چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[deadboy]

به نظرم همسن سن بودن زوجین میتونه از بزرگ بودن زوجه از زوج خطرناکتر باشه...

معمولا تو این شرایط یه مسابقه بین زوجین اتفاق می افته بابت اینکه کدومشون بهتر میفهمند و درکشون بیشتره...

رئیس بازی دراوردن برای هم میتونه بعدها دردسرساز باشه

همسن بودن تو سن های متفاوت تاثیرات متفاوتی داره.1پسر 22ساله با 1دختر 22 ساله فرقهای زیادی دارند ولی هرچی سن بالاتر بره این تفاوتا کمتر میشه.به عنوان مثال 1زوج 30 ساله اختلاف کمتری نسبت به 1 زوج 22 ساله دارند.پس هرچی سن بالاتر باشه مشکلات همسن بودن کمرنگتر میشه.البته ناگفته نمونه برای این موضوع مثال نقض زیاد میشه پیدا کرد.

عاقا از دواج سنتی خوبه یا اینکه فرد خودش جفت خدشو پیدا کنه ؟

وقتی صحبت از ازدواج سنتی میشه اینا تو ذهن من میاد ندیده و نشناخته به دلیل سلاح دیدن پدر و مادر باید دختر رو انتخاب کرد . هر چند ظاهر خوب که حق مرد است نداشته باشد اما به دلیل اجبار پدر و مادر باید تن به ازدواج با ان دختر را داد .

مگه پدر مادر میخوان یک عمر با دختر زندگی کنند که دختر رو انتخاب میکنند برای پسر ؟؟؟؟؟ نظر شما چیه ؟!

پدر مادرا که به اجبار نمیتونن دو نفرو به هم برسونن!شاید تو خانواده های خیلی سنتی و والدین سالار این اتفاق بیفته ولی دیگه خانواده های معمولی مشکلی با این موضوع که جوونا خودشون شریک زندگیشونو انتخاب کنن ندارند.
این موردی ام که خانواده ها معرفی میکنن که اشکالی نداره.الان دیگه پسر میره خواستگاری نه واسه این که از دختر بله بگیره.میره تا ببینه،صحبت کنه،بالا و پایین کنه ببینه میتونه با اون دختر باشه یا نه.واسه دخترام دقیقا همینه یعنی دختری به خواستگاری که بهش معرفی میشه حتما نباید بله بده.
به نظر من الان خواستگاری 1جور آشنایی زیر نظر خانواده هاس نه جلو رفتن با چشم بسته و انتخاب جبری.من خیلی مورد دیدم که پسر بعد از خواستگاری و صحبت دیده اون مورد بدردش نمیخوره و تموم شده.
من اصلا نمیخوام شعاری حرف بزنم.منم مثل تک تک شماها 1 جوون 22،3سالم ولی بخدا ما جوونا والدینمونو میذاریم کنار فکر میکنیم خودمون تهشیم ولی اینطوری نیست.اونا دست کم 20،30سالی از ما بیشتر بلدن.

[کاربر شماره ی یک]

البته شاید منطق پسرها این رو قبول کنه
ولی کمتر دختری پیدا میشه که صرف نظر از جامعه بخواد با منطق این موضوع رو بپذیره
چون دخترها دنبال 1 تکیه گاه مطمئن هستند براشون سخته بخوان چند تا تکیه گاه رو امتحان کنند ببینند کدوم مطمئن تره

کیفیت رابطه ای که من میگم یه رابطه ی نامطمئن نیست ، حتی در سطح نامزدی و عقد .

اما سوال اینجاست که اگه با این تکیه گاه مطمئن تفاهم نداشت چیکار میکنه ؟

برای کامل تر شدن سیستم ازدواج یا باید دوره ی آشنایی سنتی که وجود داره بیشتر باشه ، یا دوره ی نامزدی رو با عقد و مهریه و سایر مسائل

به یه مسیر یک طرفه تبدیل نکنن .

ازدواج سه بخش آشنایی و نامزدی و ازدواج داره ، الان نامزدی و آشنایی اونجور که باید باشه نیست ....

آشنایی و نامزدی باید حداقل شیش ماه باشه جمعا ، این چیزیه که منطق من قبول میکنه .

[کاربر شماره ی یک]

به نظر من الان خواستگاری 1جور آشنایی زیر نظر خانواده هاس نه جلو رفتن با چشم بسته و انتخاب جبری.من خیلی مورد دیدم که پسر بعد از خواستگاری و صحبت دیده اون مورد بدردش نمیخوره و تموم شده.
من اصلا نمیخوام شعاری حرف بزنم.منم مثل تک تک شماها 1 جوون 22،3سالم ولی بخدا ما جوونا والدینمونو میذاریم کنار فکر میکنیم خودمون تهشیم ولی اینطوری نیست.اونا دست کم 20،30سالی از ما بیشتر بلدن.

خو ی مشکلی هست ، خواستگاری رو اگه زیاد کش بدی میشه نهایتش میشه دوهفته ، تو این مدت چه آشنایی میخواد به دست بیاد

دوره ی آشنایی به ذات خودش به اندازه ی کافی محدودیت داره .

[کاربر شماره ی یک]

انواع رابطه	میل	صمیمت	تعهد
فقدان عشق	ضعیف	ضعیف	ضعیف
همدلی(دوستی)	ضعیف	قوی	ضعیف
شیفتگی	قوی	ضعیف	ضعیف
عشق رومانتیک	قوی	قوی	ضعیف
عشق عاطفی (ترحم)	ضعیف	قوی	قوی
عشق ساده لوحانه	قوی	ضعیف	قوی
عشق آرمانی	قوی	قوی	قوی
عشق خالی	ضعیف	ضعیف	قوی

[deadboy]

خو ی مشکلی هست ، خواستگاری رو اگه زیاد کش بدی میشه نهایتش میشه دوهفته ، تو این مدت چه آشنایی میخواد به دست بیاد

دوره ی آشنایی به ذات خودش به اندازه ی کافی محدودیت داره .

آشنایی و نامزدی باید حداقل شیش ماه باشه جمعا ، این چیزیه که منطق من قبول میکنه .

متاسفانه ما تو جامعمون 1 مشکلی که هست اینه که نامزدی و آشنایی اگر منجر به ازدواج نشه،چه واسه پسر چه واسه دختر زیاد خوب نمیشه.البته گه آشکار باشه.(این ربطی به بحث نداره آ.1درد دل بود بیشتر)
بعدشم قرار نیست که ما شناختو فقط خودمون بدست بیاریم که 1ماه کم باشه اطرافیان کمک زیادی میکنن تو این موضوع اگر نه خب زوج هست که چند سال ازدواج کردن ولی هنوز شناخت صد در صد از هم ندارند.
یا اگه قراره ما ماسک بزنیم 10سالم کافی نیست.ما هرچقدرم که تلاش کنیم تو نامزدی و آشنایی کلیات میاد دستتون و نکات ریز بعد مشخص میشه.
باور کن تو 6 ماه چیزایی پیش میاد که احساسو تو تصمیم گیری بیش از حد دخالت میده.یعنی طرف احساسی به موضوع نگاه میکنه.اونطرف قصه رو هم باید ببینی.بعد از 6 ماه اگر به هردلیل بخواد تموم بشه جدا شدن از رابطه خیلی سخت میشه.

[hamid_diablo]

سلام دوستان

چقدر این پروسه شناخت میتونه پیچیده و فنی باشه !

من احساس میکنم همه ما سعی داریم تو تمام رابطه هامون خود ایده آلمون رو نشون بدیم...وحشت داریم از این که خودمون باشیم با تمام کاستی و ضعفها و نقات قوتمون...

شاید به خاطر فرهنگ عجیب و غریبی هست که از سالها پیش وجود داشته و نسل به نسل منتقل شده...فرهنگی که میگه یا باید کامل باشی یا باید بری بمیری و مورد تمسخر و تحقیر قرار بگیری

کافیه همه ما تو شناختی که قرار منجر به ازدواج بشه خود واقعی مون رو نشون بدیم...جرات داشته باشیم و با جسارت کامل بگیم ما همین هستیم.نه کمتر نه بیشتر...

حرف زدن از آرزوها و قول دادنهای الکی و جنتلمن نشون دادن شخصیت خودمون و ....کاری رو درست نمیکنه...

[کاربر شماره ی یک]

سلام دوستان

چقدر این پروسه شناخت میتونه پیچیده و فنی باشه !

من احساس میکنم همه ما سعی داریم تو تمام رابطه هامون خود ایده آلمون رو نشون بدیم...وحشت داریم از این که خودمون باشیم با تمام کاستی و ضعفها و نقات قوتمون...

شاید به خاطر فرهنگ عجیب و غریبی هست که از سالها پیش وجود داشته و نسل به نسل منتقل شده...فرهنگی که میگه یا باید کامل باشی یا باید بری بمیری و مورد تمسخر و تحقیر قرار بگیری

کافیه همه ما تو شناختی که قرار منجر به ازدواج بشه خود واقعی مون رو نشون بدیم...جرات داشته باشیم و با جسارت کامل بگیم ما همین هستیم.نه کمتر نه بیشتر...

حرف زدن از آرزوها و قول دادنهای الکی و جنتلمن نشون دادن شخصیت خودمون و ....کاری رو درست نمیکنه...

خب همه ی این ها واسه همینه که ممکنه شخص مقابل به دلیل علاقه ، خود واقعیش رو تا یه مدت نشون نده ....

[deadboy]

بچه ها گذشته طرف مقابلتون(چه پسر و چه دختر)چقدر براتون مهمه؟

[کاربر شماره ی یک]

بیشتر از این که مهم باشه گذشته اش چی بوده ، مهم اینه که درباره ی گذشته اش صادق باشه

زندگی گذشته ی طرف مقابل اهمیت داره ، بله

[deadboy]

بیشتر از این که مهم باشه گذشته اش چی بوده ، مهم اینه که درباره ی گذشته اش صادق باشه

زندگی گذشته ی طرف مقابل اهمیت داره ، بله

خب این مهم بودن در چه حده؟یعنی چه چیزی تو گذشته براتون مهمه؟
نگاهتون بیشتر به گذشته ایه که ساخته شده یا آینده ای که قراره ساخته بشه؟