سریال نابرده رنج

[pcforlife]

جایی که عماد گیر عراقیه افتاده بود و برداشت گفتٰ طرف همچین خوشحاله فکر کرده محسن رضایی رو اسیر کرده ترکیدم از خنده...
ولی کلا جلوه های ویژش افتضاحه! خیلی تابلو معلومه که ترقه گذاشتن بین دیوارا...
+
من فکر کنم خشاب تموم کنه جابر... عماد که عمرا نمیمیره... بالاخره بچه زرنگه...
راستی چند قسمت مونده تموم بشه؟

[SA3EDLORD]

جایی که عماد گیر عراقیه افتاده بود و برداشت گفتٰ طرف همچین خوشحاله فکر کرده محسن رضایی رو اسیر کرده ترکیدم از خنده...
ولی کلا جلوه های ویژش افتضاحه! خیلی تابلو معلومه که ترقه گذاشتن بین دیوارا...
+

راستی این محسن رضایی کی هست؟

[mohsen_gh1991]

منوچ چی شد؟

[SA3EDLORD]

فعلا تو خزینه حبسه: دی

[moslem47]

راستی این محسن رضایی کی هست؟

محسن رضایی کجا بود گفت محسن خیری..... فرماندشون بود
من فیلمو به خاطر عماد نگاه میکنم که این جابر فکر کنم ترکوندش

[meha]

نه عزیز زمانی که گیر عراقیه افتاد گفت فک کرده محسن رضایی گرفته اون موقع هم محسن رضایی فرمانده سپاه بود فکر کنم....

زمانی هم که داشت با خدا درد و دل میکرد میگفت من که نمیشم محسن خیری....

[Golbarg01]

درسته
ولی محیط غیر واقعی بود
نمی شه که سر راه یه جویبار یه قلعه باشه، خب هر جا که آب باشه ملت راه می رن تا سرچشمه شو پیدا کنن اونجا مراسم سیزده به در برگزار کنن
نمی شه این دروازه هه همونجا واسه خودش باشه و کسی نره توش ببینه چه خبره
بعد اون درخته هم بعد این همه سال باید می خشکید
من تو ذهن خودم یه قلعه کاهگلی قدیمی تصور کرده بودم بالای کوه لای صحره ها که یه حیاط محقر توشه و وسط حیاط یه سرو خشکیده ست

تایید میشه.
تازه اون درختی که میگفتن هزار سال قدمت داره که نباید اینقدر نازک باشه باید چند متر قطرش باشه از این درختای خیلی بزرگ و پت و پهن !!

[Lady parisa]

خیلی جالبه که دو شب پیش 4به 3 به نفع عراقیا بود! عماد که دستش چرک کرده بود تا استخوون! تفنگ اسد که گیر کرده بود جابر با یه کلت زپرتی شلیک می کرد! به هیچ کی هم که آسیبی نرسید و .....
بعدشم که اونا رفتن و تیربار آوردن بازم اینا به اونا حریف بودن

[nar nia]

نشست نقد "نابرده رنج"-1/ بذرافشان: بخشی از سکانس‌های "نابرده رنج" با پیشنهاد طهمورث تغییر کرد

علیرضا بذرافشان کارگردان مجموعه تلویزیونی "نابرده رنج" با تاکید بر همکاری و تعامل خوب با بازیگران اشاره کرد بخشی‌ از صحنه‌های یک قسمت از این مجموعه با پیشنهاد سیاوش طهمورث تغییر کرد. به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه "نابرده رنج" اولین تجربه کارگردانی علیرضا بذرافشان در زمینه مجموعه‌سازی تجربه‌ای دشوار اما موفق است. بذرافشان در این مجموعه در کنار استفاده درست از کلیشه‌ها، در استفاده از بازیگران و فضاسازی موفق بوده است. نشست نقد و بررسی مجموعه تلویزیونی "نابرده رنج" با حضور کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده و بازیگران مجموعه تلویزیونی در خبرگزاری مهر برگزار شد.
*خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: آقای بذرافشان شما فیلمنامه سریال‌های متفاوتی از جمله "تب سرد"، "زیرزمین" و ... را نوشتید. همچنین تله فیلم‌هایی که کارگردانی کردید فضایی متفاوت نسبت به "نابرده رنج" داشتند، به عنوان اولین تجربه سریال‌سازی کار مشکلی را برای کارگردانی انتخاب کردید، قصه در دهه 60 می‌گذرد، معماری شهر نسبت به آن دهه خیلی تفاوت پیدا کرده و فضاسازی چنین مجموعه‌ای ساده نیست. جاه‌طلبی‌تان باعث شد این مجموعه را کارگردانی کنید یا ساخت "نابرده رنج" به شما پیشنهاد شد؟
- علیرضا بذرافشان، کارگردان: ساخت این مجموعه پیشنهاد نشده بود. اصولاً بلندپروازی و جنون دو شاخصه اصلی یک کار هنری است. نمی‌خواهم بگویم ما هنرمند هستیم و کار هنری انجام دادیم، ولی باید تاکید کنم در همین عرصه حتی بخواهید به عنوان هنرجو هم قدم بگذارید باید کمی بلند پرواز بوده و مقداری جنون داشته باشید و گرنه در این عرصه آدم معمولی می‌شوید. من هم این عادت را دارم. البته همسرم - سارا خسروآبادی- به عنوان مشاور زندگی‌ام چند بار به من گفت این فیلمنامه را ننویسم، اما من می‌خواستم این کار را انجام بدهیم. خیلی هم کار سختی بود.
همسرم معتقد بود ما در شروع دورنمای درستی از حجم سختی کار نداشتیم و هنوز هم روی حرف‌اش اصرار دارد! اما خودم می‌دانستم کار چقدر سخت است، به همین دلیل سختی‌ها را پذیرفته بودم. چیزی در ذهنم بود و می‌خواستم اجرا کنم.
- سارا خسروآبادی، نویسنده: این فیلمنامه را فرد دیگری نمی‌توانست بسازد. واقعاً اگر این فیلمنامه را به هر کارگردان دیگری می‌دادید، فرار می‌کرد. یا اینکه می‌گفت همه سکانس‌ها را شهری بگیریم، شب‌ها را روز کنید و به جای سکانس‌های خارجی، سکانس‌های داخلی بگیریم. شاید خیلی کارگردانان دیگر هم باشند که توانایی ساخت چنین کاری را داشته باشند، اما شرایط فراهم نیست و همت مضاعف می‌خواهد تا این کار انجام شود.

*آقای بذرافشان از ابتدا قرار بود نویسنده و کارگردان باشید؟ یا در طول کار این مسئله شکل گرفت؟
- بذرافشان: بعد از تله فیلم‌هایی که کارگردانی کردم، به ویژه بعد از ساخت فیلم تلویزیونی درباره بم، یک مقدار اعتماد به نفس پیدا کردم برای کار پروداکشن. این کار هم این ویژگی را داشت، به همین دلیل به آقای علیرضا افخمی گفتم که می‌توانم یک سریال بسازم و ایشان هم با آقای تخشید مدیر گروه فیلم و سریال شبکه سه صحبت کرد و او هم به من اعتماد کرد. البته باید تاکید کنم آقای تخشید مدیر بی‌پروایی است و جسارت زیادی دارد. در مجموع بعد از پذیرفته شدن طرح و مشخص شدن تهیه‌کننده کار را شروع کردیم. از ابتدا هم بر اساس اینکه فیلمنامه را بنویسیم و کارگردانی کنیم، کار جلو رفت.
*نام سریال از ابتدا "نابرده رنج" بود؟
- بذرافشان: نام این سریال از ابتدا همین بود، البته تاریخچه‌ای دارد که بهتر است سام درخشانی آن را توضیح بدهد!
- سام درخشانی بازیگر: "نابرده رنج" نام خوبی نبود. از روز اول هم همه اعتراض کردند، اما دلیل اینکه این نام ماند، به خاطر این بود که نام دیگری پیدا نکردیم یا اینکه نام دیگری نگذاشتند که بگذاریم و مجبور شدیم نام "نابرده رنج" را روی مجموعه بگذاریم، حتی یک ربع سکه هم از طرف آقای بذرافشان تعیین شده بود برای کسی که نام جدیدی بگوید، اما نام جدیدی انتخاب نشد. هنوز ربع سکه هست و هر کس می‌تواند پیشنهاد بدهد تا نام سریال را تغییر بدهیم!
*آقای بذرافشان یکی از امتیازات سریال "نابرده رنج" دیالوگ‌های متفاوتی است که هر یک از شخصیت‌های قصه دارد. در واقع هر کدام از شخصیت‌ها بر اساس شناسنامه‌ای که دارد دیالوگ منحصر به فرد خودش را دارد. دیالوگ‌های این مجموعه را شما نوشتید یا خانم خسروآبادی؟
ـ بذرافشان: بهتر است درباره این موضوع خانم خسروآبادی توضیح بدهد.
- خسروآبادی: شکل‌گیری ساختار این سریال حاصل یک کار مشترک بود و ما درباره شخصیت‌ها مرتب با یکدیگر بحث می‌کردیم. البته در گذشته هم این راه را با هم رفته بودیم و به نتیجه مطلوب رسیده بودیم. مسلماً وقتی برای نگارش یک فرد دیگر هم کنار شما باشد می‌توان به جزییات خوبی رسید.
درباره شخصیت‌های سریال "نابرده رنج" هم این اتفاق افتاد که هر یک از کاراکترها لحن خودش را داشته باشد. این کار از طرح اولیه تا پایان به صورت مشترک بین من و آقای بذرافشان انجام شد و با یکدیگر مرتب برای دیالوگ‌ها چالش داشتیم. فکر می‌کنم همسایه‌هایمان هم از این جر و بحث‌ها به ستوه آمدند! (می‌خندد) در مجموع درباره موضوع گفتگو، اینکه در این صحنه چه صدایی باشد و ... با یکدیگر مشورت کردیم.
*آیا زمان نگارش قصه "نابرده رنج" به بازیگران هم فکر کرده بودید که برای هر یک از نقش‌ها چه کسانی را انتخاب کنید یا بعد بازیگراها انتخاب شدند؟
- خسرو آبادی: برخی نویسندگان این طور هستند، روی یک شخصیت حساب می‌کنند و می‌نویسند؛ اما نه من و نه آقای بذرافشان این طور نیستیم. به کسی فکر نمی‌کنیم، بلکه بعد از نگارش بازیگران انتخاب می‌شوند.
*تعامل‌تان با بازیگران چطور بود. آیا پیشنهادهایی که می‌دادند را به راحتی می‌پذیرفتید؟
- خسرو آبادی: این سئوال را بهتر است بازیگران جواب بدهند. تا جایی که می‌شد تعامل وجود داشت و همدیگر را قانع می‌کردیم. در عمده موارد تعامل وجود داشت. یک اثر هنری نتیجه یک کار گروهی است و اگر کاری خوب می‌شود حاصل زحمت همه آدم‌ها است. گرچه برخی کارگردانان یا بازیگران مطرح فکر می‌کنند همه کار را خودشان انجام دادند، اما ساخت فیلم و مجموعه موفق حاصل کار گروهی است. مثلا وقتی آقای سیاوش طهمورث با نقش ارتباط برقرار می‌کند، مسلماً می‌تواند نظر خوبی برای نقش به من نویسنده بدهد و من هم در کار اعمال کنم. در مجموع همکاری خوبی بود.
- بذرافشان: اتفاقاً در یکی از قسمت‌ها بخشی از صحنه‌ها به خاطر پیشنهادهای آقای طهمورث تغییر کرد.

[nar nia]

«نابرده رنج»؛ يك سريال فرا استاندارد است


خبرگزاري فارس: مجموعه تلويزيوني «نابرده رنج» ساخته عليرضا بذرافشان با توجه به محدويت‌هاي توليد در مديوم تلويزيون يك سريال فرا استاندارد است.


در ميان سريال‌هاي سطحي و هزل آميز سيما كه مشخص نيست براي كدام بيننده، در كدام قاره و در كدام سرزمين ساخته مي‌شود مجموعه تلويزيوني «نابرده رنج» يك پديده در ميان انواع و اقسام سريال‌ها سطحي و مبتذل تلويزيون است و شايد بيشتر از يك پديده است.
برسون در يكي از تك جمله‌هاي معروفش مي‌گويد: سينما تمامي هنرها را به قرن بيست و يكم پرتاب مي‌كند اما خودش در قرن نوزدهم باقي مي‌ماند، بر اساس همين تئوري در هزاره سوم، فن سريال‌سازي در مديوم جهاني تلويزيون در رقابت با پرده عريض يكه تازي مي‌نمايد.
سريال‌هايي نظير «گمشدگان»، «فرار از زندان»، «بيست و چهار»، «فرنج»، «ماورالطبيعه»، «گروه برادران»، «يونيت» و هزاران سريال ديگر در مقياس جهاني، سرگرمي‌سازتر از آثاري هستند كه بروي پرده عريض نمايش داده مي‌شود.
متاسفانه در چند سال اخير، افت كيفي سريال‌هاي مناسبتي و هر شبي در مديوم سيما براي همگان روشن است و سياست‌هاي مديران و معاونت سيما در چند ساله اخير به جاي كشف و نزديك شدن به الگوهاي سرگرمي‌ساز استاندارد و مناسب با ساز و كار اجتماع امروز، خلاصه مي‌شود به عرصه‌اي كه جنبش توليدات هزل آميز سيما ناميده مي‌شود و به جرات مي‌توان گفت ساخت سريال‌هايي نظير «نابرده رنج» در تلويزيون جمهوري اسلامي، هر هفتاد و پنج سال، يكبار اتفاق مي‌افتد.
توليد سريال‌هايي نظير «نابرده رنج» در واقع يك رويداد محسوب مي‌شود، بحران مديريتي و ضعف‌هاي معاونت سيما در امر توليد مشخصاً با آثاري نظير «مختارنامه» پوشيده مي‌ماند.
سريال «نابرده رنج» با توجه به محدويت‌هاي توليد در مديوم تلويزيون يك سريال فرا استاندارد است، نخستين دليلي كه سبب چنين ادعايي مي‌شود اين است كه اين سريال ضمن قوام داستاني و قواره استاندارد سريالي يك پكيج كامل از، يك قصه تاريخي معاصر است، مفاهيم مذهبي را با اسلوب روايي فرا مدرن، در بطن داستانش مستتر دارد و نقب زدن به دوران دفاع، تقديس اقوام ايراني، تاثيرگذاري اخلاقي، مذهبي و در نهايت آنچه مد نظر آقايان، در معاونت سيما است را بايد در چنين سريالي جستجو نمود.
ضمن اينكه عمده روايت‌هايي كه حول محور دفاع در تلويزيون توليد مي‌شود، شعاري، اغراق‌آميز، بيش از حد ملكوتي و غير قابل باور است. همين كه به عنوان تماشاگر نقش‌هاي فرعي اين سريال همچون «فلاح» (رزمنده سريال را با بازي اوسيوند) و «حسين خيري» (رزمنده ديگر) را باور مي‌كنم، مبين هوشمندي تيم نويسنده در جزئي‌نگري در نوع شخصيت‌پردازي اين سريال است.
براي نخستين بار مطابق با استانداردهاي جهاني سريال‌سازي همانند توليدات HBO،FOX، در يك توليد وطني، يكپارچگي روايت با ويژگي‌هاي نقل موازي و ضربدري مي‌بينيم.
سريالي كه مهندسي فيلمنامه‌اش مبناي هوشمندانه و خلاقي دارد. ضمن اينكه فن سريال‌سازي فقط تشريح روايت‌هاي پيشين به صورت آنچه گذشت نيست.
واقعيت اين است سريال‌سازي اراده مستقلي جدا از توليد فيلم و تله‌فيلم مي‌طلبد و اگر جرات كنم مي‌توانم بگويم سريال «نابرده رنج» به دليل ويژگي‌هاي بارز ساختاري و محتوايي يكي از چهار سريال برتر تاريخ سي ساله انقلاب است.
باور كنيد كه از سينما و تله فيلم‌هايي كه با عنوان فيلم سينمايي بروي پرده عريض، عرضه مي‌شود خسته و دلزده‌ايم، طعم توليدات سوپرماركتي نيز ذائقه و دستگاه گوارش بصريمان را تخريب مي‌نمايد و در پايان اين روزهاي لخت و كسل هر شب منتظريم بخش‌هاي بعدي سريال «نابرده رنج» را تماشا كنيم و آرام و بي‌صدا يكي از بهترين سريال‌هاي ساخته شده سي و دو ساله اخير را از ديده بگذرانيم.
هر چند اعتقاد راسخ نگارنده اين است كه اين سريال محصول معاونت سيما (با رويكرد خاصش نسبت به توليد آثار كمدي) نيست و پس از ثبت و برابري با سند در كارنامه كارگردان (عليرضا بذرافشان)، بايد به مديران شبكه سوم سيما خصوصاً شخص «پورمحمدي» (مدير شبكه سوم) به دليل استقلال مديريتي‌اش در امر توليد تبريك گفت.


--------------------------------------------------------
نويسنده: عليرضا پورصباغ
عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران