FC Barcelona | آبی اناری ها |

[nw_nk]

سوارز فوق العاده است، حتی همون روزای اولم که نتیجه نمیگرفتیم به نظر من حرف نداشت. دست کم دائم در حال جنگ و پرسه، امیدوارم به این زودی فوتبالش عوض نشه و حداقل یک فصل دیگه خودش باشه
اتفاقی که برای نیمار افتاد و فکر میکنم به تمرینات تیم برمیگرده. قبل از اینکه بیاد و همینطور اوایل شوتای خوبی میزد، دقتش به کنار پرقدرت و توی چهارچوپ. ولی حالا مثل باقی بازیکنا ضربه هاش روی زمینه و جونی نداره

چه فصل خاطره انگیزی شده. میتونیم همه چیو از چمپیونز لیگ تا پیچیچی ببریم و میتونیم هیچی نبریم! به امید سه گانه و همینطور فصل بعد



کارلو آنچلوتی: بارسلونا درخشان است

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

بیست و یکمین کلین شیت در لالیگا

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

کلودیو براوو در 35 مسابقه 19 گل را دریافت کرده و از این حیث بهترین آمار را در لالیگای امسال در اختیار دارد.


در جریان پیروزی 8-0 بارسلونا مقابل کوردوبا، 21مین کلین شیت آبی و اناری پوشان در لالیگا رقم خورد. گفتنی است که این دومین رکورد برتر بارسا از لحاظ کلین شیت در لالیگا محسوب می شود و بهترین رکورد این تیم به فصل 1986/87 بر می گردد که موفق شده بود 23 بار دروازه خود را بسته نگه دارد. در این میان، به نظر می رسد که کلودیو براوو با دریافت تنها 19 گل در 35 مسابقه آماده دریافت اولین جایزه زامورای خود است؛ جایزه ای که هر ساله به دروازه بانی که کمترین گل خورده در لالیگا را داشته باشد، اهدا می شود.


در زیر می توانید آمار و ارقام جالبی از پیروزی بارسلونا مقابل کوردوبا را مشاهده کنید.


- پیروزی 8-0 شنبه شب بارسلونا علاوه بر 21مین کلین شیت آبی و اناریها، پنجمین پیروزی متوالی این تیم در لالیگا نیز محسوب می شد.


- بارسلونا در این فصل 105 گل را به ثمر رسانده است. این در حالی است که این تیم در فصل 2012/13، 114 بار دروازه حریفان را باز کرده بود. همچنین رئال مادرید در فصل 2011/12 در لالیگا مجموعاً 121 گل به ثمر رساند و از این حیث رکورد دار محسوب می شود.


- لوییس سوارز در این بازی اولین هتریک خود را به ثبت رساند و به چهارمین بازیکنی تبدیل شد که پس از مسی، نیمار و پدرو در این فصل حضورش در بارسا اینکار را انجام داده است.


- این چهارمین فصلی محسوب می شود که مسی در آن حداقل 50 گل را به ثمر رسانده است. او در فصلهای 2010/11، 2011/12 و 2012/13 نیز چنین کاری را تکرار کرده بود.


- جرارد پیکه در پی گلزنی در این بازی به اولین مدافع آبی و اناری پوشی تبدیل شد که پس از گیکا پوپسکو در فصل 1995/96 در یک فصل 5 گل را به ثمر رسانده است.


- بارسا در این بازی 676 و کوردوبا نیز 164 پاس صحیح ارسال کردند.


- پیکه با 77 پاس صحیح، بهترین عملکرد از این لحاظ را از خود به نمایش گذاشت.


- جوردی آلبا نیز با 8 توپ گیری بهترین بازیکن میدان از این حیث محسوب می شد.


منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مترجم: غلامحسین صبوری / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

رکوردی دیگر از مردان انریکه؛ بهترین برد خارج از خانه!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بارسلونا پیش از کسب پیروزی 8-0 در بازی شنبه برابر کوردوبا، در سال های 1959 - لاس پالماس - و 2010 - آلمریا - همین نتیجه را بدست آورده بود.


کاتالان ها با برد مقتدرانه 8 بر 0 در کوردوبا، نتیجه ای مشابه بزرگترین پیروزی خارج از خانه خود در فصل 1959/60 در لاس پالماس و 2010/11 در آلمریا کسب کردند. در لاس پالماس؛ مارتینز، سوارز (3)، اواریستو (2) و ویاورد و جنسن گلزنان لاسپالماس بوند. اما در آلمریا؛ اینیستا، مسی (3)، اکاستیس (گل به خودی)، بویان و پدرو (2) کسانی بودند که گلزنی کردند. لازم به ذکر است، در هر دو فصل یاد شده بارسا قهرمان لالیگا شده بود.


اما در پیروزی 8-0 فصل 2014/15، سوارز ( 3 )، مسی ( 2 )، راکیتیچ، پیکه و نیمار گلزنی کردند. مسی با این دو گل 40امین گل را در لالیگا و 51امین گل خود را این فصل به ثبت رساند.


بارسا نیز با این 8 گل، از مرز 100 گل در لالیگا عبور کرد و 105امین گل خود را در حالی به ثمر رساند که با وجود تنها سه بازی دیگر تا پایان لیگ، 19 گل وارد دروازه کاتالان ها شده است. شاگردان لوئیز انریکه در کل رقابت های این فصل، 60 گل در نیوکمپ و 65 گل خارج از خانه به ثمر رساندند.


منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مترجم: مبینا پولایی / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

5 عامل کلیدی از پیروزی برابر کوردوبا

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بارسلونا در اندلس با نتیجه مقتدرانه 8 بر 0 پیروز دیدار با کوردوبا شد؛ اگرچه گل اول آبی اناری ها دیر هنگام و در دقیقه 42 بازی به ثمر رسید. در زیر به برخی نکات مهم که در این پیروزی نقش داشتند اشاره می کنیم:


صبر و شکیبایی


علی رغم اینکه کاتالان ها در سرار بازی برتر از کوردوبا ظاهر شدند، اولین گل آن ها اواخر نیمه اول در دقیقه 42 بازی به ثمر رسید. در طول این 40 دقیقه آن ها صبر و شکیبایی خود را از دست نداده و سخت تلاش می کردند تا بتوانند قفل دروازه حریف خود را باز کنند. پس از آن 7 بار دیگر نیز دورازه کوردوبا قعرنشین توسط آبی اناری پوشان گشوده شد.


راکیتیچ شکننده قفل دروازه کوردوبا


با وجود دیوار - تقریبا - مستحکم دفاعی کوردوبا، ایجاد موقعیت و زدن گل در دقایق ابتدائی کمی مشکل بود، اما ایوان راکیتیچ با به ثمر رساندن اولین گل و پس از آن سوارز با دومین گل بازی، نوید بخش یک پیروزی پر گل برابر کوردوبا بودند و نیز باعث شدند تا بارسا پس از پایان نیمه اول با پیروزی وارد رختکن شود.


مسی باور نکردنی


این آرژانتینی افسانه ای، در تمام نقاط زمین حضور داشت و با سرعت حیرت آور خود برای کوردوبا به یک کابوس مهیب تبدیل شده بود. مسی در نیمه اول بازی یک پاس گل عالی برای راکیتیچ ارسال کرد و در نیمه دوم نیز دوبار - دقایق 46ام و 79ام - موفق به گلزنی شد.


اولین هت تریک سوارز


این مهاجم خوش فرم اروگوئه ای، با اولین هت تریک مقابل کوردوبا، 15امین گل خود را در جمع کاتالان ها به ثمر رساند. اولین گل او و دومین گل بارسا، باعث افزایش روحیه بازیکنان تیم نیز شد.


پرسینگ شدید


بارسا با پیروزی مقتدرانه 8 بر 0 مقابل کوردوبا، سنگین ترین برد خارج از خانه خود را تجربه کرد. فشار آن ها در طول بازی منجر به اشتباهات بزرگ حریف شد. پنج گل از گل های بارسا - هر سه گل سوارز، یکی از گل های مسی و تک گل راکیتیچ - به دلیل عدم تمرکز و اشتباهات پی در پی کوردوبا میزبان به ثمر رسید.


منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مترجم: مبینا پولایی / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

تیم لوییز انریکه چه جایگاهی در تاریخ بارسا دارد؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در اکثر باشگاه ها، دستاوردها، اولویت بیشتری نسبت به زیبایی دارند. اما در مورد خاص بارسلونا، دستاوردها مورد توجه قرار نمی گیرند، اگر زیبایی در بدست آوردن آن ها وجود نداشته باشد. ما در جایگاه قضاوت تیمی قرار گرفته ایم که در اوج زیبایی به سر می برد. این نکته شاید بحث برانگیز باشد، اما در طول فصل من به این باور دست پیدا کرده ام که این تیم، بهترین ورژن بارسا در 20 سال هواداریِ من است. من در حال حاضر که هیچ جامی نبرده ایم این حرف را می زنم، پس موفقیت های احتمالی تیم، ربطی به ارزیابی من از تیم لوییز انریکه نخواهد داشت.


در حالی که به سختی می توان در مورد نتایج بحث کرد، چیزی که بیش از همه در اطراف تیم وجود داشت و از زبان هواداران، حتی زمانی که تیم پیروز می شد وجود داشت، این بود که تیم طبق فلسفه باشگاه بازی نمی کند. "کدام فلسفه؟" سوالی است که ارزش پرسیده شدن دارد! برای پاسخ به این سوال نیاز است که به تاریخ باشگاه برگردیم و پله پله جلو برویم. تیم لوییز انریکه زمانی معنا پیدا می کند که به عنوان یک تکامل و تحول ضروری در تیم و سبکی که پپ گواردیولا به وجود آورد، دیده شود.


شما در تحول، واضحا مجبور به تغییر هستید، حتی اگر ذات خود را با آن تغییرات به خاک بسپارید. و چه مشکلی در تغییر کردن وجود دارد؟ چه سبک و هویتی وجود دارد که ما مجبور باشیم به آن وفادار بمانیم؟ هواداران بارسلونا به خاطر تاریخ غنی باشگاه به خود می بالند؛ اما گاهی شما از تاریخ استفاده می کنید، بدون آن که درک درستی از گذشته داشته باشید.


تیم رویایی؛ نسخه ارجینال! (1988-1996)


بارسلونا تا پیش از حضور یوهان کرویف به عنوان سرمربی در سال 1988، یک بازنده همیشگی بود که تنها 10 عنوان لیگ، بدون هیچ جام اروپایی بدست آورده بود. دو فصل اول حضور یوهان کرویف به عنوان سرمربی در بارسا، یک جام حذفی و یک جام برندگان برای تیم به ارمغان آورد. اما از سال 1990 تا 1994، بارسا یک دوره بی سابقه از موفقیت را تجربه کرد. شاگردان کرویف در این 4 سال، اولین جام اروپایی تاریخ بارسا را بدست آوردند و در هر 4 سال، لیگ را فتح کردند. در نهایت بارسا با باخت 4-0 در فینال آتن مقابل میلان در سال 1994، تنها چند روز پس از فتح لیگ، به عصر طلایی خود پایان داد. پس از آن دو فصل متوسط و نا امید کننده، بدون هیچ جامی برای بارسا رقم خورد.


در طول هشت سال سلطنت یوهان کرویف، تیم دستاوردهای خود را با زیبایی و شأنی که به دست آورده بود، با ارزش کرد. اما تاریخ، فقط قسمت خوب آن تیم را به یاد می آورد. آن ها قهرمانی لیگ را در روز آخر در حالی بدست آورند که نتایج عجیب و غریبی در دیدارهای همزمان بدست آمد و به قهرمانی بارسا کمک کرد (رئال مادرید هر دو بازی رفت و برگشت خود را به تنریف باخت و دپورتیوو پنالتی دقیقه پایانی خود را از دست داد). بارسا لیگ قهرمانان اروپا را نیز با گل دقایق تلف شده مقابل سمپدوریا به دست آورد. صعود این تیم به فینال نیز از مسیری راحت، شامل تیم هایی مانند اسپارتا پراگ، روستوف و ... میسر شد.


این بارسا یک تیم هجومی بود که بر بازی تک ضرب تمرکز داشت، اما به سختی با این سبک شناخته و تمایز داده می شد. شکی در این که این تیم، یک بارسای بزرگ (و بزرگترین بارسا تا آن زمان) بود، وجود ندارد، اما این تیم هرگز ترسناک نبود و در لحظه شکننده بود؛ و شاید بزرگی این تیم رابطه مستقیمی با ضعف وحشتناک تیم، در دوره های پیش از حضور کرویف به عنوان سرمربی در بارسا، داشته باشد.


موفقیت بی صدا: رابسون و فن خال (1996-1999)


پس از جدایی یوهان کرویف، سر بابی رابسون با وجود اینکه می دانست قرار است تنها یک فصل، و آن هم تا پایان قرارداد لوییس فن خال با آژاکس در بارسا بماند، سرمربیگری این تیم را پذیرفت. بارسا در دوفصل آخر یوهان کرویف خرید قابل توجهی انجام نداد، اما اوضاع در سال 1996 با خرید رونالدو، لوییز انریکه، لوران بلان و ویکتور بایا، تغییر کرد. رابسون اولین کسی بود که در بارسا از سیستم 4-3-3 استفاده کرد؛ تغییری نسبی بر سیستم 3-4-3 یوهان کرویف. لوییز فن خال نیز بعد از حضور در بارسا، در دو فصل اول، این سیستم را پیاده کرد.


بارسا در آن سال لیگ را با اختلافی بسیار اندک نسبت به رئال مادرید (2 امتیاز) واگذار کرد. در آن فصل، دو باخت عجیب به هرکولس، که در همان فصل به دسته پایین تر سقوط کرد، سبب از دست دادن لیگ شد. اما در جام حذفی در یک بازی به یاد ماندنی در حالی اتلتیکو مادرید را با نتیجه 5-4 شکست دادند و به قهرمانی رسیدند که در پایان نیمه اول با سه گل از حریف خود عقب بودند. همچنین در مسابقات جام برندگان اروپا با غلبه بر پی اس جی، عنوان قهرمانی را بدست آوردند.


لوییس فن خال در سال 1997 به عنوان سرمربی بارسا معرفی شد و ریوالدو را جایگزین رونالدو کرد. بارسا در آن فصل لیگ را با اقتدار و فاصله ای 9 امتیازی به دست آورد و در جام حذفی با پیروزی در ضربات پنالتی مقابل مایورکا به قهرمانی رسید، اما متأسفانه در لیگ قهرمانان نتیجه خوبی کسب نکرد و حذف شد.


در فصل 1998/99 بارسا با تنها 8 امتیاز از دور گروهی رقابت ها حذف شد. در این گروه بایرن مونیخ، به همراه منچستر یونایتد - که در پایان فینال رقابت ها را برگزار کردند - حضور داشتند. منچستر در هر دو بازی رفت و برگشت مقابل بارسا با تساوی 3-3 متوقف شد. در همان حال، شروع فاجعه بار بارسا در لیگ با 4 باخت پیاپی، آن ها را پایان هفته چهاردهم در رتبه دهم قرار داد، اما با یک بازگشت به یاد ماندنی، بارسا تا پایان فصل تنها دو بار شکست خورد و با 11 امتیاز اختلاف، قهرمانی لیگ را از آنِ خود کرد.


لوییز فن خال و بازیکنان هلندی اش (که به غیر از کلایورت، بازیکنان دفاعی تیم بودند) قدرت و استحکام را به تیم القا کردند، در حالی که ریوالدو در خط حمله به همراه دو لوییز فوق العاده – فیگو و انریکه – می درخشید. بارسلونا تحت هدایت رابسون (با یک رونالدوی مهار نشدنی) و فن خال به تسلط خوبی دست پیدا کرد، اما همچنان در لیگ قهرمانان ناموفق بود.


عصر گاسپارت (1999-2003)


در فصل 99/00 بارسا در نهایت جای خود را در لیگ قهرمانان اروپا پیدا کرد و در حالی که فرمت رقابت ها تغییر کرده بود (دو مرحله گروهی، در یک تورنومنت!) بارسا در یک چهارم نهایی باخت 3-1 بازی رفت مقابل چلسی را با پیروزی به یاد ماندنی 5-1 در بازی برگشت جبران کرد و پای به نیمه نهایی گذاشت؛ اما در این مرحله از والنسیا در مجموع دو دیدار شکست خورد و حذف شد. در لیگ اما اوضاع به بدی سپری می شد و با 12 باخت، تیم در رتبه دوم کار خود را به پایان برد. در پایان یک فصلِ بی جام، درهای خروج به لوییز فن خال نشان داده شد.


خوان گاسپارت، به عنوان رئیس باشگاه انتخاب شد، تا شاهد یک هرج و مرج مطلق در تاریخ بارسا باشیم. او چهار مربی، در چهار سال به بارسا آورد؛ از جمله لوییز فن خال که برای دومین دوره، فصلی وحشتناک با بارسا گذراند. کلکسیونی از خریدهای گران قیمت ولی نه چندان مفید، که بعضی روی کاغذ منطقی به نظر می آمدند (مندیتا، مارک اورمارس، امانوئل پتی و ریچارد دتروئل) و بعضی که اصلا منطقی به نظر نمی آمدند (فابیو راشمبک، جیووانی و فیلیپ کریستانوال) که در زمین مسابقه ناموفق بودند. بارسا برای سه فصل پیاپی از حضور در سه تیم برتر لیگ بازماند؛ نمایش خوب در اروپا نیز جامی به همراه نمی آورد و جام حذفی از اهمیت چندانی برخوردار نبود.


در حالی که حقیقتا این دوره، دوره ای تاریک در تاریخ بارسا محسوب می شود، اما لوییز فن خال در دو مقطع حضورش در بارسا، میراثی عظیم برای این تیم به جای گذاشت. این میراث، انتقال 4 بازیکن (ژاوی هرناندز، کارلس پویول، ویکتور والدز و آندرس اینیستا) از تیم ب به تیم اصلی، توسط این مربی هلندی بود.


لاپورتا، ریکارد و رونالدینیو (2003-2008)


لاپورتا در تابستان 2003 به قدرت رسید و در همان ابتدا رونالدینیوی وصف ناشدنی را به بارسا آورد تا دوره ای جدید در تاریخ بارسا ورق بخورد. او همچنین فرانک ریکارد بی تجربه را برای پست مربیگری تیمش انتخاب کرد. نیمه اول فصل، یک فاجعه کامل بود! 6 باخت، از جمله باخت 3-0 خانگی در ال کلاسیکو و قرار گرفتن در رتبه 12 جدول، به فاجعه بار بودن این نیم فصل، اعتبار بخشید. فرانک ریکارد در نقل و انتقالات زمستانی، ادگارد داویدز را از یوونتوس قرض گرفت. این یک تغییر مهم در تاریخ بارسا بود.


با توانایی های منحصر به فرد داویدز در پست هافبک دفاعی، ریکارد توانست ترکیب تیم را به یک 4-3-3 کامل تبدیل کند و رونالدینیو، ساویولا و لوییز گارسیا را با خیال راحت در نوک پیکان تیم قرار دهد. ژاوی و کوکو قسمت خلاقانه تیم را اجرا می کردند. جیو سمت چپ را پوشش می داد و نفوذ های خوبی انجام می داد. والدز خود را به عنوان دروازه بان شماره یک تیم ثابت کرد تا در نهایت بارسا در پستی که در یک دهه اخیر بازیکن مطمئنی در آن قرار نداشت، صاحب بازیکنی ارزشمند شود. بارسای مستحکم و دوباره احیا شده در نهایت با اختلاف اندک نسبت به والنسیا، فصل را با رتبه دوم به پایان رساند.


ریکارد با اضافه کردن دکو، ساموئل اتو'و و لودویک ژولی، در فصل 2004/05، تیمی قدرتمند مبتنی بر ترکیب 4-3-3 تشکیل داد. تیم ریکارد در لیگ، حریفی در حد و اندازه های خود نمی دید و در پایان با 4 امتیاز اختلاف نسبت به رئال مادرید، قهرمانی را بدست آورد. در اروپا اما بارسا در مقابل چلسی (قرعه ای تکراری در آن سال ها) شکست خورد و حذف شد. این بازی شروع دشمنی های بارسا و خوزه مورینیو بود. در فصل بعد، بارسا قدرت مطلق بود. در لیگ با اختلاف قهرمان شد و در لیگ قهرمانان برای به دست آوردن دومین عنوان قهرمانی اروپا در تاریخ بارسا، تیم های چلسی، میلان و آرسنال را از سر راه برداشت.


بارسا در فصل 2006/07 افت فاحشی داشت و لیگ را در حالی که با رئال هم امتیاز بود، طبق قانون بازی های رو در رو به این تیم واگذار کرد و در اروپا نیز توسط لیورپول خیلی زود حذف شد. در فصل 2007/08 تیم بزرگ بارسا در تشنگی اش برای کسب موفقیت گم شد. رونالدینیو و دکو افت غیر قابل باوری پیدا کردند. بارسا لیگ را با اختلافی 18 امتیازی نسبت به رئال به پایان رساند؛ آن ها همچنین مجبور به تحمل خفت "پاسیو" برای رئال مادرید شدند و آن بازی را نیز با باخت سنگین 4-1 به پایان رساندند تا فاجعه 2007/08 تکمیل شود!


پپ و تیتو، جهان را تسخیر کردند (2008-2013)


انتخاب پپ گواردیولا بیشتر یک انتخاب عوام پسندانه به نظر می رسید و او شروع نه چندان خوب خود را با یک پیروزی در 4 بازی ابتدایی ثبت کرد. اما تیم او خیلی زود شکل خود را پیدا کرد و برای تسخیر دنیا، خیز برداشت. پپ ترکیب 4-3-3 و خط دفاعی مقتدر ریکارد را حفظ کرد، اما سبکی بسیار چشم نواز، مبتنی بر پاس های سریع و بازی مالکانه با جابجایی مداوم مهاجمین را به دنیا معرفی کرد.


شما می تواند از این کلمه، هر چقدر که می خواهید متنفر باشید، اما "تیکی تاکا" به مدت سه سال، جهان را مسحور و غلام خود کرد. این بارسا نمایشی از قدرت بود که در تاریخ این تیم نظیر نداشت و همه عنوان ها در اسپانیا و اروپا را درو کرد. شکوفا شدن استعدادهای فراوان به خاطر قدرت تفکر و نظم گواردیولا میسر شد. گرچه باید پذیرفت حضور مسی، ژاوی و اینیستا در کنار هم و در بهترین حالت خود، کمک بسیار زیادی به موفقیت های پپ کرد.


متأسفانه به نظر می رسید بارسا پس از قهرمانی اروپا در سال 2011، انگیزه خود را از دست داده است. آن ها به سبکی از بازی اصرار می ورزیدند که حریفان توانسته بودند خود را با آن سازگار نمایند. رئال مادرید که در سه فصل اول پپ، انواع و اقسام شکست های تحقیر آمیز را در ال کلاسیکوها تجربه کرد، حال پیشرفت کرده بود. بارسا در لیگ امتیاز ها را یکی پس از دیگری از دست می داد و در لیگ قهرمانان نیز با بدشانسی مطلق نتوانست از پس چلسی در نیمه نهایی بر بیاید. در فصل بعد، شاگردان تیتوی بیمار، پس از عبور سخت از میلان و پی اس جی در اروپا، در مقابل بایرن بی رحم، به سختی شکست خوردند و حذف شدند.


تنها مشکل بارسا، اتوبوس پارک کردن حریفانش نبود، بلکه بازیکنان تیم نیز نیرو و فرم گذشته خود را از دست داده بودند. مسائل حاشیه ای، از جمله مشکلات مالیاتی باشگاه و بیماری تیتو و آبیدال، وضع را بدتر هم کرد. در پایان سال 2013 ما یک تیم بی برنامه و نا امید بودیم. حتی قهرمانی 100 امتیازی فوق العاده نیز، سبب نشد تا هواداران نسبت به آینده تیم احساس خوبی داشته باشند. اما با وجود پایان نه چندان دلچسب، تیم پپ گواردیولا باید به عنوان یک الگو برای تیم های آینده بارسا مورد بررسی قرار بگیرد.


نتیجه گیری


ما واقعا پیش از حضور یوهان کرویف در بارسا، تیمی بی افتخار بودیم. تیم او با وجود حضور ستارگان زیاد، تیم کاملا غالبی نبود. موفقیت های تیم او، بیش از اینکه مربوط به کارهای تیمی باشد، مربوط به توانایی های فردی بازیکنانش بود.


زیر نظر لوییز فن خال و رابسون، تیم بعضی از افتخارات از دست رفته را پس گرفت، اما هرگاه یک قدم به جلو برداشت، مجبور شد سه قدم به عقب بردارد. پنج فصل بی جام، به همراه خرید های بیجا و گران قیمت و از دست دادن بازیکنان مهم، عقب گرد شدیدی برای بارسا به حساب می آید.

هویت تاکتیکی بارسا زیر نظر رایکارد شکل گرفت. یک ترکیب بی نقص (4-3-3)، بر اساس جابجایی مهاجمان، خط هافبکی مستحکم و مدافعین کناریِ تهاجمی، تیمی هماهنگ و ترسناک را به وجود آورد. در کمال تعجب، رکوردهای برد/باخت و گل زده/خورده تیم رایکارد، شباهت زیادی به رکوردهای تیم کرویف داشت.


نقطه عطف واقعی پیشرفت های بارسا، زیر نظر پپ گورادیولا و تیتو اتفاق افتاد. یک خط آتش آزاد و گلزن، به همراه یک دفاع مستحکم، مبتنی بر پرس های سنگین تیمی و پایبند به بازی مالکانه، موفقیت هایی بی سابقه و به یاد ماندنی را برای کاتالان ها به ارمغان آورد. این تیم حقیقتا می تواند یکی از بهترین تیم های تاریخ فوتبال و مطمئنا بهترین تیم تاریخ بارسا شناخته شود. پایان عصر پپ و تیتو با مصدومیت ها و بیماری های بسیاری همراه شد، اما تیم همچنان به سبک و فلسفه ای پایبند بود که دیگر قدرت اجرای آن را نداشت. این مسئله با تغییر دیدگاه فوتبال همراه شد و همه معتقد بودند که دست بارسا رو شده است و به راحتی می توان آن ها را متوقف کرد. اتوبوس پارک کنید، بازی را به بیرون از محوطه خود بکشانید، تا سر حد مرگ دفاع کنید، ضد حمله های سریع بزنید و مقابل بارسا به پیروزی برسید!


بارسا گام های سریعی برای پیشرفت در تنها فصل تاتا بر می داشت. بازیکنان به شوت های خارج از محوطه روی آورده بودند، ارسال های جناحین را امتحان می کردند و ریسک های بیشتری در پاس های عمقی خود در یک سوم دفاعی حریف به خرج می دادند؛ همچنین در ضد حملات بهتر از قبل دفاع می کردند. اما تاتا موفق نشد در مقابل انتقاد های هیئت مدیره و هوادارانی که معتقد بودند کم شدن درصد مالکیت توپ، به منزله اعتقاد نداشتن به وجود خداست (!)، ایستادگی کند. تاتا پس از ثبت درصد مالکیت کمتر از پنجاه درصد مقابل رایو - که با پیروزی 4-0 بارسا همراه بود - به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. بارسا در فصلی که تیم به سبک مبتنی بر بازی مالکانه بازگشت، با خط حمله ای که گرفتار در خطوط دفاعی حریف بود، هیچ موفقیتی کسب نکرد.


بسیاری از کارهای خوبی که انریکه در بارسا انجام داد، از قبل توسط مارتینو پایه ریزی شده بود؛ اما تفاوت اصلی، خصوصیات شخصیتی متفاوت این دو مربی بود. اگر بدانید که لوچو قبلا بازیکن بارسا بوده است، ساده تر می توانید با این تفاوت بین او و تاتا کنار بیایید. من افتخار تماشای تمامی بازی های لوییز انریکه برای بارسا را داشته ام. او هیچگاه بهترین بازیکن بارسا نبود؛ اما خوب است بدانید که او با بازیکنانی مانند رونالدو، ریوالدو و فیگو همبازی بود و با این وجود بازیکن مورد علاقه من بود.


او بازیکنی بود که به حق خود در رئال نرسید و پس از پنج سال حضور در این تیم، توسط آن ها طرد شد و در حالی به بارسا آمد که چیزهای زیادی برای اثبات کردن داشت. لوچو خیلی زود خود را در قلب هواردان جای کرد و در سه فصل اول حضورش در بارسا گل های زیادی به ثمر رساند. همچنین قدرت تطبیق پذیری بالای او - که حتی در بازی مقابل منچستر یونایتد در سال 98 در خط دفاع به کار گرفته شد - بر محبوبیتش در نزد بازیکنان و مربیان افزود. جاه طلبی و خستگی ناپذیریِ او در اواخر دهه 90 کمک های زیادی به موفقیت های بارسا کرد. او از هر فرصتی برای ضربه زدن به رئال مادرید استفاده می کرد، مانند گلی که مقابل تیم یک دست سفید پوش سابقش به ثمر رساند و خوشحالی متعصبانه و بیش از حد نرمالی به نمایش گذاشت.


هر چه او به عنوان یک بازیکن برای ما بود، به عنوان یک مربی تجلی پیدا کرده است. متاسفانه هر چه لوچو در ابتدای فصل انجام داد - از جمله تغییرات بازیکنان و تاکتیک تیم - با انتقاد بسیاری همراه شد. هنوز هم عده کمی وجود دارند که معتقدند این تفکرات تاکتیکی انریکه نبود که تیم را به بهترین ترکیب و روش بازی رسانده است.


این روزها، تیم وضعیت بی نظیری را تجربه می کند. نکته حائز اهمیت، این تیم گرسنه است که بیشتر از یک راه برای پیروزی بلد است، چیزی که در سه تقابل با اتلتیکو کاملا مشخص شد و شروعی انفجاری برای بازگشت بارسا به اوج در سال 2015 بود؛


دیدار اول: حمله همه جانبه، با فشار و پرس زیاد در میانه میدان. اتلتیکو لِه شد.
دیدار دوم: اتلتیکو محافظه کار تر از قبل. بارسا استحکام خود را حفظ کرد و در پایان با حوصله زیاد، پیروز شد.
دیدار سوم: بارسا اتلتیکو را به خاطر حمله هایش به سختی جریمه کرد و در نیمه دوم کار آن ها را تمام کرد.


لوییز انریکه یک چیز منحصر به فرد ساخته است. من واقعا معتقد هستم که تیم فعلی، از تیم پپ که باید مرجع همه تیم های بارسا باشد، جلوتر رفته است. برخلاف پپ، انریکه یک بوم نقاشی فوتبالی ارائه داده است که فقط شامل "مسی" نیست. در جادویی بودن مسی، نیمار و سوارز شکی وجود ندارد، اما شاید این سه نفره در ترکیب پپ به این موفقیت دست پیدا نمی کردند. بقیه تیم آزاد هستند تا بازی مستقیم را انجام دهند. تنها راه مقابله با تیم هایی که 11 نفره پشت محوطه خود پارک می شوند. بارسلونا مکررا از سرعت بازی می کاهد و این نکته به آن ها اجازه می دهد که انرژی خود را ذخیره کنند و قدرت بدنی کافی تا پایان بازی داشته باشند. تاکتیکی که در دو سال گذشته به آن فکر نشده بود.


همه این ها شاید غیر عادی به نظر برسد. شاید شبیه به یک خیانت باشد. ولی این نظر من است، و من معتقدم که بارسلونا نمی تواند به موفقیت ادامه دهد، اگر تغییر نکند. نه تنها تیم باید تغییر کند، بلکه به نظر من روشی که در پیش گرفته می شود باید آنقدر سریع، سرگرم کننده و مسلط باشد که همه به بهترین باشگاهِ دنیا بودنِ ما، اذعان داشته باشند. چیزی که قرار است رخ بدهد، یک رانندگی وحشیانه خواهد بود؛ محکم به صندلی های خود بچسبید. زنده باد بارسا.


منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

اینفوگرافیک: هر آن چه لازم است درمورد بایرن مونیخ بدانید!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

  محتوای مخفی: عکس 

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

یک برد تاریخی، در یک فصل تاریخی!

فصل 2008/09 بود و رئال مادرید رکورد 17 برد از 18 بازی اخیر خود در لالیگا را ثبت کرده بود. رکوردی تقریبا کامل، وقتی حریف سنتی آن ها، بارسلونا، پای به شهر مادرید می گذاشت.


در آن روز، در حالی که رئال مادرید انتظار بهبود رکورد خود در نوزدهمین بازی را داشت، بارسلونا آن ها را نابود کرد. این برد بارسلونا را با 7 امتیاز بیشتر نسبت به رئال مادرید نابود شده، در صدر جدول نگه داشت. دو گل از مسی، دو گل از هانری، یک گل از کارلس پویول و یک گل از جرارد پیکه، شرایط لِه کردن رئال مادرید را برای بارسلونا فراهم کرد!


در حالی که پپ گواردیولا اولین فصل حضورش بر نیمکت بارسا را تجربه می کرد، کاتالان ها با ارائه یک بازی بی نقص، ضمن در هم کوبیدن رئال مادرید در خانه، یکی از یک طرفه ترین ال کلاسیکوهای تاریخ را به مردم دنیا نشان دادند.


این بازی یک نمایش عالی از قدرت و هنر خلاقانه بارسلونا بود. وقتی لیونل مسی با ژاوی یک-دو کرد، وارد محوطه جریمه شد و کاملا کاسیاس را از پیش رو برداشت و در حالی که 15 دقیقه به پایان بازی مانده بود، با زدن گل پنجم، همه امیدهای رئال مادرید برای کمرنگ تر کردن شکست را از بین برد، شما می توانستید متوجه سلطه بارسا بر حریف مادریدی شوید. اگر شما آن بارسلونا را آنالیز می کردید، به راحتی می توانستید پیشبینی کنید که به زودی این بارسا سراسر اروپا را تحت سلطه خود در خواهد آورد و کابوس را به شب های دیگر تیم ها، اضافه خواهد کرد. نمایش خارق العاده بارسا مقابل رئال مادرید، تیمی کهکشانی که بارسا هیچ سیاره ای از آن را بدون ویرانی باقی نگذاشت، نشان داد که چلسی دست به چه کار بزرگی زده که کاتالان ها را با تساوی بدون گل متوقف کرده است (در اواسط هفته قبل از ال کلاسیکو، بارسا در بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل چلسی با تساوی بدون گل متوقف شده بود).


رئال مادرید بازی را بهتر آغاز کرد و با پرس سنگین و حمله های زهر دار، برای بارسا خط و نشان می کشید. در دقیقه چهاردهم، راموس از آبیدال عبور کرد و توپ را روی دروازه فرستاد و هیگواین فرصت طلب آن را به گل اول رئال مادرید تبدیل کرد. اوضاع برای رئال بر وفق مراد، و برای بارسا نه چندان خوب به نظر می رسید. اما کاتالان ها به تنها چهار دقیقه زمان نیاز داشتند تا جشنواره گل خود را افتتاح کنند. هانری با پاس زیبای مسی، در موقعیت تک به تک با کاسیاس، توپ را استادانه به گوشه دروازه فرستاد: 1-1.


هانری لاسانا دیارا را از پیش رو برداشت؛ در صدد گذشتن از فابیو کاناوارو بود، که این بازیکن ایتالیایی هانری را با خطا متوقف کرد. ژاوی پشت ضربه آزاد ایستاد و ارسال دقیق او را کاپیتان پویول با صلابت هر چه تمام تر به گل دوم بارسا تبدیل کرد. شاید بحث برانگیز ترین صحنه این بازی، بوسه های کاپیتان پویول بر بازوبند کاپیتانی بارسلونا (پرچم کاتالونیا) پس از به ثمر رساندن این گل بود. رئال باید با پیروزی در این بازی فاصله خود را با صدر جدول کاهش می داد، اما فرناندو گاگو، و بقیه هافبک های رئال مادرید، توان تقابل با زوج افسانه ای بارسا، ژاوی و اینیستا را نداشتند. گاگو و هم تیمی هایش یک کشتی شکسته در وسط اقیانوس خلاقیت بارسا بودند.


به نظر می رسید که توپ های مسی در این بازی وارد گل نمی شوند و شانس های او مانند ضربه چیپش، شوتی که پس از 10 پاس سالم به سمت دروازه زده شد، و حرکت ویران کننده اش به داخل محوطه جریمه، از دست می رفتند. اما در دقیقه 36 بازی، مسی نام خود را به گلزنان این مسابقه اضافه کرد. توپ ربایی عالی ژاوی از لسانا دیارا و پاس عالی او برای مسی کافی بود تا مرد آرژانتینی بارسا گل سوم این تیم را به ثمر برساند. بارسا نبض بازی را در دست داشت. به دلیل پاس کاری های سریع و بی نقص بازیکنان بارسا، مادریدی ها حتی به سختی می توانستند توپ را ببیند!


بارسا با برتری 3-1 در پایان نیمه اول به رختکن رفت. در ابتدای نیمه دوم سرخیو راموس روی سانتر ارسالی آرین روبن از روی یک ضربه آزاد، اختلاف را به حداقل رساند. رئال مادرید کمی امیدوار به بازگشت شد، اما هانری فرصت هیچگونه امیدواری به سفید پوشان نداد و با فرار زیبا پشت مدافعین رئال مادرید، پاس دقیق ژاوی را به گل چهارم بارسا تبدیل کرد و اختلاف را دوباره به دو رساند. به دقایق پایانی بازی نزدیک می شدیم و بارسلونا 4-2 بازی را برده بود. اما این نتیجه هم عادلانه نبود. نتیجه می توانست از این سنگین تر هم باشد!


برای کسانی که می خواهند از دیدگاه آماری به این بازی نگاه کنند، بارسا 63% مالکیت توپ و رئال مادرید 37% از آن را در اختیار داشتند. همچنین بارسلونا دروازه رئال مادرید را به توپ بست و 17 شوت به سمت دروازه ایکر کاسیاس روانه کرد که 13 شوت از آن ها در چارچوب بود. در مقابل رئال 4 ضربه داخل چارچوب، از مجموع 5 ضربه خود به سمت دروازه بارسا داشت. این یک سلطه مطلق از بارسلونا بود. گواردیولا پس از بازی گفت: «پیروزی در برنابئو هیچگاه ساده نیست و این یکی از بهترین شب های فوتبالی من است، زیرا ما انسان های زیادی را شاد کردیم. ما قدمی بلند برای بردن لیگ برداشتیم، ما می خواستیم پرونده لیگ را در همین بازی ببندیم و موفق شدیم. پیروزی در این ورزشگاه و در مقابل این هواداران واقعا لذت بخش است».


«این بازی سبب نمی شود که تمرکز ما از بازی مقابل چلسی برداشته شود، بلکه ما را در فرم بسیار بهتری قرار می دهد. ما به لندن می رویم تا بلیط خود را برای حضور در فینال رم، قطعی کنیم».


پیروزی در این بازی، خوشبختانه برای ما و بدبختانه برای فوتبال اروپا، برای بارسا در راه تبدیل شدن به نخستین تیم اسپانیایی که سه گانه (لیگ قهرمانان اروپا، لیگ و جام حذفی) را فتح می کند، بسیار مهم بود.


منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

Italian referee, Nicola Rizzoli, will officiate Champions League semifinal FC Barcelona-Bayern on Wednesday.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

La Liga Team of the Month

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


La Liga Top Scorers

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


La Liga standings

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[nw_nk]

گل دوم سوارز به پاریس بهترین گل یک چهارم نهایی یوفا انتخاب شد (دریبل لوییز از وسط زمین و ضربه رویایی به گوشه دروازه)

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[runner]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
message for all of Europe: ‘We are ready’ and the years of the four Champions Leagues won in the past (1992, 2006, 2009 and 2011)

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]