خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
من با تو از انگشت هایی سخن گفتم
که قطره قطره اشک از گونه های خیس پاک میکنند ،
اما تو که عاشق غواصی بودی
مرا جا گذاشتی
تا سیلاب اشکم دریایی شود توفنده و طوفانی -
و آن وقت تو
چنان قهرمانانه شیرجه بزنی در اعماق تاریک
که روزنامه ها از انتظار به خود بلرزند
و با هیجان تیتر بزنند:
جنازه ی عاشق ترین مغروق جهان را از آب گرفتند
ما به سختی در هوای کندیده طاعونی َدم می زدیم و
عرق ریزان
در تلاشی نو میدانه
پارو می کشیدم
بر پهنه خاموش ِ دریائی پوسیده
که سراسر
پوشیده ز اجسادی ست که چشمان ایشان
هنوز
از وحشت توفان بزرگ
بر گشاده است
و از آتش خشمی که به هر جنبنده
در نگاه ایشان است
نیزه های شکن شکن تندر
جستن می کند.
***
و تنگاب ها
و دریاها.
تنگاب ها
و دریاهای دیگر...
گیجم!
اگه بارون اگه آفتاب
اگه بی قرار و بی تاب
اگه آسمون پراز ابر
یا شکوه شب مهتاب
هرچی باشه چهره ی تو
دیدنی تر از یه خوابه
به طراوت مث بارون
به زلالی مث آبه
آخرین حرف من و تو
شاید این ترانه باشه
بغض آسمون پاکت
تو همین دقیقه واشه
رنگ تو رنگ یه واژه
توی پیچ و خم ذهنم
مث نمناکی بارون
یا فقط یه قطره شبنم
میشینه رو گونه ی گل
اشک مهتابی چشمات
میشنوم بغض صدات و
گرچه خاموش شده لبهات
ای تو زنده تا همیشه
ای زلال بی نهایت
به وجود مهربونت
من یه عمره کردم عادت.
...
تو،رفته ای که بی من،تنها سفر کنی....به وجود مهربونت
من یه عمره کردم عادت
من مانده ام که بی تو ، شب ها سحر کنم
تو رفته ای که عشق من از سر بدر کنی
من مانده ام که عشق تو را، تاج سر کنم...
می خواهم بگذرم،
بگذرم از هر آنچه که تو ندیدی و من احساس کردم
تو نشنیدی هر چند بار که من گفتم و تکرار کردم
ساختم و تو خراب کردی
و من چقدر تشنهء حرفهایی بودم که تو هرگز نزدی
اشک ریختم،
برای روزهایی که چه نیازمند تو در کنارم بودم
برای خودم که چگونه غرق تو شدم
این شعر رو خیلی دوست دارم
دیشب دیگه بی خبر نرفتم ها هر چه قدر صبر کردم سایت باز نمی شد
میازار موری که دانه کش است
که جاندارد جان شیرین خوش است
راستی این همه شعر را از کجا می آرید
لطفا جواب بدید
تمام کوچه هاي بن بست بي چراغ را
با چشمهاي بسته عبور خواهي کرد
برگرد
يک لحظه پشت سرت را نگاه کن
بهار را سزارين ميکنند از زمستان پابه زا
و باد بوي گريه هاي سياوش ميدهد
خوب این همه شاعر دوست من با این همه شعر
دلی مانده در چنگ اندیشه ها
بیفسرده هر خنده , چون اشک ِهر شمع
بپاشیده هر نغمه , چون بویِ عود
تو در کنار آن روزن اِستاده مست
فرستاده بر مِهر ِ تابان درود
در افتاده بر بازوانت بناز
فروغی خوش از صبح ِ نیلوفری
فروغی دگر , بر گریبان چاک
سبکرقص , در کار ِ بازیگری
گلوگاهت از پرتوی دلفروز
درخشنده چون شاخ مریم بدَشت
پریشیده زلف تو با پیک روز
ز دوشینه گویای ِ بس سر گذشت
پرندی هوس بخش و زر تار و نغز
بتابیده بر ساق ِ افسونگرت
به زرینه استخر موٌاج روز
شناور چوقو , مرمرین پیکرت
من آن گوشه بیخواب و آشفته موی
بگرمی فرورفته در کار ِ تو
بران جلوه ها بوسه افشان ز دور
صفا کرده بر صبح ِ رخسار ِ تو
واي چه خسته ميکند تنگي اين قفس مرا
پير شدم نکرد از اين رنج و شکنجه بس مرا
گرگ درنده اي به من تاخت به نام زندگي
پنجه که در جگر زند نام نهد نفس مرا
از زلال ِ جویبار ِ روشن ایام
قصه های بیشه انبوه,پشتش کوه , پایش نهر
قصه های ِ دست ِ گرم ِ دوست در شبهای سرد شهر .
ما
کاروان ساغر و چنگیم .
لولیان ِ چنگمان افسانه گوی ِ زندگیمان , زندگیمان شعر افسانه .
ساقیان مست ِ مست ِ مستانه .
هان , کجاست؟
پایتخت قرن ؟
ما برای فتح می آییم ,
تا که هیچستانش بگشایییم...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
