تحلیل بنده راجع به تیم کره جنوبی
چون همه دوستان تحلیل راجع به تیم ملی مون و ترکیبش مقابل کره جنوبی رو به نحوه احسن شرح دادن، بنده تصمیم گرفتم یه سری اطلاعات از دید خودم راجع به کره بدم که خوندنش خالی از لطف نیست
:
سیستم بازی کره
سیستم بازی کره در سه بازی گذشتش، 1-3-2-4 بودش که طبیعتا دو هافبک هجومی این تیم وینگر های تیم کره هستند و قلب تیم کره یعنی هافبک مرکزی هم پارک جی سونگ معروف قرار داره.
تحلیل تک تک پست ها و افرادی که تو اون پست ها در سه بازی گذشته کره
دربازبان:
دربازبان تیم کره در سه بازی گذشته مرده شماره یکشون یعنی جونگ سونگ ریونگ بودش.
دربازه بان جوانی که ما تو فینال لیگ قهرمانان آسیا و بازیشون با ذوب آهن، اونو خاطرمون هست و گلی که خلعتبری بهش زد!
سونگ ریونگ با وجود تعدا بازی ملی نه چندان زیادش بسیار پرتجربست و تو تورنومت مهم جام جهانی 2010 لی وون جائه رو نیمکت نشین کرد و در هر 4 بازیه کره سنگر بان اصلی تیم بود. آمارش در کی لیگ فصل قبل هم خوب بوده. 26 گل خورده در 28 بازی. تو این تورنومنت هم سه گل خورده که دو تاش از روی نقطه پنالتی بوده.
مدافعین:
تو این سه بازی مدافعین راست و چپ کره یعنی چادوری و لی یونگ پیو در ترکیب ثابت تیم کره جنوبی بودند.
لی یونگ پیو و چادوری رو هممون خوب میشناسیم. خصوصا یونگ پیو که یادتون باشه تو بازی الهلال - ذوب به خاطر اون خطای شدیدش رو (اگه اشتباه نکنم رو رجب زاده) کارت قرمز گرفت... هر دو خصوصا لیونگ پیو بی نهایت با تجربه هستند و تجربه تورنومنت های مختلف زیادی رو دارند...
تو سه بازی گذشته، کره جنوبی از تائه، لی جونگ سو، چو یونگ هیونگ (اومدنش بابت اخراج تائه در بازی بحرین بود)، هوانگ جائه وان به عنوان مدافعین میانی استفاده کرده که تمامی این بازیکنان با وجود اینکه تجارب باشگاهی فراوانی دارند، اما تجربه بازی ملی شون زیاد نیست...
در کل به نظر میرسه که مربی کره از لی جونگ سو و تائه برای بازی ایران استفاده کنه... در کل مدافعان میانی کره نسبت به مدافعین کناری ضعیف تر هستند.
هافبک های دفاعی:
دو هافبک دفاعی کره در دیدار های قبلی کی سونگ یونگ و لی یونگ رائه بودند که میشه گفت اولی پرتجربه و با خاصیت های حجومی بیشتر و دومی کم تجربه با خاصیت دفاعی بیشتر.
در کل نظر شخصیم اینه که به پای هافبک دفاعی های ما نمیرسن! ولی بین این دو هافبک دفاعی کی سونگ یونگ یه جورایی فوق العاده هستش و کاملا در خدمت تیمه و خیلی زیاد میدوه و پاس میده...
هافبک های هجومی:
هافبک های حجومی کره در آغاز تمامی دیدار هاشون در جام ملت های آسیا، پارک جی سونگ (هافبک مرکزی) - لی چونگ یونگ و کو جا چئول (وینگرهای راست و چپ) (البته جا چئول با پارک در مقاطعی جاشون رو با هم عوض می کردند)
واقعا هر سه فوق العاده خطرناکن و شاید کره تو این خط از تیم ما برتریشون بیشتر باشه. پارک رو هممون میشناسیم و نیازی به توضیح نیست! اما دو وینگر کره واقعا خطرین! هر دوتاشون جوون هستند نسبتا باتجربه در عرصه ملی! کوجا چئول که سمت چپ تیم کره جنوبی بازی می کنه علی الحساب گلزنترین بازیکن کره و البته آقای گل رقابت هاست و ضمنا دو پاس گل هم داده!
تک مهاجم کره:
جی دونگ وان تک مهاجم کره به هنگام شروع سه بازی این تیم در این تورنومنت بود! اما کلا به نظر من امسال کره مهاجم تخصصی تراز اولی نداره... تمامی مهاجمانی که آورده جوون و کم تجربه هستند. تو دو بازی اول کره همین جی دونگ وان در هر دو بازی در بیست دقیقه پایانی تعویض شد... چون انتظارات مربی رو برآورده نکرده بود. درسته این مهاجم دو گل به هند زده... اما باید تاکید بشه که دو گل به هند زده!
.gif)
البته نباید فراموش کرد که این مهاجم خوب بازی سازی میکنه و دو پاس گل تاحالا داده.
ضعف های کره
به نظر من کره عمق دفاعش زیاد قوی نیست! هافبک دفاعیاش هم فوق العاده نیستند... تیم ملی میتونه با کارای ترکیبی تو عمق تیم ملی کره خیلی خوب کار کنه.
نقات قوتش
هافبک های هجومی قدرتمندش که هم از راست تیمشون و از از چپ (خصوصا سمت چپشون) واقعا عالین. چون هم خود پارک و هم بازیکن گلزنشون جاچئول بیشتر در سمت چپ کار می کنند. من احساس می کنم ما باید مثل بازی کره شمالی هم از نصرتی و هم از حیدری تو ترکیب تیممون استفاده کنیم و بسته به شرایط بازی در نیمه دوم یکی از این دو رو تعویض کنیم.
مقایسه با ایران
کلا کره تو این سه بازیشون تو عملکرد از تیم ملی مون بهتر بود. هم بیشتر رو زمین پاسکاری کردند، هم بازی های هوایی بیشتری رو انجام دادند و هم نسبت به تیم ما شانشون رو در شوت زنی امتحان کردند. به بازی های تخریبی و خطا کمتر از تیم ما رو آوردند و البته دوندگی شون هم از تیم ما بیشتر بوده... اما خوب باید در نظر گرفت که اگه عراق رو هم سطح استرالیا بدونیم و امارات رو در سطح بحرین، باز هم کره شمالی بسیار تیم جون دار تری نسبت به هند هستش... در اینکه ما بازی های به مراتب سخت تری رو نسبت به کره انجام دادیم و بهتر از اونا نتیجه گرفتیم شکی نیست.. ضمن اینکه تغییرات بازیکن و ارنج ابتدایی مون تو این سه بازی حقیقتا متفاوت بود و تیم ملی از بازیکنان بیشتری از کره در ترکیبش استفاده کرد و انصافا میتونیم به نیمکتمون در دیدار با کره مطمئن باشیم، چون تیم داخل زمین اونا هر قدر هم قوی باشه، باز ذخیره هاشون از نیمکت نشینان ما ضعیفترن.
یه نکته مثبتی هم تو مقایسه کره با ایران وجود داره. 6 گل از 7 گل کره جنوبی در 50 دقیقه اولیه بازی زده شده. اما هر 6 گل تیم ملی ما در 50 دقیقه پایانی به ثمر رسیده. این نشون میده تیم ملی دقایق ابتدایی بازی هاش رو به ارزیابی حریفش می پردازه و با قدرت بدنی بالایی که داره، تو نیمه دوم برنامه هاش برای رسیدن به گل رو بر اساس شناخت نیمه اول و تجربش پیاده می کنه... اما تو تیم کره به نظر میرسه بر این توضیحات بنده برعکس باشه!: دی
در مجموع امیدوارم کره رو ببریم و بریم به نیمه نهایی! من که خیلی امیدوارم.. ایشالا که قهرمانیم...
پرحرفی کردم...
یاعلی
پ.ن: راستی نظرتون رو راجع به دیدگاه بنده بدید خوشحال میشم بشنوم.