نمیدونم کی برنامه نو رو دیشب دید و برداشتش چی بود.
مهدوی کیا از اینکه اینجوری خداحافظی کرده بود ناراحت بود ولی اشک ریختنش همش به خاطر این نبود.
وقتی شما 20 سال داری فوتبال بازی میکنی و خاطرات خوبی داره هر وقت بخواهی از فوتبال کنار بری اگر غیر از این اتفاق بیفته باید شک کنی.و این خیلی هم طبیعی هست.مهدی اونجایی که داشت در مورد خاطرات صحبت میکرد اشکش اومد.(البته دو سه بار بعض کرد ولی خودش رو کنترل کرد)
در مورد یحیی هم من میتونم درکش کنم.با شنیدن صحبتهای مهدوی کیا منم از دست یحیی ناراحت بودم ولی بعد از صحبت یحیی به این نتیجه رسیدم که یحیی ادم بدی نیست و نیت بد این کار رو نکرده.شاید به قول فردوسی پور راه و روش بدی رو انتخاب کرده.مربیگری تو تیم های بزرگ ارزوی هر کسی هست و خیلی ها به هزار یک روش متوسل میشن برای رسیدن به نیمکت ،ولی امثال یحیی گل محمدی ها که خیلی هم کم هستند حاظرند به خاطر رفقات عطاش رو به لقاش ببخشن و در یک برنامه زنده اونجوری صحبت کنن.این رفتار و شاید مکتب برای ما مهمه هست
پس بهتر دوستان کاسه داغتر از آش نشن و به یحیی حمله نکنن(من خیلی انتقاد دارم نسبت به مربی گریش) ولی تو این مورد یک سو تفاهم و اشتباهی که خود یحیی هم فهمید باعث این کار شد و به خاطر اینکه اینکار از روی سو نیت نبوده من از یحیی به عنوان هوادار پرسپولیس حمایت میکنم
و امیدوارم سایر نفرات تیم با این اتفاقی که افتاده همبستگیشون بیشتر بشه و هدیه خوبی (بالا بردن کاپ حذفی) رو بهش تقدیم کنن