند گردو، بادام ساییده، رب گوجه‌فرنگی یا رب‌های دیگر، آرد گندم، آرد ذرت یا نشاسته، زرده تخم‌مرغ و پودر سوخاری (گرد نان) جهت غلظت سس استفاده می‌شود. همه این مواد به‌واسطه رنگ و مزه خود مایه اصلی سس را می‌پوشاند. 1) پودر سوخاری: پودر سوخاری (گرد نان) چون از نان به‌دست می‌آید بوی خامی نداشته و احتیاج به پخت ندارد. معمولا پودر سوخاری را به سس اضافه کرده، روی حرارت ملایم قرار می‌دهند تا لعاب بدهد و غلیظ شود. 2) آرد: آرد را معمولا به سه حالت استفاده می‌کنند: سفید، طلایی‌و قهوه‌ای در هر صورت آرد را در مقداری روغن یا کره تفت می‌دهند سپس مصرف می‌کنند. حالت دیگری نیز وجود دارد. بدین‌ترتیب که آرد را با مقداری کره نرم مخلوط کرده، با دست ورز می‌دهیم تا به صورت گلوله‌های ریز درآید و این گلوله‌ها را در سسی که در حال جوشیدن است، می‌اندازیم و به هم می‌زنیم تا حل شود و غلظت لازم را به دست آورد. توجه داشته باشید این گلوله‌ها را چون از آرد خام به‌دست آورید، بهتر است روی حرارت ملایم، مدتی بماند تا خامی آرد گرفته شود. برای سه پیمانه سس، به اندازه یک گردو از این گلوله‌ها (مخلوط آرد و کره) کافی است. 3) نشاسته: از نشاسته برای لعاب سس‌هایی استفاده می‌کنیم که بخواهیم بلوری و شفاف شود. با یک قاشق نشاسته می‌توانیم سه پیمانه سس را غلیظ کنیم. در نظر داشته باشید ابتدا نشاسته را در مایع سرد حل کنید، سپس روی حرارت ملایم قرار دهید تا لعاب بیندازد. طرز گرفتن مزه ترشی نشاسته به این ترتیب است که ابتدا نشاسته را در آب سرد حل کنیم، سپس بگذاریم بماند تا ته‌نشین شود و دوباره هم آب را عوض کنیم. 4) زرده تخم‌مرغ: علاوه بر غلیظ کردن سس، کیفیت آن را نیز بالا می‌برد. در موقع به کار بردن زرده باید توجه داشته باشید که آن را مستقیم داخل سس داغ نریزید. ابتدا زرده را با همزن می‌زنیم، سپس کمی از سس به آن اضافه می‌کنیم تا ولرم شود سپس به مایه اصلی که روی حرارت است، اضافه کنید. بریدن سس: 1) بریدن سس ممکن است به علت زیادی چربی یا ترشی یا اضافه کردن تخم‌مرغ به سس داغ باشد. 2) سس‌هایی که تخم‌مرغ دارند باید روی حرارت ملایم یا به صورت غیرمستقیم (بن‌ماری) تهیه شود و سپس به آرامی بپزد. علت دیگر بریدن سس ممکن است سبک ظرفی باشد که در آن سس را تهیه می‌کنیم. حتما باید ظرف ما سنگین باشد و علت دیگر بریده شدن سس مایونز، اضافه کردن سریع روغن به سس است. در صورت بریدن، مجددا سس دیگری را تهیه کرده و سس بریده شده را به سسی که مجددا تهیه می‌کنید به‌تدریج اضافه کنید و با همزن بزنید تا زمانی که غلیظ شود. عوامل یک‌دست نشدن سس: 1) رد نکردن محلول آرد یا نشاسته از صافی. 2) تفت ندادن آرد به اندازه کافی در کره یا روغن. 3) زیاد بودن مقدار آرد به کره. 4) بالا بودن حرارت زیر سس. 5) هم نزدن یکنواخت سس.

[F l o w e r]

خواص ماست !!

ماست نیز مانند بقیه هم گروه‌های خود منبع بسیار خوب کلسیم، فسفر،ویتامین‌های گروه b مانند ریبو فلاوین،اسید پانتوتنیک و روی است.جالب است بدانید که یک لیوان آن حدود 450 میلی‌گرم کلسیم و1/5 میلی ‌گرم روی دارد.نسبت بین کلسیم و فسفر در ماست بسیار حایز اهمیت است، زیرا برای داشتن استخوان‌هایی سالم تنها مقدار کلسیم دریافتی مهم نیست،بلکه مقدار فسفر نیز اهمیت دارد.در واقع نسبت کلسیم به فسفر دریافتی از غذاها،در رسوب کلسیم دراستخوان ها موثر است.مناسب ترین نسبت میان این دو ریز مغذی مشابه ترکیب شیر مادر یااستخوان ‌های بدن است،یعنی به ازای هر 1000 میلی گرم کلسیم دریافتی، 440 میلی گرم فسفر باید دریافت شود.چنین نسبتی تنها در لبنیات وجود دارد.کلسیم موجود در ماست،در حفظ سلامت سلول ‌های روده‌ای نیز مفید است.مخصوصاً زنان به دلیل بارداری و شیردهی در دوران جوانی و نیز قطع تولید استروژن در دوران یائسگی ، بیشتر در معرض پوکی استخوان بوده و باید دقت کنند که روزانه 3 واحد لبنیات بخورند.


اهمیت تولید کننده‌های اسیدلاکتیک
ماست یک ماده غذایی پروبیوتیک است،یعنی حاوی میکروب‌ های زنده مفیدی است که ماست وارد لوله گوارش می ‌شوند و با جایگزینی در روده‌ها،این اندام را از وجود باکتری‌ های بیماری ‌زا محافظت می ‌کنند و به عمل تخمیر ادامه می ‌دهند و با تولید اسید‌های چرب کوتاه زنجیره،به سلامت سلول‌ های روده کمک می ‌کنند.جالب است بدانید،مواد غذایی پروبیوتیک به افزایش سطح ایمنی بدن نیز کمک می‌ کنند.مشاهده شده است،کودکانی که مادران ‌شان در ماه‌ های آخر بارداری،از مواد غذایی پروبیوتیک استفاده می ‌کرده اند،کمتر به آلرژی های غذایی،اسهال و اگزما مبتلا می‌ شوند.ماست به هضم و جذب غذا نیز کمک می ‌کند،زیرا اسید لاکتیک موجود در آن به جذب بهتر کلسیم کمک می ‌کند و محیط مناسب بیولوژیکی را برای بهبود جذب کلسیم و ویتامین ‌ها فراهم می ‌آورد.باکتری ‌های زنده ی مفید در ماست،به تولید آنزیم لاکتاز نیز می ‌پردازند،آنزیمی که برای هضم قند شیر ضروری است و بسیاری از افراد به دلیل کمبود ترشح این آنزیم در روده،دچار عدم تحمل نسبت به شیرمی شوند و با مصرف شیر دچار عوارضی مانند اسهال،نفخ و دل پیچه می گردند.مصرف مرتب ماست،از طریق تولید آنزیم توسط باکتری ‌ها به کاهش این علایم در فرد کمک می ‌کند،ضمن این که در ماست،لاکتوز به اسید لاکتیک تبدیل شده است و این افراد بدون نگرانی می‌ توانند از آن استفاده کنند.

پیشگیری از سرطان
ماست در کاهش احتمال بروز سرطان روده نیز موثر است.به این ترتیب که لاکتوباکتریاسه‌های موجود در آن،رشد باکتری‌ های مفید در روده را تحریک کرده و باکتری‌ های بیماری ‌زا را که می‌ توانند به سلول‌ های روده آسیب برسانند،کاهش می ‌دهند.از سوی دیگر این باکتری ‌ها با متصل شدن به اسید‌های صفراوی،احتمال وارد شدن آسیب به سلول ‌های روده را کم می ‌کنند و از تبدیل نیترات و نیتریت موجود در غذا به ترکیبات نیتروزآمین که سرطان ‌زا هستند، جلوگیری به عمل می‌ آورند.کلسیم موجود در ماست نیز ضمن باند شدن با ترکیبات صفراوی،رشد سلول‌ های طولی روده را کم می ‌کند.طی برخی مطالعات دیده شده افرادی که روزانه بیش از 1200 میلی‌ گرم کلسیم مصرف می ‌کنند، 75 درصد احتمال ابتلای کمتری به سرطان روده داشته‌اند.

ماست با طعم میوه
در کشورهای اروپایی از ماست در دسرهای مختلف نیز استفاده می ‌شود.یکی از محصولاتی که به تازگی وارد بازار ایران نیز شده است،ماست میوه‌ای است.شما در منزل نیز می ‌توانید ماست میوه‌ای را با افزودن میوه‌هایی مانند هلو،گلابی،موز تهیه کنید.فقط به خاطر داشته باشید که در تهیه ماست میوه‌ای بهتر است از میوه‌هایی با طعم ملایم استفاده شود.تهیه ی ماست میوه‌ای مخصوصا برای کودکان،روش بسیار مناسبی در تشویق آنان به مصرف لبنیات و میوه است و می ‌تواند به عنوان میان وعده ای سالم جایگزین میان وعده‌های چرب و پُرکالری کودکان شود،ضمن این که همراهی ماست و میوه باعث می‌ شود ویتامین ‌های موجود در میوه،به کمک اسید لاکتیک موجود در ماست، بهتر جذب شوند. همچنین پکتین موجود در میوه‌جات با همراهی لاکتوباکتریاسه‌های موجود در ماست، به کاهش جذب کلسترول کمک می‌ کند که در بزرگسالان حایز اهمیت است.به علاوه،ماست چون دارای پروتئین‌هایی است که هضم آن ها راحت است،می ‌تواند با قطع شیر پس از شیرخوارگی،در رژیم غذایی کودک قرار گیرد.زمانی که کودکان دچار عفونت‌های روده‌ای و اسهال می ‌شوند و تا مدت‌ها ممکن است نسبت به شیر عدم تحمل داشته باشند،ماست را در رژیم غذایی آنها در مقادیر بیشتر بگنجانید، زیرا طی حرارت دادن شیر در فرایند تولید ماست،پروتئین‌های آن به مولکول‌های ساده ‌تر تغییر یافته و دارای هضم و جذب آسان ‌تری خواهد بود.

و اما آب ماست
گاهی ماست آب می ‌اندازد.هرگز آب ماست را دور نریزید.آب ماست دارای کلسیم و ویتامین‌های گروه b بوده و در عین حال پروتئین کمی دارد و می ‌تواند در شرایط محدودیت مصرف پروتئین،مانند بیماران کلیوی و یا در برخی مراحل نارسایی کبدی مورد استفاده قرار گیرد.

[F l o w e r]

فواید سس قرمز،خردل،سفید
تند، شیرین، ترش یا ملس فرقی نمی‌كند، هركدام طرفداران خودش را دارد و فرموله كردن انواع آن از حرفه‌ها و تخصص‌های ارزشمند صنایع غذایی است و برای بسیاری مردم حكم نمك غذا را دارد و هنگام دریافت غذا از رستوران، از این جمله زیاد استفاده می‌كنند؛ لطفا «سس اضافه». وقتی نام سس به میان می‌آید، بسیاری تنها دو نوع آن را از روی رنگ سفید و قرمزی كه دارند، می‌شناسند و معتقدند كه باید در خوردن آن اعتدال را رعایت كرد، اما واقعیت این است كه سس انواع گوناگونی دارد كه هركدام از آنها سفیر فرهنگی و ذائقه‌ای از گوشه و كنار دنیا هستند. برای ارائه یك تقسیم‌بندی بهتر می‌توان سس‌ها را به 6 دسته با پایه روغن‌ها، رب گوجه فرنگی، كنستانتره میوه‌ها، نشاسته، خامه و ژلاتین تقسیم‌بندی كرد.
علی میلانی بناب، كارشناس ارشد تغذیه معتقد است سس مایونز از قدیمی‌ترین انواع سس در جهان است و نوعی چاشنی غذایی به شمار می‌آید كه طرفداران زیادی در سراسر دنیا دارد، اگرچه برای اولین بار این نوع سس را یك سرآشپز فرانسوی تهیه كرد كه دیری نپایید این فرمول سراسر دنیا را فتح كرد.
این سس تركیبی از روغن، تخم‌مرغ، سركه یا آبلیموست كه معمولا طعم‌دهنده‌های مختلفی به آن اضافه می‌شود. شاید باورتان نشود كه هر قاشق از این سس تقریبا معادل همان مقدار روغن انرژی دارد. درست است كه روغن و تخم‌مرغ از مواد غذایی مغذی برای بدن به شمار می‌روند، ولی غالب بودن روغن در این سس، انرژی زیادی به آن بخشیده است به طوری كه تقریبا هر 100 گرم سس 800 كیلوكالری انرژی دارد و زیاده‌روی در مصرف آن می‌تواند باعث چاقی و اضافه وزن شود.


سس قرمز:
افراد زیادی طرفدار سس‌های قرمزند و آن را كم‌كالری‌تر از سس مایونز می‌دانند. سس كچاپ كه بسیاری آن را سس گوجه‌ فرنگی می‌نامند یكی دیگر از انواع سس‌هاست كه بر پایه رب گوجه‌فرنگی است. عصاره گوجه‌فرنگی، سركه، روغن، شكر یا شربت ذرت از تركیبات اصلی این نوع سس است كه البته در انواع مختلف آن سبزی‌های گوناگون مانند پیاز، سیر، كرفس و همچنین بسیاری از ادویه‌ها نیز به كار می‌رود. با نگاهی به تركیبات اولیه این نوع سس می‌توان دریافت كه این چاشنی به لحاظ تغذیه‌ای از ارزش خوبی برخوردار است. در هر 100 گرم از این سس تقریبا 400 كیلوكالری انرژی وجود دارد كه البته بسته به فرمولاسیون‌های مختلف می‌تواند متفاوت باشد. با توجه به این كه ماده اولیه و اصلی سس قرمز، گوجه فرنگی است بنابراین تركیب فلاونوئیدی لیكوپن در آن یافت می‌شود. این ماده جزو تركیبات آنتی‌اكسیدان است و می‌تواند با خنثی كردن رادیكال‌های آزاد در پیشگیری از بروز برخی سرطان‌ها مانند ریه، پروستات و گوارش موثر باشد. همچنین این تركیب در كاهش تولید كلسترول و مهار اكسیده شدن كلسترول بد و در نتیجه پیشگیری از گرفتگی عروق نیز نقش مفیدی دارد.


سس خردل:
یكی دیگر از انواع سس‌های پرطرفدار است. همان‌طور كه از نام آن پیداست از گیاه خردل در تهیه آن استفاده شده است. دانه خردل سرشار از ماده‌ای مغذی به نام سلنیوم است كه خاصیت ضدالتهابی دارد و به كاهش شدت آسم، بعضی از علایم آرتریت روماتوئید و پیشگیری از بروز پرفشاری خون و سرطان كمك می‌كند و در كاهش تكرار حمله‌های میگرنی و جلوگیری از بی‌نظمی خواب در دوران یائسگی مفید است. هر 100 گرم از انواع معمول این سس 70 كیلوكالری انرژی دارد كه بسیار كمتر از انواع دیگر است. درخصوص مصرف این نوع سس نیز باید به محتوای مواد افزودنی آن دقت كرد.


آیا كم‌كالری بودن سس‌ها واقعیت دارد؟
سس‌های كم‌كالری محصولاتی هستند كه بتازگی با توجه به این كه تعداد زیادی از افراد جامعه نسبت به افزایش وزن حساس شده‌اند، وارد بازار شده و مورد استقبال قرار گرفته‌اند. در این نوع محصولات سعی شده است میزان روغن مصرفی به مقدار زیادی كاهش یابد و از آنجا كه روغن‌ها در هر گرم 9 كیلوكالری انرژی تولید می‌كنند، با كاهش مقدار این ماده غذایی محتوای كالری محصول كاهش پیدا می‌كند، به عنوان مثال استفاده از ماست، نشاسته، آرد و تركیبات ژلاتینی جایگزین‌هایی هستند كه در این دسته از محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد هم امكان اضافه كردن آب به محصول را افزایش می‌دهند ـ كه محتوای انرژی به این ترتیب كاهش می‌یابد ـ و هم به لحاظ كم‌كالری بودن نسبت به روغن با توجه به این كه تنها 4 كیلوكالری در ماده خشك تولید می‌كنند، انرژی كمتری به مصرف‌كننده می‌رسانند.
واژه افزودنی‌های مجاز كه روی برچسب بسیاری از سس‌‌ها دیده می‌شود به معنی طبیعی بودن افزودنی‌های موجود در محصول نیست
بنابراین بسیاری از شركت‌ها سس‌های گوناگونی را از نشاسته، ماست و ژلاتین تهیه می‌كنند كه این نوع سس‌ها از محتوای كالری كمتری نسبت به سس مایونز برخوردارند. به عنوان یك توصیه كلی می‌توان گفت هرچه در تهیه انواع سس از روغن و مواد افزودنی كمتر و سبزی‌های بیشتر استفاده شود، بهتر است.
به عنوان مثال سس مایونز كه حاوی كالری بالایی است را می‌توان با ماست و سبزی‌‌های معطر تركیب كرد تا هم‌ارزش تغذیه‌ای آن بالاتر برود و هم كالری كمتری داشته باشد. برای بهبود ارزش تغذیه‌ای این چاشنی‌ها می‌توان از روغن‌های زیتون، كنجد و هسته انگور به جای انواع عادی آن در حد اعتدال استفاده كرد. البته نباید از یاد برد كه روغن‌ها از هر نوع كه باشند، محتوای انرژی بالایی هستند و زیاده‌روی در مصرف آنها می‌تواند اضافه وزن و چاقی را به همراه داشته باشد.
سس‌‌های تهیه شده از میوه نیز به لحاظ تغذیه‌ای بسیار ارزشمند هستند. به گفته میلانی بناب، از این سس‌ها می‌توان برای مغذی كردن غذای كودكان بویژه آنهایی كه علاقه زیادی به خوردن میوه ندارند، استفاده كرد ولی باید بدانیم كه بسیاری از سس‌ها سدیم بالایی دارند در حالی كه شوری آنها زیاد نیست. بنابراین بیماران مبتلا به فشار خون باید به برچسب‌ سس‌ها بیشتر دقت كرده و تا جای ممكن از انواع تهیه شده‌اش در خانه استفاده كنند.

افزودنی‌های مجاز یا غیرمجاز
افزودنی‌های مجاز، مواد شیمیایی یا غیرشیمیایی هستند كه به عنوان كمك فرآیند یا بهبوددهنده ویژگی‌های چشایی، بصری، ماندگاری و فیزیكی به محصول اضافه می‌شوند. قوام‌دهنده‌ها، پایداركننده‌ها، نگهدارنده‌ها، رنگ‌دهنده‌ها و طعم‌دهنده‌ها از جمله اقلام پرمصرف در صنایع غذایی هستند. البته طبق تحقیقات، فهرست مربوط به افزودنی‌های مجاز همه ساله دستخوش تغییراتی می‌شود و ممكن است تعداد زیادی از فهرست حذف یا اضافه شوند. معمولا مخاطراتی كه به واسطه مصرف این افزودنی‌ها برای سلامت ایجاد می‌شود به حذف این مواد از چرخه تولید منجر می‌شوند. به عنوان مثال بنزوات سدیم به عنوان یكی از ضد كپك‌های معمول است كه در صنایع تولید سس، رب و نوشابه به كار رفته و با نام اختصاری «e211» روی بسته‌بندی‌ها مشخص می‌شود. این تركیب در صورت استفاده مدام و بی‌رویه می‌تواند باعث بروز برخی بیماری‌ها همچون سیروز كبدی، پاركینسون و بروز برخی ضایعات در سیستم عصبی شود و به همین دلیل مصرف آن در دستورالعمل‌های جدید كاهش یافته است.
بنابراین بهتر است كودكانی كه مبتلا به بیش‌فعالی هستند نیز از انواع سس‌هایی كه در منزل تهیه و افزودنی‌های كمتری دارند، استفاده كنند.
در این میان باید در نظر داشت كه واژه «افزودنی‌های مجاز» كه روی در بسیاری از سس‌‌ها دیده می‌شود به معنی طبیعی بودن افزودنی‌های موجود در محصول نیست و این افزودنی‌ها عموما صنعتی و شیمیایی هستند كه می‌توانند در صورت رعایت نشدن تعادل در مصرف، ناراحتی‌های كبدی، كلیوی و حتی برخی از سرطان‌ها را ایجاد كنند.

[F l o w e r]

خواص گوشت بلدرچین!!
پروتئین یک ماده مهم است که باید در غذای روزانه ما وجود داشته باشد.این ماده برای رشد و سلامت بدن بسیار ضروری است.پروتئین،هم در غذاهای گیاهی و هم در غذاهای حیوانی وجود دارد؛امّا دانشمندان علم تغذیه عقیده دارند که پروتئین حیوانی بهتر از پروتئین گیاهی است.
گوشت طیور به عنوان یک منبع پروتئین حیوانی اهمیت زیادی دارد؛به همین دلیل در کشورهای مختلف،سرمایه گذاری زیادی روی صنعت پرورش طیور از جمله بلدرچین شده است.
میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده (بلدرچین) از پروتئین گوشت سایر پرندگان و نشخوارکنندگان معمولی 10- 5 درصد بیش تر است.گوشت و تخم بلدرچین به لحاظ ارزش غذایی و درمانی،بسیار مورد توجه است.وجود عناصر معدنی کمیاب و ویتامین های مختلف در گوشت این پرنده،باعث شده است که گوشت آن برای درمان بعضی از بیماری ها،مانند آسم،تشنج،فشارخون،ضعف اعصاب و ناراحتی های روانی و بی خوابی مفید باشد.
گوشت بلدرچین منبع خوب نیاسین ،فسفر،مس،تیامین،ریبوفلاوی ن،ویتامین b6،روی،آهن و سلنیوم است.تخم بلدرچین در مقایسه با تخم مرغ،به مراتب ارزش غذایی بالاتری دارد.
یک تخم بلدرچین هر چند که از لحاظ وزنی حدود یک پنجم وزن تخم مرغ معمولی را دارد،ولی نسبت به آن دارای 5 برابر فسفر، 5/7 برابر آهن، 6 برابر ویتامین b1(تیامین) و 15 برابر ویتامین b2 (ریبوفلاوین) می باشد.

نکاتی در مورد خرید بلدرچین و نحوه نگهداری آن
گوشت خام بلدرچین در یخچال به مدت 2 روز، و گوشت پخته آن حداکثر 3 روز قابل نگهداری است.برای خرید گوشت بلدرچین اول از تاریخ انقضای آن اطمینان حاصل کنید.گوشت تازه بلدرچین باید بدون بو، کاملاً تمیز و عاری از هر گونه بقایای پر باشد.و بهتر است در اولین فرصت ممکن پس از خرید،آماده مصرف شود.بدین منظور آن را در بسته ای پلاستیکی یا فویل پیچیده و در سردترین قسمت یخچال نگه داری کنید.اگر قصد پختن بلدرچین را تا 2 روز پس از خرید ندارید،آن را منجمد کنید.به این منظور بهتر است آن را با همان بسته بندی هنگام خرید در فویل پیچیده و یا این که در کیسه فریزر گذاشته و هوای داخل آن را کاملاً خارج کنید.گوشت منجمد بلدرچین،در فریزر به مدت 3 ماه قابل نگه داری است.

روش رفع انجماد گوشت منجمد بلدرچین
هیچگاه بلدرچین منجمد را در درجه حرارت اتاق جهت رفع انجماد نگذارید.بهتر است آن را در یخچال گذاشته تا در طول شب رفع انجماد شود؛هم چنین می توانید با غوطه ور کردن آن در آب سرد،رفع انجماد کنید.بدین منظور پرنده را با همان بسته بندی منجمد شده و یا با قرار دادن در بسته ای مقاوم نسبت به آب،داخل آب سرد قرار دهید و هر 30 دقیقه یکبار آب را عوض کنید.بلدرچین ظرف مدت یک ساعت یا کمتر رفع انجماد می شود.
__________________

[F l o w e r]

هشت غذایی که نباید بخوریم!

چای سرد و پودرهای نوشیدنی هم به دلیل داشتن شکر فراوان و از همه مهمتر بسته‌بندی درون پاکت‌هایی که با مواد بازیافتی تهیه شدند، جزو مواد غذایی ناسالم هستند.

ایسنا: محققان و دانشمند‌ان علوم پزشکی آمریکا، طی گزارشی اعلام کردند: مصرف هشت ماده غذایی باعث کاهش طول عمر و بروز بیماری‌های مزمن می‌شود.

آب معدنی، سبزیجات یخ زده، بستنی یخی، برنج‌های پخته نیمه آماده، مواد انرژی زای و شکلات‌ها، چاشنی‌ها، چای سرد و پودرهای نوشیدنی و ساندویچ نیمه آماده هشت غذایی هستند که در صورت مصرف طولانی مدت، فرد را دچار بیماری‌های مزمن می‌کند.

بطری‌های آب معدنی به دلیل این که مایع درون بطری‌های پلاستیکی به مدت طولانی می‌ماند، احتمال بیماری‌زایی آن بیشتر است.

همچنین برخی از تولید کنندگان آب‌های معدنی از ابزارآلات غیر‌بهداشتی و حتی آب‌های معمولی در پر کردن بطری‌ها استفاده می‌کنند؛ به طوری که گفته می‌شود مصرف آب معمولی، سالم‌تر از خرید و استفاده از آب‌های معدنی است.

دومین ماده غذایی که نباید مصرف شود، سبزیجات یخ زده است. تصور کنید که یک پاکت حاوی نخود نیمه آماده شناور در سس مایونز را با قیمتی گزاف خریداری کنید و پس از آن به دل درد و تهوع دچار شوید،‌ اما در همان حال می‌توانید با خرید نخود و پختن آن و افزودن سس مایونز، یک سالاد خوشمزه برای خودتان دست و پا کنید. درست کردن این سالاد نخود تا حدی سخت است، اما بیمار شدن پس از مصرف آن در کار نیست.

بستنی یخی در سومین ردیف قرار دارد. بهتر است به جای استفاده از میوه‌های پوست کنده و آماده و یا ساندیس‌ها، میوه‌ها را خریداری کرده و خود آبمیوه تهیه کرده و یا با آب آنها بستنی درست کنید.آبمیوه‌های آماده و بستنی‌های یخی به دلیل قرار گرفتن درون پاکت‌های پلاستیکی باعث بیمار شدن تدریجی مصرف کنندگان می‌شود.

برنج نیمه آماده نیز در میان غذاهایی است که باعث بیمار شدن افراد می‌شود.این ماده غذایی نیمه آماده به دلیل آن که یک بار پخته و سرد شده و برای بار دوم هم باید گرم شود، برای سلامتی فرد مصرف کننده بسیار مضر است، اما اگر برای سلامتی خود اهمیت قایل هستید، بهتر است خودتان با درست کردن یک قابلمه کوچک برنج و افزودن روغن و نمک مناسب از مصرف آن لذت ببرید، بدون آن که بیمار شود.

مواد انرژی زای و شکلات‌ها هم در ردیف پنجم غذاهای ناسالم قرار دارند. این مواد غذایی به دلیل دارا بودن شکر و نمک فراوان و کالری بالا در بدن انباشته شده و فرد را در درازمدت به بیماری‌هایی چون دیابت و امراض قلبی‌عروقی مبتلا می‌کند.

چاشنی‌ها هم در میان غذاهای ناسالم هستند، استفاده زیاد از ادویه‌جات در مواد غذایی آماده و نیمه آماده سبب بروز حساسیت در فرد مصرف کننده می‌شود.اکثر تولید‌کنندگان مواد غذایی برای آن که تولیداتشان مصرف کننده داشته باشند از نمک، فلفل ، کاری و دیگر ادویه‌ها و چاشنی‌ها بهره می‌برند که استفاده از این مواد همراه مواد غذایی آماده فرد را بیمار می‌کند.

چای سرد و پودرهای نوشیدنی هم به دلیل داشتن شکر فراوان و از همه مهمتر بسته‌بندی درون پاکت‌هایی که با مواد بازیافتی تهیه شدند، جزو مواد غذایی ناسالم هستند.

ساندویچ‌های نیمه آماده هم به دلیل انباشت زیاد نمک، چربی و مواد افزونی به اصطلاح مجاز اصلا توصیه نمی‌شوند، اما امروزه و در عصر ماشین و کامپیوتر، اکثر مردم از این نوع ساندویچ‌ها استفاده می‌کنند؛ چرا که فرد مصرف کننده با قرار دادن این ساندویچ‌ها درون مایکرو‌ویو سریعا می‌تواند غذای خود را تهیه کرده و مصرف کند.

بر‌اساس اعلام دپارتمان بهداشت و درمان آمریکا، استفاده درازمدت از این مواد غذایی مواد مشابه تنها برای مدتی باعث شادی و پر کردن شکم فرد مصرف کنند می‌شود، اما می‌تواند همچون یک خوره از داخل بدن، فرد را نابود کرده و در نهایت مصرف کننده را به بیماری‌های مزمن دچار کند.

گردآوری : پایگاه اینترنتی پرشین وی

[F l o w e r]

ادویجات و خواص آنها هل


هل گياهي است كه در مناطق حاره و گرم مي رويد . وطن آن هندوستان مي باشد و حدود 80% مصرف هل دنيا از هندوستان صدر مي شود
اين گياه پايا و علفي است كه ريزوم آن ساقه هاي هوائي مانند برگ بهم پيچيده گاهي تا ارتفاع 4 متر خارج مي شود
يك يا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه هاي هوائي خارج مي شود كه داراي گل هاي كوچك برنگ سفيد يا سبز روشن مي باشد
ميوه هل بيضي شكل ، مانند قلب و برنگ زرد يا سبز روشن بطول 1-2 سانتيمتر است . دانه هاي معطر و مطبوعي برنگ قهو هاي ماي به قرمز در آن وجود دارد كه به مصرف ادويه و خوشبو كردن مشروبات و غذاها يم رسد
خواص :
هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است
1)چون هل بشكل قلب مي باشد بنابراين تقويت كنده قلب است
2)بادشكن بوده و گاز معده و روده را خارج مي سازد
3)تقويت كننده بدن است
4)ادرار آور است
5)قاعده آور است
6)مقوي سيستم هضم است
7)باعث هضم غذا مي شود
8)زخم هاي دهان را برطرف مي كند بدين منظور دم كرده هل را در دهان مضمضه كنيد .
9)خوشبو كننده دهان است
10)براي تسكين گوش درد ، گرد هل را در گوش بريزيد
11)براي برطرف كردن دل بهم خوردگي و تهوع ،‌از دم كرده هل استفاده كنيد
12)اشتها آور است
13)تب را پائين مي آورد
14)معالج سرماخوردگي است
15)براي تسكين درد رماتيسم مفيد است
16)ترشي معده را برطرف مي كند
17)ضد مسموميت است
18)براي رفع بيماريهاي چشم مفيد است