سایت گل- آمادگی رئال در بازیهای پیش فصل وباخت های بارسلونا در امریکا همه نگاه ها را به سوی انتقام مورینیو از بارسا معطوف کرده بود.اما مورینیو باز هم نتوانست تیم نصف و نیمه بارسا را شکست بدهد ان هم در حالی که حاکم بازی رئال بود و خبری از تیکی تا کا نبود.اما واقعیت بارسا در چیزهای کوچکی است که مورینیوی متفکر به ان خوب توجه نمیکند.
1.جوانی
بارسا در حالی قهرمانی لالیگا را پیش از ال کلاسیکو تقریبا قطعی کرد که با وجود پیش بودن بارسا همه منتظر بازگشت رئال در بازی رودر رو بودند.اما مورینیو در برابر خیخون چند روز بعد از فیفا دی شکست خورد تا احتمالات هم شانس رئال را کم بدانند.در بازی برابر خیخون مورینیو به چند بازیکن استراحت داده بود و مجبور شد از کانالس جوان که هیچ میدانی ندیده برای لحظاتی استفاده کند.کانالس هم نتوانست جلوی شکست رئال را بگیرد تا مورینیو با طعنه حرف از برد تیم هایی بزند که در روز ضعیف هم میبرند.اما حال و روز بارسا تفاوتی داشت با رئالی که شاید اماده تر بود.بارسا در نبود ژاوی و اینیستا در چند بازی از تیاگو که در جام حذفی خودی نشان داده بود استفاده کرد که اتفاقا بر عکس کانالس تاژثیر گذار بود و به قول مورینیو بد میبرد.امروز رئال اثری از کانالس نمیبیند اما دیشب تیاگو جرات بازی در جای ژاوی را هرچند کم اما داشت.انگیزه رقابت سالم بین جوان وبا تجربه چیزی است که در تیم مورینیو دیده نمیشود اما بارسا برای روز مبادا تیاگو را دارد
2ستاره تنها
رونالدو بدون شک در فصل گذشته ستاره رئال بود و بار زیادی از تیم بر دوشش اما رونادو هرگز در برابر بارسا رونالدوی واقعی نبوده است.انقدر که حتی بعد از بازی تخریبی برابر بارسا بهانه گرفت که تیم دفاعی بازی میکند و رونالدو در این سبک گم است.شاید مشکل اساسی رونالدو هم همین بود.وقتی تاکتیک های تهاجمی تیم کمرنگ میشوند بازیکنی که ستاره تیم در فاز حمله است باید تلاش بیشتری کند و نقشش هم کمرنگ تر میشود.انقدر که جز گل رونالدو در فینال جام حذفی چیزی از رونالدو در الکلاسیکو ها به یاد نیاوریم.ولی برعکس بارسا با حفظ نظم تیمی و حفظ محوریت مسی کاری کرده که مسی که ستاره بیشتر ال کلاسیکو ها بوده در ارژانتین نتواند کار خاصی انجام دهد.شاید همین ستاره نبرد های بزرگ بود ن است که مسی را بهترین بازیکن جهان میکند و رونالدو را در جای بعدی قرار میدهد
3خشم چرا؟
مورینیو استاد انداختن توپ در زمین حریف است.حریف را از نظر روانی تهییج میکند و تیمش ارام و در ارامش کامل به کارش ادامه میدهد.نمونه بارز ان هم در شکست های بارسا نمود پیدا میکند.مورینیو که هرگز عادت به تعریف حریف ندارد قبل از بازی بارسا و اینتر بارسا را بهترین تیم جهان معرفی کرد.شاید در ظاهر حرفی عادی به نظر بیاید اما از مورینیو این حرف عادی نبود.بازیکنان بارسا بعد از گل پدرو بیخیال از تاکتیک های علمی مورینیو در باد بهترین تیم جهان رفتند و به زیبایی باختند.اما مورینیو در رئال تیمش را بسیار بهتر از بارسا میداند و تمام تقصیر ها هم گردن داوران ویوفا می اندازد.این ادعای بهتر بودن از بارسایی که قهرمان اروپا است فشار روانی زیادی به رئال منتقل کرده.تمام تیم با خشم بازی میکنند.استرس زیاد انقدر هست که نتوانند نصف بارسا را هم ببرند.رئالی که بهترین بازیها را در پیش فصل ارائه داده بودند دیشب هم گرفتار همین خشم کاذب شدند.خشمی که باعث اخراج های متوالی بازیکنان رئال در ال کلاسیکو شد نتیجه همان استرس تحمیلی مورینیو به تیم است
4جرات
گواردیولا روی اعصاب!
مورینیو مربی بزرگی است انقدر که باور داشته باشیم امروز تاثیر گذارترن چهره رئال بزرگ است.تاثیر گذار تر از انهمه ستاره.اما این ستاره بودن مورینیو با بقیه تفاوتی عجیب دارد.اولین کسی که او را
اقای خاص نامید خودش بود.هرچند بعد ها همه باور کردند که خاص است.غرور خوب اما خودخواهی بد است.مورینیو امروز بیشتر از بارسا به دنبال سرکوب گواردیولاست.انقدر که بعد از باخت در اروپا گفته بود گواردیولا هر وقت توانست مثل من قهرمانی بیاورد افتخار دارد نه این قهرمانی ها!خشم و عدم تعادل روحی در برابر بارسا و سکوت و ارامش گواردیولا امروز بیشتر از همه به خود مورینیوضربه
.وارد کرده است.مورینیو که جراتش زبانزد همه بود دیشب برابر بارسایی متوقف شد که نیمی از ترکیب اصلی خود را در اختیار نداشت.به جای خوزه جرات در استین پپ بود که به نیمه مصدوم هایش استراحت داد و به جایشان از ترکیبی عجیب استفاده کرد.حتی برای اعتماد به نفس بیشتر الکسیس را برای اولین بار در ال کلاسیکو به میدان فرستاد.مورینیو که زمانی مظهر جرات های بزرگ بود امروز اسیر اعتماد به نفس گواردیولا ای شده است که دشمن ذهنی مورینیو شده است و همان جرات را در لبخندش دارد
یکشنبه بهترین فرصت برای مورینیو بود که انتقام بگیرد اما بارسای ارام هر چقدر هم ضعیف بود کمتر از مورینیو و تیمش استرس داشت.دیشب رئال سوار بر بازی بود اما برای بردن بارسا اینها کافی نیست.بردن بارسا راه های زیادی ندارد اما مورینیو روزی توانسته بود.هر چند امروز بارسا دژ بزرگی است که بر شالوده ای قوی همچون لاماسیا بنا شده است و تسخیرش کار هر کسی نیست
.gif "N Aggressive (45)")
نوشته شده توسط SuperSt@r
.gif "N Aggressive (19)")
