مشاعره

[sise]

در این دوره
دیگه تابستون رو دوست ندارم
نه اینکه دوستش ندارم ، نه
نمی بینمش !
من فقط پاییز رو می بینم ...
توی این روزا دیگه آرزو نمی کنم ...
دیگه به تولد آرزوهام فکر نمی کنم
با گذشت هر دقیقه
هر ساعت
هر هفته
هر ماه و هر سال
فقط به چال کردن آرزوهام فکر می کنم ...
آرزو ... آرزو ... آرزو ...

[magmagf]

وای از آن جبهه ابری که باران سموم
به چمنزار، نمک زار شدن آموزد
عاشقا! درد ز بی درد نهان باید داشت
او طبیعی است که بیمار شدن آموزد
آیینه گر شکند باز همان آیینه است
ننگ آن است که زنگار شدن آموزد

[Asalbanoo]

انگار که
درد غم تو
باید
تا من بدهم
روح
به این
کاغذ خالی
زنگار صدا
موج غرور
آمدن فصل گلایه
من
اینهمه را
مانع بازآمدن عرش خدا
دیدم
در نغمه بارانی این
شعر تبلور

-----------
رو هم رفته خوب بود

جلال جان خوبی شما؟

[sise]

روح گلرنگ شراب
در تنم مي گردد
دست ويرانگر شوق
پرپرم مي كند اي غنچه رنگين پر پر
من در آن لحظه كه چشم تو به من مي نگرد
برگ خشكيده ايمان را
در پنجه باد
رقص شيطان خواهش را
در آتش سبز
نور پنهاني بخشش را
در چشمه مهر
اهتزاز ابديت را مي بينم
بيش از اين سوي نگاهت نتوانم نگريست
اهتزاز ابديت را ياراي تماشايم نيست
كاش مي گفتي چيست
آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاري است ...

ممنون مژگان خانوم.
فرانک چطوره؟!

[Asalbanoo]

که خدایی
شب هنگامه
تماشاگر این سوختن
است
کشتن و
کشته شدن
مردن و
یکبار دگر
از نفس عاشق خود
زنده شدن

[magmagf]

نرو نذار که بعد از این
دنیا به عشق شک بکنه
هر کی دلش جای دیگه ست
عشقُ بخواد ترک بکنه

نفس زدم از ته دل
معصومه این قلب به خدا
نذار بشه محال واسش
باور عشقش، آدما

خوبه سلام می رسونه

[sise]

آب و آتش نسبتي دارند جاويدان
مثل شب با روز ، اما از شگفتيها
ما مقدس آتشي بوديم و آب زندگي در ما
آتشي با شعله هاي آبي زيبا
آه
سوزدم تا زنده ام يادش كه ما بوديم
آتشي سوزان و سوزاننده و زنده
چشمه ي بس پاكي روشن
هم فروغ و فر ديرين را فروزنده
هم چراغ شب زداي معبر فردا

شب خوش

[magmagf]

ای عشق که دستان آسمانیت
بر خواهش های من لگام زده
و گرسنگی و تشنگیم را تا عرشِ وقار و افتخار بالا برده،
مگذار توان و استقامتم
از نانی تناول کند و یا از شرابی بنوشد
که خویشتن حقیرم را وسوسه می کند
بگذار گرسنه ی گرسنه بمانم ،
بگذار از تشنگی بسوزم،
بگذار بمیرم و هلاک شوم،
پیش از آن که دستی بر آورم
و از پیاله ای بنوشم که تو آن را پر نکرده ای،
یا از ظرفی بخورم که تو آن را متبرک نساخته ای.

شب خوش

[sensil]

یادم آید که چو طفلی شیطان
مادر خسته خود را آزرد
دیو شب از دل تاریکی ها
بی خبر آمد و طفلک را برد
..............
سلام به همه

[saye]

سلام

..........
دریغا عیش شبگیری که درخواب سحر بگذشت
ندانی قدر وقت ای دل مگر وقتی که درمانی

هوا خواه توأم جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می بینی و هم ننوشته می خوانی
...