بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

[anon85]

من گاه به انديشه ي آن چه مورخان آينده درباره ي ما خواهند گفت فرو مي روم. در مورد انسان امروزي يك جمله براي آن ها كافي است: او زنا مي كرد، و روزنامه مي خوانده است.

آلبر كامو، سقوط

[amir 69]

گفتم:«دوست ندارم قصه بگم. می‏خوام کتابم رو بخونم.»
«چرا، می‏خوای برام قصه بگی.»
گفتم:«چرا من؟»
«چون نگاه کردم و دیدم تو از دهنت از همه بزرگ‏تره.»
پرسیدم:«اگه برات قصه نگم تون وقت چی‏کار می‏کنی؟»
باشیرین‏زبانی گفت:«خُب، هیچی. فقط تا اون‏جا که بتونم جیغ می‏کشم، بعد وقتی
همه اومدن اینجا به‏شون می‏گم که تو پدرمی. بهم گفته‏ن وقتی جیغ می‏کشم مثلِ این
می‏مونه که دنیا به آخر رسیده. حتا ممکنه کسی رو هم بزنم: مثلا یه پیرزنِ معصوم رو.
تا حالا شده تو کشتی از پا آویزونت کنن، آقا؟»

نامه‏ای عاشقانه از تیمارستانِ ایالتی

[amir 69]

وقتی از کنار خونه‏ی خانواده‏ی هینشو رد می‏شدم، بن هینشو رو دیدم که روی بالاترین شاخه‏ی افرای بزرگِ جلوِ خونه‏شون نشسته.
داد زدم: «رفتی اون بالا چه غلطی بکنی؟»
«از این‏جا برو.»
«تو چه‏ت شده؟»
«برو. از این‏جا برو. من یه پرنده‏م. تنهام بذار. از این‏جا برو.»
«اُ... پس تو یه پرنده‏ای، هان؟»
«آره من یه پرنده‏م.»
«حالا چه‏جور پرنده‏ای هستی؟»
«توکـا.»
«توکـا بودن چه‏جوریه؟»«عالیه. عالیه.»

نامه‏ای عاشقانه از تیمارستانِ ایالتی

[hts1369]

اورسولا نيز با خونسردي گفت:
ولي ما از اينجا تکان نميخوريم و همسشه در همين دهکده ميمانيم, چون فرزندانمان در اين دهکده به دنيا امده اند. اين خاک متعلق به ما و فرزندانمان است.
خوزه گفت:
ما تا امروز کسي را در اين دهکده دفن نکرده ايم. زماني ميتوانيم بگوييم اين خاک متعلق به ما و فرزندانمان است که يکي از افراد خانواده ,در اينجا به خاک سپرده شده باشد.
اورسولا با گستاخي گفت:
اگر مشکل فقط همين است, من حاضرم همين حالا بميرم تا ساير افراد خانواده بتوانند, خاک اين دهکده را متعلق به خودشان بدانند و تا ابد در اينجا بمانند!
صد سال تنهایی/ شاهکار گابریل گارسیا مارکز

[b@ran]

عقربه‌ی دوم ساعت من یک دور می‌زد و یک سال می‌گذشت؛ بعد یک دور دیگر می‌زد و یک سال دیگر می‌گذشت. کاری از دست من ساخته نبود.

من یک زمینی هستم و مجبورم به ساعت و تقویم ایمان داشته باشم.


سلاخ خانه شماره 5/کورت ونه گات

[HITB0Y]

بله,بله,موقیعت ها دزد می سازند اما همانطور که دزد می سازند,آنها را تنبیه هم میکنند تا از یک مجازات دیگر محفوظ بمانند,چون آن موقیعتی که دزد می سازد و همان که تنبیه هم میکند, یک مادر مشترک دارد و آن زمان است.

عقربه سرنوشت/هانس برایتن ایشنر/مهشید میرمعزی

[farryad]

محصل دوره‎ی ادبی قطعا عاشق پیشه می‎شود.مثل شاگردان ریاضی و طبیعی نیست سرکارش با لابراتوار و فرمول های گیج کننده باشد بلکه با شعر غزل و آثار ادبیست. بروید به کلاس های ادبیان سر بزنید و در آنجا تا بخواهید با لیلی مجنون و رومئو و ژولیت و یوسف و زلیخا پیدا میشود. آخر جوانی هست، شادابی هست، نان مفت پدر هست، شعر و غزل هم هست و اگر با این مقدمات عاشق نشوند خیلی خرند!
.................

اینروز ها که بچه ها به سینما میروند و و کنار دریا صدتا صدتا زن لخت ونیم لخت میبینند و از صبح تا شام در لاله زار و سرپل قدم میزنند قبول نیست و نمیتوانند دوره‎ی ما را حس کنندباید حس کنند که یک جوان هیچ زنی را نمی دید جز بی‎بی اش آنهم اگر نمرده بود و زنده بود!

داستان کوتاه سه یار دبستانی از مجموعه‎ی شلوارهای وصله دار/ رسول پرویزی

[hts1369]

همیشه بدبختی تازه, بدبختی پیشین را از یاد انسان میبرد.
بدون حضور یک مرد در خانه, در اینجا میپوسیم و خاکستر میشویم ... ولی به مردم بدبخت و پست این شهر اجازه نمیدهیم اشک ما را ببینند.
صد سال تنهایی/ شاهکار گابریل گارسیا مارکز

[diana_1989]

شجاعت خواهر ِ خوشبینیست.من خوشبین نبودم چون شجاع نبودم
اوریانا فالاچی ... نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

[Amin_mustang]

مادر امروز مرد.شایدم دیروز , نمیدانم...

آلبر کامو...شروع کتاب "بیگانه"